அலி சர்தார் சாப்ரி
| அலி சர்தார் சாப்ரி | |
|---|---|
| பிறப்பு | 29 நவம்பர் 1913 பலராம்பூர் |
| இறப்பு | 1 ஆகத்து 2000 (அகவை 86) மும்பை |
| விருதுகள் | ஞானபீட விருது, கங்காதர் தேசிய கவிதை விருது |
| இணையம் | http://www.sardarjafri.com |
அலி சர்தார் சாப்ரி (ஆங்கிலம்: Ali Sardar Jafri) (பிறப்பு: 29 நவம்பர் 1913 - இறப்பு: 1 ஆகஸ்ட் 2000 [1] ) இவர் ஒரு உருது மொழியின் இந்திய எழுத்தாளராவார். அவர் ஒரு கவிஞரும், விமர்சகரும் மற்றும் திரைப்பட பாடலாசிரியராகவும் இருந்தார்.
சுயசரிதை[தொகு]
அலி சர்தார் சாப்ரி உத்தரபிரதேசத்தின் பால்ராம்பூரில் பிறந்தார், அங்கு அவர் தனது ஆரம்ப ஆண்டுகளை கழித்தார். [2] ஜோசு மாலிகாபாடி, சிகர் மொராதாபாடி மற்றும் பிராக் கோரக்புரி ஆகியோர் அவரது ஆரம்பகால தாக்கங்கள். 1933 ஆம் ஆண்டில், அவர் அலிகார் முஸ்லீம் பல்கலைக்கழகத்தில் (AMU) சேர்ந்தார். அங்கு அவர் விரைவில் பொதுவுடமை சித்தாந்தத்தை வெளிப்படுத்தினார். மேலும் 1936 இல் 'அரசியல் காரணங்களுக்காக' அவர் பல்கலைக்கழகத்திலிருந்து வெளியேற்றப்பட்டார். இருப்பினும், அவர் தில்லி பல்கலைக்கழகத்தின் சாகிர் உசேன் கல்லூரியில் ( தில்லி கல்லூரி ) 1938 இல் பட்டம் பெற்றார். ஆனால் அவரது லக்னோ பல்கலைக்கழகத்தில் அவரது முதுகலை படிப்புகள் 1940-41ல் போருக்கு எதிரான கவிதைகளை எழுதியதற்காக கைது செய்யப்பட்டதைத் தொடர்ந்து முன்கூட்டியே முடிவடைந்தன. இந்திய தேசிய காங்கிரசின் அரசியல் நடவடிக்கைகளில் பங்கேற்றதற்காக பல்கலைக்கழக மாணவர் சங்கத்தின் செயலாளராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். [3]
இலக்கிய வாழ்க்கை[தொகு]
சாப்ரி தனது இலக்கிய வாழ்க்கையை 1938 இல் தனது முதல் சிறுகதைத் தொகுப்பான மன்சில் (இலக்கு) என்பதை வெளியிட்டதன் மூலம் தொடங்கினார். [4] அவரது முதல் கவிதைத் தொகுப்பு பர்வாசு (விமானம்) 1944 இல் வெளியிடப்பட்டது. 1936 இல், லக்னோவில் நடந்த முற்போக்கு எழுத்தாளர்கள் இயக்கத்தின் முதல் மாநாட்டிற்கு தலைமை தாங்கினார். பின்னர் அவர் தனது வாழ்நாள் முழுவதும் அவர்களின் அடுத்தடுத்த கூட்டங்களுக்கும் தலைமை தாங்கினார். [5] 1939 ஆம் ஆண்டில், முற்போக்கு எழுத்தாளர்கள் இயக்கத்திற்கு அர்ப்பணித்த ஒரு இலக்கிய இதழான நயா அதாப்பின் இணை ஆசிரியரானார். இது 1949 வரை தொடர்ந்து வெளியிடப்பட்டது. [3]
அவர் பல சமூக, அரசியல் மற்றும் இலக்கிய இயக்கங்களில் ஈடுபட்டார். மும்பை மாநில முதல்வரான மொரார்ஜி தேசாயின் எச்சரிக்கைகள் இருந்தபோதிலும், 1949 ஜனவரி 20 ஆம் தேதி, பிவாண்டியில் ஒரு (பின்னர் தடைசெய்யப்பட்ட) முற்போக்கான உருது எழுத்தாளர்கள் மாநாட்டை ஏற்பாடு செய்ததற்காக கைது செய்யப்பட்டார்; மூன்று மாதங்களுக்குப் பிறகு, அவர் மீண்டும் கைது செய்யப்பட்டார்.
ஐம்பதாண்டுகளாக நீடித்த அவரது இலக்கிய வாழ்க்கையின் போது, சாப்ரி தனது சொந்த எழுத்துகளுடன் கபீர், மீர், கலிப் மற்றும் மீராபாய் ஆகியோரின் தொகுப்புகளையும் திருத்தியுள்ளார். அவர் இந்திய மக்கள் நாடக சங்கத்திற்காக இரண்டு நாடகங்களையும் எழுதினார். கபீர், இக்பால் மற்றும் சுதந்திரம் என்ற ஆவணப்படம் மற்றும் இரண்டு தொலைக்காட்சி தொடர்களைத் தயாரித்தார். வாழ்க்கை மற்றும் படைப்புகளின் அடிப்படையில் 20 ஆம் நூற்றாண்டின் ஏழு உருது கவிஞர்கள் அவரை தனிப்பட்ட முறையில் அறிந்திருந்தனர். பைஸ் அகமத் பைஸ், பிராக் கோரக்புரி, ஜோசு மாலிகாபாடி, மசாசு, கசுரத் மோகானி, மக்தூம் மொகைதீன் மற்றும் சிகர் மொராதாபாடி; மற்றும் மெக்பில்-இ-யாரன், அதில் அவர் பல்வேறு தரப்பு மக்களை பேட்டி கண்டார். இரண்டு தொடர்களும் மிகப்பெரிய வெகுசன வரவேற்பைக் கொண்டிருந்தன. மேலும், அவர் தனது சுயசரிதையும் வெளியிட்டார். அவர் இந்திய துணைக் கண்டத்தின் முன்னணி உருது இலக்கிய இதழ்களில் ஒன்றான குப்தாகுவின் ஆசிரியராகவும் வெளியீட்டாளராகவும் இருந்தார். [ மேற்கோள் தேவை ] அவர் 2000 ஆகஸ்ட் 1 அன்று மும்பையில் காலமானார். அவரது முதலாம் நினைவாண்டைக் குறிக்கும் வகையில், அலி சர்தார் சாப்ரி: தி யூத்ஃபுல் போட்மேன் ஆஃப் ஜாய், என்ற படைப்பை இவரது நெருங்கிய கூட்டாளியான அனில் சேகல் அவர்களால் 2001 இல் வெளியிடப்பட்டது. [6]
விருதுகள் மற்றும் கௌரவங்கள்[தொகு]
1998 ஆம் ஆண்டில், பிராக் கோரக்புரி (1969) மற்றும் குர்ராத்துலின் கைட் (1989) ஆகியோருக்குப் பிறகு, சாப்ரி ஞானபீட விருது பெற்ற மூன்றாவது உருது கவிஞரானார். (1997) "சமுதாயத்தில் அநீதி மற்றும் அடக்குமுறைக்கு எதிராக போராடுபவர்களை சாப்ரி பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகிறார்" என்று பாரதிய ஞானபீடம் கூறியது. பத்மசிறீ விருது (1967), ஜவஹர்லால் நேரு பெல்லோஷிப் (1971), [7] பாகிஸ்தான் அரசிடமிருந்து இக்பால் படிப்புகளுக்கான தங்கப் பதக்கம் (1978), உத்தரப்பிரதேச உருது அகாடமி விருது உள்ளிட்ட பல குறிப்பிடத்தக்க விருதுகள் மற்றும் கௌரவங்களையும் அவர் பெற்றார். கவிதை, மக்தூம் விருது, பைஸ் அஹ்மத் பைஸ் விருது, மத்திய பிரதேச அரசின் இக்பால் சம்மன் விருது மற்றும் மகாராட்டிரா அரசாங்கத்தின் சாந்த் தனேஷ்வர் விருது ஆகியவற்றையும் பெற்றுள்ளார்.
அலிகார் முஸ்லீம் பல்கலைக்கழகம் (AMU) 1986 ஆம் ஆண்டில் அவருக்கு பல்கலைக்கழகத்திலிருந்து வெளியேற்றப்பட்ட ஐம்பது ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு அவருக்கு ஒரு முனைவர் பட்டம் ( டி.லிட். ) வழங்கியது. [3] இவரது படைப்புகள் பல இந்திய மற்றும் வெளிநாட்டு மொழிகளில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளன. [8]
அலி சர்தார் சாப்ரி ஜனவரி 1948 இல் சுல்தானா என்பவரை மணந்தார். அவர்களுக்கு இரண்டு மகன்கள் இருந்தனர்.
குறிப்புகள்[தொகு]
- ↑ Ali Sardar Jafri Memorium Annual of Urdu Studies, October 2000
- ↑ Obituary www.rediff.com, August 2000.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 A progressive poet பரணிடப்பட்டது 15 செப்டெம்பர் 2007 at the வந்தவழி இயந்திரம் Frontline, The Hindu, Vol. 15 :: No. 03 :: 7–20 February 1998.
- ↑ "In Memoriam Ali Sardar Jafri" (PDF).
- ↑ The Sardar of Urdu literature பரணிடப்பட்டது 29 மார்ச்சு 2008 at the வந்தவழி இயந்திரம் Frontline, Volume 17 – Issue 17, 19 August – 1 September 2000.
- ↑ "A Tribute page to Ali Sardar Jafri". Archived from the original on 10 January 2003. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2013-09-07.
- ↑ "Official list of Jawaharlal Nehru Fellows (1969-present)". Jawaharlal Nehru Memorial Fund.
- ↑ "Ali Sardar Jafri". Archived from the original on 20 November 2008. பார்க்கப்பட்ட நாள் 22 July 2008.
வெளி இணைப்புகள்[தொகு]
- அதிகாரப்பூர்வ இணையதளம்
- [1][தொடர்பிழந்த இணைப்பு]
- A collection of verses by Ali Sardar Jafri பரணிடப்பட்டது 2007-06-11 at the வந்தவழி இயந்திரம்
"Ali Sardar Jafri Ba Hasiyat Nasr-Nigar" by Dr. Kapil Sharma
டாக்டர் கபில் சர்மா எழுதிய "அலி சர்தார் சாப்ரி பா ஹசியாத் நாஸ்ர்-நிகர்"