ஆடம்ஜி சணல் ஆலைகள்
ஆடம்ஜி சணல் ஆலை ( Adamjee Jute Mill) என்பது, வங்காளதேசத்தில் உள்ள ஒரு சணல் ஆலை ஆகும். இது நாராயண்கஞ்ச்சில் 1950 ஆம் ஆண்டில் ஆடம்ஜி குழுமத்தால் நிறுவப்பட்டது. இது கிழக்கு பாகிஸ்தானில் (இன்றைய வங்காள தேசத்தின்) அமைக்கப்பட்ட முதல் சணல் ஆலை ஆகும். படிப்படியாக, இந்த ஆலை உலகின் மிகப்பெரிய சணல் ஆலையாக மாறியது. இது இந்தியாவின் கொல்கத்தா சணல் ஆலைகளையும், ஸ்காட்லாந்தின் டண்டீயையும் சணல் உற்பத்தியில் தாண்டியது .[1] 1972 இல் வங்காளதேச விடுதலைப் போருக்குப் பிறகு இந்த ஆலைகள் தேசியமயமாக்கப்பட்டன. இது 2002 இல் மூடப்படுவதற்கு முன்பு பங்களாதேஷ் சணல் மில்ஸ் கார்ப்பரேஷனால் இயக்கப்பட்டது.[2][3]
வரலாறு[தொகு]
ஆடம்ஜி சணல் ஆலைகள், பாக்கிஸ்தானின் முன்னணி தொழிலதிபர் மற்றும் நாட்டின் பணக்கார குடும்பத்தின் வாரிசான அப்துல் வாஹித் ஆதாம்ஜியால் அமைக்கப்பட்டது. ஆரம்பத்தில், இந்த திட்டம் ஆடம்ஜி குடும்பத்தினர்கள் மற்றும் பி.ஐ.சி.ஐ.சி (அரசாங்கத்தின் தொழில்துறை பிரிவு) ஆகியவற்றுக்கு இடையிலான ஒரு கூட்டு முயற்சியாக இருந்தது. எவ்வாறாயினும், ஆடம்ஜி குடும்பத்தினர் விரைவில் இந்த திட்டத்தின் கட்டுப்பாட்டைக் கைப்பற்றினர். இறுதியில் அதை உலகின் மிகப்பெரிய சணல் ஆலையாக கட்டினர்.
1947 ஆம் ஆண்டில் இந்தியா பிரிக்கப்பட்டபோது வங்காளத்தில் 108 சணல் ஆலைகள் இருந்தன, ஆனால் அனைத்தும் மேற்கு வங்கத்தில் அமைந்திருந்தன, அவை இந்தியாவுக்குச் சென்றன. பாகிஸ்தான் சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு, கிழக்கு வங்காளத்தில் ஒரு சணல் ஆலைக்கான திட்டங்களை உருவாக்க முஸ்லிம் தொழில்முனைவோரை பாகிஸ்தான் அரசு கேட்டுக் கொண்டது. ஆடம்ஜி குழு டிசம்பர் 1949 இல் பாகிஸ்தான் அரசாங்கத்திற்கு சணல் ஆலைக்கான முன்மொழிவை வழங்கியது. ஆலைகளுக்கான மூலதனத்தை ஆடம்ஜி பிரதர்ஸ் மற்றும் பாகிஸ்தான் தொழில்துறை மேம்பாட்டுக் கழகம் 50-50 சமமாக வழங்க வேண்டும் என்ற நிபந்தனை ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது. நல்ல நதி, சாலை மற்றும் ரயில் தொடர்பு வசதிகள் காரணமாக சித்திர்கஞ்ச் ஆலைக்கான இடமாக தேர்வு செய்யப்பட்டது.[1] இந்த ஆலை டிசம்பர் 1951 இல் நிறுவப்பட்டது.[4]
1971 ஆம் ஆண்டில் பங்களாதேஷ் விடுதலைப் போரின்போது ஆடம்ஜி குடும்பம் ஆலையின் கட்டுப்பாட்டை இழந்தது, இது வங்காளதேசத்தின் சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு தேசியமயமாக்கப்பட்டது. போரின் போது பெங்காலி தொழிலாளர்கள் பிஹாரி தொழிலாளர்களால் மாற்றப்பட்டனர். போர் முடிந்ததும், தொழிற்சாலையில் இருந்த பிஹாரி தொழிலாளர்கள் இந்திய ராணுவத்தால் பாதுகாக்கப்பட்டனர். இது 30 ஜூன் 2002 அன்று மூடப்பட்டபோது 25,000 க்கும் மேற்பட்ட தொழிலாளர்களை வேலைக்கு அமர்த்தியது. தேசியமயமாக்கப்பட்டதிலிருந்து ஆலை 12 பில்லியன் தக்காவை இழப்பில் குவித்துள்ளது.[5]
தற்போதைய நிலவரம்[தொகு]
உயிர்வாழ்வதற்கான ஒரு வலுவான போருக்குப் பிறகு, உள்ளூர் கொள்கை வகுப்பாளர்கள் மற்றும் அரசியல் எதிரிகளின் பெரும் எதிர்ப்பையும் மீறி ஆடம்ஜி சணல் மில்ஸ் அதிகாரப்பூர்வமாக 2002 இல் மூடப்பட்டது.[6] அந்த இடத்தில், ஆடம்ஜி ஏற்றுமதி செயலாக்க மண்டலம் என்ற புதிய தொழில்துறை மண்டலம் நிறுவப்பட்டுள்ளது.[5] ஆகஸ்ட் 2011 இல், சணல் மற்றும் ஜவுளி அமைச்சகம், வங்காளதேச பிரதமருக்கு நாராயண்கஞ்ச்சில் உள்ள ஆடம்ஜி சணல் ஆலைகளின் இரண்டாவது அலகு 11 ஏக்கர் நிலத்தில் Tk 6087.2 மில்லியன் மதிப்பிடப்பட்ட செலவில் புனரமைக்க ஒப்புதல் கோரி ஒரு திட்டத்தை அனுப்பியது. .[7]
குறிப்புகள்[தொகு]
- ↑ 1.0 1.1 Habibullah, M (2012). "Adamjee Jute Mill". in Sirajul Islam; Jamal, Ahmed A.. Banglapedia: National Encyclopedia of Bangladesh (Second ). Asiatic Society of Bangladesh. http://en.banglapedia.org/index.php?title=Adamjee_Jute_Mill.
- ↑ "Adamjee Jute Mills closed".
- ↑ Ashraf, Nazmul. "Adamjee Jute Mills closes tomorrow".
- ↑ "World's largest jute mill goes silent". The Hindu. Archived from the original on 2015-01-28. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2018-02-03.
- ↑ 5.0 5.1 Hasan, Md. (2006-03-26). "Adamjee EPZ eyes $400m investment in 18 months". The Daily Star. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2018-02-03.
- ↑ Mahmud, Arshad (2002-07-01). "Tears as jute mill shuts with 30,000 job losses". The Guardian (in ஆங்கிலம்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 2018-02-03.
- ↑ "Proposal to reopen AJM awaits PM's approval". Archived from the original on 2013-10-17. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2013-10-17.