இசுரேலின் வரலாறு

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.

இசுரேலின் நிலம் புனித பூமி அல்லது பாலஸ்தீனம் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது, இது யூத மக்களின் பிறப்பிடம், எபிரேய விவிலியத்தின் இறுதி வடிவம் தொகுக்கப்பட்டதாக கருதப்படும் இடம் மற்றும் யூத மதம் மற்றும் கிறிஸ்தவத்தின் பிறப்பிடம். இது யூத மதம், சமாரியவாதம், கிறிஸ்தவம், இஸ்லாம், ட்ரூஸ் மற்றும் பஹாய் நம்பிக்கை ஆகியவற்றிற்கு புனிதமான தளங்களைக் கொண்டுள்ளது. இப்பகுதி பல்வேறு சாம்ராஜ்யங்களின் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் வந்துள்ளது, இதன் விளைவாக, பல்வேறு வகையான இனங்களை கொண்டும் வரலாறைக் கொண்டும் உள்ளது. எவ்வாறாயினும், பொதுவான சகாப்தத்திற்கு (கி.மு.) சுமார் 1,000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு முதல் பொது சகாப்தத்தின் (கி.பி.) 3 ஆம் நூற்றாண்டு வரை இந்த நிலம் பெரும்பாலும் யூதர்களின் பெரும்பான்மையாகவே இருந்தது.[1]

வரலாறு[தொகு]

கிறித்து பிறப்புக்கு முன் 2ஆம் மில்லினியத்தின் போது, கானான் என்னும் பகுதி (அதன் ஒரு பகுதி பின்னர் இஸ்ரேல் என்று அறியப்பட்டது) 1550 கிமு முதல் 1180 கிமு வரை எகிப்தின் புதிய இராச்சியம் ஆதிக்கம் செலுத்தியது.[2] இசுரேலின் வரலாற்றில் பதிவுசெய்யப்பட்ட ஆரம்பகாலப் போர் கிமு 1457 இல், கானானைட் படைகளுக்கும் மூன்றாம் பரோ துட்மோஸ் படைகளுக்கும் இடையில், மெகிடோவில் (கிரேக்க மொழியில் அர்மகெதோன் என அழைக்கப்படுகிறது) நடந்தது. கானானியர்கள் தங்கள் வரலாற்றை எழுதவில்லை, ஆனால் துட்மோஸின் எழுத்தாளர், ஜானேனி இந்த போரை பதிவு செய்தார்.

4 ஆம் நூற்றாண்டில் ரோமானிய சாம்ராஜ்யத்தால் கிறித்துவம் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது கிரேக்க-ரோமானிய கிறிஸ்தவ பெரும்பான்மைக்கு வழிவகுத்தது.இப்பெரும்பான்மை 4 ஆம் நூற்றாண்டில் இருந்து 7 ஆம் நூற்றாண்டு வரை அரபு முஸ்லீம் பேரரசுகளால் கைப்பற்றப்பட்ட வரை மட்டுமல்லாமல், மற்றொரு முழு ஆறு நூற்றாண்டுகளுக்கும் நீடித்தது. சிலுவைப்போர் காலம் (1099-1291) முடிவடைந்த பின்னர் இஸ்ரேல் மக்கள் படிப்படியாக பெரும்பான்மையாக முஸ்லிம்களாக மாறினர், அந்த சமயத்தில் இது கிறிஸ்தவத்திற்கும் இஸ்லாத்திற்கும் இடையிலான மோதலின் மைய புள்ளியாக இருந்தது.[3]

13 ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து இது இஸ்ரேலில் முக்கியமாக முஸ்லீம் மக்கள்தொகையாக இருந்தது, அரபு ஆதிக்க மொழியாக இருந்தது, இது மம்லுக் சுல்தானேட்டின் சிரிய மாகாணத்தின் முதல் பகுதியாகவும்,1516ல் ஓட்டோமான் பேரரசின் பகுதியாக இருந்து, பின்னர் 1917-18ல் பிரித்தானிய கைப்பற்றும் வரை இவ்வாறே இருந்தது. ஒரு யூத தேசிய இயக்கம், சியோனிசம், 19 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் (வளர்ந்து வரும் ஆண்டிசெமிட்டிசத்திற்கு ஓரளவு பதிலளித்தது) தோன்றியது, இதன் ஒரு பகுதியாக அலியா (புலம்பெயர்ந்தோரிடமிருந்து யூதர்களின் வருகை) அதிகரித்தது.முதலாம் உலகப் போரின்போது, பிரித்தானிய அரசாங்கம் ஒரு யூத தேசிய இல்லத்தை உருவாக்க பகிரங்கமாக உறுதியளித்ததுடன், இந்த நோக்கத்திற்காக பாலஸ்தீனத்தை ஆட்சி செய்ய ஒரு ஆணை வழங்கப்பட்டது. ஒரு போட்டி அரபு தேசியவாதம் முன்னாள் ஒட்டோமான் பிரதேசங்கள் மீது உரிமைகளை கோரியது மற்றும் பாலஸ்தீனத்திற்கு யூதர்கள் குடியேறுவதைத் தடுக்க முயன்றது, இது அரபு-யூத பதட்டங்களை வளர்க்க வழிவகுத்தது.

சுதந்திரத்திற்கு பின்[தொகு]

1948 இல் இஸ்ரேலிய சுதந்திரத்திற்க்கு பின் நாட்டிலிருந்து அரேபியர்களின் வெளியேற்றம், அரபு-இஸ்ரேலிய மோதல் மற்றும், அரபு மற்றும் முஸ்லீம் நாடுகளில் யூதர்கள் வெளியேறுவது இஸ்ரேலுக்கு புலம்பெயர்வது ஆகியவை நடைபெற்றன.][4] உலகின் யூதர்களில் சுமார் 43% பேர் இன்று இஸ்ரேலில் வாழ்கின்றனர், இது உலகின் மிகப்பெரிய யூத சமூகமாகும்.[5]

சுமார் 1970 முதல், அமெரிக்கா இஸ்ரேலின் பிரதான நட்பு நாடாக மாறியுள்ளது. 1979 ஆம் ஆண்டில், முகாம் டேவிட் உடன்படிக்கைகளின் அடிப்படையில் ஒரு குழப்பமான எகிப்து-இஸ்ரேல் அமைதி ஒப்பந்தம் கையெழுத்தானது. 1993 ஆம் ஆண்டில், இஸ்ரேல் பாலஸ்தீன விடுதலை அமைப்புடன் ஒஸ்லோ I ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திட்டது, அதைத் தொடர்ந்து பாலஸ்தீனிய தேசிய ஆணையம் நிறுவப்பட்டது, 1994 இல் இஸ்ரேல்-ஜோர்டான் சமாதான ஒப்பந்தம் கையெழுத்தானது. சமாதான உடன்படிக்கையை இறுதி செய்வதற்கான முயற்சிகள் இருந்தபோதிலும், மோதல்கள் இஸ்ரேலிய மற்றும் சர்வதேச அரசியல், சமூக மற்றும் பொருளாதார வாழ்க்கையில் தொடர்ந்து முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றன.

இஸ்ரேலின் பொருளாதாரம் ஆரம்பத்தில் முதன்மையாக ஜனநாயக சோசலிஸ்டாக இருந்தது, 1970 கள் வரை சமூக ஜனநாயகக் கட்சிகளால் ஆதிக்கம் செலுத்தப்பட்ட நாடு. அப்போதிருந்து இஸ்ரேலிய பொருளாதாரம் படிப்படியாக முதலாளித்துவம் மற்றும் ஒரு சுதந்திர சந்தை பொருளாதாரத்திற்கு நகர்ந்து, சமூக நல அமைப்பை ஓரளவு தக்க வைத்துக் கொண்டது.

மக்கள் தொகை[தொகு]

இசுரேல் மக்கள்தொகை 65–650[6]
65 100 150 300 550 650
மொத்த யூதர் மக்கட்தொகை கணிப்பு (ஆயிரக்கணக்கில்) 2,500 1,800 1,200 500 200 100
மொத்த மக்கட்தொகை கணிப்பு 3,000 2,300 1,800 1,100 1,500 1,500
தசாப்தங்கள் படி இசுரேலின் வளர்ச்சி[7][8][9]
1950 1960 1970 1980 1990 2000 2010
மக்கள் தொகை (ஆயிரக் கணக்கில்) 1,370.1 2,150.4 3,022.1 3,921.7 4,821.7 6,369.3 7,695.1
வரலாற்று உலக யூதர் மக்கட்தொகை 6% 15% 20% 25% 30% 38% 42%
ஜி டி பி(current US$) 1,366 1,806 5,617 11,264 19,859 28,522

மேற்கோள்கள்[தொகு]

  1. "The Chosen Few: How Education Shaped Jewish History, 70–1492", by Botticini and Eckstein, Chapter 1, especially page 17, Princeton 2012
  2. "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்". Archived from the original on 2019-08-31. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2019-10-21.
  3. "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்". Archived from the original on 2019-09-24. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2019-10-21. {{cite web}}: Unknown parameter |= ignored (help)
  4. "Declaration of Establishment of State of Israel". Israel Ministry of Foreign Affairs. 14 May 1948. Archived from the original on 21 March 2012. பார்க்கப்பட்ட நாள் 16 April 2012.
  5. DellaPergola, Sergio (2015). World Jewish Population, 2015 (Report). Berman Jewish DataBank. பார்க்கப்பட்ட நாள் 12 September 2016.
  6. The Chosen Few by Botticini and Eckstein Princeton 2012, p. 17
  7. "Population, by Population Group". Israel Central Bureau of Statistics. 11 September 2012. பார்க்கப்பட்ட நாள் 1 May 2013.
  8. "Jewish Population in the World and in Israel". Israel Central Bureau of Statistics. 11 September 2012. பார்க்கப்பட்ட நாள் 1 May 2013.
  9. "GDP per capita (current US$)". Google Public Data Explorer. World Bank. 30 April 2013. பார்க்கப்பட்ட நாள் 1 May 2013.
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=இசுரேலின்_வரலாறு&oldid=3924582" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது