இந்து நூல்கள்

இந்து நூல்கள் ( Hindu texts ) என்பது கையெழுத்துப் பிரதிகள் மற்றும் மிகப்பெரிய வரலாற்று இலக்கியங்கள் ஆகும். அவை இந்து மதத்தில் உள்ள பல்வேறு மரபுகளுடன் தொடர்புடையவை. இந்த நூல்களில் சில இந்த மரபுகள் முழுவதும் பகிர்ந்து கொள்ளப்படுகின்றன. மேலும், அவை பரந்த அளவில் இந்து வேதங்களாகக் கருதப்படுகின்றன.^[1] புராணங்கள், இதிகாசம் மற்றும் வேதங்கள் ஆகியவை இதில் அடங்கும். இந்து மதத்தின் மாறுபட்ட தன்மையைக் கருத்தில் கொண்டு "இந்து வேதங்கள்" என்ற சொல்லை வரையறுப்பதில் அறிஞர்கள் தயங்குகிறார்கள்.^[2]^[3] ஆனால் பலர் பகவத் கீதை மற்றும் ஆகமங்களை இந்து மத நூல்கள் என்று பட்டியலிடுகின்றனர்.^[3]^[4] சமசுகிருதவாதியும் மத வரலாற்றாசிரியருமான தொமினிக் குடால் பாகவதத்தையும் உள்ளடக்கியுள்ளார். புராணம் மற்றும் யாக்ஞவல்கிய சுமிருதி ஆகியவை இந்து மத நூல்களின் பட்டியலிலும் உள்ளன.^[5]

வரலாறு

இந்து நூல்களில் இரண்டு வரலாற்று வகைப்பாடுகள் உள்ளன: சுருதி - கேட்டது,^[6] மற்றும் சுமிருதி - நினைவில் உள்ளது.^[7] சுருதி என்பது மனித அல்லது தெய்வீக அறிஞரால் எழுதப்பட்ட நித்திய அறிவு என்று நம்பப்படும் மிகவும் அதிகாரப்பூர்வமான பண்டைய மத நூல்களின் பொருளடக்கத்தைக் குறிக்கிறது, ஆனால் முனிவர்களால் (ரிஷிகள்) பரவுகிறது. இவை இந்து மதத்தின் மைய நியதியை உள்ளடக்கியது.^[6] இது நான்கு வேதங்களையும் உள்ளடக்கியது - அதன் நான்கு வகையான உட்பொதிக்கப்பட்ட நூல்கள் - சம்கிதைகள், பிராமணங்கள், ஆரண்யகங்கள் மற்றும் ஆரம்பகால உபநிடதங்கள்.^[8] சுருதிகளில் (வேத துணுக்கு), உபநிடதங்கள் மட்டுமே இந்துக்களிடையே பரவலாக செல்வாக்கு செலுத்துகின்ன. இந்து மதத்தின் சிறந்த வேதங்களாகக் கருதப்படுகின்றன. மேலும் அவற்றின் மையக் கருத்துக்கள் அதன் எண்ணங்கள் மற்றும் மரபுகளை தொடர்ந்து பாதிக்கின்றன.^[9]

சுமிருதி நூல்கள் என்பது ஒரு ஆசிரியருக்குக் கூறப்பட்ட இந்து நூல்களின் ஒரு குறிப்பிட்ட அமைப்பாகும்.^[10] ஒரு வழித்தோன்றல் படைப்பாக அவை இந்து மதத்தில் சுருதியை விட குறைவான அங்கீகாரமாக கருதப்படுகின்றன.^[11] சுமிருதி இலக்கியம் என்பது பலதரப்பட்ட நூல்களின் ஒரு பரந்த தொகுப்பாகும். மேலும் வேதாங்கங்கள், இந்து இதிகாசங்கள், தர்மசாத்திரங்கள் மற்றும் சூத்திரங்கள், இந்து தத்துவங்களின் நூல்கள், புராணங்கள், காவியம் அல்லது கவிதை இலக்கியங்கள், பாஷ்யங்கள் மற்றும் ஏராளமான நிபந்தங்கள் ஆகியவற்றை உள்ளடக்கியது. அரசியல், நெறிமுறைகள், கலாச்சாரம், கலைகள் மற்றும் சமூகத்தை உள்ளடக்கியது.^[12]^[13]

பல பண்டைய மற்றும் இடைக்கால இந்து நூல்கள் சமசுகிருதத்திலும், பல பிராந்திய இந்திய மொழிகளிலும் இயற்றப்பட்டன. நவீன காலத்தில், பெரும்பாலான பழங்கால நூல்கள் பிற இந்திய மொழிகளிலும் சில இந்திய அல்லாத மொழிகளிலும் மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளன.^[5] பொது சகாப்தம் தொடங்குவதற்கு முன்பு, இந்து நூல்கள் வாய்மொழியாக இயற்றப்பட்டன. பின்னர் மனப்பாடம் செய்யப்பட்டு வாய்வழியாக அனுப்பப்பட்டன. ஒரு தலைமுறையிலிருந்து அடுத்த தலைமுறைக்கு, அவை கையெழுத்துப் பிரதிகளாக எழுதப்படுவதற்கு முன்பு ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக இது நடந்தது.^[14] ஒரு தலைமுறையிலிருந்து அடுத்த தலைமுறைக்கு இந்து நூல்களைப் பாதுகாத்து அனுப்பும் இந்த வாய்மொழி பாரம்பரியம் நவீன சகாப்தத்திலும் தொடர்ந்தது.^[14]

வேதங்கள்

சமசுகிருதம் (தேவநாகரி) மற்றும் ஒடியாவில் 18 ஆம் நூற்றாண்டின் இந்து நூல்களின் கையெழுத்துப் பிரதிகள்.

வேதங்கள் என்பது வட இந்தியாவில் வேதகாலத்தில் தோன்றிய இந்து நூல்களின் ஒரு பெரிய அமைப்பாகும். இருக்கு வேதம் சுமார் பொ.ஊ.மு. 1200 இல் இயற்றப்பட்டது. அதன் சம்கிதை மற்றும் பிராமணங்கள் பொ.ஊ.மு. 800 க்கு முன் நிறைவுற்றன.^[15] வேத மொழி பாடல்களில் இயற்றப்பட்ட இந்த நூல்கள் சமஸ்கிருத இலக்கியத்தின் பழமையான அடுக்கு மற்றும் இந்து மதத்தின் பழமையான நூல்கள் ஆகும்.^[16]^[17]^[18] இந்துக்கள் வேதங்களை அபௌருசேயமாகக் கருதுகின்றனர். இதன் பொருள் "ஒரு மனிதனுடையது அல்ல"^[19] என்றும் "ஆள்மாறாட்டம், ஆசிரியர் அற்றது"^[20]^[21]^[22] என்றும் ஆகும். வேதங்களில் உள்ள அறிவு இந்து மதத்தில் நித்தியமானது, உருவாக்கப்படாதது, மனிதனாலோ அல்லது தெய்வீக அறிஞர்களாலோ எழுதப்படவில்லை. ஆனால் முனிவர்களால் பார்க்கப்பட்டது, கேட்டது மற்றும் கொண்டு செல்லப்பட்டது என்று நம்பப்படுகிறது.

இருக்கு வேதம், யசுர் வேதம், சாம வேதம் மற்றும் அதர்வண வேதம் என நான்கு வேதங்கள் உள்ளன.^[23]^[24] ஒவ்வொரு வேதமும் நான்கு முக்கிய உரை வகைகளாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது - சம்கிதைகள் (மந்திரங்கள் மற்றும் ஆசீர்வாதங்கள்), ஆரண்யகங்கள் (சடங்குகள், சடங்குகள், தியாகங்கள் மற்றும் குறியீட்டு-தியாகங்கள் பற்றிய உரை), பிராமணங்கள் (சடங்குகள், தியாகங்கள் பற்றிய வர்ணனைகள்) உபநிடதங்கள் (தியானம், தத்துவம் மற்றும் ஆன்மீக அறிவு பற்றி விவாதிக்கும் உரை).^[23]^[25]^[26]

உபநிடதங்கள்

உபநிடதங்கள் என்பது இந்து மதத்தின் சில மைய தத்துவக் கருத்துகளைக் கொண்ட இந்து நூல்களின் தொகுப்பாகும். உபநிடதங்கள் பொதுவாக வேதாந்தம் என்று குறிப்பிடப்படுகின்றன. அவை "கடைசி அத்தியாயங்கள், வேதத்தின் பகுதிகள்" அல்லது "வேதத்தின் மிக உயர்ந்த நோக்கம்" எனப் பலவிதமாகப் பொருள்படும்.^[27] பிரம்மம், ஆன்மா (சுயம்) ஆகிய கருத்துக்கள் அனைத்து உபநிடதங்களிலும் மையக் கருத்துக்களாகும்.^[28]^[29] மேலும் "தங்கள் ஆத்மாவை அறிந்து கொள்வது" அவற்றின் கருப்பொருள் ஆகும்.^[29] உபநிடதங்கள் இந்து தத்துவ சிந்தனை மற்றும் அதன் பல்வேறு மரபுகளின் அடித்தளமாகும்.^[30] வேத துணுக்குகளில், அவை மட்டுமே பரவலாக அறியப்படுகின்றன. மேலும் உபநிடதங்களின் மையக் கருத்துக்கள் இந்து தத்துவத்தில் நீடித்த தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளன. 200-க்கும் மேற்பட்ட உபநிடதங்கள் அறியப்படுகின்றன. அவற்றில் முதல் பன்னிரெண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்டவை பழமையானவை. மேலும், மிக முக்கியமானவை. அவை முதன்மை அல்லது "முக்கிய உபநிடதங்கள்" என்று குறிப்பிடப்படுகின்றன.^[31]^[32] முக்கிய உபநிடதங்கள் பெரும்பாலும் பிராமணங்கள், மற்றும் ஆரண்யகங்களின் இறுதிப் பகுதியில் காணப்படுகின்றன.^[28] மேலும், பல நூற்றாண்டுகளாக, ஒவ்வொரு தலைமுறையினராலும் மனப்பாடம் செய்யப்பட்டு, வாய்மொழியாக அனுப்பப்பட்டன. ஆரம்பகால உபநிடதங்கள் அனைத்தும் பொது சகாப்தத்திற்கு முந்தையவை. சில பௌத்தத்திற்கு முந்தியவை (பொ.ஊ.மு. 6 ஆம் நூற்றாண்டு), மௌரியர் காலம் வரை. ^[33] மீதமுள்ளவற்றில், சுமார் 95 உபநிடதங்கள் முக்திகா நியதியின் ஒரு பகுதியாகும். இது இடைக்கால இந்து மதத்தின் மூலம் பொதுவான சகாப்தத்தின் தொடக்கத்திலிருந்து இயற்றப்பட்டது. புதிய உபநிடதங்கள், முக்திகா நியதியில் உள்ள 108 க்கு அப்பாலும், ஆரம்பகால நவீன மற்றும் நவீன சகாப்தத்தில் தொடர்ந்து இயற்றப்பட்டன. இருப்பினும் பெரும்பாலும் இந்து மதத்துடன் தொடர்பில்லாத பாடங்களைக் கையாளுகின்றன. ^[34] ^[35]

சுமிருதி

பின்னர் தோன்றிய நூல்கள் சுமிருதி எனப்பட்டன. சுமிருதி என்பது பல்வேறு சாத்திரங்கள் மற்றும் இதிகாசங்கள் (ராமாயணம், மகாபாரதம் போன்றவை), அரி வம்சம், புராணங்கள், ஆகமங்கள் மற்றும் தரிசனங்களை உள்ளடக்கிய ஒரு இலக்கியமாகும்.

சூத்திரங்கள் மற்றும் சாத்திர நூல்கள் ஒரு வரையறுக்கப்பட்ட பகுதியில் தொழில்நுட்ப அல்லது சிறப்பு அறிவின் தொகுப்புகளாகும். பழமையானவை பொ.ஊ.மு. 1 மில்லினியத்தின் பிற்பகுதியில் தேதியிட்டவை. தர்ம சாத்திரங்கள் (சட்ட புத்தகங்கள்), தர்ம சூத்திரங்களின் வழித்தோன்றல்கள் ஆகும். பௌதிகசாத்திரம் "இயற்பியல்", இரசாயனசாத்திரம் "வேதியியல்", ஜீவசாத்திரம் "உயிரியல்", வாஸ்து சாஸ்திரம் "கட்டடக்கலை அறிவியல்", சிற்ப சாத்திரம் "சிற்ப அறிவியல்", அர்த்தசாத்திரம் "பொருளாதாரம்" மற்றும் நீதி சாத்திரம் "அரசியல் அறிவியல்" ஆகியவை மற்ற எடுத்துக்காட்டுகளாகும்.^[36] தந்திரங்கள் மற்றும் ஆகம இலக்கியங்களும் இதில் அடங்கும்.^[37]

இந்த வகை நூல்கள் இந்து தத்துவத்தின் ஆறு பள்ளிகளின் சூத்திரங்கள் மற்றும் சாத்திரங்களை உள்ளடக்கியது: சாங்கியம், யோகா, நியாயம், வைசேசிகம், மீமாஞ்சம், வேதாந்தம் ஆகியவை.^[38]^[39]

புராணங்கள்

புராணங்கள் என்பது இந்து நூல்களின் பரந்த வகையாகும். அவை கலைக்களஞ்சியமாக பரந்த அளவிலான தலைப்புகளை உள்ளடக்கியது. குறிப்பாக புராணங்கள் மற்றும் பிற பாரம்பரியக் கதைகள்.^[40] முதன்மையாக சமசுகிருதத்திலும் பிராந்திய மொழிகளிலும் இயற்றப்பட்டது.^[41]^[42] இந்த நூல்களில் பல முக்கிய இந்து தெய்வங்களான விஷ்ணு, சிவன் மற்றும் தேவியின் பெயரால் பெயரிடப்பட்டுள்ளன.^[43]

வரலாற்று முக்கியத்துவம்

இசை, நடனம், சிற்பங்கள், கட்டிடக்கலை, வானியல், அறிவியல், கணிதம், ஆயுர்வேதம் மற்றும் ஆரோக்கியம் போன்ற இந்தியாவின் கலை மற்றும் அறிவியல் வடிவங்களின் ஆரம்பகால ஆவணப்படுத்தப்பட்ட வரலாற்றை இந்து மத நூல்கள் வழங்குகின்றன. வால்மீகியின் இராமாயணம் (பொ.ஊ.மு. 500 முதல் பொ.ஊ.மு. 100 வரை) கந்தர்வர்களின் இசை மற்றும் பாடலைக் குறிப்பிடுகிறது. ஊர்வசி, அரம்பை, மேனகை, திலோத்தமை பஞ்ச அரம்பையர்கள் போன்ற அரம்பையர்களின் நடனம், மற்றும் இராவணனின் மனைவிகள் "நிருத்யகீதை" அல்லது "பாடல்களை பாடுவது, இசைக்கருவிகளை வாசித்தல்" ஆகியவற்றில் சிறந்து விளங்கினர்.^[44] ஆரம்பகால நடனம் தொடர்பான நூல்களின் சா. அவை சமஸ்கிருத இலக்கணத்தில் எழுதிய பாணினியின் உரையில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன. மேலும் அவர் பொ.ஊ.மு. 500 இல் தேதியிட்டார்.^[45]^[46] இந்த செயல்திறன் கலை தொடர்பான சூத்ரா உரை மற்ற பிற்கால வேத நூல்களில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.^[45]^[47] நாதசூத்திரங்கள் பொ.ஊ.மு. 600 இல் இயற்றப்பட்டதாக மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது. அதன் முழுமையான கையெழுத்துப் பிரதிகள் நவீன யுகத்தில் நிலைத்திருக்கவில்லை.^[46]^[45]

இதனையும் பார்க்கவும்

சான்றுகள்

↑ Frazier, Jessica (2011), The Continuum companion to Hindu studies, London: Continuum, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-8264-9966-0, pages 1–15
↑ Dominic Goodall (1996), Hindu Scriptures, University of California Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-520-20778-3, page ix-xliii
↑ ^3.0 ^3.1 Klaus Klostermaier (2007), A Survey of Hinduism: Third Edition, State University of New York Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-7914-7082-4, pages 46–52, 76–77
↑ RC Zaehner (1992), Hindu Scriptures, Penguin Random House, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-679-41078-2, pages 1–11 and Preface
↑ ^5.0 ^5.1 Dominic Goodall (1996), Hindu Scriptures, University of California Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-520-20778-3 ISBN 978-0-520-20778-3, page ix-xliii
↑ ^6.0 ^6.1 James Lochtefeld (2002), "Shruti", The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Vol. 2: N–Z, Rosen Publishing. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-8239-3179-8, page 645
↑ James Lochtefeld (2002), "Smrti", The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Vol. 2: N–Z, Rosen Publishing, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-8239-3179-8, page 656–657
↑ Wendy Doniger O'Flaherty (1988), Textual Sources for the Study of Hinduism, Manchester University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-7190-1867-6, pages 2–3
↑ Wendy Doniger (1990), Textual Sources for the Study of Hinduism, 1st Edition, University of Chicago Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-226-61847-0, pages 2–3; Quote: "The Upanishads supply the basis of later Hindu philosophy; they alone of the Vedic corpus are widely known and quoted by most well-educated Hindus, and their central ideas have also become a part of the spiritual arsenal of rank-and-file Hindus."
↑ Wendy Doniger O'Flaherty (1988), Textual Sources for the Study of Hinduism, Manchester University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-7190-1867-6 ISBN 0-7190-1867-6, pages 2–3
↑ James Lochtefeld (2002), "Smrti", The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Vol. 2: N–Z, Rosen Publishing, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-8239-3179-8 ISBN 978-0-8239-3179-8, page 656–657
↑ Purushottama Bilimoria (2011), The idea of Hindu law, Journal of Oriental Society of Australia, Vol. 43, pages 103–130
↑ Roy Perrett (1998), Hindu Ethics: A Philosophical Study, University of Hawaii Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-8248-2085-5, pages 16–18
↑ ^14.0 ^14.1 William Graham (1993), Beyond the Written Word: Oral Aspects of Scripture in the History of Religion, Cambridge University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-521-44820-8, pages 67–77
↑ Gavin D. Flood (1996). An Introduction to Hinduism. Cambridge University Press. pp. 37–39. ISBN 978-0-521-43878-0.
↑ see e.g. MacDonell 2004; Sanskrit literature (2003) in Philip's Encyclopedia. Accessed 2007-08-09
↑ see e.g. Radhakrishnan & Moore 1957; Witzel, Michael, "Vedas and Upaniṣads", in: Flood 2003; MacDonell 2004; Sanskrit literature (2003) in Philip's Encyclopedia. Accessed 2007-08-09
↑ Sanujit Ghose (2011). "Religious Developments in Ancient India" in Ancient History Encyclopedia.
↑ Vaman Shivaram Apte, The Practical Sanskrit-English Dictionary, see apauruSeya
↑ D Sharma, Classical Indian Philosophy: A Reader, Columbia University Press, pages 196–197
↑ Jan Westerhoff (2009), Nagarjuna's Madhyamaka: A Philosophical Introduction, Oxford University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-19-538496-3, page 290
↑ Warren Lee Todd (2013), The Ethics of Śaṅkara and Śāntideva: A Selfless Response to an Illusory World, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-4094-6681-9, page 128
↑ ^23.0 ^23.1 Gavin Flood (1996), An Introduction to Hinduism, Cambridge University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-521-43878-0, pages 35–39
↑ Bloomfield, M. The Atharvaveda and the Gopatha-Brahmana, (Grundriss der Indo-Arischen Philologie und Altertumskunde II.1.b.) Strassburg 1899; Gonda, J. A history of Indian literature: I.1 Vedic literature (Samhitas and Brahmanas); I.2 The Ritual Sutras. Wiesbaden 1975, 1977
↑ A Bhattacharya (2006), Hindu Dharma: Introduction to Scriptures and Theology, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-595-38455-6, pages 8–14; George M. Williams (2003), Handbook of Hindu Mythology, Oxford University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-19-533261-2, page 285
↑ Jan Gonda (1975), Vedic Literature: (Saṃhitās and Brāhmaṇas), Otto Harrassowitz Verlag, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-3-447-01603-2
↑ Max Muller, The Upanishads, Part 1, Oxford University Press, page LXXXVI footnote 1
↑ ^28.0 ^28.1 Mahadevan 1956.
↑ ^29.0 ^29.1 PT Raju (1985), Structural Depths of Indian Thought, State University of New York Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-88706-139-4, pages 35–36
↑ Wiman Dissanayake (1993), Self as Body in Asian Theory and Practice (Editors: Thomas P. Kasulis et al.), State University of New York Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-7914-1080-6, page 39; Quote: "The Upanishads form the foundations of Hindu philosophical thought and the central theme of the Upanishads is the identity of Atman and Brahman, or the inner self and the cosmic self.";
Michael McDowell and Nathan Brown (2009), World Religions, Penguin, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-59257-846-7, pages 208–210
↑ Stephen Phillips (2009), Yoga, Karma, and Rebirth: A Brief History and Philosophy, Columbia University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-231-14485-8, Chapter 1
↑ E Easwaran (2007), The Upanishads, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-58638-021-2, pages 298–299
↑ King & Ācārya 1995.
↑ Ranade 1926.
↑ Varghese 2008.
↑ Jan Gonda (1970 through 1987), A History of Indian Literature, Volumes 1 to 7, Otto Harrassowitz Verlag, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-3-447-02676-5
↑ Teun Goudriaan and Sanjukta Gupta (1981), Hindu Tantric and Śākta Literature, A History of Indian Literature, Volume 2, Otto Harrassowitz Verlag, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-3-447-02091-6, pages 7–14
↑ Andrew Nicholson (2013), Unifying Hinduism: Philosophy and Identity in Indian Intellectual History, Columbia University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-231-14987-7, pages 2–5
↑ Karl Potter (1991), Presuppositions of India's Philosophies, Motilal Banarsidass, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-208-0779-2
↑ Greg Bailey (2001), Encyclopedia of Asian Philosophy (Editor: Oliver Leaman), Routledge, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-415-17281-3, pages 437–439
↑ John Cort (1993), Purana Perennis: Reciprocity and Transformation in Hindu and Jaina Texts (Editor: Wendy Doniger), State University of New York Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-7914-1382-1, pages 185–204
↑ Gregory Bailey (2003), The Study of Hinduism (Editor: Arvind Sharma), The University of South Carolina Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-57003-449-7, page 139
↑ Ludo Rocher (1986), The Puranas, Otto Harrassowitz Verlag, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-3-447-02522-5, pages 1–5, 12–21
↑ Ananda W. P. Guruge, 1991, The Society of the Ramayana, Page 180-200.
↑ ^45.0 ^45.1 ^45.2 Natalia Lidova (1994). Drama and Ritual of Early Hinduism. Motilal Banarsidass. pp. 111–113. ISBN 978-81-208-1234-5.
↑ ^46.0 ^46.1 Farley P. Richmond, Darius L. Swann & Phillip B. Zarrilli 1993.
↑ Tarla Mehta 1995.

உசாத்துணை

Apte, Vaman Shivram (1965). The Practical Sanskrit Dictionary. Delhi: Motilal Banarsidass Publishers. ISBN 81-208-0567-4.
Deussen, Paul; Bedekar, V.M. (tr.); Palsule (tr.), G.B. (1997). Sixty Upanishads of the Veda, Volume 2. Motilal Banarsidass. ISBN 978-81-208-1467-7.
King, Richard; Ācārya, Gauḍapāda (1995), Early Advaita Vedānta and Buddhism: the Mahāyāna context of the Gauḍapādīya-kārikā, SUNY Press, ISBN 978-0-7914-2513-8
Collins, Randall (2000). The Sociology of Philosophies: A Global Theory of Intellectual Change. Harvard University Press. ISBN 0-674-00187-7.
Mahadevan, T. M. P (1956), Sarvepalli Radhakrishnan (ed.), History of Philosophy Eastern and Western, George Allen & Unwin Ltd
MacDonell, Arthur Anthony (2004). A Practical Sanskrit Dictionary. Motilal Banarsidass. ISBN 978-81-208-2000-5.
Olivelle, Patrick (1992). The Samnyasa Upanisads. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-507045-3.
Olivelle, Patrick (1998), Upaniṣads, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-283576-5
Radhakrishnan, S.; Moore, C. A. (1957). A Source Book in Indian Philosophy. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-01958-1.
Ranade, R. D. (1926), A constructive survey of Upanishadic philosophy, Bharatiya Vidya Bhavan
Varghese, Alexander P (2008), India : History, Religion, Vision And Contribution To The World, vol. 1, Atlantic Publishers & Distributors, ISBN 978-81-269-0903-2

மேலும் படிக்க

R.C. Zaehner (1992), Hindu Scriptures, Penguin Random House, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-679-41078-2
Dominic Goodall, Hindu Scriptures, University of California Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-520-20778-3
Jessica Frazier (2014), The Bloomsbury Companion to Hindu studies, Bloomsbury Academic, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-4725-1151-5

வெளி இணைப்புகள்

கையெழுத்துப் பிரதிகள் சேகரிப்புகள் (முழுமையற்றவை)

A handlist of Sanskrit and Prakrit Hindu, Buddhist and Jain Manuscripts held by the Wellcome Library, Volume 1, Compiled by Dominik Wujastyk (Includes subjects such as historic Dictionaries, Drama, Erotics, Ethics, Logic, Poetics, Medicine, Philosophy, etc.)
A handlist of Sanskrit and Prakrit Hindu, Buddhist and Jain Manuscripts held by the Wellcome Library, Volume 2, Compiled by Dominik Wujastyk (Includes subjects such as historic Dictionaries, Drama, Erotics, Ethics, Logic, Poetics, Medicine, Philosophy, etc.; for complete 6 set collection see பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-85484-049-4)
Clay Sanskrit Library publishes Sanskrit literature with downloadable materials.
The Sacred Books of the Hindus Information பரணிடப்பட்டது 2019-11-28 at the வந்தவழி இயந்திரம்

இணைய ஆதாரங்கள்:

The British Library: Discovering Sacred Texts - Hinduism
Sacred-Texts: Hinduism
Sanskrit Documents Collection: Documents in ITX format of Upanishads, Stotras etc.
GRETIL: Göttingen Register of Electronic Texts in Indian Languages, a cumulative register of the numerous download sites for electronic texts in Indian languages.

[1] Frazier, Jessica (2011), The Continuum companion to Hindu studies, London: Continuum, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-8264-9966-0, pages 1–15

[2] Dominic Goodall (1996), Hindu Scriptures, University of California Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-520-20778-3, page ix-xliii

[klausscrip-3] 3.0 ^3.1 Klaus Klostermaier (2007), A Survey of Hinduism: Third Edition, State University of New York Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-7914-7082-4, pages 46–52, 76–77

[4] RC Zaehner (1992), Hindu Scriptures, Penguin Random House, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-679-41078-2, pages 1–11 and Preface

[goodallix-5] 5.0 ^5.1 Dominic Goodall (1996), Hindu Scriptures, University of California Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-520-20778-3 ISBN 978-0-520-20778-3, page ix-xliii

[jamessruti-6] 6.0 ^6.1 James Lochtefeld (2002), "Shruti", The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Vol. 2: N–Z, Rosen Publishing. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-8239-3179-8, page 645

[7] James Lochtefeld (2002), "Smrti", The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Vol. 2: N–Z, Rosen Publishing, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-8239-3179-8, page 656–657

[8] Wendy Doniger O'Flaherty (1988), Textual Sources for the Study of Hinduism, Manchester University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-7190-1867-6, pages 2–3

[9] Wendy Doniger (1990), Textual Sources for the Study of Hinduism, 1st Edition, University of Chicago Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-226-61847-0, pages 2–3; Quote: "The Upanishads supply the basis of later Hindu philosophy; they alone of the Vedic corpus are widely known and quoted by most well-educated Hindus, and their central ideas have also become a part of the spiritual arsenal of rank-and-file Hindus."

[wendydof-10] Wendy Doniger O'Flaherty (1988), Textual Sources for the Study of Hinduism, Manchester University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-7190-1867-6 ISBN 0-7190-1867-6, pages 2–3

[jamesmriti-11] James Lochtefeld (2002), "Smrti", The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Vol. 2: N–Z, Rosen Publishing, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-8239-3179-8 ISBN 978-0-8239-3179-8, page 656–657

[bilimoriasmrti-12] Purushottama Bilimoria (2011), The idea of Hindu law, Journal of Oriental Society of Australia, Vol. 43, pages 103–130

[Roy_Perrett_1998_pages_16-18-13] Roy Perrett (1998), Hindu Ethics: A Philosophical Study, University of Hawaii Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-8248-2085-5, pages 16–18

[graham67-14] 14.0 ^14.1 William Graham (1993), Beyond the Written Word: Oral Aspects of Scripture in the History of Religion, Cambridge University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-521-44820-8, pages 67–77

[15] Gavin D. Flood (1996). An Introduction to Hinduism. Cambridge University Press. pp. 37–39. ISBN 978-0-521-43878-0.

[16] see e.g. MacDonell 2004; Sanskrit literature (2003) in Philip's Encyclopedia. Accessed 2007-08-09

[17] see e.g. Radhakrishnan & Moore 1957; Witzel, Michael, "Vedas and Upaniṣads", in: Flood 2003; MacDonell 2004; Sanskrit literature (2003) in Philip's Encyclopedia. Accessed 2007-08-09

[18] Sanujit Ghose (2011). "Religious Developments in Ancient India" in Ancient History Encyclopedia.

[19] Vaman Shivaram Apte, The Practical Sanskrit-English Dictionary, see apauruSeya

[20] D Sharma, Classical Indian Philosophy: A Reader, Columbia University Press, pages 196–197

[21] Jan Westerhoff (2009), Nagarjuna's Madhyamaka: A Philosophical Introduction, Oxford University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-19-538496-3, page 290

[22] Warren Lee Todd (2013), The Ethics of Śaṅkara and Śāntideva: A Selfless Response to an Illusory World, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-4094-6681-9, page 128

[gflood-23] 23.0 ^23.1 Gavin Flood (1996), An Introduction to Hinduism, Cambridge University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-521-43878-0, pages 35–39

[24] Bloomfield, M. The Atharvaveda and the Gopatha-Brahmana, (Grundriss der Indo-Arischen Philologie und Altertumskunde II.1.b.) Strassburg 1899; Gonda, J. A history of Indian literature: I.1 Vedic literature (Samhitas and Brahmanas); I.2 The Ritual Sutras. Wiesbaden 1975, 1977

[A_Bhattacharya_2006_pages_8-14-25] A Bhattacharya (2006), Hindu Dharma: Introduction to Scriptures and Theology, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-595-38455-6, pages 8–14; George M. Williams (2003), Handbook of Hindu Mythology, Oxford University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-19-533261-2, page 285

[Jan_Gonda_1975-26] Jan Gonda (1975), Vedic Literature: (Saṃhitās and Brāhmaṇas), Otto Harrassowitz Verlag, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-3-447-01603-2

[27] Max Muller, The Upanishads, Part 1, Oxford University Press, page LXXXVI footnote 1

[FOOTNOTEMahadevan1956-28] 28.0 ^28.1 Mahadevan 1956.

[ptraju-29] 29.0 ^29.1 PT Raju (1985), Structural Depths of Indian Thought, State University of New York Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-88706-139-4, pages 35–36

[30] Wiman Dissanayake (1993), Self as Body in Asian Theory and Practice (Editors: Thomas P. Kasulis et al.), State University of New York Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-7914-1080-6, page 39; Quote: "The Upanishads form the foundations of Hindu philosophical thought and the central theme of the Upanishads is the identity of Atman and Brahman, or the inner self and the cosmic self.";
Michael McDowell and Nathan Brown (2009), World Religions, Penguin, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-59257-846-7, pages 208–210

[stephenphillips-31] Stephen Phillips (2009), Yoga, Karma, and Rebirth: A Brief History and Philosophy, Columbia University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-231-14485-8, Chapter 1

[32] E Easwaran (2007), The Upanishads, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-58638-021-2, pages 298–299

[FOOTNOTEKingĀcārya1995-33] King & Ācārya 1995.

[FOOTNOTERanade1926-34] Ranade 1926.

[FOOTNOTEVarghese2008-35] Varghese 2008.

[36] Jan Gonda (1970 through 1987), A History of Indian Literature, Volumes 1 to 7, Otto Harrassowitz Verlag, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-3-447-02676-5

[37] Teun Goudriaan and Sanjukta Gupta (1981), Hindu Tantric and Śākta Literature, A History of Indian Literature, Volume 2, Otto Harrassowitz Verlag, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-3-447-02091-6, pages 7–14

[38] Andrew Nicholson (2013), Unifying Hinduism: Philosophy and Identity in Indian Intellectual History, Columbia University Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-231-14987-7, pages 2–5

[39] Karl Potter (1991), Presuppositions of India's Philosophies, Motilal Banarsidass, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-208-0779-2

[oliverleaman437-40] Greg Bailey (2001), Encyclopedia of Asian Philosophy (Editor: Oliver Leaman), Routledge, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-415-17281-3, pages 437–439

[johncort185-41] John Cort (1993), Purana Perennis: Reciprocity and Transformation in Hindu and Jaina Texts (Editor: Wendy Doniger), State University of New York Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-7914-1382-1, pages 185–204

[gregorybailey-42] Gregory Bailey (2003), The Study of Hinduism (Editor: Arvind Sharma), The University of South Carolina Press, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-57003-449-7, page 139

[ludorocher-43] Ludo Rocher (1986), The Puranas, Otto Harrassowitz Verlag, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-3-447-02522-5, pages 1–5, 12–21

[rama1-44] Ananda W. P. Guruge, 1991, The Society of the Ramayana, Page 180-200.

[Lidova1994p111-45] 45.0 ^45.1 ^45.2 Natalia Lidova (1994). Drama and Ritual of Early Hinduism. Motilal Banarsidass. pp. 111–113. ISBN 978-81-208-1234-5.

[FOOTNOTEFarley_P._RichmondDarius_L._SwannPhillip_B._Zarrilli1993-46] 46.0 ^46.1 Farley P. Richmond, Darius L. Swann & Phillip B. Zarrilli 1993.

[FOOTNOTETarla_Mehta1995-47] Tarla Mehta 1995.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

[34]

[35]

[36]

[37]

[38]

[39]

[40]

[41]

[42]

[43]

[44]

[45]

[46]

[47]