இரவீந்திர கெலேக்கர்
இரவீந்திர கெலேக்கர் (ஆங்கிலம்: Ravindra Kelekar) (பிறப்பு: 7 மார்ச் 1925 - இறப்பு: 27 ஆகஸ்ட் 2010) இவர் ஒரு புகழ்பெற்ற இந்திய எழுத்தாளர் ஆவார். இவர் முதன்மையாக கொங்கனி மொழியில் எழுதினார். ஆனால் அவர் மராத்தி மற்றும் இந்தி மொழியிலும் எழுதியுள்ளார். [1] ஒரு காந்திய ஆர்வலராகவும், சுதந்திர போராட்ட வீரராகவும் மற்றும் நவீன கொங்கனி இயக்கத்தின் முன்னோடியாகவும் இருந்த இவர் அவர் நன்கு அறியப்பட்ட கொங்கனி அறிஞராவார். மேலும் இவர் மொழியியலாளராகவும், படைப்பு சிந்தனையாளராகவும் இருந்துள்ளார். இந்திய சுதந்திர இயக்கம், கோவாவின் விடுதலை இயக்கம், பின்னர் புதிதாக உருவான கோவாவை மகாராட்டிராவுடன் இணைப்பதற்கு எதிரான பிரச்சாரம் ஆகியவற்றில் கேல்கர் பங்கேற்றார். கொங்கனியை ஒரு முழுமையான மொழியாக அங்கீகரிப்பதற்கான இலக்கிய பிரச்சாரத்தை வழிநடத்தும் கொங்கனி பாசா மண்டலத்தை நிறுவுவதில் அவர் முக்கிய பங்கு வகித்தார். மேலும் கோவாவின் மாநில மொழியாக அதை மீண்டும் நிலைநாட்டினார். [2] அம்ச்சி பாசு கொங்கனீச், சாலண்த் கொங்கனி கித்யாக், பாகு-பாசிக் பாரதந்த் பாசெஞ்சே சமாசத்திரம் மற்றும் இமயமலை உள்ளிட்ட கொங்கனி மொழியில் கிட்டத்தட்ட 100 புத்தகங்களை எழுதியுள்ளார். மேலும் இருபதாண்டுகளுக்கும் மேலாக சாக் என்ற பத்திரிகையைத் நடதி வந்துள்ளார்.
ஆகஸ்ட் 27 வெள்ளிக்கிழமை காலை 11.30 மணியளவில் கோவாவின் மார்கோவோவில் உள்ள அப்பல்லோ மருத்துவமனையில் கெலேக்கர் இறந்தார். அவருக்கு வயது 85. [1][3] அவரது உடல்அவரது சொந்த கிராமமான பிரியோலில் மாநில மரியாதைகளுடன் தகனம் செய்யப்பட்டது.
கெலேக்கர் பத்ம பூஷண் (2008), [4] [5] கலா அகாதமியின் கோமந்த் சாரதா விருது, சாகித்ய அகாதமி விருது (1977), [6] மற்றும் சாகித்ய அகாதமி சக ஊழியர் (2007) ஆகியவற்றைப் பெற்றார். இது இந்தியாவின் தேசிய கடிதங்களின் அகாதமி வழங்கிய இது மிக உயர்ந்த விருதான சாகித்ய அகாடமி விருதாகும். [7] அவர் 2006 இல் ஞானபீட விருதையும் பெற்றார். [8] இது கொங்கனி மொழியில் எழுதும் எழுத்தாளருக்கு முதன்முதலில் இவருக்கு சூலை 2010 இல் வழங்கப்பட்டது. [9]
ஆரம்பகால வாழ்க்கை மற்றும் கல்வி
[தொகு]கெலேக்கர் நகரத்தில், 1925 மார்ச் 7 அன்று தெற்கு கோவா மாவட்டத்தின்கன்கோலின் என்ற ஊரில் பிறந்தார். அவரது தந்தை இராஜராம் கெலேக்கர் ஒரு மருத்துவர். இவர் பின்னர் பகவத் கீதையின் போர்த்துகீசிய மொழிபெயர்ப்பால் புகழ் பெற்றார். [5] பனாஜியில் உள்ள இலைசியம் உயர்நிலைப் பள்ளியில் மாணவராக இருந்தபோது, கெலேக்கர் 1946 இல் கோவா விடுதலை இயக்கத்தில் சேர்ந்தார். இது அவரை இராம் மனோகர் லோகியா உட்பட பல உள்ளூர் மற்றும் தேசிய தலைவர்களுடன் நெருங்கிய தொடர்புக்கு கொண்டு வந்தது. அதன் செல்வாக்கின் கீழ் உள்ளூர் மக்களை அணிதிரட்டுவதற்கு மொழியின் சக்தியை அவர் அங்கீகரிக்க முடிந்தது. பின்னர், அவர் தனது சொந்த கொங்கனி மொழியில் திறனைக் கண்டார். இது அவரது வாழ்நாள் படைப்பாக மாறியது.
தொழில்
[தொகு]ஏற்கனவே காந்திய தத்துவத்தால் ஆழ்ந்த செல்வாக்கு பெற்ற கெலேக்கர், பிரபல காந்தியரும் எழுத்தாளருமான காகா சாகேப் காலேல்கருடன் இருக்க வேண்டி 1949 ஆம் ஆண்டில் தனது சொந்த ஊரான கோவாவை விட்டுச் வர்தாவுக்குச் சென்றார். புதுடில்லியில் உள்ள காந்தி நினைவு அருங்காட்சியகத்தின் நூலகராக நியமிக்கப்பட்ட கெலேக்கர் 1955 வரை காலேக்கரின் பயிற்சியின் கீழ் ஒரு குறுகிய காலம் இருந்தார். ஒரு வருடம் கழித்து அவர் கோவா சுதந்திர இயக்கத்தில் மீண்டும் மூழ்கினார். உலகெங்கிலும் உள்ள கோன் புலம்பெயர்ந்தோரை மீண்டும் இணைக்கும் நோக்கில், கோமந்த் பாரதி (1956-60) என்ற வார இதழைத் தொடங்கினார். [10] மீண்டும், கோவாவின் சுதந்திரப் போராட்டத்தில் தீவிரமாக பங்கேற்ற அவர் போர்த்துகீசியர்களால் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார். 1961 இல் இந்திய இராணுவம் கோவா மீது படையெடுத்து கோவாவை இந்தியாவுடன் இணைத்தபோது அவர் விடுவிக்கப்பட்டார்.
கோவாவை அண்டை நாடான மகாராட்டிரா மாநிலத்துடன் இணைப்பதற்கு எதிரான சமூக-அரசியல் பிரச்சாரத்தில் அவர் இணைந்தார். இது 1967 பொது வாக்கெடுப்புக்குப் பின்னர் முடிவடைந்தது. கோவா ஒரு தனி பிரதேசமாக இருந்தாலும் அதன் தனி அடையாளத்தை தக்க வைத்துக் கொண்டது. கோவா ஒரு தனி மாநிலமாக அறிவிக்கப்படும் வரை 1987 வரை இந்த நிலையை தக்க வைத்துக் கொண்டது.
கோவாவின் சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு, கேல்கர் தனது சொந்த கொங்கனி மொழியை மராத்தியின் ஒரு கிளைமொழியாகக் காட்டிலும், ஒரு சுயாதீனமான மொழியாகப் பெறுவதற்கான வடிவத்தில், இலக்கிய செயல்பாட்டிற்கு அழைத்துச் சென்றார். செனாய் கோயம்பாப் போன்ற கொங்கனி இலக்கிய இயக்கத்தின் முன்னோடிகளுடன் அவர் சாதகமாக ஒப்பிடப்பட்டார் . [11] இந்த காலகட்டத்தில், ஆஞ்சி பாசு கொங்கனிச் (1962) உட்பட கொங்கனி மொழியை ஊக்குவிக்கும் தனது மிக முக்கியமான படைப்புகளில் சிலவற்றை எழுதினார். தெருவில் உள்ள சாமானியர்களுக்கு கொங்கனியின் முக்கியத்துவத்தை வெளிப்படுத்தும் உரையாடல்; சாலண்ட் கொங்கனி கித்யாக் (1962), கோவாவில் கொங்கனி நடுத்தரப் பள்ளிகளைக் கொண்டிருப்பதன் முக்கியத்துவத்தை எடுத்துக்காட்டுகிறது; மற்றும் தேவநாகரி, ரோமன் மற்றும் கன்னட எழுத்துக்களில் கொங்கனி இலக்கியத்தின் நூலியல் (1963). [2] [12] பிப்ரவரி 1987 இல், கோவா சட்டமன்றம் கொங்கனியை கோவாவின் அதிகாரப்பூர்வ மொழியாக மாற்றும் அதிகாரப்பூர்வ மொழி மசோதாவை நிறைவேற்றியது. [13] 1992 ல் இந்திய அரசியலமைப்பின் எட்டாவது அட்டவணையில் கொங்கனி உத்தியோகபூர்வ மொழியாக சேர்க்கப்பட்டபோது போராட்டம் முடிவுக்கு வந்தது. [14] வாழ்க்கையின் பணி முடிந்தவுடன், கெலேக்கர் பொது வாழ்க்கையில் இருந்து ஓய்வு பெற்றார், முக்கியமாக தனது எழுத்தை மையமாகக் கொண்டிருந்தார். [5]
1975 பிப்ரவரி 26, அன்று, இந்தியாவின் தேசிய அமைப்பான சாகித்ய அகாதமி, கொங்கனியை ஒரு சுயாதீன மொழியாக அங்கீகரித்தது. கொங்கனியில் ஒரு படைப்புக்கான முதல் சாகித்ய அகாதமி விருது 1977 ஆம் ஆண்டில் கெலேக்கருக்கு அவரது பயணக் கதையான இமயமலைக்காக அளித்தது. [15] அகாடமி முதல் மொழிபெயர்ப்பு விருது கொங்கனி கூட Kelekar 1990 இல் அமி Taankan Manshant Haadle, குஜராத்தி, Mansaeena திவா உள்ள கட்டுரைகளின் தொகுப்பு ஒரு கொங்கனி மொழி பெயர்ப்புக்குக் சென்ற Jhaverchand மேஹானி . அவர் 2006 ஞான்பித் விருதைப் பெற்றார், இது கொங்கனி மொழி எழுத்தாளருக்கு முதன்முதலில் வழங்கப்பட்டது. அவரது தொழில் வாழ்க்கையின் உச்சம் 2007 இல் வாழ்நாள் சாதனைக்காக சாகித்ய அகாடமி பெல்லோஷிப் உடன் வந்தது. பிராந்திய மொழிகளின் வாழ்நாள் ஆதரவாளர், ஞான்பித் விருதுக்கான ஏற்றுக்கொள்ளும் உரையில், "மக்கள் பிராந்திய மொழிகளில் புத்தகங்களைப் படிப்பதை நிறுத்திவிட்டார்கள். மறுபுறம், ஆங்கிலம் மூலம், நாங்கள் பொன்சாய் புத்திஜீவிகள், போன்சாய் எழுத்தாளர்கள் மற்றும் பொன்சாய் வாசகர்களை உருவாக்கியுள்ளோம். "
கொங்கனி மொழி மற்றும் கலாச்சார அறக்கட்டளையின் ஒரு பகுதியான விஸ்வ கொங்கனி சாகித்ய அகாடமி 2006 இல் அமைக்கப்பட்டபோது, இது மொழிபெயர்ப்பிற்காக எடுக்கப்பட்ட முதல் படைப்பு கேலக்கரின் கட்டுரைகளின் தொகுப்பான வேலவாய்லோ துலோ ஆகும் . [16] இவரது புத்தகங்கள் இந்தி மற்றும் பிற வட இந்திய மொழிகளில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளன, அவை பல்கலைக்கழகங்களால் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. [17]
தனிப்பட்ட வாழ்க்கை
[தொகு]கேலக்கர் 1949 இல் கோடுபாய் சர்தெசாயை மணந்தார்; அவர்களின் மகன் குரிஷ் ஒரு வருடத்திற்குள் பிறந்தார். [2] மத்திய கோவாவின் பிரியோல் கிராமத்தில் "கேலேகர் ஹவுஸ்" என்று அழைக்கப்படும் 1937 ஆம் ஆண்டில் தனது தந்தையால் கட்டப்பட்ட தனது மூதாதையர் இல்லத்தில் கேலக்கர் வசித்து வந்தார். காசா டோஸ் கெலேகர்ஸ், இது முறையாக அறியப்பட்டபடி, இப்போது ஒரு பொதுவான கோன் சமூக இல்லத்தின் முன்மாதிரியாகக் காணப்படுகிறது. [18]
மேற்கோள்கள்
[தொகு]- ↑ 1.0 1.1 "Ravindra Kelekar passes away". The Hindu (Chennai, India: The Hindu Group). 28 August 2010 இம் மூலத்தில் இருந்து 13 செப்டம்பர் 2010 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20100913130936/http://www.hindu.com/2010/08/28/stories/2010082859162200.htm. பார்த்த நாள்: 25 September 2010.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 "Konkani luminary Ravindra Kelekar". The Times of India (The Times Group). 28 July 2010 இம் மூலத்தில் இருந்து 2011-08-11 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20110811093501/http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2010-07-28/goa/28280327_1_ravindra-kelekar-konkani-movement-goa.
- ↑ Saradesāya, Manohararāya (2000). A history of Konkani literature: from 1500 to 1992. Sahitya Akademi. p. 209. ISBN 81-7201-664-6.
- ↑ "Padma Bhushan Awardees". Know India: National portal of India. Ministry of Communications and Information Technology. Archived from the original on 5 June 2009. Retrieved 25 September 2010.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 "The man who most influenced a language". The Times of India இம் மூலத்தில் இருந்து 4 டிசம்பர் 2008 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20081204032052/http://epaper.timesofindia.com/Repository/ml.asp?Ref=VE9JR08vMjAwOC8xMS8yMyNBcjAwNDAy&Mode=HTML&Locale=english-skin-custom. பார்த்த நாள்: 21 December 2008.
- ↑ "AKADEMI AWARDS (1955-2018)". Retrieved 1 March 2019.
- ↑ "Akademi confers fellowship on Ravindra Kelekar". The Hindu (The Hindu Group) இம் மூலத்தில் இருந்து 3 நவம்பர் 2012 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20121103162520/http://www.hindu.com/2007/10/08/stories/2007100852980300.htm. பார்த்த நாள்: 25 September 2010.
- ↑ "Jnanpith for Kelekar". The Hindu (The Hindu Group) இம் மூலத்தில் இருந்து 21 நவம்பர் 2009 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20091121014406/http://www.hindu.com/2008/11/24/stories/2008112459141100.htm. பார்த்த நாள்: 25 September 2010.
- ↑ "Konkani litterateur Ravindra Kelekar presented Jnanpith Award 2006". The Hindu (The Hindu Group) இம் மூலத்தில் இருந்து 5 ஆகஸ்ட் 2010 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20100805013259/http://www.hindu.com/2010/08/01/stories/2010080164262200.htm. பார்த்த நாள்: 1 August 2010.
- ↑ Saradesāya, Manohararāya (2000). A history of Konkani literature: from 1500 to 1992. Pune: Sahitya Akademi. p. 242. ISBN 81-7201-664-6.
- ↑ "Another feather in the cap for a Konkani giant".
- ↑ Kelekar, Ravindra; Martyres, F. J.; Saldanha, A. A. (1963). A Bibliography of Konkani Literature in Devanagari, Roman and Kannada characters. Goa, India: Gomant Bharati Publications. கணினி நூலகம் 18500452.
- ↑ "Goa battles to preserve its identity". The Times Group.
- ↑ Kumar, Vinay. "Language issue puts government in silent mode". Chennai, India.
- ↑ "Sahitya Akademi Award: Konkani". Sahitya Akademi. Archived from the original on 13 June 2010.
- ↑ Raghuram, M. (18 December 2006). "Konkani academy to take up translation of well-known works". The Hindu (Chennai, India: The Hindu Group) இம் மூலத்தில் இருந்து 6 நவம்பர் 2012 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20121106230626/http://www.hindu.com/2006/12/18/stories/2006121815800300.htm.
- ↑ "Konkani titan Ravindra Kelekar passes away". The Navhind Times (Panaji, Goa, India: Navhind Papers & Publications). 28 August 2010 இம் மூலத்தில் இருந்து 30 ஆகஸ்ட் 2010 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20100830073532/http://www.navhindtimes.in/goa-news/konkani-titan-ravindra-kelekar-passes-away-0.
- ↑ Banerjee, Sanjay. "Preserving architecture in unique Goan museum".