பாவையா (இசை)
பாவையா என்பது பிரபலமான நாட்டுப்புற இசை ஆகும், இது வடக்கு வங்காளத்தில், குறிப்பாக வங்காளதேசத்தில் உள்ள ரங்பூர் பிரிவு, மேற்கு வங்காளத்தின் கூச் பெஹார் மாவட்டம், இந்தியாவின் மற்றும் அசாமின் பிரிக்கப்படாத கோல்பாரா மாவட்டங்களில் மிகவும் பிரபலமான இசை வடிவமாகும்.[1] இந்த இசை வடிவம் "உழைக்கும் வர்க்கம்" என அறியப்படும் யானைப்பாகன்கள், எருமை மேய்ப்பவர்கள் மற்றும் வண்டி ஓட்டுபவர்கள் போன்றோர்களின் வாழ்கை முறையைப் பற்றிய கருப்பொருள்களைக் கொண்டுள்ளது. மேலும் இவற்றின் பாடல் வரிகள் அம்மக்களின் காதல் பிரிவினை மற்றும் தனிமையின் வேதனையை வெளிப்படுத்துகின்றன, [2] வலி, ஏக்கம் மற்றும் "ஆழ்ந்த உணர்ச்சியை" உச்சரிக்கும் நீளமான தொனிகளுடன் பாடப்படுகிறது. [3] பாவையா பொதுவாக 16 ஆம் நூற்றாண்டில் பிஸ்வா சிங்காவின் கீழ் தோன்றியதாக நம்பப்படுகிறது, [4] மேலும் 1950 களில் இருந்து மேடை நிகழ்ச்சிகளாக பரிணமித்துள்ளது. [5] பாவையா பாடல்களின் வரிகள் மதச்சார்பற்றவை. [6]
சொற்பிறப்பியல்[தொகு]
பாவையா என்பதற்குப் பல்வேறு விளக்கங்கள் உள்ளன. புதர்கள் மற்றும் பிற காய்கறிகள் கொண்ட தாழ்வான நிலம் பாவா என்று அழைக்கப்படுகிறது. சில ஆராய்ச்சியாளர்களின் கூற்றுப்படி, பாவையா என்பது பாவையா என்ற வார்த்தையிலிருந்து பெறப்பட்டது, இது பாவ் (தென்றல்) என்ற வார்த்தையிலிருந்து பெறப்பட்டது. பாவையா என்ற சொல்லின் வழித்தோன்றல் பாவ் > பாவோ + ஐயா = பாவையா ; இந்த வார்த்தையின் அர்த்தம் உணர்ச்சிவசப்பட்டது . அப்பாசுதீன் அகமதுவின் கூற்றுப்படி, இந்த இசையானது வடக்கு வங்காளத்திலிருந்து பாவையா என்று அழைக்கப்படும் சீரற்ற மற்றும் இனிமையான தென்றல் காற்று போன்றது. பாவையா( மேற்கு வங்காள அரசாங்கத்தின் நாட்டுப்புற கலாச்சார மற்றும் பழங்குடி கலாச்சார மையத்தால் நடத்தப்பட்டது) கலைஞர்களிடம் எடுக்கப்பட்ட கணக்கெடுப்பின்படி, இந்த பெயர் பாவோ என்ற வார்த்தையிலிருந்து உருவானது, இது பாவ் என மாற்றப்பட்டது. இந்தப் பாடல்கள் பிரஹா அல்லது காதல்பிரிவினை மற்றும் தனிமையின் ஆழமான உணர்ச்சியைக் கொண்டுள்ளன. [7]
திரைப்படம்[தொகு]
பங்களாதேஷ் திரைப்பட இயக்குனர் ஷாநேவாஸ் ககோலியின் திரைப்படமான உத்தரேர் சுர் (வடக்கு சிம்பொனி) ஒரு பாவையா பாடகரின் வாழ்க்கையை அடிப்படையாகக் கொண்டது. வறுமை காரணமாக வங்காளதேசத்தின் வடக்குப் பகுதியில் இந்த இசை படிப்படியாக அழிந்துபோன கதையைச் சொல்கிறது. இப்படம் 18வது கொல்கத்தா சர்வதேச திரைப்பட விழாவில் திரையிடப்பட்டது . [8]
பாடகர்கள்[தொகு]
- வங்கதேசம் முழுவதும் பாவையா பாடல்களை பிரபலப்படுத்திய பெருமைக்குரியவர் அப்பாசுதீன் அகமது . [9]
- அஸ்ஸாம் மற்றும் இந்தியாவின் பிற பகுதிகளில் பாவையாவை பிரபலப்படுத்திய பெருமைக்குரியவர் பிரதிமா பருவா பாண்டே .
- பாபோன், பாவையாவை பிரபலமான இசையில் மாற்றியமைத்த பெருமைக்குரியவர்.
- ஜூபீன் கர்க், பாவையாவை மக்கள் மத்தியில் பிரபலப்படுத்திய பெருமைக்குரியவர்.
- கல்பனா படோவரி, பாவாயாவை மக்கள் மத்தியில் பிரபலப்படுத்திய பெருமைக்குரியவர்.
- ரதீந்திரநாத் ராய், வங்கதேசத்தின் பாவாயா பாடகர்.
- மகேஷ் சந்திர ராய், வங்கதேசத்தின் பாவாயா பாடகர்.
குறிப்புகள்[தொகு]
- ↑ "The Goalpariya folk music genre (which combines both song and dance), originating in the Goalpara region of Assam, contains several characteristic yet diverse themes, principally spirituality, longing, desire, and separation.
- ↑ "(T)he popular image that the term bhawaiya still conjures up is a form of plaintive ballads that speak of love and loss and endless longing within a woman's heart."
- ↑ (Sarma & Monteiro 2019)
- ↑ "There is an approximate consensus that the origins of the form may be dated back to at least the sixteenth century, during the reign of Raja Bishwa Sinha, who established the kingdom of Koch Bihar."
- ↑ "The initial set of changes started to unfold in the 1950s when the folk genre was transferred from its natural setting to the 'stage'.
- ↑ "(B)hawaiya developed as an integral cultural expression of the Rajbanshis, and these songs are composed in Rajbanshi (or Kamrupi or Kamtapuri), the most widely spoken Bengali dialect across this belt.
- ↑ "[W]hen mahouts went away (often to Bhutan, which was close to Goalpara and is sometimes mentioned in the songs) to catch the elephants, they were unable to return home for six months to a year.
- ↑ "Bangladeshi filmmaker idolises Ritwik Ghatak". Nov 13, 2012. http://www.newstrackindia.com/newsdetails/2012/11/13/199--Bangladeshi-filmmaker-idolises-Ritwik-Ghatak-.html.
- ↑ "Bhawaiya". Banglapedia. பார்க்கப்பட்ட நாள் 29 May 2020."Bhawaiya".