கம்போடியாவில் பௌத்தம்
| பின்பற்றுவோரின் மொத்த எண்ணிக்கை | |
|---|---|
| 2013இல் அண். 1.40 கோடி (98%)[1] | |
| பின்பற்றுவோர் கணிசமாக உள்ள இடங்கள் | |
| கம்போடியா முழுவதும் | |
| சமயங்கள் | |
 தேரவாத பௌத்தம், பௌத்தம் | |
| மொழிகள் | |
| கெமர் மற்றும் மற்ற மொழிகள் |
கம்போடியாவில் பௌத்தம் (Buddhism in Cambodia) அல்லது கெமர் பௌத்தம்[2] குறைந்தது ஐந்தாம் நூற்றாண்டிலிருந்து பின்பற்றப்படுகிறது. இது கெமர் பௌத்தம் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. ஆரம்பத்தில் இங்கு மகாயான பௌத்தம் பின்பற்றப்பட்டது. இது நாட்டின் அதிகாரப்பூர்வ மதமாக கம்போடிய அரசியலமைப்பில் எழுதப்பட்டுள்ளது. தேரவாத பௌத்தம் 13 ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து ( கெமர் ரூச் காலத்தைத் தவிர) கம்போடிய அரச மதமாக இருந்து வருகிறது. 2013 மக்கள் தொகையில் 97.9 சதவீதம் பேர் பௌத்தர்கள் என்று மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது.[1][3]
கம்போடியாவில் பௌத்தத்தின் வரலாறு பல தொடர்ச்சியான இராச்சியங்கள் மற்றும் பேரரசுகளை உள்ளடக்கியது. பௌத்தம் கம்போடியாவிற்குள் இரண்டு வெவ்வேறு வடிவங்கள் வழியாக நுழைந்தது. பௌத்தத்தின் ஆரம்ப வடிவங்கள், இந்துத் தாக்கங்களுடன், இந்து வணிகர்களுடன் பூனான் இராச்சியத்தில் நுழைந்தன. பிற்கால வரலாற்றில், அங்கோர் பேரரசின் போது துவாரவதி மற்றும் ஹரிபுஞ்சாய் ஆகிய மோன் இராச்சியங்களின் பல்வேறு புத்த மரபுகளை கம்போடியா உள்வாங்கியபோது, பௌத்தத்தின் இரண்டாவது வடிவம் கெமர் கலாச்சாரத்தில் நுழைந்தது.
கெமர் வரலாற்றின் முதல் ஆயிரம் ஆண்டுகளாக, கம்போடியாவை எப்போதாவது பௌத்த மன்னருடன் தொடர்ச்சியான பூனானின் முதலாம் செயவர்மன், மகாயான பௌத்தனாக மாறிய ஏழாம் செயவர்மன் மற்றும் முதலாம் சூரியவர்மன் போன்ற இந்து மன்னர்களால் ஆளப்பட்டது. பல்வேறு பௌத்த மரபுகள் கம்போடிய நிலங்கள் முழுவதும், இந்து மன்னர்கள் மற்றும் அண்டை நாடுகளான மோன்-தேரவாடா இராச்சியங்களின் சகிப்புத்தன்மையின் கீழ் அமைதியான முறையில் இணைந்திருந்தன.
வரலாறு[தொகு]
சாத்தியமான ஆரம்ப பணிகள்[தொகு]
அசோகரின் தூதர்கள், தென்கிழக்காசியாவில் ஏறக்குறைய கி.மு. 3 ஆம் நூற்றாண்டில் பௌத்த மதத்தை அறிமுகப்படுத்தியதாக உறுதிப்படுத்தப்படாத சிங்கள ஆதாரங்கள் கூறுகின்றன. பல்வேறு பௌத்த பிரிவுகள் பிராமணியம் மற்றும் பூர்வீக விரோத மதங்களுடன் ஏறத்தாழ அடுத்த மில்லினியத்தில் போட்டியிட்டன; இந்த காலகட்டத்தில், இந்தியக் கலாச்சாரம் மிகவும் செல்வாக்கு செலுத்தியது.[4]
பூனான்[தொகு]
கிமு 100 மற்றும் கிபி 500 க்கு இடையில் செழித்தோங்கிய பூனான் இராச்சியம் இந்து மதத்தைப் பின்பற்றியே இருந்தது, பூனான் மன்னர்கள் விஷ்ணு மற்றும் சிவன் வழிபாட்டிற்கு ஆதரவளித்தனர். இந்த சகாப்தத்தில் பௌத்தம் ஏற்கனவே இரண்டாம் நிலை மதமாக பூனானில் இருந்தது.[5] 450 ஆம் ஆண்டிலிருந்து பௌத்தம் அதன் இருப்பை உறுதிப்படுத்தத் தொடங்கியது. மேலும் ஏழாம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் சீனப் பயணி யிஜிங்கால் கவனிக்கப்பட்டது.
5 முதல் 6 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் பூனானில் இருந்து மந்த்ரசேனா மற்றும் சங்கபரா என்ற பெயருடைய இரண்டு பௌத்த துறவிகள் சீனாவில் வசிப்பிடத்தை அமைத்துக் கொண்டனர். மேலும் பல பௌத்த சூத்திரங்களை சமசுகிருதத்திலிருந்து சீன மொழியில் மொழிபெயர்த்தனர்.[6] இந்த நூல்களில் மகாயான மகாப்ரஜ்ஞபரமிதா மஞ்சுஸ்ரீபரிவர்த சூத்திரம் உள்ளது.[7] இந்த உரை இரண்டு துறவிகளாலும் தனித்தனியாக மொழிபெயர்க்கப்பட்டது[6] மஞ்சுசிறீ போதிசத்துவர் இந்த உரையில் ஒரு முக்கிய நபராவார்.
சென்லா[தொகு]
கி.பி 500 - 700 வரை நீடித்திருந்த சென்லா இராச்சியம் பூனானை மாற்றியது. சென்லா காலத்தில் பௌத்தம் பலவீனமடைந்தது. ஆனால் சம்போர் பிரேய் குக் (626) மற்றும் சியெம் ரீப்பின் கல்வெட்டுகளில் அவலோகிதர் (கி.பி.791) சிலைகளை நிறுவியது போன்ற செயல்களின் மூலம் பௌத்தம் இருந்தது காணப்பட்டது. மீகாங் சமவெளிப் பகுதியில் உள்ள சில அங்கோருக்கு முந்தைய சிலைகள் சமசுகிருத அடிப்படையிலான சர்வாஸ்திவாத பௌத்தம் இருந்ததைக் குறிக்கிறது. கி.பி 600 - 800 காலப்பகுதியில் கெமர் பாணி புத்தர் படங்கள் ஏராளமாக கிடைத்தன. பல மகாயான போதிசத்வ உருவங்களும் இந்த காலகட்டத்தைச் சேர்ந்தவை. பெரும்பாலும் சிவன் மற்றும் விஷ்ணுவின் பிரதான இந்து உருவங்களுடன் காணப்பட்டன. சியெம் ரீப் மாகாணத்தில் உள்ள தா புரோம் கோவிலின் கல்வெட்டு, சுமார் 625 தேதியிட்டது. புத்தர், தர்மம் மற்றும் சங்கம் செழித்து வளர்கின்றன என்று கூறுகிறது.[8]
அங்கோர்[தொகு]
இந்து கடவுள்-மன்னனாக வழிபடும் முறையிலிருந்து மகாயான போதிசத்வ-மன்னனாக மாறுவது படிப்படியாக மற்றும் புரிந்துகொள்ள முடியாததாக இருக்கலாம். நடைமுறையில் இருந்த வைணவ மற்றும் சைவ நம்பிக்கை மரபுகள் கௌதம புத்தர் மற்றும் போதிசத்வ அவலோகிதரை வழிபட வழிவகுத்தன.
அங்கோர் காலத்தில் கம்போடியாவில் நடைமுறைப்படுத்தப்பட்ட பௌத்தத்தின் முதன்மை வடிவம் மகாயான பௌத்தம் ஆகும்.
பௌத்தத்தை பின்பற்றிய சைலேந்திர இராச்சியம், எட்டாம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் மற்றும் ஒன்பதாம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் கம்போடியாவின் மீது ஆதிக்கம் செலுத்தியது. அங்கோர் பேரரசின் முதல் உண்மையான கெமர் அரசர் இரண்டாம் செயவர்மன் (802 - 869), தன்னை இந்து கடவுள்-மன்னனாக அறிவித்து சிவனுடன் தன்னை அடையாளப்படுத்திக் கொண்டார். ஆயினும்கூட, அவர் தனது ராச்சியம் முழுவதும் மகாயான பௌத்தம் செல்வாக்குடன் திகழ பாரிய முறையில் நட்பாகவும் ஆதரவாகவும் இருந்தார்..[9]
அவரது பேரரசில் மகாயான பௌத்தம் அதிக அளவில் நிறுவப்பட்டது. சிறீவிஜயப் பகுதிகளில் பரப்பப்பட்ட மகாயான பௌத்தத்தின் வடிவம் வங்காளத்தின் பால வம்ச பௌத்தம் மற்றும் வட இந்தியாவில் உள்ள நாளந்தா பல்கலைக்கழகம் போன்றது.
சைலேந்திர வம்சத்தினர் சாவகத்தில் உள்ள போரோபுதூர் (750-850) என்ற அற்புதமான மகாயான புத்த கோவிலையும் கட்டினார்கள். கம்போடியாவில், குறிப்பாக அங்கோர் வாட் மற்றும் அங்கோர் தோம் போன்ற அற்புதமான அங்கோர் கட்டிடத் திட்டங்களுக்கு போரோபுதூர் உத்வேகம் அளித்ததாகத் தெரிகிறது.
தேரவாத பௌத்தம்[தொகு]
தற்போது கம்போடியாவிலுள்ள பௌத்தமானது தேரவாதப் பிரிவாக உள்ளது. கம்போடியாவின் அரசியலமைப்பில் அந்நாட்டின் அலுவல் மதமாக இது குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இது, கெமர் பொதுவுடமை காலம் தவிர, 13ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து கம்போடியாவின் அரசு மதமாக விளங்குகிறது. 2013ஆம் ஆண்டின் கணக்கெடுப்பின்படி, கம்போடியாவின் மொத்த மக்கள் தொகையில் 97.9% பேர் பௌத்தத்தைப் பின்பற்றுகின்றனர்.
குறிப்புகள்[தொகு]
- ↑ 1.0 1.1 "Cambodia". Central Intelligence Agency. October 4, 2022. Archived from the original on June 10, 2021. பார்க்கப்பட்ட நாள் January 24, 2021 – via CIA.gov.
- ↑ Ben Kiernan (2017). Viet Nam: A History from Earliest Times to the Present. Oxford University Press. பக். 375. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9780195160765.
- ↑ "Religious Composition by Country, 2010-2050". Pew Research Center. 2015-04-02. Archived from the original on 2018-11-16. பார்க்கப்பட்ட நாள் 13 August 2018.
- ↑ Tully, John (2002). France on the Mekong.
- ↑ Gyallay-Pap, Peter. "Notes of the Rebirth of Khmer Buddhism," Radical Conservativism.
- ↑ 6.0 6.1 T'oung Pao: International Journal of Chinese Studies. 1958. p. 185
- ↑ The Korean Buddhist Canon: A Descriptive Catalog (T 232), archived from the original on 2019-11-25, பார்க்கப்பட்ட நாள் 2013-12-31
- ↑ (Rawson 1990)
- ↑ O'Murray, Stephen. Angkor Life.
- Bapat, P.V.; Takasaki, J.N. (1959), "Progress of Buddhist Studies in Ceylon, Burma, Thailand, Cambodia, Laos, Vietnam, China and Japan", in Bapat, V.P. (ed.), 2500 Years of Buddhism, Delhi: Ministry of Information and Broadcasting, Government of India, pp. 370–83, பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-06-29
- Rawson, Philip (1990), The Art of Southeast Asia, Thames & Hudson, ISBN 0-500-20060-2
- Harris, Ian (August 2001), "Sangha Groupings in Cambodia", Buddhist Studies Review, UK Association for Buddhist Studies, 18 (I): 73–106, doi:10.1558/bsrv.v18i1.14469, S2CID 247890925, archived from the original on 2015-09-24, பார்க்கப்பட்ட நாள் 2023-04-18
- Rajavaramuni, Phra Prayudh Payutto (1984), "A Doubtful Fate of Laotian and Cambodian Buddhism", Thai Buddhism in the Buddhist World, Bangkok: Mahachulalongkorn Buddhist University, pp. 78–82
- Université Buddhique Preah Sihanouk Raj; Chau Séng (ed.); Organisation buddhique au Cambodge; Phnom Penh [1961]
மேலும் படிக்க[தொகு]
- Buswell, Robert E., தொகுப்பாசிரியர் (2004). Encyclopedia of Buddhism (Cambodia). Macmillan Reference USA. பக். 105–110. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-02-865718-7.
- Harris, Ian (2005), Cambodian Buddhism, University of Hawai'i Press, ISBN 0-8248-2765-1
- Marston, John Amos; Guthrie, Elizabeth (2004). History, Buddhism, and New Religious Movements in Cambodia. University of Hawaii Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-8248-2868-4.
- Wyatt, David (2003), Thailand: A Short History, New Haven: Yale University Press, ISBN 0-300-08475-7
வெளி இணைப்புகள்[தொகு]
- Buddhism in Cambodia
- Wats of Sihanoukville Cambodia
- Buddhism and the making of democracy in Cambodia
- List of Vinaya-Monasteries in Cambodia, on sangham.net
- Dhamma in Cambodia, high teachings from the most famous and leading Khmer Layteacher But Sovung and his teacher, Acharn Sujin Boriharnwanaket, Tour 2000, written by Nina Van Gorkum
