கிர்கிசுத்தானில் பெண்கள்

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
கிர்கிசுத்தானில் பெண்கள்
கிர்கிஸ் பெண்
பாலின சமனிலிக் குறியீடு[1]
மதிப்பு0.357 (2012)
தரவரிசை64th
தாய் இறப்புவீதம் (100,000க்கு)71 (2010)
நாடாளுமன்றத்தில் பெண்கள்23.3% (2012)
உயர்நிலைக் கல்வி முடித்த பெண் 25 அகவையினர்81.0% (2010)
பெண் தொழிலாளர்கள்55.5% (2011)
உலகளாவிய பாலின இடைவெளிக் குறியீடு[2]
மதிப்பு0.691 (2018)
தரவரிசை86th out of 136

கிர்கிசுத்தானில் பெண்கள் (Women in Kyrgyzstan) என்பது பாரம்பரியமாக தங்களது பாலினப் பாத்திரங்களை ஒதுக்கியிருந்தனர். இருப்பினும் மத உயரடுக்கு மட்டுமே பிற முஸ்லீம் சமூகங்களில் செய்யப்பட்டதைப் போலவே பர்தா அணிந்து பெண்களைப் பிரித்தது.[3] கிராமப்புற மக்கள் மணமகள் கடத்தல் (கட்டாய திருமணத்திற்காக பெண்கள் மற்றும் சிறுமிகளை கடத்திச் செல்வது) என்ற பாரம்பரிய சைபீரிய பழங்குடி நடைமுறையைத் தொடர்கின்றனர். மணமகள் கடத்தல், ஆலா கச்சு (அழைத்துச் சென்று தப்பி ஓட), 12 வயதுக்குட்பட்ட சிறுமிகள் கட்டாய திருமணத்திற்காக கடத்தப்படுகிறார்கள். ஆண்கள் அல்லது உறவினர்களின் குழுக்களால் பிடிக்கப்பட்டு கொண்டுச் செல்லப்படுகிறார்கள். வன்முறை மூலம் அல்லது ஏமாற்றி, ஒரு சிறுமியை அழைத்துச் செல்கிறார்கள். சட்டவிரோத திருமணத்தை ஏற்குமாறு இளம் பெண்ணை வற்புறுத்திகிறார்கள். பெரும்பாலான சந்தர்ப்பங்களில், திருமணத்தின் பெயரில் இளம் பெண் உடனடியாக பாலியல் பலாத்காரம் செய்யப்படுகிறார். [8]

கிர்கிஸ்தானில் இந்த நடைமுறை சட்டவிரோதமானது என்றாலும், மணமகள் கடத்தல்காரர்கள் மீது வழக்குத் தொடரப்படுவது அரிது. குறியீட்டைச் செயல்படுத்த இந்த தயக்கம் ஒரு பகுதியாக கிர்கிஸ்தானில் உள்ள ஊழல் சட்ட அமைப்பால் ஏற்படுகிறது. அங்கு பல கிராமங்கள் உண்மையில் பெரியவர்கள் மற்றும் அக்சக்கால் என்ற உள்ளூர் நீதிமன்றங்களின் சபைகளால் ஆட்சி செய்யப்படுகின்றன. மாநில சட்ட அமைப்பின் பார்வையில் இருந்து விலகி தங்களது வழக்கமான சட்டத்தைப் பின்பற்றுகின்றன. [9]

கலாச்சார பின்னணி[தொகு]

கிர்கிஸ்தான் மத்திய ஆசியாவில் வலுவான நாடோடி மரபுகளைக் கொண்ட ஒரு நாடு ஆகும். கிர்கிஸ்தானின் பெரும்பகுதி 1876இல் உருசியாவுடன் இணைக்கப்பட்டது, ஆனால் கிர்கிஸ்தானில் ஒரு பெரிய மார்க்சியம் 1916இல் சாரிஸ்ட் பேரரசுடன் வன்முறை மோதலை பாதித்தது. கிர்கிஸ்தான் 1936இல் சோவியத் குடியரசாக மாறியது. 1991இல் சோவியத் ஒன்றியம் சரிந்தபோது ஒரு சுதந்திர நாடாக மாறியது. நாட்டின் தற்போதைய மக்கள் தொகை கிர்கிஸ் பெரும்பான்மையைக் கொண்டுள்ளது (70.9%). அதைத் தொடர்ந்து உஸ்பெக்குகள் 14.3%, உருசியர்கள் 7.7%. துங்கன், உய்குர், தாஜிக், துர்க், கசாக், டாடர், உக்ரேனிய, கொரிய மற்றும் ஜெர்மன் போன்ற சிறுபான்மையினரும் உள்ளனர். மக்களில் பெரும்பாலோர் முஸ்லீம்கள் (75%), ஆனால் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க உருசிய மரபுவழித் திருச்சபை சிறுபான்மையினரும் (20%) உள்ளனர். நாடு பெரும்பாலும் கிராமப்புறமாக உள்ளது: மக்கள் தொகையில் 35.7% மட்டுமே நகர்ப்புறங்களில் வாழ்கின்றனர். மொத்த கருவுறுதல் வீதம் 2.66 குழந்தைகள் பிறந்த / பெண் (2015 மதிப்பீடு), நவீன கருத்தடை பாதிப்பு விகிதம் மிகவும் குறைவாக இருந்தாலும், 36.3% (2012 மதிப்பீடு). பெண்களின் கல்வியறிவு விகிதம் 99.4% (2015 மதிப்பீடு) இல் மிக அதிகமாக உள்ளது.[4]


நவீன காலத்தில்[தொகு]

நவீன காலங்களில், குறிப்பாக சுதந்திரத்தின் முதல் ஆண்டுகளில், பெண்கள் மத்திய ஆசியாவின் பிற இடங்களை விட கிர்கிஸ்தானில் முக்கிய பங்கு வகித்துள்ளனர். [3] 2007 திசம்பர் 16, அன்று நடைபெற்ற நாடாளுமன்றத் தேர்தலின் விளைவாக, மூன்று அரசியல் கட்சிகளை பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் 23 பெண்கள் நாடாளுமன்றத்தில் பதவிகளைக் கொண்டுள்ளனர். [5] 2007ஆம் ஆண்டு நிலவரப்படி, பெண்கள் நிதி அமைச்சர், கல்வி மற்றும் அறிவியல் அமைச்சர், தொழிலாளர் மற்றும் சமூக மேம்பாட்டு அமைச்சர், அரசியலமைப்பு நீதிமன்றத்தின் தலைமை நீதிபதி, இடம்பெயர்வு மற்றும் வேலைவாய்ப்பு பிரச்சினைகள் தொடர்பான மாநிலக் குழுவின் தலைவர் உட்பட பல உயர் மட்ட அரசு பதவிகளை வகித்தனர். 2007ஆம் ஆண்டு நிலவரப்படி, எந்தவொரு பெண்களும் ஆளுநர் அல்லது உள்ளாட்சித் தலைவர்கள் பதவிகளை வகிக்கவில்லை. 2007 ஆகத்தில், குடியரசுத் தலைவர் குர்மன்பெக் பாக்கியேவ் 2007-2010 ஆம் ஆண்டிற்கான பாலின சமநிலையை அடைவதற்கான செயல் திட்டத்தில் கையெழுத்திட்டார். 2007 மற்றும் 2010க்கு இடையில், நாடாளுமன்றத்தின் பெண் உறுப்பினர்கள், 554 மசோதாக்களில் 148 ஐ அறிமுகப்படுத்தினர். இது சுகாதார மசோதாவில் தாய்ப்பால் கொடுப்பதில் இருந்து பெண்கள் மற்றும் ஆண்களுக்கு சம உரிமைகள் மற்றும் வாய்ப்புகளை உத்தரவாதம் செய்யும் சட்டத்தை ஏற்றுக்கொள்வது வரை பிரச்சினைகளை உள்ளடக்கியது.[6]

2010 மார்ச்சில், பாக்கியேவின் அரசாங்கத்திற்கு எதிரான ஒரு புரட்சியைத் தொடர்ந்து எதிர்க்கட்சி அரசியல்வாதி ரோசா ஒட்டுன்பாயெவா தற்காலிகத் தலைவராக ஆட்சிக்கு உயர்ந்தார். கிர்கிஸ்தானின் முதல் பெண் குடியரசுத்தலைவனர்.[7]

பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறை[தொகு]

பெண்களுக்கு எதிரான சட்டங்கள் இருந்தபோதிலும், உளவியல் அழுத்தம், கலாச்சார மரபுகள் மற்றும் சட்ட அமலாக்க அதிகாரிகளின் அக்கறையின்மை காரணமாக பெண்களுக்கு எதிரான பல குற்றங்கள் பதிவாகவில்லை. பாலியல் பலாத்காரம் உள்ளிட்டவை சட்டவிரோதமானது. ஆனால் சட்டத்தை அமல்படுத்துவது மிகவும் மோசமானது. [8] பாலியல் பலாத்காரம் குறைவாக மதிப்பிடப்படுகிறது. மேலும் வழக்குரைஞர்கள் இவ்வாறான வழக்குகளை நீதிமன்றத்திற்கு கொண்டு வருவது அரிது.

மணமகள் கடத்தல், கட்டாய மற்றும் ஆரம்பகால திருமணம்[தொகு]

சட்டத்தால் தடைசெய்யப்பட்டிருந்தாலும், கிராமப்புற மக்கள் மணமகள் கடத்தல் (கட்டாய திருமணத்திற்காக பெண்கள் மற்றும் சிறுமிகளைக் கடத்தல்) என்ற பாரம்பரிய நடைமுறையைத் தொடர்கின்றனர். பல முதன்மையாக கிராமப்புறங்களில், மணமகள் கடத்தல், ஆலா கச்சு (அழைத்துச் சென்று தப்பி ஓடுவது) என்று அழைக்கப்படுகிறது. இது ஒரு மனைவியை அழைத்துச் செல்வதற்கான ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட மற்றும் பொதுவான வழியாகும். வன்முறை அல்லது ஏமாற்றுவதன் மூலம், சிறுமியை மணமகனின் வீட்டிற்கு அழைத்துச் செல்லும் ஆண்கள் கொண்டு செல்லப்படுவதன் மூலம், 12 வயதுக்குட்பட்ட சிறுமிகள் கட்டாய திருமணத்திற்காக கடத்தப்படுகிறார்கள். அங்கு கடத்தல்காரரின் குடும்பத்தினர் அழுத்தம் கொடுக்கிறார்கள் மற்றும் இளைஞர்களை வற்புறுத்துகிறார்கள் . திருமணத்தை ஏற்றுக்கொள்ள பெண். சில சந்தர்ப்பங்களில், திருமணத்தை கட்டாயப்படுத்தும் பொருட்டு இளம் பெண் பாலியல் பலாத்காரம் செய்யப்படுகிறார். [9]

கிர்கிஸ்தானில் இந்த நடைமுறை சட்டவிரோதமானது என்றாலும், மணமகள் கடத்தல்காரர்கள் மீது வழக்குத் தொடரப்படுவது அரிது. குறியீட்டை அமல்படுத்துவதற்கான இந்த தயக்கம் கிர்கிஸ்தானில் உள்ள பன்மைத்துவ சட்ட அமைப்பால் ஒரு பகுதியால் ஏற்படுகிறது. அங்கு பல கிராமங்கள் உண்மையில் பெரியவர்கள் மற்றும் அக்சக்கால் நீதிமன்றங்களின் சபைகளால் ஆட்சி செய்யப்படுகின்றன, வழக்கமான சட்டத்தைப் பின்பற்றி, மாநில சட்ட அமைப்பின் பார்வையில் இருந்து விலகி. [10] மணமகள் கடத்தலுக்கு எதிரான சட்டம் 2013 இல் கடுமையாக்கப்பட்டது. [11]

பாலியல் துன்புறுத்தல்[தொகு]

பாலியல் துன்புறுத்தல் சட்டத்தால் தடைசெய்யப்பட்டுள்ளது; [12] இருப்பினும், உள்ளூர் தன்னார்வ தொண்டு நிறுவனமான ஷான்ஸின் நிபுணரின் கூற்றுப்படி, இது மிகவும் அரிதாகவே தெரிவிக்கப்படுகிறது அல்லது வழக்குத் தொடரப்படுகிறது. [5]

உள்நாட்டு வன்முறை[தொகு]

"உள்நாட்டு வன்முறைக்கு எதிரான சமூக மற்றும் சட்ட பாதுகாப்பு தொடர்பான சட்டம்" (2003)[13] என்பது குடும்ப வன்முறைக்கு எதிரான கிர்கிசுதானின் சட்டமாகும். நடைமுறையில், வீட்டு வன்முறை புகார்களை பதிவு செய்ய பொலிசார் பெரும்பாலும் மறுக்கிறார்கள். அவை தனிப்பட்டதாகக் கருதப்படுகின்றன.[14]

பலதார மணம்[தொகு]

மார்ச் 26 அன்று, பாராளுமன்றத்தை நியாயப்படுத்தும் நடவடிக்கைக்கு எதிராக பாராளுமன்றம் வாக்களித்தது.[5] உத்தியோகபூர்வ புள்ளிவிவரங்கள் எதுவும் கிடைக்கவில்லை என்றாலும், நீதி அமைச்சர் மராட் கைபோவ் ஒவ்வொரு ஆண்டும் இரண்டு முதல் மூன்று பலதார மணம் வழக்குகளை அமைச்சகம் விசாரிப்பதாகக் கூறினார்.

விபச்சாரம்[தொகு]

விபச்சாரம் ஒரு குற்றமல்ல, விபச்சார விடுதி, பிம்பிங் மற்றும் நபர்களை விபச்சாரத்தில் சேர்ப்பதே சட்டவிரோதமானது. இதற்கு ஐந்து ஆண்டுகள் வரை சிறைத்தண்டனை விதிக்கப்படும். தொழிற்துறையை ஒழுங்குபடுத்துவதற்கு எந்தவொரு சட்ட நடவடிக்கைகளும் இல்லாததால், அது ஒரு தொடர்ச்சியான பிரச்சினையாக இருந்தது. தைஸ்-பிளஸ் என்ற தன்னார்வ தொண்டு நிறுவனம் விபச்சாரத்தில் மக்களின் உரிமைகளை தொடர்ந்து பாதுகாத்து வந்தது.

குறிப்புகள்[தொகு]

  1. "Gender Inequality Index" (PDF). HUMAN DEVELOPMENT REPORTS. பார்க்கப்பட்ட நாள் 29 October 2021.
  2. "The Global Gender Gap Report 2018" (PDF). World Economic Forum. pp. 10–11.
  3. 3.0 3.1 Olcott, Martha Brill. "The Role of Women". Kyrgyzstan country study (Glenn E. Curtis, editor). Library of Congress Federal Research Division (March 1996). This article incorporates text from this source, which is in the public domain.
  4. "The World Factbook — Central Intelligence Agency". Cia.gov. பார்க்கப்பட்ட நாள் 1 November 2017.
  5. 5.0 5.1 5.2 Country Reports on Human Rights Practices: Kyrgyz Republic (2007). United States Bureau of Democracy, Human Rights, and Labor (March 18, 2008). This article incorporates text from this source, which is in the public domain.
  6. "Widening women's political representation in Kyrgyzstan" பரணிடப்பட்டது 2012-03-13 at the வந்தவழி இயந்திரம், United Nations Development Programme, August 11, 2010.
  7. "Otunbaeva Inaugurated as Kyrgyz President", Radio Free Europe/Radio Liberty, March 7, 2010.
  8. "Country Reports on Human Rights Practices for 2016". State.gov. பார்க்கப்பட்ட நாள் 1 November 2017.
  9. "Reconciled to Violence". Hrw.org. 26 September 2006. பார்க்கப்பட்ட நாள் 1 November 2017.
  10. See Judith Beyer, "Kyrgyz Aksakal Courts: Pluralistic Accounts of History", Journal of Legal Pluralism, 2006; Handrahan, pp. 212–213.
  11. "New law in Kyrgyzstan toughens penalties for bride kidnapping". Unwomen.org. பார்க்கப்பட்ட நாள் 1 November 2017.
  12. [1] பரணிடப்பட்டது 2015-12-08 at the வந்தவழி இயந்திரம்
  13. "Legislationline". Legislationline.org. Archived from the original on 7 நவம்பர் 2017. பார்க்கப்பட்ட நாள் 1 November 2017.
  14. "Human Rights Watch Memorandum : Domestic violence in Kyrgyzstan" (PDF). Hrw.org. பார்க்கப்பட்ட நாள் 1 November 2017.

வெளி இணைப்புகள்[தொகு]