ஓநாய் தாக்குதல்

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
1914 இல் லெ பெட்டிட் இதழில் சித்தரிக்கப்பட்ட, வடக்கு ஸ்பெயினில் ஒரு குழந்தையை கொன்று சாப்பிட ஓநாய் நிகழ்த்திய தாக்குதல்
நபாட் வில்கோவ் (ஓநாய்களின் தாக்குதல்) ஜோசஃப் செலோமோன்ஸ்கி (1883) எழுதியது போலந்து இராணுவத்தின் அருங்காட்சியகம், வார்சா, போலந்து

ஓநாய் தாக்குதல்கள் என்பது ஓநாய்களின் எந்தவொரு கிளையினத்தாலும் மனிதர்கள் அல்லது அவர்களின் சொத்துக்கள் அல்லது பொருட்களுக்கு ஏற்படும் காயங்கள் சேதாரங்களாகும். தாக்குதல் நிகழக்கூடிய அதிர்வெண்ணானது இருப்பிடம் மற்றும் காலகட்டம் போன்ற காரணிகளால் மாறுபடும், ஆனால் ஒட்டுமொத்த சாம்பல் நிற ஓநாயால் நிகழும் தாக்குதல்கள் அரிதானவை. இன்று ஓநாய்கள் பெரும்பாலும் மக்களிடமிருந்து வெகு தொலைவில் வாழ்கின்றன அல்லது மக்களிடமிருந்து விலகி வாழும் திறனையும் வளர்த்துக் கொண்டிருக்கின்றன. 1200 முதல் 1920 வரை கிட்டத்தட்ட 7,600 கொடிய தாக்குதல்கள் பிரான்சில் ஆவணப்படுத்தப்பட்டு மிகவும் விரிவான பதிவுகளைக் கொண்ட நாடாக திகழ்கிறது. [1] வட அமெரிக்காவில் ஓநாய் தாக்குதல்களின் சில வரலாற்று பதிவுகள் அல்லது நவீன வழக்குகள் உள்ளன. 2002 வரையிலான அரை நூற்றாண்டில், ஐரோப்பாவிலும் ரஷ்யாவிலும் எட்டு, வட அமெரிக்காவில் மூன்று மற்றும் தெற்காசியாவில் 200க்கும் மேற்பட்ட தாக்குதல்கள் நடந்தன. [2] ஓநாய் தாக்குதல்களை வல்லுநர்கள் ரேபிஸ் -பாதிக்கப்பட்ட, இரைகௌவல், வேதனையான மற்றும் தற்காப்பு போன்ற பல்வேறு வகைகளாக வகைப்படுத்துகின்றனர்.

ஓநாய்கள் மற்றும் ஓநாய் மற்றும் மனிதர்களுக்கிடையேயான தொடர்புகள்[தொகு]

சாம்பல் ஓநாய் நாய்க் குடும்பத்தின் மிகப்பெரிய காட்டு உறுப்பினராகும், ஆண்களின் சராசரி எடை 43–45 kg (95–99 lb), மற்றும் பெண்கள் 36–38.5 kg (79–85 lb) [3] இது ஊனுண்ணி மற்றும் வேட்டையாடும் விளையாட்டில் அதன் இனத்தின் மிகவும் சிறப்பு வாய்ந்த உறுப்பினராகும். [4] அவை முதன்மையாக குளம்பிகளை குறிவைத்தாலும், ஓநாய்கள் சில சமயங்களில் அவற்றின் உணவுமுறையில் பல்துறை திறன் கொண்டவை; உதாரணமாக, நடுநிலக் கடல் பகுதியில் உள்ள அவை பெரும்பாலும் குப்பை மற்றும் வீட்டு விலங்குகளை நம்பி வாழ்கின்றன. [5] அவை சக்திவாய்ந்த தாடைகள் மற்றும் பற்கள் மற்றும் வலிமையான உடல்கள் ஆகியவற்றைக் கொண்டிருக்கின்றன, மேலும் அவை பெரிய பொதிகளில் இயங்குகின்றன. ஆயினும்கூட, அவை குறிப்பாக வட அமெரிக்காவில் மனிதர்களுக்கு பயந்து மனிதர்களிடமிருந்து விலகி வாழ முனைகின்றன. [6] ஓநாய்கள் குணம் மற்றும் மனிதர்களுக்கு அவற்றின் எதிர்வினை ஆகியவற்றில் வேறுபடுகின்றன. மனிதர்களுடன் முன் அனுபவம் இல்லாத ஓநாய்களுக்கும், உணவளிப்பதன் மூலம் நேர்மறையாக இருப்பவர்களுக்கும் பயம் இல்லாமல் இருக்கலாம். திறந்த பகுதிகளில் வாழும் ஓநாய்கள், எடுத்துக்காட்டாக, வட அமெரிக்க பெருஞ் சமவெளி, வரலாற்றுரீதியாக 19 ஆம் நூற்றாண்டில் துப்பாக்கிகள் வருவதற்கு முன்பு [7] ஓநாய்கள் குறைந்த அளவு பயத்துடன் இருந்தன என்றும் அவை மனித வேட்டைக்காரர்களை பின்தொடர்ந்து வேட்டைக்காரர்களால் வேட்டையாடப்பட்ட விலங்குகளை உண்ணுமாம், குறிப்பாக காட்டெருமைகளை. [8] இதற்கு நேர்மாறாக, வட அமெரிக்காவில் உள்ள காடுகளில் வாழும் ஓநாய்கள் வெட்கத்திற்குப் பெயர் பெற்றவையாக உள்ளன. [7] 1998 ஆம் ஆண்டில் ஓநாய் உயிரியலாளர் எல். டேவிட் மெக் வேட்டையாடுவதால் ஏற்படும் பயம் காரணமாக ஓநாய்கள் பொதுவாக மனிதர்களைத் தவிர்க்கின்றன என்று அனுமானித்தார். [9] மனிதர்களின் நிமிர்ந்த தோரணை ஓநாய்களின் மற்ற இரையைப் போலல்லாமல், கரடிகளின் சில தோரணைகளைப் போல உள்ளதால் ஓநாய்கள் பொதுவாக மனிதர்களைத் தவிர்க்கின்றன என்றும் மெக் குறிப்பிட்டார். [6] குறிப்பாக இந்தியாவில் ஆவணப்படுத்தப்பட்டுள்ளபடி, தாக்குதல்கள் மனிதர்களுக்கு பழக்கமாகி விடுகின்றன, ஓநாய்க்கான வெற்றிகரமான விளைவு மீண்டும் மீண்டும் நடத்தைக்கு வழிவகுக்கும் என்று மெக் ஊகித்தார். [9]

வகைகள்[தொகு]

வெறித்தனமான[தொகு]

மற்ற உயிரினங்களுடன் ஒப்பிடும்போது வெறிநாய்க்கடி நோய் ஓநாய்களின் எண்ணிக்கை குறைவாக உள்ளது, ஏனெனில் ஓநாய்கள் நோயின் முதன்மை நீர்த்தேக்கங்களாக செயல்படாது, ஆனால் நாய்கள், பொன்னிறக் குள்ளநரி மற்றும் நரிகள் போன்ற பிற விலங்குகளால் ரேபிஸால் பாதிக்கப்படலாம். கிழக்கு நடுநிலக் கடல், மத்திய கிழக்கு மற்றும் மத்திய ஆசியாவில் வெறிநாய்க்கடி நோய் வழக்குகள் பல இருந்தாலும், வட அமெரிக்காவில் ஓநாய்களில் வெறிநாய் நோய் மிகவும் அரிதானது. இதற்கான காரணம் தெளிவாக இல்லை, இருப்பினும் இது அந்த பகுதிகளில் உள்ள குள்ளநரிகளின் இருப்புடன் தொடர்புடையதாக இருக்கலாம், ஏனெனில் குள்ளநரிகள் முதன்மை தேக்கிகளாக அடையாளம் காணப்பட்டுள்ளன. ஓநாய்கள் வெறிநாய்க்கடியின் சீற்றத்தை மிக அதிக அளவில் உருவாக்குகிறது, இது அவற்றின் அளவு மற்றும் வலிமையுடன் சேர்ந்து, வெறிபிடித்த ஓநாய்களை வெறித்தனமான விலங்குகளில் மிகவும் ஆபத்தானதாக ஆக்குகிறது, [10] வெறித்தனமான ஓநாய் கடித்தால் வெறி நாய்களை விட 15 மடங்கு ஆபத்தானது. [11] வெறித்தனமான ஓநாய்கள் பொதுவாக தனியாக செயல்படக்கூடியவை, அதிக தூரம் பயணிக்க்கூடியவை மற்றும் பெரும்பாலும் அதிக எண்ணிக்கையிலான மக்களையும் வீட்டு விலங்குகளையும் கடிக்கக்கூடியவை. வசந்த மற்றும் இலையுதிர் காலங்களில் பெரும்பாலான வெறித்தனமான ஓநாய் தாக்குதல்கள் ஏற்படும். கொன்று தின்னும் ஓநாய்களின் தாக்குதல்களைப் போலல்லாமல், வெறிபிடித்த ஓநாய்களால் தாக்கப்பட்டவர்கள் சாப்பிடுவதில்லை, மேலும் தாக்குதல்கள் பொதுவாக ஒரே நாளில் மட்டுமே நிகழ்கின்றன. [12] மேலும், வெறிபிடித்த ஓநாய்கள் தாக்கப்பட்டவர்களை சீரற்ற முறையில் தாக்குகின்றன, இரைகௌவல் ஓநாய்களில் தேர்ந்தெடுக்கும் திறன் ஏதும் காணப்படவில்லை, இருப்பினும் பதிவுசெய்யப்பட்ட வழக்குகளில் பெரும்பாலும் பருவமடைந்த ஆண்களே பாதிக்கப்படுகின்றனர், ஏனெனில் ஆண்கள் அடிக்கடி விவசாயம் மற்றும் வனம் சார்ந்த நடவடிக்கைகளில் ஈடுபடுவதே ஆண்களை ஒநாயுடன் தொடர்புபடுத்துகிறது. [13]

வெறிபிடிக்காதது[தொகு]

ஃபிரான்கோயிஸ் கிரேனியர் டி செயிண்ட்-மார்ட்டினால், 1833 இல் ஒரு ஓநாயால் அச்சுறுத்தப்பட்ட விவசாயிகள்

வல்லுநர்களால் வெறித்தனமற்ற தாக்குதல்கள் தாக்குதலுக்கு முன் பாதிக்கப்பட்டவர்களின் நடத்தை மற்றும் ஓநாயின் உந்துதல் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் வகைப்படுத்துகின்றன.

தூண்டியது[தொகு]

பாதிக்கப்பட்டவர்கள் அச்சுறுத்தும் வகையில் இருந்ததால் ஓநாய் மூலம் நடத்தப்பட்ட தாக்குதல்கள், பாதிக்கப்பட்டவர்களால் ஏற்படும் அச்சுறுத்தல், ஒழுங்குபடுத்துதல், தொந்தரவு செய்தல், கிண்டல் செய்தல் அல்லது எரிச்சலூட்டும் தாக்குதல்கள் அவற்றின் குட்டிகள், குடும்பங்கள் அல்லது கூட்டங்களை "தூண்டுதல்", "தற்காப்பு" அல்லது "ஒழுங்குமுறை" என வகைப்படுத்தப்படுகின்றன. இதுபோன்ற சந்தர்ப்பங்களில் தாக்குதல் நடத்துபவை பசியால் அல்ல, பயம் அல்லது கோபம் மற்றும் பாதிக்கப்பட்டவரிடமிருந்து தப்பிக்க அல்லது விரட்ட வேண்டிய அவசியத்தால் தூண்டப்பட்டதாகத் தெரிகிறது. எடுத்துக்காட்டுகளில் சிறைப்பிடிக்கப்பட்ட ஓநாய் ஒரு தவறான கையாளுபவரைத் தாக்கும்; ஒரு தாய் ஓநாய் தனது குட்டிகளுக்கு அருகில் அலைந்து திரிந்த ஒரு மலையேறுபவர் மீது நிகழ்த்தக்கூடிய தாக்குதல்; தீவிர முயற்சியில் ஓநாய் வேட்டையாடுபவர் மீது நிகழ்த்தக்கூடிய தாக்குதல்; அல்லது வனவிலங்கு புகைப்படக்கலைஞர், பூங்கா பார்வையாளர் அல்லது ஓநாய் வசதிக்காக மிக நெருக்கமாக இருந்த கள உயிரியலாளர்போன்றோர் மீது நிகழ்த்தப்படும் தாக்குதல்கள். இத்தகைய தாக்குதல்கள் இன்னும் ஆபத்தானதாக இருந்தாலும், அவை விரைவாகக் கடிப்பதற்கு மட்டுப்படுத்தப்பட்டவை மற்றும் அழுத்தப்படுவதில்லை.

தூண்டப்படாத[தொகு]

தூண்டப்படாத தாக்குதல்கள் "இரைகௌவல்" என வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளன; "ஆராய்தல்" அல்லது "விசாரணை"; அல்லது "சண்டையிடுகின்ற".

இரைகௌவல்[தொகு]

தூண்டப்படாத பசியால் தூண்டப்படும் ஓநாய் தாக்குதல்கள் "இரைகௌவல்" என வகைப்படுத்தப்படுகின்றன. இதுபோன்ற சில சமயங்களில், ஒரு எச்சரிக்கையான ஓநாய், பாதிக்கப்பட்டவரை இரையாகப் பயன்படுத்துவதற்குத் தகுதியானதா என்பதைச் சோதிக்க "விசாரணை" அல்லது "ஆராய்வு" தாக்குதல்களை நடத்தக்கூடும். தற்காப்புத் தாக்குதல்களைப் போலவே, இத்தகைய தாக்குதல்களில் எப்போதும் அழுத்தப்படுவதில்லை, ஏனெனில் விலங்கு தாக்குதலை முறித்துக்கொள்ளலாம் அல்லது அதன் அடுத்த உணவை வேறு எங்கும் தேடலாம். [14] இதற்கு நேர்மாறாக, "தீர்மானித்த" இரைகௌவல் தாக்குதல்களின் போது, பாதிக்கப்பட்டவர்கள் மீண்டும் மீண்டும் தலை மற்றும் முகத்தில் கடிக்கப்பட்டு, இழுத்துச் செல்லப்பட்டு சாப்பிடப்படும், சில சமயங்களில் ஓநாய் அல்லது ஓநாய்கள் விரட்டப்படாவிட்டால், தாக்குதல் நடத்தப்பட்ட இடத்திலிருந்து 2.5 கிலோமீட்டர்கள் தூரத்தில் இருக்கும். [14] [15] இந்தியாவில் உள்ள வல்லுநர்கள் "குழந்தை தூக்குதல்" என்ற சொல்லை இரைகௌவல் தாக்குதல்களை விவரிக்க பயன்படுத்துகின்றனர், இதில் விலங்குகள் அனைவரும் உறங்கும் போது சத்தமின்றி குடிசைக்குள் நுழைந்து, ஒரு குழந்தையை தூக்கிக்கொண்டு, வாய் மற்றும் மூக்கில் கடித்துக் கொண்டு, தலையை கவ்விக்கொண்டு குழந்தையை தூக்கிச் செல்லும். [15] இத்தகைய தாக்குதல்கள் பொதுவாக உள்ளூர் கிளஸ்டர்களில் நிகழ்கின்றன, பொதுவாக தாக்குதலை நிகழ்த்தும் ஓநாயை அகற்றும் வரை இந்நிலை மாறாது. [14]

வலுச் சண்டைக்குப் போதல் அல்லது வலிமிகுந்த தாக்குதல்கள்[தொகு]

வலுச் சண்டைக்குப் போதல் என்பது பசி அல்லது பயத்தால் ஏற்படும் தாக்குதல் அல்ல, மாறாக ஆக்கிரமிப்பால் தூண்டப்படுகின்றன; ஒரு பிரதேசம் அல்லது உணவு மூலத்திலிருந்து ஒரு போட்டியாளரைக் கொல்ல அல்லது விரட்ட வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. இரைகௌவல் ஓநாய்கள் தாக்குதல்களைப் போலவே, இவை பாதிக்கப்பட்டவரின் பாதிப்பு மற்றும் உறுதியை சோதிக்க வடிவமைக்கப்பட்ட ஆய்வு அல்லது புலனாய்வு தாக்குதல்களுடன் தொடங்கலாம் அல்லது வரையறுக்கப்படலாம். பாதிக்கப்பட்டவரின் மரணம் வரை அழுத்தப்பட்டாலும் கூட, வலிமிகுந்த தாக்குதல்கள் பொதுவாக பாதிக்கப்பட்டவரின் உடலை குறைந்தபட்சம் சிறிது நேரம் உட்கொள்ளாமல் விட்டுவிடும்.

காரணிகள்[தொகு]

பழக்கம்[தொகு]

நீண்ட கால பழக்கவழக்கத்திற்கு முந்திய போது ஓநாய்களின் தாக்குதல்கள், ஓநாய்களுக்கு மனிதர்கள் மீதான பயம் படிப்படியாக குறைய நேரிடும். இது அல்கோன்குயின் மாகாண பூங்கா, வர்காஸ் தீவு மாகாண பூங்கா மற்றும் பனி விரிகுடாவில் பழக்கமான வட அமெரிக்க ஓநாய்கள் சம்பந்தப்பட்ட வழக்குகளிலும், அத்துடன் 19 ஆம் நூற்றாண்டின் சுவீடன் மற்றும் எசுத்தோனியாவில் சிறைபிடிக்கப்பட்ட ஓநாய்கள் தொடர்பான வழக்குகளிலும் இது தெளிவாகத் தெரிகிறது. [16] [17]

பருவநிலை[தொகு]

இரைகௌவல் தாக்குதல்கள் ஆண்டின் எந்த நேரத்திலும் ஏற்படலாம், அதிகப்படியான தாக்குதல்கள் ஜூன்-ஆகஸ்ட் காலகட்டத்தில் மக்கள் காடுகளுக்குள் நுழைவதற்கான வாய்ப்புகள் (கால்நடை மேய்ச்சலுக்கு அல்லது பெர்ரி மற்றும் காளான் பறிப்பதற்காக) அதிகரிக்கும் போது, [13] [18] குளிர்காலத்தில் வெறித்தனமற்ற ஓநாய் தாக்குதல்கள் பெலாரஸ், கிரோவ்ஸ்க் மற்றும் இர்குட்ஸ்க் மாவட்டங்களில், கரேலியா மற்றும் உக்ரைனில் பதிவாகியுள்ளன. [19] குட்டிகளுடன் கூடிய ஓநாய்கள் இந்த காலகட்டத்தில் உணவு ரீதியான அதிக அழுத்தங்களுக்கு உள்ளஆகின்றன. [13]

பாதிக்கப்பட்டவரின் வயது மற்றும் பாலினம்[தொகு]

நோர்வே இயற்கை ஆராய்ச்சி கல்வி நிறுவனம் நடத்திய உலகளாவிய 2002 ஆய்வில், இரைகௌவல் தாக்குதல்களால் பாதிக்கப்பட்டவர்களில் 90% பேர் 18 வயதுக்குட்பட்டவர்கள், குறிப்பாக 10 வயதுக்குட்பட்டவர்கள் என்பதைக் காட்டுகிறது. வயது வந்தோர்கள் கொல்லப்படும் அரிதான சந்தர்ப்பங்களில், பாதிக்கப்பட்டவர்கள் எப்போதும் பெண்கள் தான். இது ஓநாய் வேட்டை உத்திகளுடன் ஒத்துப்போகிறது, இதில் குறிவைக்கப்படுகின்ற இரைகள் பலவீனமான மற்றும் மிகவும் பாதிக்கப்படக்கூடிய வகை. [13] அவர்களின் உடல் பலவீனத்தைத் தவிர, குழந்தைகள் வரலாற்று ரீதியாக ஓநாய்களால் பாதிக்கப்படக்கூடியவர்களாக இருந்தனர், ஏனெனில் அவர்கள் பெர்ரி மற்றும் காளான்களை எடுப்பதற்காக கவனமின்றி காடுகளுக்குள் நுழைவதும், மேய்ச்சல் நிலங்களில் கால்நடைகள் மற்றும் செம்மறி ஆடுகளை கவனித்துக்கொள்ள செல்வது போன்றவையே ஆகும். [18] [20] [21] இந்த நடைமுறைகள் ஐரோப்பாவில் பெரும்பாலும் அழிந்துவிட்டாலும், இந்தியாவில் அவை இன்னும் நடைமுறையில் உள்ளன, சமீபத்திய தசாப்தங்களில் ஏராளமான தாக்குதல்கள் பதிவாகியுள்ளன. [20] குழந்தைகளின் பாதிப்புக்கு மற்றொரு காரணம், சிலர் ஓநாய்களை நாய்கள் என்று தவறாக நினைத்து அவற்றை அணுகுவதும் ஆகும். [21]

வைல்ட் வெர்சஸ் கேப்டிவ்[தொகு]

வல்லுநர்கள் சிறைபிடிக்கப்பட்ட மற்றும் காட்டு ஓநாய் தாக்குதல்களை வேறுபடுத்தி அறியலாம், முந்தையது ஓநாய்களின் தாக்குதல்களைக் குறிப்பிடுகிறது, இன்னும் நிச்சயமாக காட்டு விலங்குகள், ஒருவேளை செல்லப்பிராணிகளாக, உயிரியல் பூங்காக்களில் அல்லது அதுபோன்ற சூழ்நிலைகளில் சிறைபிடிக்கப்படுகின்றன.

உலகம் முழுவதும் வரலாறு மற்றும் கருத்து[தொகு]

ஐரோப்பா[தொகு]

1400 முதல் 1918 வரை பிரான்சில் ஓநாய் தாக்குதல்களின் எண்ணிக்கையைக் காட்டும் வரைபடம்
யூரேசியாவின் வரைபடம் ஓநாய் தாக்குதல்களின் பரவலைக் காட்டுகிறது, நீலமானது வெறித்தனமான மற்றும் இரைகௌவல் தாக்குதல்கள் நடந்த பகுதிகளைக் குறிக்கிறது, முற்றிலும் இரைகௌவல் தாக்குதல்களுக்கு ஊதா மற்றும் முற்றிலும் வெறித்தனமானவற்றுக்கு மஞ்சள்
15 முதல் 19 ஆம் நூற்றாண்டு இத்தாலியில் மனிதர்கள் மீது ஓநாய் தாக்குதல்களுக்கு வழிவகுக்கும் கற்பனையான நிலைகளைக் காட்டும் விளக்கப்படம். [22] நவீன கால ஐரோப்பாவில் இந்தக் காரணிகள் இப்போது பெருமளவில் இல்லை என்றாலும், 20 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் பல தாக்குதல்கள் நடந்த கிராமப்புற இந்தியாவில் அவை இன்னும் உள்ளன. [20]

பிரான்சில், கிராமப்புற வரலாற்றாசிரியர் ஜீன்-மார்க் மோரிசோவால் தொகுக்கப்பட்ட வரலாற்றுப் பதிவுகள், 1362-1918 காலகட்டத்தில், கிட்டத்தட்ட 7,600 பேர் ஓநாய்களால் கொல்லப்பட்டனர், அவர்களில் 4,600 பேர் வெறித்தனமான ஓநாய்களால் கொல்லப்பட்டனர் என்பதைக் குறிக்கிறது. [23] இருப்பினும், பிரான்சின் பதினான்காம் லூயி மற்றும் லூயிஸ் பதினைந்து ஆட்சியின் போது நிகழ்ந்ததாகக் கூறப்படும் பல பிரெஞ்சு ஓநாய் தாக்குதல்கள் உண்மையில் சிறையிலிருந்து தப்பிய பிற உயிரினங்களின் பெரிய மாமிச உண்ணிகளால் மேற்கொள்ளப்பட்டதாக விலங்கியல் நிபுணர் கார்ல்-ஹான்ஸ் டேக் கண்டறிந்தார். [24] [25] முப்பதாண்டுப் போருக்கு பிறகு 17 ஆம் நூற்றாண்டில் ஜெர்மனியில் பல தாக்குதல்கள் நடந்தன, இருப்பினும் பெரும்பாலானவை வெறித்தனமான ஓநாய்களை உள்ளடக்கியது. [26] இரண்டாம் உலகப் போருக்குப் பிறகு ஓநாய் தாக்குதல்கள் மற்றும் 1960 களில் ரேபிஸ் ஒழிக்கப்பட்டதற்குப் பிறகு இத்தாலியில் ஓநாய் தாக்குதல்கள் எதுவும் இல்லை என்றாலும், [26] வட இத்தாலியின் மத்திய போ வேலி பகுதியிலிருந்து (நவீன கால சுவிட்சர்லாந்தின் ஒரு பகுதியை உள்ளடக்கிய) தேவாலயம் மற்றும் நிர்வாகப் பதிவுகளை ஆய்வு செய்த வரலாற்றாசிரியர்கள் 440 வழக்குகளைக் கண்டறிந்தனர். ஓநாய்கள் 15 மற்றும் 19 ஆம் நூற்றாண்டுகளுக்கு இடையில் மக்களைத் தாக்குகின்றன. 19 ஆம் நூற்றாண்டின் பதிவுகள் 1801 மற்றும் 1825 க்கு இடையில், 112 தாக்குதல்கள் இருந்தன, அவற்றில் 77 மரணத்திற்கு வழிவகுத்தன. இந்த வழக்குகளில், ஐந்து மட்டுமே வெறித்தனமான விலங்குகளுக்குக் காரணம். [22] லாட்வியாவில், வெறித்தனமான ஓநாய் தாக்குதல்களின் பதிவுகள் இரண்டு நூற்றாண்டுகளுக்கு முந்தையவை. 1992 முதல் 2000 வரை குறைந்தது 72 பேர் கடிக்கப்பட்டுள்ளனர். இதேபோல், லிதுவேனியாவில், வெறித்தனமான ஓநாய்களின் தாக்குதல்கள் இன்றுவரை தொடர்கின்றன, 1989 மற்றும் 2001 க்கு இடையில் 22 பேர் கடிக்கப்பட்டுள்ளனர் [27] 18 முதல் 19 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் எசுத்தோனியாவில் வெறிபிடித்த ஓநாய்களால் சுமார் 82 பேர் கடிக்கப்பட்டனர், மேலும் 136 பேர் அதே காலகட்டத்தில் வெறிபிடித்த ஓநாய்களால் கொல்லப்பட்டனர், இருப்பினும் பிந்தைய நிகழ்வுகளில் ஈடுபட்ட விலங்குகள் ஒரு கலவையாக இருக்கலாம். ஓநாய்-நாய் கலப்பினங்கள் மற்றும் சிறைபிடிக்கப்பட்ட ஓநாய்கள். [28] [29]

ரஷ்யா மற்றும் சோவியத் ஒன்றியம்[தொகு]

வட அமெரிக்க விஞ்ஞானிகளைப் போலவே (கீழே காண்க), அக்டோபர் புரட்சிக்குப் பிறகு பல ரஷ்ய விலங்கியல் வல்லுநர்கள் ஓநாய் மரணங்கள் சம்பந்தப்பட்ட பதிவுகளின் உண்மைத்தன்மையை சந்தேகிக்கின்றனர். அவர்களில் முக்கியமானவர் விலங்கியல் நிபுணர் பீட்ர் அலெக்ஸாண்ட்ரோவிச் மாண்டீஃபெல், அவர் ஆரம்பத்தில் எல்லா நிகழ்வுகளையும் கற்பனையாகவோ அல்லது வெறித்தனமான விலங்குகளின் வேலையாகவோ கருதினார். இரண்டாம் உலகப் போருக்குப் பிறகு சோவியத் யூனியன் முழுவதும் ஓநாய் தாக்குதல்களை விசாரிக்கும் சிறப்புக் குழுவுக்குத் தலைமை தாங்கும் பணி அவருக்கு வழங்கப்பட்டபோது, அவர் தனது நிலைப்பாட்டை மாற்றிக்கொண்டாலும், ரஷ்ய விலங்கியல் வட்டாரங்களில் அவரது எழுத்துக்கள் பரவலாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டன, இது போர் ஆண்டுகளில் அதிகரித்தது. நவம்பரில் 1947 இல் ஒரு அறிக்கை சமர்ப்பிக்கப்பட்டது, இதில் பல தாக்குதல்களை விவரிக்கிறது, அதில் வெளிப்படையாக ஆரோக்கியமான விலங்குகளால் நடத்தப்பட்டவை அடங்கும், மேலும் அவற்றிலிருந்து எவ்வாறு சிறப்பாகப் பாதுகாப்பது என்பது குறித்த பரிந்துரைகளை வழங்கியது. சோவியத் அதிகாரிகள் ஆவணத்தை பொதுமக்கள் மற்றும் சிக்கலைச் சமாளிக்க நியமிக்கப்படுபவர்கள் இருவரையும் சென்றடைவதைத் தடுத்தனர். [30] ஓநாய் தாக்குதல்கள் பற்றிய அனைத்து குறிப்புகளும் பின்னர் தணிக்கை செய்யப்பட்டன. [31]

ஆசியா[தொகு]

ஈரானில், 1981 இல் 98 தாக்குதல்கள் பதிவு செய்யப்பட்டன, [15] மேலும் 1996 இல் வெறித்தனமான ஓநாய் கடித்ததற்காக 329 பேருக்கு சிகிச்சை அளிக்கப்பட்டது [32] 19 ஆம் நூற்றாண்டில் பிரித்தானியாவின் இந்தியப் பேரர போது இந்தியாவில் ஓநாய் தாக்குதல்கள் பற்றிய பதிவுகள் வைக்கத் தொடங்கின. [33] 1875 ஆம் ஆண்டில், புலிகளை விட ஓநாய்களால் அதிகம் பேர் கொல்லப்பட்டனர், வடமேற்கு மாகாணங்கள் மற்றும் பீகாரில் மிக மோசமாகப் பாதிக்கப்பட்ட பகுதிகள். முந்தைய பகுதியில், 1876 இல் 721 பேர் ஓநாய்களால் கொல்லப்பட்டனர், அதே நேரத்தில் பீகாரில், அந்த நேரத்தில் பதிவு செய்யப்பட்ட 185 இறப்புகளில் பெரும்பாலானவை பாட்னா மற்றும் பகல்பூர் பிரிவுகளில் நிகழ்ந்தன. [34] ஐக்கிய மாகாணங்களில், 1878 இல் 624 பேர் ஓநாய்களால் கொல்லப்பட்டனர், வங்காளத்தில் அதே காலகட்டத்தில் 14 பேர் கொல்லப்பட்டனர். பீகாரில் உள்ள ஹசாரிபாக்கில், 1910 மற்றும் 1915 க்கு இடையில் 115 குழந்தைகள் கொல்லப்பட்டனர், 1980 மற்றும் 1986 க்கு இடையில் அதே பகுதியில் 122 பேர் கொல்லப்பட்டனர் மற்றும் 100 பேர் காயமடைந்தனர். ஏப்ரல் 1989 முதல் மார்ச் 1995 வரை, தெற்கு பீகாரில் ஓநாய்கள் 92 பேரைக் கொன்றன, அந்த நேரத்தில் அப்பகுதியில் மனிதர்கள் மீது 390 பெரிய பாலூட்டி தாக்குதல்களில் 23% ஆகும். [15] [35] ஜப்பானிய ஆட்சியின் போது கொரிய சுரங்க சமூகங்களிடமிருந்து சேகரிக்கப்பட்ட பொலிஸ் பதிவுகள், 1928 இல் ஓநாய்கள் 48 பேரைத் தாக்கியதாகக் குறிப்பிடுகின்றன, இது பன்றிகள், கரடிகள், சிறுத்தைகள் மற்றும் புலிகள் ஆகியவற்றால் கூறப்பட்டதை விட அதிகம். [36]

வட அமெரிக்கா[தொகு]

அமெரிக்காவின் ஐரோப்பிய காலனித்துவத்திற்கு முன் எழுதப்பட்ட பதிவுகள் எதுவும் இல்லை. சில பழங்குடி அமெரிக்க பழங்குடியினரின் வாய்வழி வரலாறு ஓநாய்கள் மனிதர்களைக் கொன்றது என்பதை உறுதிப்படுத்துகிறது. வனப்பகுதிகளில் வாழும் பழங்குடியினர், ஓநாய்களை தங்கள் டன்ட்ராவில் வசிக்கும் சகாக்களை விட அதிகமாக பயந்தனர், ஏனெனில் அவர்கள் திடீரென்று ஓநாய்களை சந்திக்க நேரிடும். [37] கனேடிய உயிரியலாளர் டக் கிளார்க் ஐரோப்பாவில் வரலாற்று ஓநாய் தாக்குதல்களை ஆய்வு செய்தபோது வட அமெரிக்க விஞ்ஞானிகளுக்கு மத்தியில் ஓநாய்களின் மூர்க்கத்தனம் பற்றிய சந்தேகம் தொடங்கியது மற்றும் கனேடிய வனப்பகுதியின் ஒப்பீட்டளவில் பயந்த ஓநாய்களுடன் (அவரால் உணரப்பட்ட) அவரது சொந்த அனுபவங்களின் அடிப்படையில், அனைத்து வரலாற்று முடிவுகளும் வெறி பிடித்த விலங்குகளால் தாக்குதல்கள் நடத்தப்பட்டன, மேலும் ஆரோக்கியமான ஓநாய்கள் மனிதர்களுக்கு எந்த அச்சுறுத்தலையும் ஏற்படுத்தவில்லை. [38] அவரது கண்டுபிடிப்புகள் வெறித்தனமான மற்றும் இரைகௌவல் தாக்குதல்களை வேறுபடுத்திப் பார்க்கத் தவறியதற்காக விமர்சிக்கப்படுகின்றன, மேலும் ரேபிஸ் தடுப்பூசி இல்லாத நேரத்தில் மக்கள் தாக்குதல்களில் இருந்து தப்பிய நிகழ்வுகள் வரலாற்று இலக்கியங்களில் உள்ளன. அவரது முடிவுகள் உயிரியலாளர்களால் சில வரையறுக்கப்பட்ட ஆதரவைப் பெற்றன, ஆனால் அமெரிக்காவின் மீன் மற்றும் வனவிலங்கு சேவை அல்லது வேறு எந்த அதிகாரப்பூர்வ அமைப்புகளாலும் ஏற்றுக்கொள்ளப்படவில்லை. இந்த பார்வை ஓநாய் மேலாண்மை திட்டங்களில் கற்பிக்கப்படவில்லை. யுனைடெட் ஸ்டேட்ஸ் மீன் மற்றும் வனவிலங்கு சேவை ஓநாய்கள் மனிதர்களைப் பார்க்க மிகவும் வெட்கப்படக்கூடியவை, ஆனால் அவை சந்தர்ப்பவாத வேட்டையாடுபவர்கள் மற்றும் வாய்ப்பு கிடைத்தால் மனிதர்களைத் தாக்கும் மற்றும் "ஓநாய்களை மக்கள் அருகில் நேரத்தை செலவிட ஊக்குவிக்கும் செயல்களுக்கு" எதிராக ஆலோசனை கூறுகிறது. எவ்வாறாயினும், திரு கிளார்க்கின் கருத்து, 1963 ஆம் ஆண்டு ஃபார்லி மோவாட்டின் அரை கற்பனையான புத்தகமான நெவர் க்ரை வுல்ஃப் [31] வெளியீட்டின் மூலம் சாதாரண மக்கள் மற்றும் விலங்கு உரிமை ஆர்வலர்களிடையே பிரபலமடைந்தது, மற்ற இடங்களில் ஓநாய் தாக்குதல்கள் பற்றிய கூடுதல் தரவுகளை சேகரிப்பதில் மொழி தடையாக இருந்தது. [39] சில வட அமெரிக்க உயிரியலாளர்கள் யூரேசியாவில் ஓநாய் தாக்குதல்கள் பற்றி அறிந்திருந்தாலும், வட அமெரிக்க ஓநாய்களுக்கு அவை பொருத்தமற்றவை என்று நிராகரித்தனர். [6]

20 ஆம் நூற்றாண்டில் அமெரிக்கா முழுவதும் ஓநாய்களின் எண்ணிக்கை தொடர்ந்து வீழ்ச்சியடைந்தது மற்றும் 1970 களில் அவை மினசோட்டா மற்றும் அலாஸ்காவில் மட்டுமே கணிசமாக இருந்தன (அமெரிக்காவின் ஐரோப்பிய காலனித்துவத்திற்கு முன்னர் இருந்ததை விட மக்கள் தொகை வெகுவாகக் குறைந்திருந்தாலும் [40] ). இதன் விளைவாக மனித-ஓநாய் மற்றும் கால்நடை-ஓநாய் தொடர்புகளில் ஏற்பட்ட குறைவு ஓநாய்களை மனிதர்களுக்கு ஆபத்தானது அல்ல என்ற பார்வைக்கு உதவியது. 1970 களில், ஓநாய் சார்பு லாபி ஓநாய்கள் மீதான பொது அணுகுமுறையை மாற்றுவதை நோக்கமாகக் கொண்டது, "ஆரோக்கியமான காட்டு ஓநாய் வட அமெரிக்காவில் ஒரு மனிதனை தாக்கியதாக ஆவணப்படுத்தப்பட்ட வழக்கு இதுவரை இல்லை" (அல்லது அதன் மாறுபாடுகள் [a] ) ஓநாய்க்கு மிகவும் நேர்மறையான பிம்பத்தை உருவாக்க முயலும் மக்களுக்கு ஒரு முழக்கம். ஏப்ரல் 26, 2000, அலாஸ்காவின் ஐசி பேயில் 6 வயது சிறுவன் மீது நடத்தப்பட்ட தாக்குதல் உட்பட பல ஆபத்தான தாக்குதல்கள், ஆரோக்கியமான காட்டு ஓநாய்கள் பாதிப்பில்லாதவை என்ற அனுமானத்தை தீவிரமாக சவால் செய்தன. இந்த நிகழ்வு வழக்கத்திற்கு மாறானதாகக் கருதப்பட்டது மற்றும் முழு அமெரிக்காவிலும் செய்தித்தாள்களில் செய்தி வெளியிடப்பட்டது. [17] [44] பனிக்கட்டி விரிகுடா சம்பவத்தைத் தொடர்ந்து, உயிரியலாளர் மார்க் ஈ. மெக்னே 1915 முதல் 2001 வரை கனடா மற்றும் அலாஸ்காவில் ஓநாய்-மனித சந்திப்புகளின் பதிவைத் தொகுத்தார். விவரிக்கப்பட்ட 80 சந்திப்புகளில், 39 ஆக்கிரமிப்பு நடத்தையை வெளிப்படையாக ஆரோக்கியமான ஓநாய்களிடமிருந்தும், 12 விலங்குகளிடமிருந்தும் வெறித்தனமாக இருப்பது உறுதிசெய்யப்பட்டது. [45]

21 ஆம் நூற்றாண்டின் முதல் கொடிய தாக்குதல் நவம்பர் 8, 2005 அன்று நிகழ்ந்தது, பாய்ண்ட்ஸ் நார்த் லாண்டிங், சஸ்காட்சுவன், கனடா [46] என்ற இடத்தில், மார்ச் 8, 2010 அன்று, ஒரு இளம் பெண் ஓநாய்களால் கொல்லப்பட்டார். அலாஸ்காவின் சிக்னிக் அருகே ஜாகிங் செய்யும் போது கொல்லப்பட்டார். [47]

குறிப்பிடத்தக்க வழக்குகள்[தொகு]

கெவாடான் மிருகத்தை சித்தரிக்கும் வேலைப்பாடு (1764)
  • கெவாடனின் மிருகம் (பிரான்ஸ்)
  • கென்டன் கார்னகி ஓநாய் தாக்குதல் (கனடா)
  • கிரோவ் ஓநாய் தாக்குதல்கள் (ரஷ்யா)
  • பாட்ரிசியா வைமன் ஓநாய் தாக்குதல் (கனடா)
  • அன்ஸ்பாக் ஓநாய் (ஜெர்மனி)
  • வுல்ஃப் ஆஃப் ஜிசிங்கே (ஸ்வீடன்)
  • வுல்ஃப் ஆஃப் சோசன்ஸ் (பிரான்ஸ்)
  • துர்குவின் ஓநாய்கள் (பின்லாந்து)

இதனையும் காண்க[தொகு]

மேலும் பார்க்கவும்[தொகு]

  • ஓநாய் தாக்குதல்களின் பட்டியல்
    • வட அமெரிக்காவில் ஓநாய் தாக்குதல்களின் பட்டியல்
  • கொயோட் தாக்குதல்
  • டிங்கோ தாக்குதல்
  • நாய் தாக்குதல்

குறிப்புகள்[தொகு]

  1. ↑ Other variations of the phrase include:
    "There has never been a single case of a healthy wolf attacking humans in North America."[41]
    "There's never been a documented case of a healthy wild wolf killing or seriously injuring a person in North America."[9]
    "No healthy, wild wolf has ever killed a person in North America."[42]
    "There has never been a documented case of a healthy, wild wolf killing a person in North America,"[43]
    "There is no record of an unprovoked, non-rabid wolf in North America seriously injuring a person."[39]

குறிப்புகள்[தொகு]

  1. ↑ Moriceau, Jean-Marc (25 June 2014). "A DEBATED ISSUE IN THE HISTORY OF PEOPLE AND WILD ANIMALS: The Wolf Threat in France from the Middle Ages to the Twentieth Century". HAL (in ஆங்கிலம்). HAL. பார்க்கப்பட்ட நாள் 26 March 2016.
  2. ↑ Linnell 2002
  3. ↑ Mech 1981
  4. ↑ Heptner & Naumov 1998
  5. ↑ Mech & Boitani 2003
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 Mech, L. D.(1990) Who's Afraid of the Big Bad Wolf?, Audubon, March. (Reprinted in International Wolf 2(3):3–7.)
  7. ↑ 7.0 7.1 Mech & Boitani 2003
  8. ↑ Mech 1981
  9. ↑ 9.0 9.1 9.2 Mech, L. D. (1998), "Who's Afraid of the Big Bad Wolf?" -- Revisited. International Wolf 8(1): 8–11.
  10. ↑ Linnell 2002
  11. ↑ Heptner & Naumov 1998
  12. ↑ Linnell 2002
  13. ↑ 13.0 13.1 13.2 13.3 Linnell 2002
  14. ↑ 14.0 14.1 14.2 Linnell 2002
  15. ↑ 15.0 15.1 15.2 15.3 Rajpurohit, K.S. 1999. "Child lifting: Wolves in Hazaribagh, India." Ambio 28(2):162–166
  16. ↑ Linnell 2002
  17. ↑ 17.0 17.1 McNay, Mark E. and Philip W. Mooney. 2005. Attempted depredation of a child by a Gray Wolf, Canis lupus, near Icy Bay, Alaska. Canadian Field-Naturalist 119(2): 197-201.
  18. ↑ 18.0 18.1 (in இத்தாலிய மொழி) Oriani, A. & Comincini, M. Morti causate dal lupo in Lombardia e nel Piemonte Orientale nel XVIII secolo பரணிடப்பட்டது 2013-11-09 at the வந்தவழி இயந்திரம், in atti del Seminario “Vivere la morte nel Settecento”, Santa Margherita Ligure 30 settembre - 2 ottobre 2002
  19. ↑ Heptner & Naumov 1998
  20. ↑ 20.0 20.1 20.2 Linnell 2002
  21. ↑ 21.0 21.1 Graves 2007
  22. ↑ 22.0 22.1 (in இத்தாலிய மொழி) Cagnolaro, L., Comincini, M., Martinoli, A. & Oriani, A., "Dati Storici sulla Presenza e su Casi di Antropofagia del Lupo nella Padania Centrale", in atti del convegno nazionale “Dalla parte del lupo”, Parma 9-10 ottobre 1992, Atti & Studi del WWF Italia, n ° 10, 1-160, F. Cecere (a cura di), 1996, Cogecstre Edizioni
  23. ↑ (in பிரெஞ்சு மொழி) Moriceau, Jean-Marc (2013), Sur les pas du loup: Tour de France et atlas historiques et culturels du loup, du moyen âge à nos jours [On the trail of the wolf: a tour of France and a historical and cultural atlas of the wolf, from the Middle Ages to modern times], Paris, Montbel, ISBN 978-2-35653-067-7ISBN 978-2-35653-067-7
  24. ↑ Carnivore Attacks on Humans in Historic France and Germany: To Which Species Did the Attackers Belong? by Karl-Hans Taake. ResearchGate. 2020
  25. ↑ Taake, Karl-Hans (2020). "Biology of the 'Beast of Gévaudan': Morphology, Habitat Use, and Hunting Behaviour of an 18th Century Man-Eating Carnivore". ResearchGate. doi:10.13140/RG.2.2.17380.40328. 
  26. ↑ 26.0 26.1 Linnell 2002
  27. ↑ Linnell 2002
  28. ↑ Linnell 2002
  29. ↑ Will N. Graves, Valerius Geist (Ed.): Wolves in Russia - Anxiety Through the Ages. Detselig Enterprise Ltd Calgary, Alberta, Canada, 2007)
  30. ↑ Graves 2007
  31. ↑ 31.0 31.1 Geist, Valerius. "Let's get real: beyond wolf advocacy, toward realistic policies for carnivore conservation" பரணிடப்பட்டது 2016-04-18 at the வந்தவழி இயந்திரம். Fair Chase. Summer 2009. pp. 26–30.
  32. ↑ Linnell 2002
  33. ↑ Linnell 2002
  34. ↑ Knight, J. (2003), Wildlife in Asia: Cultural Perspectives, Routledge, p. 219, ISBN 0203641817
  35. ↑ Jhala, Y.V. and D.K. Sharma. 1997. Child-lifting by wolves in eastern Uttar Pradesh, India. Journal of Wildlife Research 2(2):94–101
  36. ↑ Neff, Robert, "Devils in the Darkness: The Korean Gray Wolf was a Terror for Miners" பரணிடப்பட்டது 2016-03-05 at the வந்தவழி இயந்திரம், OhmyNews (June 23, 2007)
  37. ↑ Lopez 1978
  38. ↑ C. H. Doug Clarke, 1971, The beast of Gévaudan, Natural History Vol. 80 pp. 44–51 & 66–73
  39. ↑ 39.0 39.1 Linnell 2002
  40. ↑ "Archived copy". Archived from the original on 2019-06-06. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2019-06-06.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  41. ↑ Parker, B. K. (1997), North American Wolves, Lerner Publications, p. 44, ISBN 1575050951
  42. ↑ Welsbacher, A. (2001), Wolves, Capstone, p. 23, ISBN 0736807888
  43. ↑ Living with Wolves: Tips for avoiding Wolf Conflicts பரணிடப்பட்டது 2014-01-04 at the வந்தவழி இயந்திரம், International Wolf Center, (March 2002)
  44. ↑ Boyd, Diane K. "(Case Study) Wolf Habituation as a Conservation Conundrum" பரணிடப்பட்டது 2016-05-08 at the வந்தவழி இயந்திரம். In: Groom, M. J. et al (n.d.) Principles of Conservation Biology, 3rd ed., Sinauer Associates.
  45. ↑ McNay, Mark E. (2002) "A Case History of Wolf-Human Encounters in Alaska and Canada", Alaska Department of Fish and Game Wildlife Technical Bulletin. Retrieved on 2013-10-09.
  46. ↑ McNay, M. E. (2007) "A Review of Evidence and Findings Related to the Death of Kenton Carnegie on 8 November 2005 Near Points North, Saskatchewan". Alaska Department of Fish and Game, Fairbanks, Alaska.
  47. ↑ Butler, L., B. Dale, K. Beckmen, and S. Farley. 2011.Findings Related to the March 2010 Fatal Wolf Attack near Chignik Lake, Alaska. Wildlife Special Publication, ADF&G/DWC/WSP-2011-2. Palmer, Alaska.

நூல் பட்டியல்[தொகு]

மேலும் படிக்க[தொகு]

வெளி இணைப்புகள்[தொகு]

"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=ஓநாய்_தாக்குதல்&oldid=3731156" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது