இனியாத் கான்

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
அசரத்

இனாயத் கான்
Inayat Khan
عنایت خان رحمت خان
சுய தரவுகள்
பிறப்பு
இனாயத் கான் ரெகுமத் கான்

(1882-07-05)சூலை 5, 1882
இறப்புபெப்ரவரி 5, 1927(1927-02-05) (அகவை 44)
புது தில்லி, இந்தியா
சமயம்இசுலாம்
மனைவிபிரானி அமீனா பேகம்
குழந்தைகள்விலாயத், இதாயத், நூர்; கைர்-உன்-நிசா இனாயத் கான்
சமயப் பிரிவுசுன்னி இசுலாம்
Jurisprudenceஅனாஃபி
Creedசூபித்துவம்
Professionஇசைக்கலைஞர்
பதவிகள்
பின் வந்தவர்விலாயத்
Professionஇசைக்கலைஞர்
நெதர்லாந்தில் உள்ள முராத் அசில்
ஏற்கும் சபை/சமயங்கள்இனாயத்திய்யா, மேற்கு சூபிசம்
முக்கிய திருத்தலங்கள்தில்லி, அசரத் நிசாமுதீன் தர்கா
செல்வாக்கு செலுத்தியோர்சையிது அபு கசீம் மதனி
செல்வாக்குக்கு உட்பட்டோர்சர்வதேச சூபித்துவம்

இனாயத் கான் ரகுமது கான் (Inayat Khan Rehmat Khan, உருது: حضرت عنایت رحمت خان پٹھان; 5 சூலை 1882 – 5 பிப்ரவரி 1927) இந்திய இசை வல்லுநரும், பாடகரும், சரசுவதி வீணைக் கலைஞரும், கவிஞரும், மெய்யியலாளரும், சூபிசத்தை மேற்குலகிற்குப் பரப்பியவரில் முக்கியமானவரும் ஆவார்.[1] இவரது மாணவர்களின் வற்புறுத்தலின் பேரிலும், இவரது மூதாதையரின் சூஃபி பாரம்பரியத்தின் அடிப்படையிலும், ஐதராபாதைச் சேர்ந்த சயீது அபு காசிம் மதானியின் (இ. 1907) கடும் பயிற்சி, அங்கீகாரம் ஆகியவற்றின் அடிப்படையிலும், இனாயத் கான் சூபித்துவத்தின் ஒரு வரிசையை (சூஃபி வரிசை) 1914 இல் இலண்டனில் நிறுவினார். 1927 இல் இவர் இறந்த நேரத்தில், ஐரோப்பா மற்றும் வட அமெரிக்கா முழுவதும் மையங்கள் நிறுவப்பட்டன, அத்துடன் அவரது போதனைகளின் பல தொகுதிகள் வெளியிடப்பட்டன.[2] சுவிஸ் சட்டத்தின் கீழ் உருவாக்கப்பட்ட "சர்வதேச சூஃபி இயக்கம் " என்று அமைப்பு உருவாக்கப்பட்டதன் காரணமாக 1923 ஆம் ஆண்டில், லண்டன் காலத்தின் சூஃபி மரபு கலைக்கப்பட்டது.

தெய்வீக ஒற்றுமை பற்றிய அவரது செய்தி (தவ்ஹீத்) காதல், நல்லிணக்கம் மற்றும் அழகு ஆகிய கருப்பொருள்களை மையமாகக் கொண்டது. எந்தவொரு புத்தகத்தையும் குருட்டுத்தனமாக பின்பற்றுவது ஆன்மா இல்லாத மதத்தைப் பின்பற்றுவதற்கு ஒப்பாகும் என்று கற்பித்தார். இனாயத் கானின் இயக்கத்தின் கிளைகள் நெதர்லாந்து, பிரான்ஸ், இங்கிலாந்து, ஜெர்மனி, அமெரிக்கா, கனடா, ரஷ்யா மற்றும் ஆஸ்திரேலியா ஆகிய நாடுகளில் காணப்பட்டது. மியூசிக் ஆஃப் லைஃப்[3] மற்றும் தி மிஸ்டிசம் ஆப் சவுண்ட் அண்ட் மியூசிக்[4] போன்ற அவரது பல்வேறு எழுத்து வடிவ படைப்புகளில், இனயத் கான் தனது சூஃபி சித்தாந்தங்களுடன் இசையின் மீதான தனது ஆர்வத்தை ஒன்றிணைக்கிறார்.

வாழ்க்கை[தொகு]

"அசரத்" என்ற மரியாதை நிமித்தமான அடைமொழியானது மரியாதைக்குரிய என்ற பொருளைத் தருகிறது. இனயாத் கானின் முழுப் பெயர் இனயாத் ரெஹ்மான் கான் பதான் ஆகும்.[5]. இவர் பரோடாவிலுள்ள ஒரு உயர்ந்த குடும்பத்தில் பிறந்தார். இவருடைய பெற்றோரைப் பொறுத்தவரை இறைநிலைச் சிந்தனை மற்றும் கவித்துவம் நிறைந்தவர்களாக இருந்தனர். இவரது குடும்பமானது ஆப்கானிஸ்தானி பாஸ்துன்கள் வழி வந்த மரபினைச் சார்ந்ததாகும். தொடக்கத்தில் இவர்கள் பஞ்சாப், சியால்கோட்டில் தமது வாழ்வைத் தொடங்கினார்கள்.[6][7] இவருடை தாய் வழி தாத்தாவான உஸ்தாத் மெளலா பக்ஷ் கான் (1833–1896) இந்தியாவின் பீத்தோவன் என்று அழைக்கப்பட்டார்.[8][9] உஸ்தாத் மெளலா பக்ஷ்கான் உள்ளூர் அரசர் சாயாஜிராவ் என்பவரரது உதவியுடன் ஞ்யான்சாலா என்ற இந்திய இசைக்கான அகாதெமியை வதோதராவில் தொடங்கினார். இந்திாவில் இத்தகைய அகாதெமிகளில் இது முதலாவதானதாகும்.[10] இன்று இந்த நிறுவனம் மகாராஜா சாயாஜிராவ் பல்கலைக்கழகத்தின் நிகழ்த்து கலைகளுக்கான கல்விப்புலமாகத் திகழ்கிறது. இனயாத் கானின் தாய்வழி பாட்டியான காசிம் பீவியானவர், மைசூரின் 18 ஆம் நூற்றாண்டு ஆட்சியாளரான திப்பு சுல்தானின் பேத்தி ஆவார்.[11]

இனயாத் கான் இந்திய இசைக் கருவியான வீணை வாசிப்பதில் திறன் கொண்டவராக இருந்தார். இனயாத் கான் தனது 18 ஆம் வயதில் பல இசைக் கச்சேரிகளுக்கான இந்தியா முழுவதும் பயணம் செய்தார். இந்த காலகட்டத்தில் பல புதிய மெல்லிசைப்பாடல்களால் பின்னுக்குத் தள்ளப்பட்ட அல்லது மறைந்து போன பல நாட்டுப்புறப்பாடல்களைச் சேகரிக்கும் முயற்சியை மேற்கொண்டார். அவரின் கணிப்புப்படி அவ்வாறு பின்னுக்குத் தள்ளப்பட்ட நாட்டுப்புறப் பாடல்களில் தொனியில் ஒரு சிறப்பான, தனித்துவம் மிக்க ஆன்மீகத் தன்மை காணப்பட்டதை உணர்ந்தார். இனயாத்திற்கு இசை கற்றுத் தந்த குருவானவர் மேற்குலகையும், கிழக்குலகையும் உனது வசீகரிக்கும் இசையால் இணைப்பதற்கான முயற்சியில் ஈடுபடக் கட்டளையிட்டார். இதைத் தொடர்ந்து இனயாத் 1910 ஆம் ஆண்டு செப்டம்பரில் அமெரிக்காவிற்குச் சென்றார்.[12]

மேற்கோள்கள்[தொகு]

  1. Mehta, R.C (2001). "Music in the Life of Hazrat Inayat Khan". A Pearl in Wine: Essays on the life, music and Sufism of Hazrat Inayat Khan. New Lebanon, NY; USA: Omega Publications. பக். 161–176. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:093087269X. 
  2. Graham, Donald A. (2001). "The Career of Pir-o-Murshid Inayat Khan in the West". A Pearl in Wine. New Lebanon, NY; USA: Omega. பக். 127–160. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:093087269X. 
  3. Khan, Hazrat Inayat (2005). The music of life (Omega uniform ed., 1988. ). New Lebanon, N.Y.: Omega Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9780930872380. https://archive.org/details/musicoflife00inay. 
  4. Khan, Hazrat Inayat (1996). The mysticism of sound and music (1. Shambhala ). Boston [u.a.]: Shambhala. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9781570622311. https://archive.org/details/mysticismofsound0000inay. 
  5. Susheela Misra, Great masters of Hindustani music, Hem Publishers (1981), p. 106
  6. Vilayat Inayat Khan, The Message in Our Time: The Life and Teaching of the Sufi Master, Pir-O-Murshid Inayat Khan, Harper & Row (1978), p. 28
  7. Zia Inayat-Khan, A Hybrid Sufi Order at the Crossroads of Modernity: The Sufi Order and Sufi Movement of Pir-o-Murshid Inayat Khan, ProQuest (2006), p. 80
  8. Elisabeth Keesing, Inayat Khan: A Biography, East-West Publications Limited (1974), p.95
  9. Carol Ann Sokoloff in Inayat Khan, The Mysticism of Sound, Ekstasis Editions (2002), p. 11
  10. Carol Ann Sokoloff in Inayat Khan, The Mysticism of Sound, Ekstasis Editions (2002), p. 9
  11. Parvati Raghuram, Tracing an Indian Diaspora: Contexts, Memories, Representations, SAGE Publications India (2008), p. 241
  12. "A short biography of Hazrat Inayat Khan". www.om-guru.com. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2020-03-28.

வெளி இணைப்புகள்[தொகு]

"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=இனியாத்_கான்&oldid=3903160" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது