சிறகில்லாப் பூச்சிகள்
| சிறகில்லாப் பூச்சிகள் புதைப்படிவ காலம்:Devonian–Present Expression error: Unexpected < operator.
Expression error: Unexpected < operator. | |
|---|---|
| |
| டெரோபியசு மாரிதிமசு (அராக்கியோநாத்தா: மச்சிலிடே) | |
| உயிரியல் வகைப்பாடு | |
| திணை: | |
| பிரிவு: | |
| வகுப்பு: | |
| வரிசை: | சைஜென்டோமா
|
| குடும்பம்: | லெபிசுமாடிடே
|
| பேரினம்: | லெபிசுமா
|
| வரிசை | |
ஏடெரிகோட்டா (Apterygota) என்பது சிறிய, சுறுசுறுப்பான பூச்சிகளின் துணை வகுப்பினைக் குறிப்பதாகும். மற்ற பூச்சிகளிலிருந்து இவை இறக்கைகள் இல்லாததால் வேறுபடுகிறது. இராமபாணப் பூச்சி, பையர்பிரட், மற்றும் துள்ளும் முடிவால் இத்தகைய பூச்சிகளுக்குச் சிறந்து உதாரணங்களாகும். இவை 417 முதல் 354 மில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு டெவோனியக் காலத்தில் தோன்றியதாக புதைபடிமங்கள் மூலம் அறியப்படுகிறது.
இந்த பூச்சிகளின் இளம்பூச்சி உருமாற்றம் பெருமளவில் மேற்கொள்வதில்லை. எனவே இவை முதிர்ந்த பூச்சிகளைப் போன்றே காணப்படும். இவற்றின் தோல் மெல்லியதாக இருப்பதால், ஒளி ஊடுருவக்கூடியதாக இருக்கும்.
இந்த இறக்கையில்லா பூச்சிகளில் எந்தவொரு சிற்றினமும் ஆபத்தில் இருப்பதாகப் பட்டியலிடப்படவில்லை.
ஏடெரிகோட்டா என்ற சொல் இறக்கையற்ற பூச்சிகளின் இரண்டு தனித்தனி கிளைகளைக் குறிக்கிறது: ஆர்க்கியோனாத்தாவில் துள்ளும் முடிவால் வகைகளை உள்ளடக்கியது. சைஜென்டோவில் வெள்ளிமீன் மற்றும் பையர்பிரட் உள்ளன. சைஜென்டோமா உயிரினக் கிளையில் டைகோண்டைலியா உள்ளது. இது சிறகுடன் கூடிய பூச்சிகளை உள்ளடக்கி அனைத்து பூச்சிகளையும் கொண்டது. ஏடெரிகோட்டா தனிக் கிளையாக இல்லாமல் பலதொகுதியினை கொண்டதாகும்.
சிறப்பியல்புகள்[தொகு]
ஏடெரிகோட்டா பூச்சிகளின் முதன்மையான பண்பு, அவை பழமையான இறக்கைகள் இல்லாமல் இருப்பதாகும். தெள்ளு போன்ற வேறு சில பூச்சிகளுக்கும் இறக்கைகள் இல்லை என்றாலும், இவை சிறகுகள் கொண்ட பூச்சிகளிலிருந்து வந்தவை. ஆனால் பரிணாம வளர்ச்சியின் போது சிறகுகளை இழந்துவிட்டன. இதற்கு நேர்மாறாக, ஏடெரிகோட்டா என்பது பூச்சிகளின் பழமையான குழுவாகும். இவை இறக்கைகள் உருவாவதற்கு முன்பு தோன்றி பிற பண்டைய வரிசைகளிலிருந்து வேறுபட்டன. எவ்வாறாயினும், ஏடெரிகோட்டா, உயரத்திலிருந்து இயக்கப்பட்ட, வான்வழி சறுக்கு வம்சாவளியை நிரூபிக்கும் திறனைக் கொண்டுள்ளன. ஏடெரிகோட்டகளில் இந்த சறுக்கும் பொறிமுறையானது பரிணாம அடிப்படையில் தோன்றிய பண்பாக ஆராய்ச்சியாளர்களால் பரிந்துரைக்கப்படுகிறது. இதிலிருந்து இறக்கைகள் கொண்ட பூச்சிகள் பின்னர் பறக்கும் திறனைப் பெற்றிருக்கலாம்.[4]
ஏடெரிகோட்டா மற்ற பூச்சிகளுடன் பகிர்ந்து கொள்ளப்படாத பல பழமையான பண்புகளைக் கொண்டுள்ளன. பெண்ணின் அகக்கருவுறுவதை விட, விந்தணு பொதிகளை அல்லது விந்தணுக்களை ஆண்கள் செலுத்துகின்றனர். முட்டை பொரித்து வெளிவரும் இளம் உயிரிகள் முதிர்ந்த உயிரிகளை ஒத்திருக்கின்றன. இவை குறிப்பிடத்தக்க உருமாற்றம் இல்லாமல் உள்ளன. மேலும் அடையாளம் காணக்கூடிய இளம்பூச்சி நிலைகளும் இல்லை. இவை வாழ்நாள் முழுவதும் தோலுரித்தலை மேற்கொள்கின்றன.பாலியல் முதிர்ச்சியை அடைந்த பிறகு பல வளர்நிலை கொண்டுள்ளன. அதேசமயம் மற்ற எல்லாப் பூச்சிகளும் பாலியல் முதிர்ச்சியடையும் போது ஒரே ஒரு வளர்நிலையினை மட்டுமே கொண்டுள்ளன.
ஏடெரிகோட்டா வயிற்றுப்புறத்தில் "இசுடைலி" எனப்படும் சிறிய வயிற்றுப்புற கால்களைக் கொண்டுள்ளன. ஆனால் இவை இடப்பெயர்வில் எந்தப் பங்கையும் வகிக்காது. வயிற்றுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளன செர்சி மற்றும் ஒரு ஒற்றை மைய வால் இழை, அல்லது வால் கூர் நீட்சியினை கொண்டுள்ளது.[5]
வரலாறு[தொகு]
ஏடெரிகோட்டா வகைப்பாடு காலப்போக்கில் பல மாறுபாடுகளைக் கொண்டது. 20ஆம் நூற்றாண்டில், துணைவகுப்பில் நான்கு வரிசைகள் சேர்க்கப்பட்ட. இவை கோலெம்போலா, புரோடுரா, தைபுலாரா மற்றும் தைசானுரா ஆகும். மிக சிக்கலான கிளைபாட்டியல் ஆய்வுக்குப் பின் துணைப்பிரிவு பல்வேறு தொகுதிமரபுடையது என நிரூபிக்கப்பட்டது. முதல் மூன்று குழுக்கள் ஒரு ஒற்றைத் தொகுதி மரபினை உருவாக்கியபோது, எண்டோக்னாதா, தலை ஓட்டுடன் பக்கவாட்டு மற்றும் வயிற்றுப் பகுதிகளால் உருவாக்கப்பட்ட பொதி வாய்ப் பகுதிகளை மறைப்பதன் மூலம் வேறுபடுகிறது. தைசனுரா (ஜிஜென்டோமா மற்றும் ஆர்க்கியோக்னாதா ) சிறகுகள் கொண்ட பூச்சிகளுடன் மிகவும் நெருங்கிய தொடர்புடையதாகத் தோன்றியது. சினாபோமாரி குறிப்பிடத்தக்க ஒற்றைத்தொகுதிமரபு உயிரினத் தோற்றத்தினை நிரூபிப்பதாக உள்ளது. இதில் தைசானூரா மற்றும் டெரிகோட்டாவில் உணர்கொம்பில் தசைகள் இல்லாமல், உணர்கொம்பு இழைகளுடன் எண்டோநாத்த, பலகாலி, மற்றும் ஓட்டுமீன்கள் உள்ளது போன்று காணப்படுகிறது. இந்த காரணத்திற்காக, முழு குழுவும் பெரும்பாலும் அமியோசெராட்டா என்று அழைக்கப்படுகிறது. அதாவது "உணர்கொம்பு தசைகள் இல்லாதது" என்பதாகும்.
எவ்வாறாயினும், சைஜென்டோமா இப்போது ஆர்க்கியோக்னாதாவை விட டெரிகோட்டாவுடன் மிகவும் நெருக்கமான தொடர்புடையதாகக் கருதப்படுகிறது.[6] இதனால் அமியோசெரேட் ஆப்டெரிகோட்கள் கூட பலபிரிவுடையதாக ஆகிறது. மேலும் தைசனுராவை இரண்டு தனித்தனி ஒற்றைப் மரபு வரிசையாகப் பிரிக்கின்றது.
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ Hoell, H.V.; Doyen, J.T.; Purcell, A.H. (1998). Introduction to Insect Biology and Diversity (2nd ). Oxford University Press. பக். 320. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-19-510033-4.
- ↑ WoRMS (2019). Apterygota. Accessed at: http://www.marinespecies.org/aphia.php?p=taxdetails&id=151153 on 2019-01-22
- ↑ "Subclass Apterygota Brauer 1885 (insect)". Fossilworks (in ஆங்கிலம்). Archived from the original on 23 ஜனவரி 2019. பார்க்கப்பட்ட நாள் 22 January 2019.
{{cite web}}: Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ Yanoviak, SP; Kaspari, M; Dudley, R (2009). "Gliding hexapods and the origins of insect aerial behaviour". Biol Lett 5 (4): 510–2. doi:10.1098/rsbl.2009.0029. பப்மெட்:19324632.
- ↑ Hoell, H.V.; Doyen, J.T.; Purcell, A.H. (1998). Introduction to Insect Biology and Diversity (2nd ). Oxford University Press. பக். 333–340. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-19-510033-4.
- ↑ A. Blanke, M. Koch, B. Wipfler, F. Wilde, B. Misof (2014) Head morphology of Tricholepidion gertschi indicates monophyletic Zygentoma.
- Firefly Encyclopedia of Insects and Spiders, edited by Christopher O'Toole, ISBN 1-55297-612-2, 2002