ஜோர்டான் விதி

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.

ஜோர்டான் விதி (பொருள் 1) என்பது சுற்றுச்சூழல் புவியியல் விதியாகும். இது பல்வேறு வகையான மீன்களில் நீரின் வெப்பநிலைக்கு ஏற்ப அவற்றின் எண்ணக்கூடிய பண்புகளுக்கு இடையே தலைகீழ் உறவை விவரிக்கிறது. துடுப்புக் கதிர்கள், முதுகெலும்பு அல்லது செதில்களின் எண்ணிக்கை வெப்பநிலை குறைவதால் அதிகரிக்கும் என்பது பொதுவாகக் கவனிக்கப்படும் உறவுமுறையாகும். அமெரிக்க மீனியல் தந்தை டேவிட் ஸ்டார் ஜோர்டானின் (1851-1931) பெயரால் இந்த விதி அழைக்கப்படுகிறது.[1]

ஜோர்டான் சட்டம் (அல்லது விதி) (பொருள் 2) என்பது ஒரு சுற்றுச்சூழல் புவியியல் விதியாகும் (அதே விஞ்ஞானியின் பெயரால் பெயரிடப்பட்டது). இந்த சட்டத்தின் படி, ”எந்தப் பிராந்தியத்தில் உள்ள எந்த இனத்திலும், அருகில் தொடர்புடைய இனங்கள் ஒரே இடத்தில் காணப்பட வாய்ப்பில்லை. பிராந்தியத்திலோ அல்லது தொலைதூரப் பகுதியிலோ, ஆனால் அண்டை பகுதிகளில் சில வகையான தடையால் முதலில் பிரிக்கப்பட்ட”[2][3] எனத் தெரிவிக்கின்றது. இந்த "விதி" அடிக்கடி மீறப்படுகிறது. ஜோர்டானின் சட்டத்திற்கு (பொருள் 2) இணங்க, இது கேள்விக்குரிய கிளையில் பல்வகைப்படுத்தலில் வேற்று இடவழிச் சிற்றினத் தோற்ற விவரக்குறிப்புக்கு ஒரு முக்கிய பங்கைக் கொண்டுள்ளது. தற்போதைய எழுத்தாளர் இந்த சட்டத்தின் கண்டுபிடிப்புக்கு எந்த உரிமைகோரலும் செய்யவில்லை. மேலே மேற்கோள் காட்டப்பட்ட மொழி அவருடையது, ஆனால் இந்த யோசனை புவியியல் பரவலின் அனைத்து மாணவர்களுக்கும் நன்கு தெரிந்திருக்கிறது. இந்தத் துறையில் வல்லுநர் மோரிட்ஸ் வாக்னர்.[4][5] எனவே, ஜோர்டானின் சட்டம் இசுடிக்லரின் சட்டத்திற்கு ஒரு எடுத்துக்காட்டு.

மேலும் பார்க்கவும்[தொகு]

மேற்கோள்கள்[தொகு]

"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=ஜோர்டான்_விதி&oldid=3513107" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது