எடி ரமா
எடி ரமா | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) 2024-ஆம் ஆண்டில் ரமா | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| அல்பேனியாவின் 33-ஆவது பிரதம அமைச்சர் | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
பதவியில் உள்ளார் | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| பதவியில் 11 செப்டம்பர் 2013 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| குடியரசுத் தலைவர் | புசார் நிசானி இலிர் மேத்தா பஜ்ரம் பேகஜ் | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| துணை | See list
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| முன்னையவர் | சாலி பெரிசா | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| அல்பேனிய சோஷலிஸ்ட் கட்சியின் தலைவர் | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
பதவியில் உள்ளார் | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| பதவியில் 10 அக்டோபர் 2005 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| முன்னையவர் | பாடோசு நானோ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| தனிப்பட்ட விவரங்கள் | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| பிறப்பு | எட்வின் கிறிஸ்டாக் ரமா 4 சூலை 1964 டிரானா, அல்பேனிய மக்கள் சோசலிசக் குடியரசு | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| அரசியல் கட்சி | அல்பேனிய சோஷலிஸ்ட் கட்சி | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| துணைவர்கள் |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| பிள்ளைகள் |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| முன்னாள் மாணவர் | அல்பேனியப் பல்கலைக்கழகம், கலைத்துறை | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| கையெழுத்து | .svg) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| இணையத்தளம் | ps | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
எடி ரமா (Edvin Christaq Rama) (பிறப்பு: 4 சூலை 1964) என்பவர் ஒரு அல்பேனிய அரசியல்வாதியும் கலைஞரும் எழுத்தாளரும் ஆவார், இவர் 2013 முதல் அல்பேனியாவின் 33 வது மற்றும் தற்போதைய பிரதமராகவும், 2005 முதல் அல்பேனியா சோசலிஸ்ட் கட்சித் தலைவராகவும் பணியாற்றி வருகிறார். 1998 முதல் 2000 வரை கலாச்சாரம், இளைஞர் நலன், விளையாட்டுத் துறை அமைச்சராக இருந்தார். 2000 ஆம் ஆண்டில் டிரானாவின் முதல் பெருநகரத்தந்தையாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட இவர், 2003 மற்றும் 2007 ஆம் ஆண்டுகளில் மீண்டும் அப்பதவிக்குத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
2013 அல்பேனிய நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் ரமா தலைமையிலான மத்திய-இடதுசாரிக் கட்சிகளின் கூட்டணி அல்பேனிய ஜனநாயகக் கட்சியின் சாலி பெரிஷா தலைமையிலான தற்போதைய மத்திய-வலதுசாரிக் கூட்டணியைத் தோற்கடித்தது. 2017 அல்பேனிய நாடாளுமன்றத் தேர்தலைத் தொடர்ந்து இரண்டாவது முறையாக ரமா பிரதமராக நியமிக்கப்பட்டார். 2021 அல்பேனிய நாடாளுமன்றத் தேர்தலைத் தொடர்ந்து ரமா மூன்றாவது முறையாக வெற்றி பெற்றார், அதில் அவர் ஜனநாயகக் கட்சி வேட்பாளர் லுல்சிம் பாஷாவை தொடர்ச்சியாக இரண்டாவது முறையாகத் தோற்கடித்தார்.
வரலாற்றில் தொடர்ச்சியாக நான்கு முறை வென்ற ஒரே அல்பேனிய பிரதமர் ரமா ஆவார். 2013 முதல் இவரது கட்சி நான்கு நாடாளுமன்றத் தேர்தல்கள் மற்றும் மூன்று உள்ளாட்சி தேர்தல்கள் உள்ளிட்ட ஏழு தேர்தல்களிலும் வெற்றி பெற்றுள்ளது. இவரது பதவிக்காலத்தின் கீழ், அல்பேனியா பொருளாதார வளர்ச்சியைக் கண்டது, ஆனால், அதே நேரத்தில், ஜனநாயகப் பின்னடைவையும் கண்டது, இவரது ஆட்சியை எதேச்சதிகார ஆட்சி என்று பல்வேறு ஆதாரங்கள் விவரிக்கின்றன, இருப்பினும், அல்பேனியாவின் சுதந்திர இல்லம் "அரசியல் உரிமைகள்" மற்றும் "குடி உரிமைகள்" மதிப்பெண்கள் 2021 முதல் அவரது பதவிக்காலத்தில் தொடர்ந்து அதிகரித்துள்ளன.[1] அல்பேனியாவும் தொடர்ந்து குடியேற்றத்தால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளது.
"நான்கு வகையான பொருளாதாரச் சுதந்திரங்களுக்கு" உத்தரவாதம் அளிக்கும் நோக்கில் மேற்கு பால்கன் நாடுகளின் பொருளாதார மண்டலமான ஓபன் பால்கனைத் தொடங்கியவர்களில் ரமாவும் ஒருவர்.
தொடக்க கால வாழ்க்கை மற்றும் தொழில்
[தொகு]எட்வின் ராமா 4 சுலை 1964 அன்று டிரானாவில் பிறந்தார், இவர் கிறிஸ்டாக், அனெட்டா ரமாவின் இரண்டு குழந்தைகளில் முதல் குழந்தை ஆவார். இவரது தந்தை கிறிஸ்டாக் ராமா (1932-1998), டுரீஸில் பிறந்த ஒரு நன்கு அறியப்பட்ட சிற்பி, அல்பேனியாவில் கம்யூனிச சகாப்தத்தில் ஏராளமான சிலைகளை உருவாக்கினார். கிறிஸ்டாக் கம்யூனிச ஆட்சியுடன் நெருங்கிய உறவுகளைக் கொண்டிருந்தார். 1988 ஆம் ஆண்டு எதிர்க்கட்சி கவிஞர் ஹாவ்சி நேலாவின் மரண தண்டனையில் கிறிஸ்டக் ரமா கையெழுத்திட்டார்.[2] ரமாவின் கொள்ளுத் தாத்தா, (கிறிஸ்டாக் ரமா என்றும் பெயரிடப்பட்டவர்), அல்பேனிய சுதந்திரத்திற்காகவும் பள்ளிகளுக்காகவும் வாதிட்ட ஒரு அறிவுஜீவியாக இருந்தார்.[3] இவரின் தந்தைவழி பக்கத்தைச் சேர்ந்த பிற மூதாதையர்கள் கொர்சிக்கு அருகிலுள்ள தென்கிழக்கு கிராமமான டார்டேவைச் சேர்ந்தவர்கள்.[4] இவரது தாயார் அனீதா ரமா (1938-2020), தென்மேற்கு கிராமமான வுனோ, வ்லோரேவிலிருந்து மருத்துவப் பட்டம் பெற்றவர். கம்யூனிஸ்ட் அல்பேனியாவின் போது பொலிட்பீரோவின் உறுப்பினரான ஸ்பிரோ கோலேகா என்பவரின் பெரிய மருமகள் ஆவார்.[5]
ரமா தனது குழந்தைப் பருவத்திலேயே ஓவியம் வரையத் தொடங்கினார். அவரது இளம் பருவத்தில், அவரது திறமையை அந்த காலத்தின் இரண்டு செல்வாக்குமிக்க அல்பேனிய ஓவியர்களான எடி ஹிலா மற்றும் டேனிஷ் ஜுக்னியு ஆகியோர் கவனித்தனர்.[6] தொழில்முறைச் சூழலில் தனது ஓவியத் திறனை மேலும் வளர்த்துக் கொள்ள ரமாவை அவர்கள் ஊக்குவித்தனர்.[6] ரமா டிரானாவில் உள்ள ஒரு கலைப் பள்ளியான ஜோர்டான் மிஸ்ஜா ஆர்ட்டிஸ்டிக் லைசியத்தில் பயின்று பட்டம் பெற்றார். ஒரு இளைஞனாக, டினாமோ டிரானாவுக்காக தொழில்முறை கூடைப்பந்து வீரராக விளையாடிய ரமா, அல்பேனியா தேசிய கூடைப்பந்தாட்ட அணியின் ஒரு பகுதியாக இருந்தார்.[7][8] 1982 ஆம் ஆண்டில், இவர் டிரானாவில் உள்ள அகாதெமி ஆஃப் ஆர்ட்ஸில் சேர்ந்தார். பட்டம் பெற்ற பிறகு, இவர் அதே அகாதெமியில் பயிற்றுவிப்பாளராகப் பணியாற்றத் தொடங்கினார். இந்த நேரத்தில், இவர் பல திறந்த மாணவர் கூட்டங்களை ஏற்பாடு செய்தார், இதன் போது அல்பேனிய கம்யூனிஸ்ட் அரசாங்கம் பகிரங்கமாக விமர்சிக்கப்பட்டது. அந்தக் கூட்டங்களிலிருந்து கட்டுரைகள் ரிஃப்ளெக்சியோன் என்ற புத்தகத்தில் சேகரிக்கப்பட்டன, அதை ரமா 1992 இல் விளம்பரதாரர் ஆர்டியன் க்ளோசியுடன் இணைந்து வெளியிட்டார்.
அல்பேனியாவில் கம்யூனிசம் வீழ்ச்சியடைவதற்கு சற்று முன்பு, ஜனநாயகத்திற்கான தொடக்கப் போராட்டத்தில் ஈடுபட ரமா பல முறை முயன்றார். மேலும், மாணவர் போராட்டங்களில் செல்வாக்கு செலுத்த முயன்றார். புதிதாக உருவாக்கப்பட்ட அல்பேனியா ஜனநாயகக் கட்சியில் ஒரு பகுதியாக ஆனார், ஆனால் சாலி பெரிஷாவுடனான கருத்தியல் விஷயங்களில் ஏற்பட்ட மோதலுக்குப் பிறகு அக்கட்சியிலிருந்து விரைவில் வெளியேறினார்.[9] 1994 ஆம் ஆண்டில், ரமா பிரான்சுக்குச் சென்று, ஒரு ஓவியராக ஒரு தொழிலைத் தொடங்க முயன்றார். அவரும் அவரது முன்னாள் மாணவரான அன்ரி சாலாவும் தங்கள் படைப்புகளை பல கலைக்கூடங்களில் காட்சிப்படுத்தினர். நவம்பர் 27,2002 அன்று, ரமா தனது முதல் பெயரை எடி என்று அதிகாரப்பூர்வமாக மாற்றினார்.[10]
அரசியல் வாழ்க்கை
[தொகு]1997-ஆம் ஆண்டு சனவரி மாதத்தில் அல்பேனியா திரும்பிய பயணத்தின் போது, ரமாவுக்கு உடல் ரீதியான தாக்குதல் ஏற்பட்டது. தாக்குதலில் ஈடுபட்ட குற்றவாளிகள் ஒருபோதும் கண்டுபிடிக்கப்படவில்லை என்றாலும், அல்பேனிய அரசாங்கத்திற்கு எதிராக ரமாவின் வெளிப்படையான விமர்சனங்களின் காரணமாக அரசின் இரகசியச் சேவையின் ஈடுபாடு குறித்த கவலைகள் இருந்தன.[11]
1998 ஆம் ஆண்டில், தனது தந்தையின் இறுதிச் சடங்கிற்காக அல்பேனியாவில் இருந்தபோது, ராமாவுக்கு அப்போதைய அல்பேனியாவின் பிரதமர் ஃபாடோஸ் நானோ அமைச்சரவைப் பதவியை வழங்கினார்.[12] அந்த ஆண்டின் பிற்பகுதியில் இவர் கலாச்சாரம், இளைஞர்நலன், விளையாட்டுத் துறை அமைச்சராக நியமிக்கப்பட்டார். ஒரு அமைச்சராக, ரமா உடனடியாகத் தனது தனித்துவமான வண்ணமயமான ஆடை பாணி உட்பட பல்வேறு வழிகளில் ஆடம்பரமாக அறியப்பட்டார். இவரது புதுமையான கலாச்சாரத் திட்டங்களும், இவரது அசாதாரண ஆடைகளும், கலகக்கார அரசியல் பாணியும் சேர்ந்து பெரும் அளவிலான ஆதரவை ஈர்க்க உதவியது.
திரானாவின் மாநகர் மன்றத் தலைவர் (2000-2011)
[தொகு]அக்டோபர் 2000 இல், அல்பேனிய சோசலிஸ்ட் கட்சி திரானாவின் மேயர் தேர்தலில் போட்டியிட ரமாவுக்கு ஒப்புதல் அளித்தது. ஜனநாயகக் கட்சி வேட்பாளர் பெஸ்னிக் முஸ்தாபாஜ், ஒரு எழுத்தாளரும் அரசதந்திரியும் ஆவார். 57% வாக்குகளைப் பெற்று ரமா மாநகர் மன்றத் தலைவராகப் பதவியேற்றார். பதவியேற்ற பிறகு, நூற்றுக்கணக்கான சட்டவிரோதக் கட்டுமானங்களை இடித்துத் தள்ளி சமப்படுத்துவதற்கும், டிரானாவின் மையம், லானே நதிக்கு அருகிலுள்ள பல பகுதிகளை அவற்றின் தொடக்க கால வடிவத்திற்கு மீட்டெடுப்பதற்கும் ஒரு தீவிர பிரச்சாரத்தை மேற்கொண்டார்.[13]
2004 ஆம் ஆண்டில் திரானாவின் சிதிலமடைந்த ஓக்சா சகாப்த அடுக்குமாடிக் குடியிருப்புகளை மிகவும் துடிப்பான வண்ணங்களைப் பயன்படுத்தி மீண்டும் வண்ணம் பூச ரமா ஒரு முயற்சியைத் தொடங்கினார்.[14] சோவியத் பாணி கட்டிடங்கள் ஆதிக்கம் செலுத்திய பகுதிகளின் அழகியலை மாற்றுவதற்கு இந்த மறுவடிவமைப்பு உதவியது. ரமாவுக்கு 2004 ஆம் ஆண்டில் முதல் உலக மாநகர் மன்றத் தலைவர் பரிசு வழங்கப்பட்டது.[15] விருது வழங்கும் குழு, தங்கள் முடிவை விளக்கி, "எடி ரமா தான் ஒரு முழு நகரத்தையும் மாற்றிய மனிதர். இப்போது ஒரு புதிய, வண்ணமயமான, மகிழ்ச்சியான, புதிய, மேம்பட்ட உள்கட்டமைப்பு மற்றும் கலாச்சார வாழ்க்கையைக் கொண்ட திரானா உள்ளது." என்று குறிப்பிட்டனர்.[15]
எதிர்க்கட்சித் தலைவர் (2005-2013)
[தொகு]முன்னதாக 2000 ஆம் ஆண்டில் ஒரு சுயேட்சையாக போட்டியிட்ட ரமா, 2003 ஆம் ஆண்டில் ஒரு சோசலிஸ்டாக பதிவு செய்தார். அந்த ஆண்டின் பிற்பகுதியில் அவர் கட்சியின் தலைவர் பதவிக்கான முயற்சியை அறிவித்தார். இவரும் முன்னாள் அரசுத்தலைவரான ரெக்ஸெப் மெய்டானியும் அப்போதைய அரசுத்தலைவரான பாடோஸ் நானோவை எதிர்த்துப் போட்டியிட்டனர். ரமாவின் முயற்சி சட்டமன்றப் பிரதிநிதிகளிடமிருந்து போதுமான ஆதரவைப் பெறத் தவறிவிட்டது. இவர் 41 வாக்குகளையும், ரெக்ஸெப் மெய்டானி 61 வாக்குகளையும் பெற்றிருந்தனர். பாட்டோஸ் நானோ 456 வாக்குகளைப் பெற்று மீண்டும் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.[16]
2005 நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் மத்திய-இடதுசாரிக் கூட்டணி தோல்வியடைந்த பிறகு, ஃபாட்டோஸ் நானோ சோசலிஸ்ட் கட்சியின் தலைவர் பதவியிலிருந்து விலகினார். கட்சியின் தலைவர் பதவிக்கான அடுத்தடுத்த தேர்தலில், ரமா ரெக்ஸெப் மெய்டானியை 297 முதல் 151 வரை தோற்கடித்து சோசலிஸ்ட் கட்சியின் தலைவரானார்.[16] ஒரு மாநகர் மன்றத் தலைவராக ரமாவின் புகழைப் பயன்படுத்தி, அல்பேனிய சோசலிஸ்ட் கட்சி அதன் சில முறையீடுகளை மீண்டும் பெற்றது. கட்சியின் செல்வாக்கு மிக்க பல தலைவர்களை இளம் விசுவாசிகளைக் கொண்டு ரமா மாற்றினார். டோனி பிளேயரின் "புதிய தொழிலாளர்" மற்றும் அந்தோனி கிடன்ஸின் "மூன்றாம் வழி" ஆகியவற்றின் முற்போக்கான கொள்கைகளால் ஈர்க்கப்பட்ட இவரது அரசியல் தளம் "பாரம்பரிய வலது மற்றும் இடதுசாரிகளுக்கு அப்பால் மூன்றாவது திசையை" அழைத்தது.[17]
சிறுபான்மைத் தலைவராக, 2008 ஆம் ஆண்டு கோடைகாலத் தொடரில் நாடாளுமன்றத்தில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட அரசியலமைப்புத் திருத்தங்களுக்கு தனது ஆதரவை வழங்கினார். இந்த திருத்தங்கள் அல்பேனியாவின் தேர்தல் சட்டத்தை ஒரு பெரும்பான்மை பிரதிநிதித்துவத்திலிருந்து விகிதாச்சார சரிசெய்தலுடன் கட்சி-பட்டியல் விகிதாசார பிரதிநிதித்துவமாக மாற்றியதுடன் அரசத்தலைவரின் அதிகாரங்களையும் குறைத்தது. அரசுத் தலைவர் பாமிர் டோபி மற்றும் ஒருங்கிணைப்புக்கான சோசலிஸ்ட் இயக்கம், பிற சிறிய அரசியல் கட்சிகளின் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களின் விமர்சனங்களும் எதிர்ப்புகளும் இருந்தபோதிலும், திருத்தங்கள் நாடாளுமன்றத்தில் அதிக பெரும்பான்மையுடன் நிறைவேற்றப்பட்டன.
2007-ஆம் ஆண்டில் மாநகர் மன்றத் தலைவர் தேர்தலில், இவரது வேட்பு மனுவுக்கு ஒருங்கிணைப்புக்கான சோசலிஸ்ட் இயக்கம் அளித்த ஒப்புதல் பெரிதும் உதவியது. 2008 ஆம் ஆண்டு ரமாவின் SPA ஆல் வாக்களிக்கப்பட்ட அரசியலமைப்புத் திருத்தங்கள் அல்பேனிய அரசியலில் தங்கள் இருப்புக்கு கடுமையான அச்சுறுத்தலாக இருப்பதைக் கண்ட இலிர் மெட்டா மற்றும் SMI 2009 நாடாளுமன்றத் தேர்தலுக்கான தேர்தலுக்கு முந்தைய கூட்டணியில் ரமாவுடன் சேரவில்லை. ரமா தலைமையிலான சோசலிஸ்ட் கட்சியால் நாடாளுமன்றத்தில் 66 இடங்களை மட்டுமே வெல்ல முடிந்தது. அப்போதைய பிரதம மந்திரி பெரிஷாவின் ஜனநாயகக் கட்சி 70 இடங்களை வென்றது, மீதமுள்ள 4 இடங்கள் இலிர் மெடாவின் ஒருங்கிணைப்புக்கான சோசலிஸ்ட் இயக்கத்திற்கு சென்றன. ஃபைர் மாவட்டத்தில் தேர்தல் முடிவுகளை மறுபரிசீலனை செய்ய வேண்டும் என்ற ரமா மற்றும் சோசலிஸ்டுகளின் கோரிக்கைகள் நீதிபதிகள் பக்கச்சார்பற்றவர்கள் என்ற விமர்சனங்களுக்கு மத்தியில் நீதிமன்றங்களால் நிராகரிக்கப்பட்டன. இறுதியில், புதிதாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட நாடாளுமன்றத்தின் நான்கு எஸ். எம். ஐ உறுப்பினர்களும் பிரதமர் பெரிஷாவின் ஜனநாயகக் கட்சிக்கு ஆதரவாக வாக்களித்தனர்.
2009 தேர்தல்களில் ஏற்பட்ட சிறுதோல்வி, சோசலிஸ்ட் கட்சியின் தலைவராக தனது பதவிக்காலத்தைத் தொடர ரமாவைத் தூண்டியது. சோசலிஸ்ட் கட்சி, புதிதாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அரசாங்கத்தின் கடுமையான சர்ச்சையைத் தேர்வு செய்து, பல மாதங்களாக நாடாளுமன்ற விவாதங்களைப் புறக்கணித்து, உள்நாட்டு மற்றும் வெளிநாட்டு கவனத்தை நிலைமையின் மீது ஈர்ப்பதற்கான உண்ணாவிரதத்தை நடத்தியது. 2009 ஆம் ஆண்டில் தேர்தல்களைச் சுற்றியுள்ள சூடான அரசியல் விவாதம் ஐரோப்பிய ஒன்றியத்துடன் இணைவதற்கான பேச்சுவார்த்தைகளில் அதிகாரப்பூர்வ வேட்பாளர் தகுதியைப் பெறுவதில் ஏற்பட்ட அல்பேனியாவின் தோல்விக்கு ஒரு காரணம் என்று சுட்டிக்காட்டப்பட்டுள்ளது.
சனவரி 2011 இல், பதிவு செய்யப்பட்ட காணொலியில், துணைப் பிரதமர் இலிர் மெட்டா, பொருளாதாரம், வர்த்தகம் மற்றும் எரிசக்தி அமைச்சர் ட்ரிடன் பிரிஃப்டியுடன் முறைசாரா ஊதியம்-விளையாட்டு கட்டணங்கள் குறித்து பேச்சுவார்த்தை நடத்தினார். சனவரி 21,2011 அன்று, டிரானாவில் உள்ள அரசாங்கக் கட்டிடத்தின் முன் அரசாங்க எதிர்ப்பு பேரணியில் காவல்துறையினருக்கும் ஆர்ப்பாட்டக்காரர்களுக்கும் இடையே மோதல்கள் வெடித்தன. அரசாங்க சிறப்புப் படைகளால் நான்கு பேர் சுட்டுக் கொல்லப்பட்டனர். ஐரோப்பிய ஒன்றியம் அல்பேனிய அரசியல்வாதிகளுக்கு ஒரு அறிக்கையை வெளியிட்டது, இரு தரப்பினரும் வன்முறையிலிருந்து விலகி இருக்குமாறு எச்சரித்தது.
அல்பேனியாவின் பிரதமர் (2013-தற்போது வரை)
[தொகு]2013இல், ரமாவின் சோசலிஸ்ட் கட்சி, மத்திய-இடதுசாரிக் கட்சிகளின் கூட்டணியை (அதில் அவரது முன்னாள் எதிரிகளான எஸ். எம். ஐ. யும் அடங்கும்) நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் பிரதமர் சாலி பெரிஷா தலைமையிலான மத்திய-வலதுசாரிக் கூட்டணியைத் தோற்கடித்து மகத்தான வெற்றியைப் பெற்றது. "மறுமலர்ச்சி" என்ற புனைப்பெயர் கொண்ட இவரது தளம் ஐரோப்பிய ஒருங்கிணைப்பு, பொருளாதார புத்துயிர், பொது ஒழுங்கை மீட்டெடுப்பது மற்றும் அரசு நிறுவனங்களின் ஜனநாயகமயமாக்கல் ஆகிய நான்கு தூண்களை அடிப்படையாகக் கொண்டது. செப்டம்பர் 2013 முதல், அல்பேனியாவின் பிரதமராக ரமா பணியாற்றி வருகிறார்.[18]
மேற்கோள்கள்
[தொகு]- ↑ "Albania". Freedom House. Retrieved 9 May 2025.
- ↑ Mayr, Walter (2024-09-20). "A Blind Eye?: Albanian Leader Rama a Darling of Europe Despite Corruption Back Home" (in en). Der Spiegel. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:2195-1349. https://www.spiegel.de/international/europe/a-blind-eye-albanian-leader-rama-a-darling-of-europe-despite-corruption-back-home-a-616a6ee1-f4bb-4ec9-8669-4e1ffd42ae00.
- ↑ "Edi Rama tregon për origjinën e tij familjare". 5 June 2017. https://telegrafi.com/edi-rama-tregon-per-origjinen-e-tij-familjare/.
- ↑ Mitre, Ola (3 September 2014). "Rich Albanians Breathe New Life into Forgotten Village". Balkan Insight (in அமெரிக்க ஆங்கிலம்). Retrieved 20 January 2023.
- ↑ 30, 10 April:13 (30 April 2013). "Edi Rama do jetë deputet i Vlorës | Gazeta Dita". Gazetadita.al. Archived from the original on 25 November 2017. Retrieved 30 April 2017.
{{cite web}}: CS1 maint: numeric names: authors list (link) - ↑ 6.0 6.1 "Edi Rama rrëfen vitet në Paris dhe debatet me babanë: Merita e tij që u bëra njeri i lirë". Panorama.com.al. 9 July 2016. Retrieved 30 April 2017.
- ↑ Rowland, Jacky (17 June 2004). "Europe: The mayor who brought colour to Albania". BBC News. Retrieved 30 April 2017.
- ↑ "Edi Rama – The Creative Time Summit". Creativetime.org. 23 June 2013. Retrieved 30 April 2017.
- ↑ "Archived copy". Archived from the original on 1 December 2017. Retrieved 27 April 2017.
{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link) - ↑ "Formulari i vetëdeklarimit i Edi Ramës" [Edi Rama's self-declaration form] (PDF). CEC. 21 April 2016. p. 1.
- ↑ "Fatos Klosi: E vërteta e rrahjes së Ramës nga shikasit me xhupa të zinj të Gazidedes, pse nuk e ndëshkuam Berishën dhe kush i urdhëronte rrahjet". 20 February 2015. Retrieved 25 June 2017.
- ↑ "'Rrëfehet' Edi Rama: Telefonata që më bëri Ministër të Kulturës". Shqiptarja.com. 22 April 2017. Archived from the original on 20 May 2017. Retrieved 30 April 2017.
- ↑ "BBC NEWS – Europe – The mayor transforming Tirana". 27 June 2002. http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/2069799.stm.
- ↑ "Tirana's artist mayor turns crumbling capital into painters' canvas". 28 April 2010. Retrieved 25 June 2017.
- ↑ 15.0 15.1 "World Mayor: The winners of the 2004 contest". worldmayor.com. Retrieved 25 June 2017.
- ↑ 16.0 16.1 "Si u ngjit Edi Rama në krye të Partisë Socialiste | ILLYRIA". illyriapress.com. Archived from the original on 24 November 2020. Retrieved 1 April 2018.
- ↑ "Rruga e Parë, e Dytë, pastaj Rruga e Tretë – Peshku pa ujë". arkivi2.peshkupauje.com. Archived from the original on 1 April 2018. Retrieved 25 June 2017.
- ↑ "Dekret Nr. 8304, datë 11.9.2013" (PDF) (in அல்பேனியன்). Ministry of Infrastructure. Archived from the original (PDF) on 22 October 2023. Retrieved 22 October 2023.