இராமலீலை

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
இந்த படம் 2018 உலக புகழ்பெற்ற ராம்நகர் ராம்லீலாவின் போது எடுக்கப்பட்டது

இராம லீலை (Ramlila) என்பது பண்டைய இந்து மத காவியமான இராமாயணம் அல்லது இதன் உட்பொருளை விளக்கவந்த இராமசரிதமானசு போன்ற இரண்டாம் நிலை இலக்கிய ஆதாரங்களின் அடிப்படையில் ராமரின் வாழ்க்கையை மீண்டும் நடித்துக் காட்டி அரங்கேற்றம் செய்யும் ஒரு வகையான நாட்டுப்புறக் கலையாகும் [1]. ராமரின் லீலை அல்லது ராமர் நாடகம் என்ற பொருள்படும் ராம்லீலா என்ற பெயராலும் இக்கலை அழைக்கப்படுகிறது. குறிப்பாக இந்து கடவுளான ராமர் தொடர்பான ஆயிரக்கணக்கான நடன நாடகங்கள் மற்றும் நடன நிகழ்வுகளை இராமலீலை குறிப்பிடுகிறது [2]. இவை இந்தியாவில் ஆண்டுதோறும் நடைபெரும் இலையுதிர் கால நவராத்திரி , தசரா திருவிழாவின் போது அரங்கேற்றப்படுகின்றன [3]. நன்மைக்கும் தீமைக்கும் இடையிலான புகழ்பெற்ற யுத்தம் நடந்து முடிந்த பின்னர் பின்னர், தசரா (தசரா, விஜயதசமியின் இரவு விழாக்களில் ராம்லீலா கொண்டாட்டங்கள் உச்சக்கட்டத்தை அடைகின்றன, அப்போது பொதுவாக இராவணன் போன்ற அரக்கனின் மாபெரும் கோரமான உருவங்கள் பட்டாசுகளால் எரிக்கப்படுகின்றன [4][5][6].

இராமர் என்பது இந்து கடவுளான விஷ்ணுவின் ஏழாவது அவதாரம் ஆகும். நன்னெறி மதிப்புகளால் இயக்கப்படும் கதைகளையும் நிகழ்த்துக் கலைகளையும் ஒருங்கிணைத்து படைக்கப்பட்டிருக்கும் சமசுகிருத காவியமான இராமாயணத்தின் கதாநாயகரும் இவரேயாகும். இராம் லீலா அந்த கதைகளின் தழுவலாக உருவான கதைகளாகும். வட இந்தியாவின் பெரும்பாலான ராம் லீலாக்கள் 16 ஆம் நூற்றாண்டில் இராமாயணத்தை விளக்குவதற்காக உருவான இராமசரிதமானசு போன்ற இரண்டாம் நிலை இலக்கியப் படைப்புகளை அடிப்படையாகக் கொண்டவையாகும். துளசிதாசர் [4][6][7] என்பவர் பிராந்திய மொழியான இந்தி மொழியில் இதை எழுதினார் [8]). இராமாயணத்தின் உரைவடிவம் இராமசரிதமானசு ஆகும். இந்த உரைகள் பாரம்பரிய தழுவல்களில் உரையாடல்களாகப் பயன்படுத்தப்படுகின்றன {sfn|James G. Lochtefeld|2002|pp=561-562}}. சமிதிகள் எனப்படும் உள்ளூர் ராம்லிலா குழுக்களால் திறந்தவெளி அமைப்புகளில் ராமலீலாக்கள் நடத்தப்படுகின்றன, மேலும் நகர்ப்புறங்களில் உள்ள கிராமவாசிகள் அல்லது உள்ளூர் மக்களால் நிதியளிக்கப்படுகின்றன. [1] கலைஞர்கள் அடங்கிய முக்கிய குழு நடன-நாடகத்திற்காக பயிற்சியளிக்கிறது. நேரடியாக நிகழ்த்தப்படும்பொழுது பார்வையாளர்களிடமிருந்தும் கிராம மக்களிடமிருந்தும் பங்கேற்பாளர்களை ஈர்க்கிறது. இந்த கலை வடிவம் இந்து மதம் கலாச்சாரத்தின் ஒரு பகுதியாகத் திகழ்கிறது. மேலும், பல கடவுளர்கள் மற்றும் பெண் தெய்வங்களுக்காகவும் நிகழ்த்தப்படுகிறது. இவற்றுள் துர்கா (துர்கா பூஜை) மற்றும் கிருஷ்ணா (ராசா லிலா) போன்றவை இந்தியத் துணைக்கண்டத்தில் மிகவும் புகழ்பெற்ற மற்றும் ஆண்டுதோறும் நிகழ்த்தப்படும் நாட்டுப்புறக் கலையாகும்.[1]

இராம்லீலா விழாக்கள் யுனெஸ்கோவால் 2008 ஆம் ஆண்டில் "மனிதநேயத்தின் ஈடு இணையில்லாக் கலாச்சார பாரம்பரியமாக" அறிவிக்கப்பட்டது . வரலாற்று முக்கியத்துவம் வாய்ந்த இந்து நகரங்களான குறிப்பாக அயோத்தி, வாரணாசி, பிருந்தாவன், அல்மோரா, சத்னா மற்றும் மதுபானி ஆகிய இடங்களிலும் - உத்தரப்பிரதேசம், உத்தரகண்ட், பீகார் மற்றும் மத்திய பிரதேசத்தில் உள்ள நகரங்களிலும் ராம்லீலா நிகழ்த்தப்படுகிறது.[4] [1] காவிய அடிப்படையிலான ராம்லீலா மற்றும் அதன் வியத்தகு நாடகங்கள் முதலாம் ஆயிரமாமாண்டு காலத்தில் இராமாயணம் பாலி, மியான்மார், கம்போடியா மற்றும் தாய்லாந்து, இந்தோனேசியா போன்ற தென்கிழக்கு ஆசிய நாடுகளில் பரப்பப்பட்டன. குறிப்பாக இந்தோனேஷியாவின் இந்து மதச் சமூகத்தின் நிகழ்த்துக்கலை கலாச்சாரத்தின் ஒரு பகுதியாக இராமாயணம் உள்ளது [9] 19 மற்றும் 20 ஆம் நூற்றாண்டுகளில், இந்தியப் புலம்பெயர்ந்தோர் ஐரோப்பிய காலனிகளில் ஒப்பந்த ஊழியர்களாக நகர்ந்ததால், ராம்லீலாவின் கலாச்சார கொண்டாட்டம் இப்போது கரீபியன், மொரீஷியஸ், ஆப்பிரிக்கா, பிஜி, மலேசியா மற்றும் சிங்கப்பூர் போன்ற உலகின் பல பகுதிகளிலும் காணப்படுகிறது. இது அமெரிக்கா, கனடா, யுனைடெட் கிங்டம், நெதர்லாந்து, ஆஸ்திரேலியா மற்றும் நியூசிலாந்து ஆகிய நாடுகளிலும் நிகழ்த்தப்படுகிறது.[10] [11]

வரலாறு[தொகு]

பாலி இந்தோனேசியாவில் ராமாயணத்தைச் சேர்ந்த ராம்லீலா நடனக் குழு.
8 ஆம் நூற்றாண்டில் எல்லோராவின் குகை 16 இல் உள்ள ராமாயண நிவாரண கலைப்படைப்பு இந்திய சமூகத்திற்கு அதன் முக்கியத்துவத்தை அறிவுறுத்துகிறது.
இந்தியாவில் ஒரு கிராமப்புற ராம்லீலா மேடை அமைப்பு நடந்து வருகிறது. இராவணனின் பெரிய உருவம் கடைசியில் அழிக்கப்படுகிறது.

குறிப்புகள்[தொகு]

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 James G. Lochtefeld 2002.
  2. Schechner, Richard; Hess, Linda (1977). "The Ramlila of Ramnagar [India]". The Drama Review: TDR (The MIT Press) 21 (3): 51–82. doi:10.2307/1145152. 
  3. Encyclopedia Britannica 2015.
  4. 4.0 4.1 4.2 Ramlila, the traditional performance of the Ramayana, UNESCO
  5. Ramlila Pop Culture India!: Media, Arts, and Lifestyle, by Asha Kasbekar. Published by ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85109-636-1. Page 42.
  6. 6.0 6.1 William Sax (2003). South Asian Folklore: An Encyclopedia. Taylor & Francis. பக். 507. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-415-93919-5. https://books.google.com/books?id=au_Vk2VYyrkC&pg=PA507. 
  7. Constance Jones & James D. Ryan 2006, ப. 457.
  8. Jennifer Lindsay (2006). Between Tongues: Translation And/of/in Performance in Asia. National University of Singapore Press. பக். 12–14. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-9971-69-339-8. https://books.google.com/books?id=Ks-nUAO_fJgC&pg=PA12. 
  9. The Ramayana Revisited. https://books.google.com/books?id=2Ar2Qfr-UeQC. 
  10. Ramlila - the Traditional Performance of the Ramayana ஐக்கிய நாடுகள் கல்வி, அறிவியல், பண்பாட்டு நிறுவனம்.
  11. Ramlila - The traditional performance of Ramayana - Part I & II பரணிடப்பட்டது 2017-08-14 at the வந்தவழி இயந்திரம் Indira Gandhi National Centre for the Arts
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=இராமலீலை&oldid=3909682" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது