அரசியல் கட்சி

அரசியல் கட்சி (Political party) என்பது, அரசில் அரசியல் அதிகாரத்தை அடைவதையும், அதனைப் பேணுவதையும் நோக்கமாகக் கொண்டு உருவாக்கப்படும் அரசியல் சார்ந்த ஒரு அமைப்பு ஆகும். இவை பொதுவாகத் தேர்தல்களில் பங்கு கொள்வதன் மூலம் இந் நோக்கத்தை அடைய முயல்கின்றன. அரசியல் கட்சிகள் பொதுவாக ஒரு வெளிப்படையான கொள்கையையோ அல்லது, ஒரு குறித்த இலக்குடன் கூடிய நோக்கையோ கொண்டிருக்கின்றன. இவை சில சமயங்களில் பல்வேறு முரண்பட்ட கருத்துக்களோடு கூடியவர்களின் ஒரு கூட்டணியாகவும் அமைவதுண்டு.

வரைவிலக்கணம்

அரசறிவியலில், அரசியல் கட்சிகளுக்கான பல வரைவிலக்கணங்கள் உள்ளன. வரலாற்று அடிப்படையில் முதலாவது வரைவிலக்கணம், அவற்றின் அமைப்புமுறை, செயல்பாடு, கூட்டமைவு என்பவற்றில் கவனம் செலுத்தியது. 1770 ஆம் ஆண்டில் எட்மண்ட் புர்க்கே (Edmund Burke) என்பார் எழுதிய இன்றைய முரண்பாடுகளுக்கான காரணங்கள் தொடர்பிலான எண்ணங்கள் (Thoughts on the Cause of the Present Discontent) என்னும் அவரது நூலில் அரசியல் கட்சி என்பது, தாங்கள் ஏற்றுக்கொண்ட கொள்கையின் அடிப்படையில், தேசிய நலனுக்காக ஒன்றாக உழைக்கும் நோக்கில், ஒன்றுபட்டவர்களின் குழு. என்று குறிப்பிட்டுள்ளார். 1816 ஆம் ஆண்டில், பெஞ்சமின் கான்ஸ்டண்ட் என்பவர் அரசியல் கட்சி தொடர்பான கருத்தியல் வரைவிலக்கணத்தை உருவாக்கினார். ஆனால் இது கொள்கைகளை அடிப்படையாகக் கொண்ட கட்சிகளுக்கு மட்டுமே பொருந்தி வருகிறதேயன்றி, கொள்கைகள் அற்ற அதிகாரத்தை அடைவதை மட்டுமே நோக்கமாகக் கொண்டு செயல்படும் சந்தர்ப்பவாத அல்லது நடைமுறைசார்ந்த கட்சிகளுக்குச் சரியாகப் பொருந்தவில்லை. இவருடைய கருத்துப்படி கட்சி என்பது, ஒரே அரசியல் கொள்கைகளை ஏற்றுக்கொள்பவர்களின் கூட்டமைப்பு ஆகும். மார்க்சியவாதிகள், அரசியலை ஒரு வர்க்கப் போராட்டமாகக் கொள்ளும் தமது அடிப்படைக் கொள்கைக்கு ஏற்ப, அரசியல் கட்சி என்பது, சமுதாய வர்க்கத்தினரில் கூடிய வர்க்க உணர்வு கொண்டவர்களின் அமைப்பு என்றனர். மக்ஸ் வெப்பர் (Max Weber) கட்சிகளின் செயற்பாடுகள் குறித்த புரூக்கின் கருத்தை ஏற்றுக்கொண்டு வரைவிலக்கணத்தை மேலும் விரிவுபடுத்தினார். இவர் கூற்றுப்படி, கட்சி என்பது சுதந்திரமாகச் சேர்ந்து கொள்ளுதலின் அடிப்படையில், ஒன்று சேர்தலும் இணைந்து செயற்படுதலும் ஆகும். அமைப்புமுறையிலான ஒரு குழுவுக்குள் அடங்கும் அதன் தலைவர்களுக்கு அதிகாரத்தைப் பெறுவதை இதன் இலக்காகவும், கட்சிக்குள் தீவிரமாக இயங்குபவர்களுக்கு பொருள்சார் நலன்களைப் பெற்றுக்கொடுப்பதை நோக்கமாகவும் அரசியல் கட்சிகள் கொண்டிருக்கும். இரண்டாம் உலகப் போருக்குப் பின்னர் அரசறிவியலாளரும் பிற ஆய்வாளர்களும், கட்சிகளின் நுட்பியல் மற்றும் தேர்தல் சார்ந்த இயல்புகளில் கூடிய கவனம் செலுத்தினர். அந்தனி டோன்ஸ் (Anthony Downs) என்பார், ஒரு அரசியல் கட்சியென்பது, முறையான தேர்தல் முறையொன்றில் பதவிகளைப் பெறுவதன் மூலம் அரச எந்திரத்தைக் கட்டுப்படுத்த முயலும் மனிதர்கள் குழு என்று கூறினார்.

விடுதலை தமிழ் தேசிய புலிகள் கட்சி

அரசியல் கட்சி வரையறை

ஒத்த கருத்துடைய மக்களால் அரசியல் அதிகாரத்தைப் பெறும் நோக்கில் தோற்றுவிக்கப்படும் அமைப்பு அரசியல் கட்சி எனப்படும்.

அரசியல் கட்சிகளின் செயல்பாடுகள்

மக்களாட்சி வழியிலான அரசியலில், அரசியல் கட்சிகளுக்குப் பல்வேறு கடமைகள் உள்ளன. இவை மக்களாட்சி முறையை நிலைத்திருக்கச் செய்யவும், அதைச் சிறப்பாக செயற்படவும் பெரிதும் உறுதுணை புரிகின்றன.

கடமைகள்

• பொதுவான கொள்கைகளைத் தோற்றுவித்தல்.
• தேர்தலில் பங்கேற்பு மற்றும் போட்டியிடல்.
• மக்களுக்குக் கல்வியறிவைப் புகட்டும் நடவடிக்கையில் ஈடுபடுதல்.
• அரசாங்கத்தை நடத்துதல் மற்றும் விமர்சனம் செய்தல்.
• அரசுக்கும் மக்களுக்கும் இடையே புரிந்துணர்வு ஏற்படுத்துதல்.
• மக்களை ஒன்று திரட்டுதல் அல்லது இணைக்கும் அமைப்பாக செயல்படுவது போன்ற கடமைகளை அரசியல் கட்சிகள் செய்து வருகின்றன.

அரசியல் கட்சி முறையின் வகைகள்

மக்களாட்சி முறையின் அடிப்படையில் அரசியல் கட்சிகளை மூன்று வகைகளாக வகைப்படுத்தப்படும். அவையாவன:

1. ஒரு கட்சி முறை
2. இரு கட்சி முறை
3. பல கட்சி முறை

ஒரு கட்சி முறை

ஒரு கட்சி முறையின் கீழ் ஒரே ஒரு கட்சி மட்டும் அரசியல் முறையில் இருக்கும். இக் கட்சி முறை மக்களாலும் அரசியலமைப்புச் சட்டங்களாலும் அங்கீகரிக்கப்பட்டதாகக் காணப்படும். எத்தகைய எதிர்ப்பும் மாற்றுக் கருத்தும் இன்றி அரசு அதிகாரத்தைப் பெற்று இயங்கும். ஒரு கட்சி ஆட்சி முறையில் மற்ற கட்சிகள் செயல்படாமல் இருக்கும். சீனா மற்றும் கியூபா போன்ற நாடுகளில் இந்த ஒரு கட்சி முறை நடைமுறையில் இருக்கிறது.

ஒரு கட்சி முறையின் நிறைகள்

1. ஒரு கட்சி முறை அவசர, ஆபத்தான, இயற்கைப் பேரிடர் காலங்களில் திறமையாகவும் சுதந்திரமாகவும் விரைந்து செயல்பட்டு மக்களுக்குத் தேவையான அனைத்து உதவிகளையும் நிவாரணங்களையும் அளித்திட முடியும்.
2. ஒரு கட்சி ஆட்சி முறையில் முடிவுகள் உடனடியாக எடுக்கப்படும் வாய்ப்புகள் மிகுதி.
3. செலவு குறைவு. சிக்கனமானது.
4. நாட்டின் பெருமைகள் பெருமளவு உயர்வு அடைந்து காணப்படும்.

ஒரு கட்சி முறையின் குறைகள்

1. ஒரு கட்சி ஆட்சி முறையில் நாடு தழுவிய உரையாடல்கள் மற்றும் விமர்சனங்கள் நடைபெறும் வாய்ப்புகள் இல்லை.
2. மக்களுக்கான அரசியல் உரிமைகள், அடிப்படை உரிமைகள் மற்றும் சாதாரண சுதந்திர உரிமை ஆகியவை ஒரு கட்சி முறையில் சில வேளைகளில் மறுக்கப்படுவதாக உள்ளன.
3. ஊழல் மற்றும் திறமையின்மைக் காரணங்களால் ஒரு கட்சி முறை நாட்டின் வளர்ச்சி மற்றும் முன்னேற்ற நடவடிக்கைகள் ஆகியவற்றைப் பெருமளவு பாதிப்படையச் செய்கின்றது.
4. எதேச்சதிகாரத் தன்மைகள் மற்றும் சர்வாதிகாரப் போக்குகள் போன்றவை ஒரு கட்சி முறையால் உருவாக வழிவகுக்கிறது.

இரு கட்சி முறை

இரு கட்சி முறையில் ஒரு கட்சியானது ஆளும்கட்சியாக இருக்கும். மற்றொன்று எதிர்கட்சியாக காணப்படும். இம்முறையில் ஆளும் கட்சியாக உள்ள கட்சி அரசாங்கத்தினை நடத்துகிறது. ஆளுங்கட்சியின் செயல்பாடுகள் மற்றும் குறைகள் ஆகியவற்றைச் சுட்டிக்காட்டி எதிர் கட்சி அரசாங்கத்தைக் கட்டுப்படுத்துகிறது. இங்கிலாந்து மற்றும் அமெரிக்க ஐக்கிய நாடுகள் ஆகியவற்றில் இரு கட்சி முறை நடைமுறையில் இருந்து வருகிறது.

அமெரிக்க ஐக்கிய நாட்டில் ஜனநாயகக் கட்சி மற்றும் குடியரசு கட்சி ஆகிய இரண்டு கட்சிகள் செயல்பட்டு வருகின்றன.

பிரிட்டனில் தொழிலாளர்கள் கட்சி மற்றும் பழமைவாத கட்சி ( Conservative Party) என இரு கட்சிகள் இயங்கி வருகின்றன.

இரு கட்சி முறையின் சிறப்புகள்

1. இரு கட்சி முறையில் இரண்டு கட்சிகள் மட்டும் இருப்பதால் மக்கள் குழப்பமின்றி ஆளும் கட்சியை முறையாகத் தேர்ந்தெடுப்பது என்பத எளிதாக உள்ளது.
2. எதிர் கட்சி எப்போதும் விழிப்புடன் செயல்பட்டு ஆளும் கட்சியினை வழிநடத்துகிறது.

இரு கட்சி முறையின் குறைபாடுகள்

1. இரு கட்சி முறையில் காணப்படும் இரண்டு கட்சிகளின் செயற்பாடுகளும் மோசமாக இருக்குமேயானால், மூன்றாவது கட்சியைத் தேர்வு செய்வதற்கு வாய்ப்பில்லை.
2. இவ்விரண்டு கட்சிகளும் தங்களுக்குள் ஏற்படுத்திக்கொண்ட தவறான உடன்படிக்கைகளினால் மக்கள் முட்டாளாக்கப்படும் அவல நிலைக்கு ஆட்படுவர். அதன்மூலம் இரு கட்சிகளின் மீதான தவறுகள் மற்றும் ஊழல்கள் ஆகியவற்றை மூடிமறைக்க வழிகள் மிகுதியாக உள்ளன.

பல கட்சி முறை

இரண்டிற்கு மேற்பட்ட கட்சிகள் கொண்ட ஆட்சிமுறைக்குப் பல கட்சி முறை எனப்படும். பல கட்சி முறையானது இந்தியா மற்றும் பிரான்சு ஆகிய நாடுகளில் செயல்பட்டு வருகிறது.

பல கட்சி முறையின் நிறைகள்

1. பல கட்சி முறையில் பல கட்சிகள் இருப்பதால் ஒவ்வொரு கட்சியும் ஆட்சியைக் கைப்பற்றி அரசாங்கத்தை நிர்மாணிக்க முனையும். அதற்காக, பல்வேறு நல்ல திட்டங்களைத் தீட்டிச் செயற்படுத்திடும் தேர்தல் பரப்புரை அறிக்கைகளை மக்கள் மத்தியில் முன்வைக்கும்.
2. பல கட்சி முறையில் புதிய கருத்துகளையும் புதிய நோக்கில் சிக்கல்களைத் தீர்க்கும் திறன்கொண்ட புதிய தலைவர்களையும் தேர்வு செய்ய மக்களுக்கு வாய்ப்புகள் அதிகம் உள்ளன.

பல கட்சி முறையின் குறைகள்

1. பல கட்சி முறையில் ஊழல் மிகுந்து காணப்படும்.
2. மாநில, மாகாண உணர்வுகள் செல்வாக்குப் பெறும்.
3. ஒரு சார்புடைமை சிந்தனைகள் மிகும்.
4. பல கட்சி முறையில் ஆளும் கட்சி மக்களின் நலனைக் கருத்தில் கொள்ளாமல், தம் ஆட்சியாளர்களின் நன்மைகளைப் பெரிதென கருத வாய்ப்புண்டு.
5. பெரும்பான்மை பலமிழந்து காணப்படும் ஆளும் கட்சி குதிரை பேரத்தில் ஈடுபட்டு, பிற கட்சி உறுப்பினர்களைக் கவர்ந்து அரசியல் அநாகரிகம் மேலோங்கும்.
6. கட்சித் தாவல் நடவடிக்கைகளால் பல கட்சி முறையில் அரசாங்கம் நிலைத்தன்மை அற்றதாக உருமாறி பல்வேறு ஊறுகள் உண்டாகும்.

எதிர்கட்சிகளின் கடமைகள்

எதிர்கட்சிகளின் செயற்பாட்டை ஒட்டியே மக்களாட்சியின் வெற்றி உள்ளது. மக்களாட்சியில் போட்டியிடும் அனைத்துக் கட்சிகளுக்கும் தனிப் பெரும்பான்மை கிடைப்பதென்பது அரிது. இச்சமயங்களில் குறைவான இடங்களைப் பிடித்த அரசியல் கட்சிகள் மக்களாட்சி நடைமுறையில் எதிர்கட்சியாக அமையும். மத்திய அரசின் மக்களவை, மாநில அளவில் சட்டசபை ஆகியவற்றில் ஆளும் கட்சிக்கு அடுத்தபடியாக இடங்களைப் பெறும் தேர்தல் ஆணையத்தால் அங்கீகரிக்கப்பட்ட கட்சி எதிர் கட்சி என்றழைக்கப்படுகிறது. ஓர் ஆளும் கட்சி அமைச்சருக்கு நிகரான மற்றும் சமமான அதிகாரங்களை எதிர்கட்சித் தலைவர் பெறத் தகுதியுடையவராவார்.

அரசியலமைப்பு சட்டப்படி ஆளும் கட்சிகள் வரையறுக்கப்பட்ட அதிகாரங்களைப் பெற்று முக்கியமானதாகத் திகழும். அது போலவே எதிர்கட்சிகளின் பங்கும் கடமையும் குடியாட்சியில் இன்றியமையாததாக இருக்கும். ஆளும் கட்சி அல்லது கட்சிகள் எதேச்சதிகார மனப்பான்மையோடு நடந்து கொள்ளாமல் இருக்கவும், அவர்களின் அதிகாரங்களை வரைமுறைப்படுத்திடவும், தொடர்ந்து கண்காணித்திடவும் எதிர் கட்சிகளின் பங்கு இன்றியமையாதது. இதுதவிர, ஆளும் கட்சியின் கொள்கைகளைச் சீர்தூக்கிப் பார்த்து விமர்சனம் செய்வதென்பது எதிர்கட்சிகளின் தலையாயப் பணியாகும். மேலும், ஆளும் கட்சியின் கொள்கைகள், தவறுகள், அநீதிப் போக்குகள், ஒருதலைப்பட்ச நடவடிக்கைகள் முதலானவற்றை நாடாளுமன்ற, சட்டமன்ற அவைகளுக்கு அப்பால் ஊடகங்கள் வழியாக மக்களுக்குத் தெரியப்படுத்துவதும் இவர்களின் இன்றியமையாதப் பணிகளாகும்.

எதிர்கட்சிகளுக்கு அரசாங்க செலவினங்களை அறிந்து கொள்ள முழு அதிகாரமும் உரிமையும் உள்ளது. இரு அவைகளின் கூட்டத் தொடர்களின்போது, கேள்வி நேரங்களில், ஆளும் கட்சியினரின் விரும்பத்தகாத நடவடிக்கைகளைக் கண்டித்து விமர்சனம் செய்வதன் மூலம், அவ் ஆளும் கட்சியினரின் தவறான அதிகார மேலாதிக்கத்திற்கு எதிர்கட்சியினர் தடை போட்டு மக்களாட்சியை நிலைப்படுத்துகின்றனர்.

அரசியல் கட்சியின் அடிப்படைகள்

ஒவ்வொரு அரசியல் கட்சியும் கட்டுக்கோப்பையும் தனித்துவத்தையும் பெற்றிருத்தல் இன்றியமையாதது ஆகும். அதுபோல், பின்வரும் அடிப்படைகள் அரசியல் கட்சிகளுக்குத் தேவையான ஒன்றாகும். அவையாவன:

1. ஓர் அரசியல் கட்சிக்கு, ஒரு தலைமை என்பது அவசியம். கட்சியை வழிநடத்தும் பொறுப்பு தலைவரையே சாரும்.
2. அரசியல் கட்சியின் கட்டமைப்பு பின் வருவனவற்றை உள்ளடக்கியது.

• உறுப்பினர்கள்
• அடிப்படைச் செயல் திட்டம்
• விதிமுறைகள் மற்றும் ஒழுங்குக் கட்டுப்பாடுகள்

1. கட்சிக்கென கொள்கையும், கோட்பாடுகளும் வரையறை செய்திருத்தல்.
2. கட்சிக்கான வேலைத் திட்டங்கள் அல்லது செயல்முறைத் திட்டங்கள் உருவாக்கப்பட்டிருத்தல்.
3. அத்திட்டங்களில் நீண்ட கால மற்றும் குறுகிய காலத்திட்டங்கள் அமைக்கப்பட்டிருத்தல் அவசியம். திட்டங்களைச் செவ்வனே நடைமுறைப்படுத்திட சில உத்திகள் மற்றும் அணுகுமுறைகள் தேவை.

அரசியல் கட்சி எனப்படுவது, சில குறிக்கோள்களுடன் அமையப்பெற்ற வாக்காளர்களின் ஓர் ஒப்பற்ற நிறுவன அமைப்பாகும். இதன் வேறு சில அடிப்படைகள் என்பன,

1. ஒரு கட்சியின் வளர்ச்சிக்கு நிறுவன அமைப்பைத் தோற்றுவிப்பதும் வளர்ப்பதும் இன்றியமையாதவையாகும்.
2. அச்சு மற்றும் காட்சி ஊடகங்கள் வாயிலாகவும், சொற்பொழிவுகள், உரைகள், வெளியீடுகள் மூலமாகவும் கட்சி மற்றும் அதன் கொள்கைகள் பரப்புரை செய்யப்படுதல் அவசியம்.
3. சட்டமன்ற, நாடாளுமன்றங்களில் தத்தம் கட்சி உறுப்பினர்களைப் பிரிதிநிதித்துவப்படுத்துதல் அரசியல் கட்சியின் முக்கியப் பணியாகும்.