இரண்டாம் அர்தசெராக்சஸ்

இரண்டாம் அர்தசெராக்சஸ் 𐎠𐎼𐎫𐎧𐏁𐏂
பாரசீகப் பேரரசர்
ஈரானின் பெர்சேபோலிஸ் நகரத்தில் அகாமனிசியப் பேரரசர் இரண்டாம் அர்தசெராக்சசின் கல்லறை
மன்னர்களின் மன்னர் அகாமனிசியப் பேரரசர்
ஆட்சிக்காலம்	கிமு 405/358
முன்னையவர்	இரண்டாம் டேரியஸ்
பின்னையவர்	மூன்றாம் அர்தசெராக்சஸ்
பிறப்பு	கிமு 453/445
இறப்பு	கிமு 358 (வயது 86 அல்லது 94)
புதைத்த இடம்	பெர்சேபோலிஸ்
இராணி	ஸ்டேடிரா
குழந்தைகளின் பெயர்கள்	மூன்றாம் அர்தசெராக்சஸ் டேரியஸ்
அரசமரபு	அகாமனிசிய வம்சம்
தந்தை	இரண்டாம் டேரியஸ்
தாய்	பரிசதிஸ்
மதம்	சொரோஷ்டிரிய சமயம்

இரண்டாம் அர்தசெராக்சஸ் (Artaxerxes II) பாரசீகத்தின் (தற்கால ஈரான்) அகாமனிசியப் பேரரசை கிமு 405 முதல் கிமு 358 முடிய ஆண்ட பேரரசர் ஆவார். இவர் அகாமனிசியப் பேரரசர் இரண்டாம் டேரியசின் மகன் ஆவார். இவருக்குப் பின்னர் அகாமனிசியப் பேரரசை ஆண்டவர் மூன்றாம் அர்தசெராக்சஸ் ஆவார். இவர் சொரோஷ்டிரிய சமயத்தை பின்பற்றினார். இவரது கல்லறை தற்கால ஈரானின் பெர்சேபோலிஸ் நகரத்தில் உள்ளது.

இரண்டாம் அர்தசெராக்சஸ் பதவியேற்ற சிறிது காலத்திலேயே, அவரது தம்பி இளைய சைரஸ் கிரேக்கர்களுடன் கூட்டு சேர்ந்து தனிப்படை அமைத்து, அகாமனிசியப் பேரரசின் அரியணை ஏற கிமு 401-இல் போரிட்டார். போரில் இளைய சைரஸ் மாண்டார். இதனால் இரண்டாம் அர்தசெராக்சசிற்கு எதிராக கிமு 391-380களில் சைப்பிரஸ் மற்றும் போனீசியாவில் (கிமு 380) கிளர்ச்சிகள் ஏற்பட்டது. மேலும் மேற்கு சத்திரபதிகளும் இரண்டாம் அர்தசெராக்சசிற்கு எதிராக கிளர்ச்சிகள் செய்தனர். பார்த்தியப் பேரரசினர் இரண்டாம் அர்தசெராகசை தங்கள் முன்னோடியாக கருதினர்.

ஆட்சிக் காலம்

ஸ்பார்ட்டா இராச்சியத்துடன் பிணக்கு (கிமு 396-387)

அகமானிசியப் பேரரசின் குதிரை வீரன், கிரேக்க வீரனை ஈட்டியால் குத்தும் சிற்பம், கிமு நான்காம் நூற்றாண்டு

கிரேக்க ஸ்பார்ட்டன் மன்னர் அஜிசிலேயஸ் படைகள் கிமு 396-395களில் அகாமனிசியப் பேரரசின் மேற்கு பகுதியான ஆசிய மைனரை தாக்கின. இரண்டாம் அர்தசெராக்சஸ் தங்கள் முன்னாள் எதிரிகளான கிரேக்க ஸ்பார்ட்டன்களுடன் கிமு 395-387களில் மோதினார். மேலும் ஸ்பார்ட்டன்களின் கவனத்தை திசை திருப்ப ஏதன்ஸ், கொரிந்து நாட்டவர்களுக்கு பத்தாயிரம் பாரசீக நாணயங்கள் லஞ்சப் பணமாக வழங்கினார்.

ஏதன்ஸ் நாட்டவர்களுடன் கூட்டு சேர்ந்த இரண்டாம் அர்தசெராக்சஸ், கிமு 394-இல் ஸ்பார்ட்டன்களின் கப்பற்படையை முழுவதும் அழித்தார். இருப்பினும் ஏதன்ஸ் நாட்டவர்கள் ஆசிய மைனரில் உள்ள கிரேக்க நகரங்களை கைப்பற்றினர். கிமு 386-இல் தங்கள் கூட்டாளிகளால் ஏமாற்ப்பட்ட இரண்டாம் அர்தசெராக்சஸ், ஸ்பார்ட்டா நாட்டவர்களுடன் ஒரு போர் அமைதி ஒப்ப்ந்தம் செய்து கொண்டார்.

கிமு 387-இல் இரண்டாம் அர்தசெராக்சஸ், ஸ்பார்ட்டா நாட்டவர்களுடன் செய்து கொண்ட போர் அமைதி ஒப்பந்தம்

எகிப்து முற்றுகை (கிமு 373)

எகிப்தியர்கள் அகாமனிசியப் பேரரசர் இரண்டாம் அரதசெராக்சசுக்கு எதிராக கிளர்ச்சிகள் துவக்கினர். இதனால் கிமு 373-இல் இரண்டாம் அர்தசெராக்சஸ் எகிப்து மீது படையெடுத்தார். எகிப்தியர்கள், ஸ்பார்ட்டன்களுடன் கூட்டு சேர்ந்து போரிட்டதால் இரண்டாம் அர்தசெராக்சஸ் போரில் பின்வாங்கினார். இருப்பினும் போனீசியாவை எகிப்திய-ஸ்பார்ட்டன் படைகளிடமிருந்து கைப்பற்றினர்.

எகிப்திய முற்றுகையை கைவிடுதல்

கிமு 377-இல் இரண்டாம் அர்தசெராக்சஸ் எகிப்து மீது இரண்டு இலட்சம் படைவீரர்கள் மற்றும் 500 போர்க்கப்பல்களுடன் கீழ் எகிப்தை முற்றுகையிட்டார். முற்றுகையின் போது எகிப்திய பார்வோன் முதலாம் நெக்தனெபோவுக்கு கிரேக்கப்படைகள் உதவியதாலும், நைல் நதியில் ஏற்பட்ட பெரும் வெள்ளப் பெருக்காலும், எகிப்தை கைப்பற்ற முடியாமல் பாரசீகப்படைகள் பின்வாங்கியது.

கிமு 373-இல் எகிப்திற்கு எதிரான இரண்டாம் அர்தசெராக்சின் முற்றுகை

சத்திரபதிகளின் கிளர்ச்சி (கிமு 372-362)

கிமு 372 முதல் அகாமனிசியப் பேரரசின் மாகாண ஆளுநர்களான மேற்கு சத்ரபதிகள் இரண்டாம் அரதசெராக்சசுக்கு எதிராக கிளர்ச்சிகள் மேற்கொண்டனர். மேலும் எகிப்திய மன்னர் முதலாம் நெக்தனெபோ மேற்கு சத்ரபதிகளுக்கு லஞ்சப் பணம் கொடுத்து, அகாமனிசியப் பேரரசுக்கு எதிராக திசை திருப்பினர். மேலும் கிரேக்கர்களுடன் கூட்டு சேர்ந்தார். இறுதியாக கிமு 362-இல் இரண்டாம் அர்தசெராக்சஸ் சத்ரபதிகளின் கிளர்ச்சிகளை அடக்கினார்.

எகிப்து-ஸ்பார்ட்டா போர் அமைதி உடன்படிக்கை (கிமு 368-366)

இரண்டாம் அர்தசெராக்சஸ் உருவம் பொறித்த (பாரசீக) தாரிக் நாணயம்

கிரேக்க தீபன் இராச்சியத்தின் மேலாதிக்கத்தின் போது, ​​குறிப்பாக தீபன்-ஸ்பார்டன் போரின் போது, ​​கிரேக்க நகர அரசுகளுக்ககு இடையிலான மோதல்களில் இரண்டாம் அர்தசெராக்சஸ் மீண்டும் மத்தியஸ்தம் செய்ய முயன்றார். அவர் அபிதோசின் பிலிஸ்கஸ், ஒரு துணை-அரசப்பிரதிநிதி மற்றும் அகமானிசியப் பேரரசின் சத்ரபதி அரியோபர்சானஸின் இராணுவத் தளபதி, கிரேக்கர்களுடன் சமாதான பேச்சுவார்த்தைக்கு உதவுவதற்காக டெல்பிக்கு அனுப்பினார். அபிடோஸின் ஃபிலிகஸின் நோக்கம், டெல்பியில் மீண்டும் இணைந்த கிரேக்க போர் வீரர்களுக்கு இடையே ஒரு பொதுவான சமாதானத்தை ஏற்படுத்த உதவுவதாகும். தீப்ஸ் மெசேனியாவை ஸ்பார்டான்களிடம் திருப்பி ஒப்படைக்க மறுத்ததால் பேச்சுவார்த்தை முறிந்தது.

அபிதோஸ்க்கு திரும்புவதற்கு முன், பிலிகஸ் ஸ்பார்டான்களுக்கு ஒரு இராணுவத்திற்கு நிதியளிக்க பாரசீகத்தின் நிதியைப் பயன்படுத்தினார். அவர் ஆரம்பத்திலிருந்தே ஸ்பார்டான்களுக்கு ஆதரவாகச் செயல்படுவதாகக் கூறினார். ஒரு புதிய இராணுவப் படையை நிறுவ பாரசீகத்தின் நிதியுதவியுடன், ஸ்பார்டா போரைத் தொடர முடிந்தது. பணியமர்த்தப்பட்ட கூலிப்படையில், பிலிஸ்கஸ் ஸ்பார்டான்களுக்கு 2,000 கொடுத்தார். மேலும் செர்சோனியர்களை இராணுவ ரீதியாக மீட்க அவர்களுக்கு உதவ அரசர் சார்பாக அவர்களுக்கு உறுதியளித்தார். பிலிஸ்கஸ் மற்றும் அரியோபர்சானேஸ் இருவரும் ஏதென்ஸின் குடிமக்களாக ஆக்கப்பட்டனர், இது நகர-மாநிலத்திற்கு அளிக்கப்பட்ட முக்கிய சேவைகளை பரிந்துரைக்கும் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க கௌரவமாகும்.

கிமு 367-இல் இலையுதிர்காலத்தில், முதலில் ஸ்பார்டான்கள், விரைவில் ஏதெனியர்கள், ஆர்காடியன்கள், அர்கிவ்ஸ், எலியன்ஸ், தீபன்ஸ் மற்றும் பிற கிரேக்க நகர-மாநிலங்கள், அச்செமனிட் அரசர் II அர்டாக்செர்க்ஸின் ஆதரவைப் பெறுவதற்காக சூசாவுக்கு தூதர்களை அனுப்பினர். கிரேக்க மோதலில் பாரசீக மன்னர் ஒரு புதிய சமாதான உடன்படிக்கையை முன்மொழிந்தார், இந்த முறை தீப்ஸுக்கு ஆதரவாக மிகவும் சாய்ந்தார், இது மெசேனியா சுதந்திரமாக இருக்க வேண்டும் மற்றும் ஏதெனியன் கடற்படையை அகற்ற வேண்டும். இந்த சமாதான முன்மொழிவு தீப்ஸைத் தவிர பெரும்பாலான கிரேக்கக் கட்சிகளால் நிராகரிக்கப்பட்டது.

பாரசீக மன்னரின் தீப்ஸின் ஆதரவில் அதிருப்தி அடைந்த ஸ்பார்டா மற்றும் ஏதென்ஸ், பாரசீகப் பேரரசரின் எதிர்ப்பாளர்களுக்கு கவனமாக இராணுவ ஆதரவை வழங்க முடிவு செய்தனர். ஏதென்சும், ஸ்பார்டாவும் கிளர்ச்சி கொண்ட சத்ரபதிகளுக்கு, குறிப்பாக அரியோபர்சேன்களுக்கு ஆதரவை வழங்கின. ஸ்பார்டா ஒரு வயதான ஏஜெசிலாஸ் II இன் கீழ் அரியோபர்சேன்ஸுக்கு ஒரு படையை அனுப்பினார், அதே சமயம் ஏதென்ஸ் டிமோதியஸின் கீழ் ஒரு படையை அனுப்பினார். இருப்பினும் அரியோபர்சேன்ஸ் அச்செமனிட் மன்னருடன் முன்னணி மோதலில் நுழைந்தது தெளிவாகத் தெரிந்தவுடன் அது திசைதிருப்பப்பட்டது. சாப்ரியாஸின் கீழ் ஒரு ஏதெனியன் கூலிப்படை எகிப்திய பார்வோனுக்கு அனுப்பப்பட்டது. பார்வோன் பாரசீகப் பேரரசருக்கு எதிராகவும் போரிட்டார்.

இரண்டாம் அர்தசெராக்சின் கல்லறையின் மேற்புறத்தில் அகாமனிசியப் பேரரசின் பல்வேறு இனக் குழு வீரர்களின் சிற்பம் These are known collectively as "Inscription A2Pa".

• 
  இரண்டாம் அர்தசெராக்சசின் கல்லறை, பெர்சேபோலிஸ்
• 
  இரண்டாம் அர்தசெராக்சின் கல்லறையின் மேற்புறத் தோற்றம்
• 
  கல்லறையின் மேற்புறத்தில் பல்வேறு இனக் குழு வீரர்களின் சிற்பம்

உசாத்துணை

• Boyce, Mary; Grenet, Frantz (1991). Beck, Roger (ed.). A History of Zoroastrianism, Zoroastrianism under Macedonian and Roman Rule. Leiden: Brill. ISBN 978-9004293915.
• "Anāhīd". Encyclopaedia Iranica, Vol. I, Fasc. 9. (1989). 1003–1011. 
• Briant, Pierre (2002). From Cyrus to Alexander: A History of the Persian Empire. Eisenbrauns. ISBN 978-1575060316.
• Brijder, Herman (2014). Nemrud Dağı: Recent Archaeological Research and Conservation Activities in the Tomb Sanctuary on Mount Nemrud. Walter de Gruyter. ISBN 978-1-61451-713-9.
• Brosius, Maria (2020). A History of Ancient Persia: The Achaemenid Empire. Wiley-Blackwell. ISBN 978-1-444-35092-0.
• Chahin, M. (2001). The Kingdom of Armenia: A History. Psychology Press. ISBN 978-0700714520.
• Clark, Jessica H.; Turner, Brian (2018). Brill's Companion to Military Defeat in Ancient Mediterranean Society. Brill. ISBN 978-9004298583.
• Dandamaev, Muhammad A. (1989). A Political History of the Achaemenid Empire. Brill. ISBN 978-9004091726.
• Facella, Margherita (2021). "Orontids". (Online). Encyclopædia Iranica Foundation. 
• Frye, R. N. (1983). "The political history of Iran under the Sasanians". In Yarshater, Ehsan (ed.). [[[:வார்ப்புரு:Google Books]] The Cambridge History of Iran]. Vol. 3(1): The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods. கேம்பிரிட்ச்: கேம்பிறிட்ஜ் பல்கலைக்கழகப் பதிப்பகம். ISBN 0-521-20092-X. {{cite book}}: Check |url= value (help)
• Garsoian, Nina (2004). "Armeno-Iranian Relations in the pre-Islamic period". Encyclopaedia Iranica (Online). Encyclopædia Iranica Foundation. 
• Gershevitch, Ilya, ed. (1985). The Cambridge History of Iran, Volume 2: The Median and Achaemenian periods. Cambridge University Press. ISBN 978-0521200912.
• Jacobs, Bruno; Rollinger, Robert (2021). A Companion to the Achaemenid Persian Empire. John Wiley & Sons. ISBN 978-1119174288.
• Kuhrt, A. (2013). The Persian Empire: A Corpus of Sources from the Achaemenid Period. Routledge. ISBN 978-1136016943.
• Lewis, Sian (2006). Ancient Tyranny. Edinburgh University Press. ISBN 978-0748621255.
• Llewellyn-Jones, Lloyd (2017). "The Achaemenid Empire". In Daryaee, Touraj (ed.). King of the Seven Climes: A History of the Ancient Iranian World (3000 BCE - 651 CE). UCI Jordan Center for Persian Studies. ISBN 9780692864401.
• Llewellyn-Jones, Lloyd (2013). King and Court in Ancient Persia 559 to 331 BCE. Edinburgh University Press. ISBN 978-0-7486-7711-5.
• Marek, Christian (2016). In the Land of a Thousand Gods: A History of Asia Minor in the Ancient World. Princeton University Press. ISBN 978-0691159799.
• Olbrycht, Marek Jan (2021). Early Arsakid Parthia (ca. 250-165 B.C.). Brill. ISBN 978-9004460751.
• Osborne, Michael J. (1973). "Orontes". Historia: Zeitschrift für Alte Geschichte 22 (4): 515–551. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0018-2311. 
• Osborne, Michael J. (1971). "Athens and Orontes". Annual of the British School at Athens 66: 297–321. doi:10.1017/S0068245400019213. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:2045-2403. 
• Podrazik, Michał (2017). "Rebellions against the Great King in the Achaemenid Empire: Some Remarks". Anabasis 8: 277–291. https://www.academia.edu/37605861. 
• Russell, James R. (1987). Zoroastrianism in Armenia. Harvard University, Department of Near Eastern Languages and Civilizations and National Association for Armenian Studies and Research. ISBN 978-0674968509.
• Ruzicka, Stephen (2012). Trouble in the West: Egypt and the Persian Empire, 525–332 BC. Oxford University Press. pp. 1–311. ISBN 9780199766628.
• "Hydarnes". Encyclopædia Iranica, Volume XII/6: Human migration II–Illuminationism. (2004). London and New York: Routledge & Kegan Paul. 588–590. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-933273-80-1. 
• Schmitt, Rüdiger (2002). "Orontes". (Online). Encyclopædia Iranica Foundation. 
• "Cyrus vi. Cyrus the Younger". Encyclopædia Iranica, Volume VI/5: Čūb-bāzī–Daf(f) and Dāyera. (1993). London and New York: Routledge & Kegan Paul. 524–526. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-56859-003-5. 
• Schmitt, R. (1986a). "Artaxerxes". Encyclopaedia Iranica, Vol. II, Fasc. 6. 654–655. 
• Schmitt, R. (1986b). "Artaxerxes II". Encyclopaedia Iranica, Vol. II, Fasc. 6. 656–658. 
• Schmitt, R. (1986c). "Artaxerxes III". Encyclopaedia Iranica, Vol. II, Fasc. 6. 658–659. 
• Shayegan, M. Rahim (2016). "The Arsacids and Commagene". In Curtis, Vesta Sarkhosh; Pendleton, Elizabeth J.; Alram, Michael; Daryaee, Touraj (eds.). The Parthian and Early Sasanian Empires: Adaptation and Expansion. Oxbow Books. ISBN 978-1-78570-208-2.
• Stylianou, P.J. (1998). "Commentary". A Historical Commentary on Diodorus Siculus, Book 15. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-815239-2.
• Troxell, Hyla A. (1981). "Orontes, Satrap of Mysia". Schweizerische Numismatische Rundschau 60: 27–41. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0035-4163. https://www.e-periodica.ch/cntmng?pid=snr-003:1981:60::136. 
• Waters, Matt (2017). Ctesias' Persica in Its Near Eastern Context. University of Wisconsin Pres. ISBN 978-0299310905.
• Waters, Matt (2014). Ancient Persia: A Concise History of the Achaemenid Empire, 550–330 BCE. Cambridge University Press. ISBN 978-0521253697.
• Wiesehöfer, Joseph (1986). "Ardašīr I i. History". Encyclopaedia Iranica, Vol. II, Fasc. 4. 371–376.