இருபீனைல் பாதரசம்

இருபீனைல் பாதரசம்
இனங்காட்டிகள்
சிஏஎசு எண்	587-85-9
ChemSpider	11004
EC number	209-606-1
	InChI InChI=1S/2C6H5.Hg/c21-2-4-6-5-3-1;/h21-5H; ; Key: HWMTUNCVVYPZHZ-UHFFFAOYSA-N ; InChI=1/2C6H5.Hg/c21-2-4-6-5-3-1;/h21-5H;/rC12H10Hg/c1-3-7-11(8-4-1)13-12-9-5-2-6-10-12/h1-10H; Key: HWMTUNCVVYPZHZ-CYESTLPZAK;
யேமல் -3D படிமங்கள்	Image
பப்கெம்	11488
	SMILES c1ccc(cc1)[Hg]c2ccccc2;
UNII	9JF9FUI57J
பண்புகள்
மூலக்கூறு வாய்பாடு	C12H10Hg
வாய்ப்பாட்டு எடை	354.80 g mol−1
தோற்றம்	வெண்மையான திண்மம்
அடர்த்தி	2.318 g செ.மீ−3
உருகுநிலை	121 முதல் 123 °C (250 முதல் 253 °F; 394 முதல் 396 K)
கொதிநிலை	204 °C (399 °F; 477 K)
நீரில் கரைதிறன்	எத்தனால், டை எத்தில் ஈதர் ஆகிய கரைப்பான்களில் சிறிதளவு கரையும். பென்சீன், குளோரோபாரம் ஆகிய கரைப்பான்களில் கரையும்
	மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும்; பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும். verify (இது ?) வார்ப்புரு மேற்கோள்கள்

இருபீனைல் பாதரசம் (Diphenylmercury) என்பது C₁₂H₁₀Hg என்ற மூலக்கூற்று வாய்பாட்டால் விவரிக்கப்படும் ஒரு கரிம வேதியியல் சேர்மமாகும். கரிமப் பாதரச சேர்மமான இது வெள்ளை நிறத்தில் திண்மப் பொருளாகக் காணப்படுகிறது.^[2] இச்சேர்மம் குறிப்பாக நிலைப்புத் தன்மை கொண்டுள்ள காரணத்தால் கரிம உலோகச் சேர்மமாக வரலாற்று ஆர்வத்தை கொண்டுள்ளது. ஆனால் இதன் அதிக நச்சுத்தன்மையின் காரணமாக சில பயன்பாடுகளை மட்டுமே கொண்டுள்ளது. டைபீனைல்மெர்க்குரி என்ற பெயராலும் இச்சேர்மம் அழைக்கப்படுகிறது.

தயாரிப்பு

வணிக ரீதியாக கிடைக்கும், இந்த சேர்மத்தை பல வழிகளில் தயாரிக்கலாம். பீனைல்பாதரச அசிடேட்டை சோடியம் சுடானேட்டுடன் சேர்த்து சூடுபடுத்துவதன் மூலம் இருபீனைல் பாதரசத்தை தயாரிக்கலாம்.^[3] பாதரச ஆலைடுகளுடன் பீனைல் மக்னீசியம் புரோமைடைச் சேர்த்து வினைபுரியச் செய்தாலும் இது உருவாகும்.^[4] புரோமோபென்சீன் சேர்மத்துடன் சோடியம் இரசக்கலவையைச் சேர்த்து வினைபுரியச் செய்தாலும் இருபீனைல் பாதரசம் உருவாகும்.^[5]

பாதுகாப்பு

இருபீனைல் பாதரசம் அதிக நச்சுத்தன்மை கொண்டுள்ள ஒரு வேதிப் பொருளாகும்.

மேற்கோள்கள்

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 Lide, D. R. (2008). CRC Handbook of Chemistry and Physics, 89th Edition. CRC Press. pp. 3–518. ISBN 978-0-8493-0488-0.
↑ Glidewell, C.; Low, J. N.; Wardell, J. L. (2005). "Diphenylmercury, redetermined at 120 K: sheets built from a single C-H···π(arene) hydrogen bond". Acta Crystallographica C 61 (2): m107–m108. doi:10.1107/S0108270104034134. பப்மெட்:15695887. http://journals.iucr.org/c/issues/2005/02/00/sk1803/sk1803.pdf.
↑ Maynard, J. L. (1924). "The Direct Mercuration of Benzene and the Preparation of Mercury Diphenyl". Journal of the American Chemical Society 46 (6): 1510–1512. doi:10.1021/ja01671a024.
↑ Borgstrom, P.; Dewar, M. M. (1929). "The Preparation of Mercury Diphenyl by Use of the Grignard Reagent". Journal of the American Chemical Society 51 (11): 3387–3389. doi:10.1021/ja01386a030.
↑ Calvery, H. O. (1929). "Diphenylmercury". Organic Syntheses 9: 54. http://www.orgsyn.org/demo.aspx?prep=cv1p0228. ; Collective Volume, vol. 1, p. 228

[CRC-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 Lide, D. R. (2008). CRC Handbook of Chemistry and Physics, 89th Edition. CRC Press. pp. 3–518. ISBN 978-0-8493-0488-0.

[Glidewell-2] Glidewell, C.; Low, J. N.; Wardell, J. L. (2005). "Diphenylmercury, redetermined at 120 K: sheets built from a single C-H···π(arene) hydrogen bond". Acta Crystallographica C 61 (2): m107–m108. doi:10.1107/S0108270104034134. பப்மெட்:15695887. http://journals.iucr.org/c/issues/2005/02/00/sk1803/sk1803.pdf.

[3] Maynard, J. L. (1924). "The Direct Mercuration of Benzene and the Preparation of Mercury Diphenyl". Journal of the American Chemical Society 46 (6): 1510–1512. doi:10.1021/ja01671a024.

[4] Borgstrom, P.; Dewar, M. M. (1929). "The Preparation of Mercury Diphenyl by Use of the Grignard Reagent". Journal of the American Chemical Society 51 (11): 3387–3389. doi:10.1021/ja01386a030.

[5] Calvery, H. O. (1929). "Diphenylmercury". Organic Syntheses 9: 54. http://www.orgsyn.org/demo.aspx?prep=cv1p0228. ; Collective Volume, vol. 1, p. 228

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]