உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

அரச நெடுஞ்சாலை (பழங்காலம்)

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
மாரிஸ் வழி (ஊதா), அரச நெடுஞ்சாலை (சிவப்பு) மற்றும் பிற பண்டைய லெவண்டைன் வர்த்தக வழிகள் பொது ஊழி 1300

அரச நெடுஞ்சாலை (King’s Highway) என்பது ஆப்பிரிக்காவை இணைக்கும் பண்டைய அண்மை கிழக்கின் முக்கியத்துவம் வாய்ந்த வர்த்தக பாதையாக இருந்தது. இது எகிப்திலிருந்து சினாய் தீபகற்பம் வழியாக அகாபா வரை சென்றது. பின்னர் திரான்ஸ்ஜோர்டான் வழியாக வடக்கு நோக்கி, திமிஷ்கு மற்றும் புறாத்து ஆறு வரை திரும்பியது.

கி.பி 7ஆம் நூற்றாண்டில் வளமான பிறை பிரதேசங்களை முஸ்லீம்கள் கைப்பற்றிய பின்னர் மற்றும் 16 ஆம் நூற்றாண்டு வரை, இது சிரியா, ஈராக் மற்றும் புனித நகரமான மக்காவுக்குச் செல்வதைத் தாண்டி முஸ்லிம்களுக்கான ஹஜ் அல்லது புனித யாத்திரை தடமாகும்.[1]

நவீன ஜோர்தானில், நெடுஞ்சாலை 35 மற்றும் நெடுஞ்சாலை 15 ஆகியவை இந்த வழியைப் பின்பற்றுகின்றன. வடக்கில் இர்பிட்டை தெற்கில் அகாபாவுடன் இணைக்கிறது. தெற்கு பகுதி பல ஆழமான பள்ளத்தாக்குகளைக் கடக்கிறது.[1]  

பாதை

[தொகு]

இந்த நெடுஞ்சாலை பண்டைய எகிப்தின் ஹெல்லியோபோலிஸில் தொடங்கி பின்னர் கிழக்கு நோக்கி கிளைஸ்மா (நவீன சூயஸ்), மிட்லா கணவாய் மற்றும் எகிப்திய கோட்டைகளான நெக்ல் மற்றும் சினாய் பாலைவனத்தில் தீம்டு வழியாக ஏலாத் மற்றும் அகாபா வரை சென்றது. அங்கிருந்து நெடுஞ்சாலை அரபா வழியாக வடக்கு நோக்கி திரும்பியது. பெட்ரா மற்றும் மான் நகரத்தைக் கடந்து உத்ரு, சேலா மற்றும் ஷாபக் வரை சென்றது. இது கெராக் மற்றும் மோவாப் நிலம் வழியாக மடாபா, ரப்பா அம்மோன் / பிலடெல்பியா (நவீன அம்மான்), ஜெராசா, போஸ்ரா, திமிஷ்கு மற்றும் பல்மைரா ஆகிய இடங்களுக்குச் சென்று, மேல் யூப்ரடீஸில் உள்ள ரெசாஃபாவில் முடிந்தது.

வரலாறு

[தொகு]

இரும்பு யுகம்

[தொகு]

ஏதோம், மோவாப், அம்மோன் மற்றும் பல்வேறு அரமேய அரசியல்கள் உட்பட பல பண்டைய மாநிலங்கள் பெரும்பாலும் வர்த்தகத்திற்காக இந்த அரச நெடுஞ்சாலையை நம்பியிருந்தன.

பாரம்பரிய பழங்காலம்

[தொகு]

தெற்கு அராபியாவிலிருந்து வரும் நறுமணப் பொருட்கள் மற்றும் மசாலாப் பொருள் போன்ற ஆடம்பரப் பொருட்களுக்கான வர்த்தக பாதையாக நபாதேயர்கள் இந்த சாலையைப் பயன்படுத்தினர். கிமு 1 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் அஸ்மோனியன் அலெக்சாண்டர் ஜானேயஸ் மற்றும் இட்யூரியாவுடனான அவர்களின் போருக்கு இது காரணமாக இருக்கலாம்.[2]

ரோமானியக் காலத்தில் இந்த சாலை ரெஜியா பாதை என்று அழைக்கப்பட்டது. திராஜன் சக்கரவர்த்தி அதை திரயானா நோவா வழியாக புனரமைத்து மறுபெயரிட்டார். இந்த பெயரில் இது சுண்ணாம்பிலான ஒரு கோட்டையானது ஏற்படுத்தப்பட்டு ஒரு இராணுவ மற்றும் வர்த்தக சாலையாக செயல்பட்டது.

பைசாந்தியர்கள் காலம்

[தொகு]

பைசாந்திய பேரரசின் காலத்தில், இந்த சாலை கிறிஸ்தவர்களுக்கு ஒரு முக்கியமான யாத்திரை பாதையாக இருந்துள்ளது. ஏனெனில் இது மோசேயின் மரணம் மற்றும் விவிலியத்தின் படி அடக்கம் செய்யப்பட்ட இடமான நெபோ மலைக்கு அருகில் சென்றது. மற்றொரு சாலை இலிவியாசை கடந்து சென்று எருசலேம் மற்றும் அருகிலுள்ள யோர்தான் நதியில் திருமுழுக்கு யோவான் ஞானஸ்நானத்தின் பாரம்பரிய தளத்துடன் இணைத்தது. இன்று அரபு மொழியில் அல்-மாக்தாஸ் என்றும், எரிக்கோ வழியாகவும் அறியப்படுகிறது.

முஸ்லீம்கள் காலம்

[தொகு]

7 ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து முஸ்லீம்கள் ஆட்சியின் போது, சிரியாவிலிருந்து மக்காவிற்கு செல்லும் பிரதான ஹஜ் பாதையாக இந்த சாலை இருந்தது. உதுமானிய துருக்கியர்கள் 16 ஆம் நூற்றாண்டில் தாரிக் அல்-பிந்தைக் கட்டும் வரை இந்த பாதை பயன்பட்டு வந்தது.[3]

சிலுவைப் போர்கள் காலத்தில், இச்சாலையின் பயன்பாடு சிக்கலாக இருந்தது. இந்த பாதை எருசேலம் பேரரசின் ஓல்ட்ரேஜோர்டைன் மாகாணம் வழியாக சென்றது. போர்க் காலங்களில், ஹஜ் வணிகர்கள் பொதுவாக ஓல்ட்ரேஜோர்டைனின் சிலுவைப்போர் பிரபுக்களால் பாதிக்கப்படாமல் விடப்பட்டனர்; இருப்பினும், சாட்டிலனின் ரேனால்ட் இரண்டு முறை யாத்ரீகர்களைத் தாக்கி சூறையாடினார். அவரது செயல்கள் இறுதியில் சலாகுத்தீனின் கைகளில் அவரது மரணத்திற்கும், 1187 இல் ஹட்டின் போரில் சிலுவைப்போர் இராச்சியத்தின் வீழ்ச்சிக்கும் வழிவகுத்தது.[4]

விவிலியத்தில்

[தொகு]

அரச நெடுஞ்சாலையைப் பற்றி ஆதியாகமம் புத்தகத்தில் (அத்தியாயம் 14) குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இது நான்கு மன்னர்களின் கூட்டணி ( ஷினாரின் மன்னர் அம்ராபெல், எல்லாசரின் மன்னர் அரியோக், ஏலாமின் செடோர்லோமர் மற்றும் கோயிமின் டைடல் மன்னர்) நெடுஞ்சாலையில் அணிவகுத்துச் சென்றதை விவரிக்கிறது. ஐந்து மன்னர்களின் மற்றொரு கூட்டணியை எதிர்த்துப் போரிடுவதற்காக வடக்கிலிருந்து சித்திம் பள்ளத்தாக்கை நோக்கி (சோதோமின் மன்னர் பெரா, கொமோராவின் மன்னர் பிர்ஷா, அட்மாவின் மன்னர் ஷினாப், செபோயிம் மன்னர் ஷெமேபர் மற்றும் பேலா மன்னன்).[5]

அரச நெடுஞ்சாலையைப் பற்றி ( டெரெக் ஹமேலெக் ) எண்கள் புத்தகத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது ( எண்கள் 20:17, 21: 22 ). அங்கு இசுரயேலர்கள் தங்கள் யாத்திராகமம் பயணத்தில் சாலையைப் பயன்படுத்தத் தேவைப்படுவது தொடர்பானது.

இசுரயேல் இராச்சியத்தின் (மற்றும் அதன் சகோதர-இராச்சியம், யூத இராச்சியம் ) காலத்தில் திரான்ஸ்-ஜோர்டானிய மலைப்பகுதிகளின் ராச்சியங்களுக்கு எதிராக இசுரயேலியர்கள் நடத்திய பல போர்கள் அநேகமாக ஒரு பகுதியையாவது நெடுஞ்சாலையின் கட்டுப்பாட்டின் மீது போராடியிருக்கலாம். .

குறிப்புகள்

[தொகு]
  1. 1.0 1.1 Lonely Planet, Jordan
  2. Kasher, Aryeh (1985-01-01). "Alexander Yannai's Wars with the Nabataeans / מלחמות אלכסנדר ינאי בנבטים" (in Hebrew). Zion / ציון 50: 107–120. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0044-4758; 
  3. Petersen, Andrew (2013). "The Lost Fort of Mafraq and the Syrian Hajj Route in the 16th Century". In Porter, Venetia; Saif, Liana (eds.). The Hajj: collected essays. p. 21. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780861591930.
  4. Hamilton, Bernard (1978). "The Elephant of Christ: Reynald of Châtillon". Studies in Church History: 97–108. 
  5. Genesis 14:1-3