இந்தியாவில் சமயம்

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
இந்தக் கட்டுரை இன்றைய இந்திய நாட்டில் மதம் பற்றியது. இந்தியத் துணைக்கண்டத்தில் தோன்றிய மதங்கள் கட்டுரைக்கு, இந்திய சமயங்கள் என்பதைப் பாருங்கள்.


இந்தியாவிலுள்ள சமயங்கள் (2011)

  இந்து சமயம் (79.7%)
  இசுலாம் (14.2%)
  கிறித்தவம் (2.297%)
  சீக்கியம் (1.72%)
  பௌத்தம் (0.69%)
  ஜைனம் (0.367%)
  பிற (0.65%)

இந்தியாவில் மதம் (Religion in India) என்பது மத நம்பிக்கைகள் மற்றும் நடைமுறைகளின் பன்முகத்தன்மையால் வகைப்படுத்தப்படுகிறது. இந்தியா அதிகாரப்பூர்வமாக ஒரு மதச்சார்பற்ற நாடு மேலும் இங்கு எந்த மதமும் நிறுவப்படவில்லை. இந்திய துணைக் கண்டம் உலகின் முக்கிய மதங்களின் பிறப்பிடமாகும்; அதாவது இந்து மதம், பௌத்தம், சமண மதம் மற்றும் சீக்கியம் . 2011 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின்படி, இந்தியாவின் மக்கள் தொகையில் 79.8% இந்து மதத்தைப் பின்பற்றுகிறார்கள். 14.2% இஸ்லாத்தைப் பின்பற்றுகிறார்கள். 2.3% கிறிஸ்தவ மதத்தைப் பின்பற்றுகிறார்கள். 1.7% சீக்கிய மதத்தை பின்பற்றுகிறார்கள். 0.7% பௌத்த மதத்தைப் பின்பற்றுகிறார்கள், 0.37% சமண மதத்தைப் பின்பற்றுகிறார்கள். சொராட்டிரியம், சனாமகிசம் மற்றும் யூதம் ஆகியவையும் இந்தியாவில் ஒரு பண்டைய வரலாற்றைக் கொண்டுள்ளன. ஒவ்வொன்றும் பல ஆயிரக்கணக்கான இந்திய ஆதரவாளர்களைக் கொண்டுள்ளன. சொராட்டிரியத்தை கடைபிடிக்கும் அதிக மக்கள் தொகை இந்தியாவில் உள்ளது (அதாவது பார்சிகள் மற்றும் ஈரானிகள் ) மேலும் பகாய் நம்பிக்கையும் பின்பற்றபட்டு வருகிறது. இந்த மதங்கள் ஆரம்பத்தில் பெர்சியாவில் வளர்ந்திருந்தாலும். இந்தியாவின் வரலாறு முழுவதும், நாட்டின் கலாச்சாரத்தில் மதம் ஒரு முக்கிய அங்கமாக இருந்து வருகிறது. மத வேறுபாடு மற்றும் மத சகிப்புத்தன்மை இரண்டும் சட்டம் மற்றும் வழக்கத்தால் நாட்டில் நிறுவப்பட்டுள்ளன; மத சுதந்திரத்திற்கான உரிமையை ஒரு அடிப்படை உரிமையாக இந்திய அரசியலமைப்பு அறிவித்துள்ளது.

இன்று, உலக இந்துக்களின் மக்கள் தொகையில் சுமார் 94% [1] இந்தியாவில் உள்ளனர். பெரும்பாலான இந்து ஆலயங்களும் கோயில்களும் இந்தியாவில் அமைந்துள்ளன. பெரும்பாலான இந்து புனிதர்களின் பிறப்பிடங்கள் இந்தியாவில் இருக்கிறது. அலகாபாத் உலகின் மிகப்பெரிய மத யாத்திரையான அலகாபாத் கும்ப மேளாவை நடத்துகிறது. இங்கு உலகெங்கிலும் உள்ள இந்துக்கள் இந்தியாவின் மூன்று புனித நதிகளான கங்கா, யமுனா மற்றும் சரசுவதி ஆகியவற்றின் சங்கமத்தில் குளிக்க வருகிறார்கள். மேற்கில் உள்ள இந்திய புலம்பெயர்ந்தோர் யோகா, தியானம், ஆயுர்வேத மருத்துவம், கணிப்பு, கர்மா மற்றும் மறுபிறவி போன்ற இந்து தத்துவத்தின் பல அம்சங்களை பிரபலப்படுத்தியுள்ளனர்.[2] இந்திய மதங்களின் செல்வாக்கு உலகம் முழுவதும் குறிப்பிடத்தக்கதாக உள்ளது. அகில உலக கிருஷ்ணா பக்திக் கழகம், பிரம்மகுமாரிகள் உலக ஆன்மீகப் பல்கலைக்கழகம், ஆனந்த மார்கா மற்றும் பல இந்து சார்ந்த அமைப்புகள் இந்து ஆன்மீக நம்பிக்கைகளையும் நடைமுறைகளையும் பரப்பியுள்ளன. இந்திய துணைக் கண்டத்தில் உலகிலேயே அதிக முஸ்லிம்கள் உள்ளனர். முஸ்லிம்களில் மூன்றில் ஒரு பங்கு தெற்காசியாவைச் சேர்ந்தவர்கள் .[3][4] 2050 வாக்கில், இந்தியாவின் முஸ்லீம் மக்கள் தொகை 311 மில்லியனாக உயர்ந்து இந்தோனேசியாவை விட உலகின் மிகப்பெரிய முஸ்லீம் மக்கள்தொகையாக மாறும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. இருப்பினும் இந்தியா ஒரு இந்து பெரும்பான்மையை (சுமார் 77%) தக்க வைத்துக் கொள்ளும்.[5][6] அகமதிய இஸ்லாத்தின் தொட்டிலாக இருப்பதால், குறைந்தது 2 மில்லியன் அகமதி முஸ்லிம்களைக் கொண்ட நாடுகளில் இந்தியாவும் ஒன்றாகும். மிகப் பிரபலமான துறவிகளின் சில கோயில்களைக் சுபி போன்ற, காஜா முகையதீன் சிஷ்தி மற்றும் நிஜாமுதீன் ஆலியா, போன்ற சூபித்துவத்தின் மிகவும் பிரபலமான சில புனிதர்களின் ஆலயங்கள் இந்தியாவில் காணப்படுகின்றன. மேலும் உலகம் முழுவதிலுமிருந்து பார்வையாளர்களை ஈர்க்கின்றன.[7] இஸ்லாமிய கட்டிடக்கலைகளின் மிகவும் பிரபலமான நினைவுச்சின்னங்களான தாஜ்மகால் மற்றும் குதுப் மினார் போன்றவையும் இந்தியாவில் உள்ளது. சமூகம் தொடர்பான குடிமை விஷயங்கள் முஸ்லீம் தனிநபர் சட்டத்தால் கையாளப்படுகின்றன,[8] மேலும் 1985இல் அரசியலமைப்பு திருத்தங்கள் குடும்ப விஷயங்களில் அதன் முதன்மையை நிறுவின.[9]

வரலாறு[தொகு]

வரலாற்றுக்கு முந்தைய மதம்[தொகு]

இந்திய "துணைக் கண்டத்தில்" வரலாற்றுக்கு முந்தைய மதத்தை சான்றளிக்கும் சான்றுகள் நடனங்கள் மற்றும் சடங்குகளை சித்தரிக்கும் சிதறிய இடைக் கற்காலப் பாறை ஓவியங்களிலிருந்து பெறப்படுகின்றன. சிந்து சமவெளியில் வசித்த புதிய கற்கால கால்நடை மேப்பவர்கள், இறந்தவர்களை அடக்கம் செய்ய ஆன்மீக நடைமுறைகளை அறிவுறுத்தும் விதத்தில் புதைத்தனர். மத்திய மத்தியப் பிரதேசத்தில் உள்ள பீம்பேட்கா பாறை வாழிடங்கள் மற்றும் இந்தியாவின் கிழக்கு கர்நாடகாவின் பெல்லாரி மாவட்டத்தில் உள்ள குப்கலில் காணப்படும் பாறை ஓவியப் படைப்புகள் போன்ற பிற தெற்காசிய கற்கால தளங்கள், மத சடங்குகளை சித்தரிக்கும் பாறை கலையையும், சடங்கு செய்யப்பட்ட இசையின் சான்றுகளையும் கொண்டுள்ளது.[10]

சிந்து சமவெளி நாகரிக நகரமான மொகெஞ்சதாரோவில் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட பசுபதி முத்திரை சில சமயங்களில் இந்து கடவுளான சிவனுடன் அடையாளம் காணப்படுகிறது

சிந்து பள்ளத்தாக்கு நாகரிகம்[தொகு]

கிமு 3300 முதல் 1400 வரை நீடித்த மற்றும் சிந்து மற்றும் காகர்-கக்ரா நதி பள்ளத்தாக்குகளை மையமாகக் கொண்ட சிந்து சமவெளி நாகரிகத்தின்அரப்பன் மக்கள் கருவுறுதலைக் குறிக்கும் ஒரு முக்கியமான தாய் தெய்வத்தை வணங்கியிருக்கலாம். சிந்து சமவெளி நாகரிக தளங்களின் அகழ்வாராய்ச்சிகள் விலங்குகள் மற்றும் "தீ ‑ பலிபீடங்களுடன்" முத்திரைகள் காட்டுகின்றன. இது நெருப்புடன் தொடர்புடைய சடங்குகளைக் குறிக்கிறது. இப்போது இந்துக்களால் வழிபடப்படுவதைப் போன்ற ஒரு வகை இலிங்கமும் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளது.

இந்தியாவில் இந்து மதத்தின் பரிணாமம்[தொகு]

5,000 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர், வரலாற்றுக்கு முந்தைய காலங்களில் வேர்கள் காணப்பட்ட நிலையில், இந்து மதம் பெரும்பாலும் உலகின் பழமையான மதமாக கருதப்படுகிறது.[11][12] தென்கிழக்கு ஆசியா, சீனா, கொரியா மற்றும் ஜப்பான் பகுதிகளில் இந்து மதம் பரவியது. இந்துக்கள் வெவ்வேறு வடிவங்களைக் கொண்ட ஒரே கடவுளை வணங்குகிறார்கள்.[13]

19 ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில் தேவநாகரியில் எழுதப்பட்ட இருக்கு வேதத்தின் கையெழுத்துப் பிரதி

இந்து மதத்தின் தோற்றம் சிந்து சமவெளி நாகரிகத்தின் கலாச்சார கூறுகள் மற்றும் பிற இந்திய நாகரிகங்களுடன் அடங்கும். இந்து மதத்தின் எஞ்சியிருக்கும் மிகப் பழமையான உரை இருக்கு வேதம் ஆகும். கிமு 1700–1100 வரை இது வேதகாலத்தில் தயாரிக்கப்பட்டுள்ளது. காவிய மற்றும் புராண காலங்களில், காவியக் கவிதைகளின் ஆரம்பப் பதிப்புகள், அவற்றின் தற்போதைய வடிவத்தில் இராமாயணம் மற்றும் மகாபாரதம் உட்பட கி.மு. 500-100 வரை எழுதப்பட்டன. இருப்பினும் இவை இந்த காலத்திற்கு முன்பே பல நூற்றாண்டுகளாக குடும்பங்கள் வழியாக வாய்வழியாக பரப்பப்பட்டன.

கிமு 200 க்குப் பிறகு, இந்திய தத்துவத்தில் சாங்கியம், யோகா, நியாயம், வைஷேகம், பூர்வ-மீமாஞ்சம் மற்றும் வேதாந்தம் உள்ளிட்ட பல சிந்தனைப் பள்ளிகள் முறையாக குறியிடப்பட்டன. இந்து மதம், மிகவும் தத்துவ மதம், நாத்திக பள்ளிகளையும் நாத்திக தத்துவங்களையும் நடத்தியது. பொதுவாக மரபுவழியாகக் கருதப்படும் பிற இந்திய தத்துவங்களில் சாங்கியம் மற்றும் மீமாஞ்சம் ஆகியவை அடங்கும்.

சமண மதத்தின் எழுச்சி[தொகு]

இந்தியாவில் சமண மதத்தின் வரலாற்று வேர்கள் கிமு 9 ஆம் நூற்றாண்டு வரை பார்சுவநாதரின் எழுச்சி மற்றும் அவரது அகிம்சை தத்துவத்துடன் காணப்படுகின்றன. [14] [15] இந்த சௌபிஷிக்கு 23 தீர்த்தங்கரர்கள் (ஸ்ரீ ரிசவ்தேவாவிலிருந்து தொடங்கப்பட்டது) அதற்கு முன் மகாவீரர் 24 வது சமண தீர்த்தங்கரர் (கிமு 599–527), அகிம்சை மற்றும் அஸ்தேய (திருடாத) உள்ளிட்ட ஐந்து சபதங்களை வலியுறுத்தினார். பௌத்தத்தை ஸ்தாபித்த கௌதம புத்தர், மகத வம்சம் (இது கிமு 546–324 வரை நீடித்தது) ஆட்சிக்கு வருவதற்கு சற்று முன்பு சாக்கிய குலத்தில் பிறந்தார். அவரது குடும்பம் இப்போது தெற்கு நேபாளத்தில் உள்ள லும்பினி சமவெளிக்கு சொந்தமானது. மௌரிய பேரரசின் பேரரசர் அசோகரின் ஆட்சியின் போது இந்தியாவில் பௌத்தம் உயர்ந்தது. அவர் மதம் மாறியதைத் தொடர்ந்து பௌத்தத்தை ஆதரித்தார் . மேலும் கிமு 3 ஆம் நூற்றாண்டில் இந்திய துணைக் கண்டத்தை ஒன்றிணைத்தார். அவர் பௌத்தத்தைப் பரப்ப தனது மிஷனரிகளை வெளிநாடுகளுக்கு அனுப்பினார். பௌத்தம் ஆசியா முழுவதும் பரவியது. குசான் பேரரசு வழங்கிய அரச ஆதரவையும், மகதம் மற்றும் கோசலம் போன்ற பேர்ரசுகள் வீழ்ந்ததையடுத்து இந்தியவில் பௌத்தம் குறைந்தது.

இந்தியாவில் பௌத்த மதத்தின் வீழ்ச்சி பல்வேறு காரணிகளால் கூறப்படுகிறது. இதில் சங்கராச்சாரியாரின் கீழ் 10 மற்றும் 11 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் இந்து மதம் மீண்டும் எழுந்தது. பின்னர் வந்த துருக்கிய படையெடுப்பு, குடும்ப விழுமியங்கள் மற்றும் தனியார் சொத்துக்களுக்கு மாறாக துறவறத்தில் பௌத்த கவனம், இந்து மதம் துறத்தல் மற்றும் அகிம்சை போன்ற பௌத்த மற்றும் சமண கொள்கைகளின் சொந்த பயன்பாடு மற்றும் கையகப்படுத்தல் போன்றவை. பொ.ச. 11 ஆம் நூற்றாண்டில் பிரதான இந்தியாவிலிருந்து பௌத்தம் கிட்டத்தட்ட மறைந்துவிட்ட போதிலும், அதன் இருப்பு பக்தி நெறி பாரம்பரியம், வைணவம் மற்றும் வங்காளத்தின் பாலப் பேரரசு போன்ற பிற இயக்கங்கள் மூலம் வெளிப்பட்டது. அவை வங்காளத்தில் பிரபலமாக இருந்த சஹஜ்ஜியான பௌத்த மதத்தால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளன.

பக்தி இயக்கம்[தொகு]

14 முதல் 17 ஆம் நூற்றாண்டுகளில், வட இந்தியா முஸ்லீம் ஆட்சியின் கீழ் இருந்தபோது, பக்தி இயக்கம் மத்திய மற்றும் வட இந்தியா வழியாக பரவியது. பக்தி இயக்கம் உண்மையில் எட்டாம் நூற்றாண்டிலேயே தென்னிந்தியாவில் (இன்றைய தமிழ்நாடு மற்றும் கேரளா ) தொடங்கியது. பின்னர் படிப்படியாக வடக்கு நோக்கி பரவியது. [16] இது குருக்கள் அல்லது புனிதர்களின் தளர்வான குழுவால் தொடங்கப்பட்டது. ஞானேஷ்வர், சைதன்ய மகாபிரபு, வல்லபாச்சார்யா, சூர்தாசர், மீரா பாய், கபீர், துளசிதாசர், ரவிதாசர், நாம்தேவ், ஏகநாதர், இராமதாசர் [disambiguation needed] , துக்காராம் மற்றும் பிற மர்மவாதிகள் வடக்கில் சில புனிதர்கள். சடங்கு மற்றும் சாதியின் பாரமான சுமைகளையும் தத்துவத்தின் நுட்பமான சிக்கல்களையும் மக்கள் ஒதுக்கி வைக்க முடியும் என்றும், கடவுள்மீது அவர்கள் கொண்டுள்ள அன்பை வெறுமனே வெளிப்படுத்தலாம் என்றும் அவர்கள் கற்பித்தனர். இந்த காலகட்டம் பல்வேறு இந்திய மாநிலங்கள் அல்லது மாகாணங்களின் இன மொழிகளில் வடமொழி உரை மற்றும் கவிதைகளில் ஏராளமான பக்தி இலக்கியங்களால் வகைப்படுத்தப்பட்டது. பக்தி இயக்கம் இந்தியா முழுவதும் பல்வேறு இயக்கங்களுக்கு வழிவகுத்தது.

பக்தி இயக்கத்தின் போது, பாரம்பரிய இந்து சாதி முறைக்கு வெளியே கருதப்பட்ட பல இந்து குழுக்கள் அந்தந்த சமூகங்களைச் சேர்ந்த புனிதர்களை வணங்குவதன் மூலம் / பின்பற்றுவதன் மூலம் பக்தி மரபுகளைப் பின்பற்றின. உதாரணமாக, உத்தரபிரதேசத்தின் சாமரின் குரு ரவிதாசர் ; சத்தீஸ்கரின் சூக்ராவின், குரு பரசுராம் ரம்னாமி ராஜஸ்தானின் பாங்கியின் மகரிசி ராம் நாவல் போன்றோர். அவர்களின் வாழ்நாளில், இந்த புனிதர்களில் பலர் வெளிநாட்டு மிஷனரிகளிடமிருந்து மதமாற்றத்தை எதிர்த்துப் போராடி, தங்கள் சமூகங்களுக்குள் இந்து மதத்தை மட்டுமே ஊக்குவித்தனர். உதாரணமாக அசாமில், பழங்குடியினரை பிரம்ம சமாஜத்தின் குருதேவ் காளிச்சரன் பிரம்மா வழிநடத்தினார்; நாகாலாந்தில் கச்சா நாகா; மற்றும் மத்திய இந்தியாவில் பிர்சா முண்டா, அனுமன் ஆரோன், ஜத்ரா பகத் மற்றும் புத பகத் ஆகியோரால் வழிநடத்தப்பட்டது.

சீக்கியம்[தொகு]

புனிதமான சீக்கிய குருத்வாராவின் பொற்கோயிலில் சீக்கிய யாத்ரீகர்கள்

குரு நானக் தேவ் ஜி (1469–1539) சீக்கிய மதத்தை நிறுவியவர். குரு கிரந்த் சாகிப் ஐந்தாவது சீக்கிய குருவான குரு அர்ஜன் தேவ் அவர்களால் முதல் ஐந்து சீக்கிய குருக்கள் மற்றும் இந்து மற்றும் முஸ்லீம் நம்பிக்கை உள்ளிட்ட உலகளாவிய சகோதரத்துவம் என்ற கருத்தை பிரசங்கித்த பிற புனிதர்களின் எழுத்துக்களிலிருந்து தொகுத்தார். குரு கோவிந்த் சிங் இறப்பதற்கு முன்பு, குரு கிரந்த் சாகிப் நித்திய குருவாக அறிவிக்கப்பட்டார். நிறம், சாதி, பரம்பரை ஆகியவற்றைப் பொருட்படுத்தாமல், வாகேகுருவுக்கு முன் [17] அனைத்து மனிதர்களையும் சமமாக சீக்கிய மதம் அங்கீகரிக்கிறது.[18] உண்ணாவிரதம் , மூடநம்பிக்கைகள், சிலை வழிபாடு [19][20] மற்றும் விருத்தசேதனம் போன்ற நம்பிக்கைகளை சீக்கிய மதம் கடுமையாக நிராகரிக்கிறது .[21][22]

ஆபிரகாமிய மதங்களின் அறிமுகம்[தொகு]

யூத மதம்[தொகு]

கிமு 562 இல் கேரளாவின் கொச்சி நகரில் யூதேயாவிலிருந்து யூதர்கள் முதன்முதலில் வணிகர்களாக வந்தனர்.[23] இரண்டாம் ஆலயம் அழிக்கப்பட்ட பின்னர், பொ.ச. 70-ல் அதிகமான யூதர்கள் இஸ்ரேலில் இருந்து நாடுகடத்தப்பட்டனர்.[24]

கிறிஸ்தவம்[தொகு]

கேரளாவின் அதிராம்புழா, புனித மேரி போரன் தேவாலயத்தில் புனித செபாஸ்டியன் விருந்தின் போது ஊர்வலம்

கி.பி 52 இல் கேரளாவில் முசிறித் துறைமுகத்துக்கு வருகை தந்த தோமா திருத்தூதரால் கிறிஸ்தவத்தை இந்தியாவுக்கு அறிமுகப்படுத்தியதாக பாரம்பரியம் கூறுகிறது. இன்று புனித தோம கிறிஸ்தவர்கள் (சிரிய கிறிஸ்தவர்கள் அல்லது நஸ்ரானி என்றும் அழைக்கப்படுகிறது) என்று அழைக்கப்படும் பூர்வீக மதமாற்றம் செய்யப்பட்டவர்கள் ஆவர்.[25][26][27][28] இந்தியாவில் கிறித்துவத்தின் சரியான தோற்றம் தெளிவாகத் தெரியவில்லை என்றாலும், கி.பி 6 ஆம் நூற்றாண்டில் கிறித்துவம் வேரூன்றியதாக ஒரு பொது அறிவார்ந்த ஒருமித்த கருத்து உள்ளது. இதில் சில சமூகங்கள் சிரியாக் வழிபாட்டு முறையைப் பயன்படுத்தின. மேலும் இந்தியாவில் மதத்தின் இருப்பு விரிவடைவதற்கான சாத்தியக்கூறு 1 ஆம் நூற்றாண்டு வரை இருந்தது.[29][30][31] இந்தியாவில் கிறித்துவம் ரோமன் கத்தோலிக்கம், சீர்திருத்தத் திருச்சபை, ஓரியண்டல் ஆர்த்தடாக்ஸ் போன்ற பல்வேறு பிரிவுகளைக் கொண்டுள்ளது.

பெரும்பாலான கிறிஸ்தவர்கள் தென்னிந்தியாவில், குறிப்பாக கேரளா, தமிழ்நாடு மற்றும் கோவாவில் வசிக்கின்றனர்.[32][33] வடகிழக்கு இந்திய மாநிலங்களிலும் பெரிய அளவில் கிறிஸ்தவ மக்கள் உள்ளனர்.[34] இந்தியாவில் கிறிஸ்தவம் 16 ஆம் நூற்றாண்டில் கத்தோலிக்க போர்த்துகீசிய பயணங்களால் மற்றும் 18 ஆம் நூற்றாண்டில் சீர்த்திருத்தச் திருச்சபை பிரித்தன் மற்றும் அமெரிக்க மிஷனரிகளால் விரிவாக்கப்பட்டது.[35]

இஸ்லாம்[தொகு]

தில்லியில் உள்ள ஜாமா பள்ள்யின் முன் பெண்கள் புறாக்களை துரத்துகிறார்கள். இந்த மசூதி இந்தியாவில் மிகப்பெரிய ஒன்றாகும்.

இஸ்லாம் இந்தியாவில் இரண்டாவது பெரிய மதமாகும். நாட்டின் மக்கள் தொகையில் 14.2% அல்லது சுமார் 172 மில்லியன் மக்கள் இஸ்லாத்தை பின்பற்றுபவர்களாக அடையாளம் காணப்பட்டுள்ளனர் ( 2011 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்புப்படி ).[36][37][38][39] இது முஸ்லீம் பெரும்பான்மை நாடுகளுக்கு வெளியே மிகப்பெரிய முஸ்லீம் மக்கள்தொகை கொண்ட நாடாக இந்தியாவை உருவாக்குகிறது.

7 ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில் கேரளாவின் மலபார் கடற்கரையில் அரபு வர்த்தகர்களின் வருகையுடன் இஸ்லாம் இந்தியாவுக்கு வந்த போதிலும், இந்திய துணைக் கண்டத்தில் முஸ்லீம் ஆட்சியின் போது அது ஒரு முக்கிய மதமாக மாறத் தொடங்கியது. இந்தியாவில் இஸ்லாத்தின் பரவல் பெரும்பாலும் தில்லி சுல்தானகம் (1206–1526) மற்றும் முகலாயப் பேரரசு (1526–1858) ஆகியவற்றின் கீழ் நடந்தது, இது ஆன்மீக சூபி பாரம்பரியத்தால் பெரிதும் உதவியது.[40]

புள்ளிவிவரம்[தொகு]

இந்தியாவில் பிராந்தியத்தின் அடிப்படையில், பெரும்பான்மை சமயக் குழுக்களின் வரைபடம்.
  இந்து
  முஸ்லிம்
  கிறித்தவர்
  சீக்கியர்
  பௌத்தர்
  மற்றவை
2011 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின்படி, புள்ளிவிவரம்[41]
சமயம் மக்கள் தொகை %
இந்துக்கள் () 966,257,353 79.8%
முஸ்லிம்கள் () 172,245,158 14.2%
கிறித்தவர்கள் () 27,819,588 2.3%
சீக்கியர்கள் () 20,833,116 1.72%
பௌத்தர்கள் () 8,442,972 0.7%
சைனர்கள் () 4,451,753 0.37%
மற்றவை 7,937,734 0.67%
சமயமில்லாதவர்கள் 2,867,303 0.24%
மொத்தம் 1,210,854,977 100%

இந்தியாவில் ஆறு மதங்கள் உள்ளன. இவற்றிக்கு "தேசிய சிறுபான்மை" அந்தஸ்தை வழங்கப்பட்டுள்ளன - முஸ்லிம்கள், கிறிஸ்தவர்கள், சீக்கியர்கள், சமணர்கள், பௌத்தர்கள் மற்றும் சொராட்ரியர்கள்.[42][43]

இந்தியாவில் உள்ள முக்கிய சமயக் குழுக்களுக்கான மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு வரலாறு (1951-2011)
சமயம் மக்கள்தொகை
% 1951 		மக்கள்தொகை
% 1961 		மக்கள்தொகை
% 1971 		மக்கள்தொகை
% 1981 		மக்கள்தொகை
% 1991 		மக்கள்தொகை
% 2001 		மக்கள்தொகை
% 2011[44]
இந்துக்கள் 84.1% 83.45% 82.73% 82.30% 81.53% 80.46% 79.80%
முஸ்லிம்கள் 9.8% 10.69% 11.21% 11.75% 12.61% 13.43% 14.23%
கிறித்தவர்கள் 2.30% 2.44% 2.60% 2.44% 2.32% 2.34% 2.30%
சீக்கியர்கள் 1.79% 1.79% 1.89% 1.92% 1.94% 1.87% 1.72%
பௌத்தர்கள் 0.74% 0.74% 0.70% 0.70% 0.77% 0.77% 0.70%
சைனர்கள் 0.46% 0.46% 0.48% 0.47% 0.40% 0.41% 0.37%
சொராஷ்ட்ரியர்கள் 0.13% 0.09% 0.09% 0.09% 0.08% 0.06% கணக்கிடப்படவில்லை
மற்றவை 0.43% 0.43% 0.41% 0.42% 0.44% 0.72% 0.88%

2011 ஆம் ஆண்டு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின் படி இந்தியாவில் உள்ள முக்கிய மதங்களும் அவற்றைப் பின்பற்றுபவர்களின் எண்ணிக்கையும் பின்வருமாறு:[45]

சமயம் மக்கள்தொகை (2011)
% 		மக்கள்தொகை வளர்ச்சி
(2001-2011)[46][47] 		பாலின விகிதம் (2011)
(மொத்தம்)[48] 		பாலின விகிதம் (2011)
(கிராமப்புறம்) 		பாலின விகிதம் (2011)
(நகர்ப்புறம்) 		பாலின விகிதம் (2011)
(குழந்தைகள்)[49] 		கல்வியறிவு (2011)
(%)[50] 		தொழிலாளர் பங்களிப்பு (2011)
(%)[48][51]
இந்து 79.80% 16.8% 939 946 921 913 73.3% 41.0%
இசுலாம் 14.23% 24.6% 951 957 941 943 68.5% 32.6%
கிறித்துவம் 2.30% 15.5% 1023 1008 1046 958 84.5% 41.9%
சீக்கியம் 1.72% 8.4% 903 905 898 828 75.4% 36.3%
பௌத்தம் 0.70% 6.1% 965 960 973 933 81.3% 43.1%
சைனம் 0.37% 5.4% 954 935 959 889 94.9% 35.5%
மற்றவை 0.90% n/a 959 947 975 974 n/a n/a

குறிப்பு:2001 உடன் ஒப்பிடும்போது, ​​2011 ஆம் ஆண்டில் இந்தியாவின் மக்கள் தொகை 17.7% அதிகரித்துள்ளது, சராசரி பாலின விகிதம் 943 மற்றும் கல்வியறிவு விகிதம் 74.4%. சராசரி தொழிலாளர் பங்களிப்பு 39.79% ஆக இருந்தது.

இந்தியாவில் சமயம் (1947க்கு பிறகு)[தொகு]


இந்தியாவில் சமயம் (1947)[52][53]

  இந்துக்கள் (85%)
  முஸ்லிம்கள் (9.1%)
  கிறித்தவர்கள் (2.3%)
  சீக்கியர்கள் (1.9%)
  பௌத்தர்கள் (0.7%)
  சைனர்கள் (0.4%)
  மற்றவை (0.6%)

1947 இல் சுதந்திரம் மற்றும் பிரிவினைக்குப் பிறகு, இந்தியாவில் 330 மில்லியனுக்கும் அதிகமான மக்கள் இருந்தனர். புள்ளிவிவரங்களின்படி, தேசப் பிரிவினைக்குப் பிறகு, இந்தியாவில் 85% இந்துக்கள் பெரும்பான்மையாக இருந்தனர், கணிசமான சிறுபான்மையினர் 9.1% முஸ்லிம்கள் நாடு முழுவதும் சிதறினர், மற்றும் கிறிஸ்தவம், சீக்கியம், பௌத்த மதத்தை பின்பற்றுபவர்கள் நாட்டின் மக்கள்தொகையில் 5.9% ஆகும்.

இந்தியாவில் சமயம் (1947)[54]
சமயம் மக்கள் தொகை (மில்லியன்)
இந்துக்கள் 280.5
முஸ்லிம்கள் 30.03
கிறித்தவர்கள் 7.59
சீக்கியர்கள் 6.27
பௌத்தர்கள் 2.31
சைனர்கள் 1.32
மற்றவை 1.98

இந்தியாவில் 1947இல் 330 மில்லியன் மக்கள் தொகை இருந்தது.[55]

மதங்கள்[தொகு]

இந்து மதம் என்பது ஒரு பண்டைய மதமாகும். இந்து மதம் வேறுபட்டிருந்தாலும், ஒரு கடவுட் கொள்கை, பல கடவுள்களில் ஒரு கடவுளை வணங்கும் கோட்பாடு, பல கடவுட் கொள்கை, கடவுள் பிரபஞ்சத்தை விட பெரியவர் என்ற நம்பிக்கை , அனைத்து இறைக் கொள்கை, பொருண்மை வாதம், நாத்திகம், அறியவியலாமைக் கொள்கை மற்றும் ஞானக் கொள்கை ஆகியவை குறிப்பிடப்படுகின்றன.[56][57][58][59] ), இந்து மதம் இந்தியாவில் மிகப்பெரிய மதக் குழுவாகும்; 2011 நிலவரப்படி சுமார் 966 மில்லியன் பின்பற்றுபவர்கள்; மக்கள்தொகையில் 79.8% .[44] இந்து என்ற சொல், முதலில் புவியியல் விளக்கமாகும், இது சமசுகிருதம், சிந்து, ( சிந்து நதிக்கான வரலாற்று முறையீடு) என்பதிலிருந்து உருவானது. மேலும் சிந்து நதியின் நிலத்திலிருந்த ஒரு நபரைக் குறிக்கிறது.[60]

மேலும் காண்க[தொகு]

மேற்கோள்கள்[தொகு]

  1. ↑ Samirah Majumdar, "5 Facts About Religion in India", Pew Research Center, June 29, 2018
  2. ↑ P. 225 Essential Hinduism By Steven Rosen
  3. ↑ South Asian Religions: Tradition and Today. Routledge. 1 January 2013. https://books.google.com/?id=kaubzRxh-U0C&pg=PA193&lpg=PA193&dq=what+percent+of+muslims+live+in+south+asia#v=onepage&q=what%20percent%20of%20muslims%20live%20in%20south%20asia&f=false. 
  4. ↑ "10 Countries With the Largest Muslim Populations, 2010 and 2050". Pew Research Center's Religion & Public Life Project. 2 April 2015. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 February 2017.
  5. ↑ "5 facts about religion in India". Pew Research Center. June 29, 2018. பார்க்கப்பட்ட நாள் February 15, 2019.
  6. ↑ "India to have world's largest Muslim population by 2050". Khaleej Times. March 5, 2017. பார்க்கப்பட்ட நாள் February 15, 2019.
  7. ↑ Pg 80,81 The sacred and the feminine: imagination and sexual difference By Griselda Pollock, Victoria Turvey Sauron
  8. ↑ "All India Muslim Personal Law Board". பார்க்கப்பட்ட நாள் 20 July 2016.
  9. ↑ Pg 156, Religious Politics and the Secular States: Egypt, India, and the United States By Scott W. Hibbard – Johns Hopkins University Press, 2010
  10. ↑ "Ancient Indians made 'rock music'". BBC News. 19 March 2004. http://news.bbc.co.uk/2/hi/science/nature/3520384.stm. பார்த்த நாள்: 2007-08-07. 
  11. ↑ P. 484 Merriam-Webster's Encyclopedia of World Religions By Wendy Doniger, M. Webster, Merriam-Webster, Inc
  12. ↑ P. 169 The Encyclopedia of Religion By Mircea Eliade, Charles J. Adams
  13. ↑ P. 22 The Complete Idiot's Guide to Geography By Joseph Gonzalez, Michael D Smith, Thomas E. Sherer
  14. ↑ Dundas 2002, ப. 30.
  15. ↑ Zimmer 1953, ப. 182-183.
  16. ↑ Schomer & McLeod (1987).
  17. ↑ Akal Ustat, Verse 85-15-1
  18. ↑ Akal Ustat, verse 3 to 4
  19. ↑ Star, Brian Leaf Rockford Register (15 August 2015). "Sikhs condemn fasting, visiting places of pilgrimage, superstitions, worship of the dead, idol worship and other blind rituals". Rockford Register Star. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 September 2015.
  20. ↑ "Petition in HC seeks ban on 'Nanak Shah Fakir'". The Tribune (India). 7 September 2015. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2 September 2016.
  21. ↑ Dhillon, Dalbir Singh (28 August 2015). "Sikhism Origin and Development". Google Books. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 September 2015.
  22. ↑ Glausiusz, Josie (14 March 2004). "miscellaneous". Circumcision. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 September 2015.
  23. ↑ The Jews of India: A Story of Three Communities by Orpa Slapak. The Israel Museum, Jerusalem. 2003. p. 27. ISBN 965-278-179-7.
  24. ↑ Schreiber, Mordecai (2003). The Shengold Jewish Encyclopedia. Rockville, MD: Schreiber Publishing. பக். 125. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:1-887563-77-6. https://archive.org/details/shengoldjewishen0000unse. 
  25. ↑ The Encyclopedia of Christianity, Volume 5 by Erwin Fahlbusch. Wm. B. Eerdmans Publishing – 2008. p. 285. ISBN 978-0-8028-2417-2.
  26. ↑ CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: St. Thomas Christians. http://www.newadvent.org/cathen/14678a.htm#X. 
  27. ↑ The Jews of India: A Story of Three Communities by Orpa Slapak. The Israel Museum, Jerusalem. 2003. p. 27. ISBN 965-278-179-7.
  28. ↑ Medlycott, A E. 1905 "India and the Apostle Thomas"; Gorgias Press LLC; ISBN 1-59333-180-0.
  29. ↑ See Jones, Arun, "Christianity in South Asia" in Farhadian (ed.), Introducing World Christianity (Blackwell Publishing, 2012), p. 93. For a more thorough treatment of the topic which affirms Jones' claims, and for the use of Syriac, see Frykenberg, Robert Eric, Christianity in India: From Beginnings to the Present (Oxford University Press, 2008). See also the earlier Neill, Stephen, A History of Christianity in India (Cambridge University Press, 1984), pp. 48–49. Neill takes it as certain that Christianity was established in India by the 6th century and also affirms the possibility of the St. Thomas tradition being true.
  30. ↑ Leslie Brown, (1956) The Indian Christians of St. Thomas. An Account of the Ancient Syrian Church of Malabar, Cambridge: Cambridge University Press 1956, 1982 (repr.)
  31. ↑ Origin of Christianity in India – A Historiographical Critique by Dr. Benedict Vadakkekara. (2007). ISBN 81-7495-258-6.
  32. ↑ Ross, Israel J. (1 January 1979). "Ritual and Music in South India: Syrian Christian Liturgical Music in Kerala". Asian Music 11 (1): 80–98. doi:10.2307/833968. 
  33. ↑ "Christianity". India Mirror. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-03-13.
  34. ↑ "The Story of India". www.bibleforu.com. Archived from the original on 8 March 2008. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-03-13.
  35. ↑ "Christianity in India". M.B. Herald, Vol. 35, No. 9. Archived from the original on 9 March 2008. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-03-13.
  36. ↑ "Hindus 79.8%, Muslims 14.2% of population: census data".
  37. ↑ Abantika Ghosh, Vijaita Singh (24 January 2015). "Census 2011: Muslims record decadal growth of 24.6 pc, Hindus 16.8 pc". Indian Express. Indian Express. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2015-01-27.
  38. ↑ "Muslim politics:At a crossroads". livemint.com. Livemint. பார்க்கப்பட்ட நாள் 28 October 2014.
  39. ↑ Vijaita Singh (24 February 2015). "Over 180 million Muslims in India but they are not part of global terror groups: Govt". Indian Express. Indian Express. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2015-02-24.
  40. ↑ chandru. "SUFISM IN INDIA: Its origin, history and politics". Southasiaanalysis.org. Archived from the original on 18 December 2010. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2011-02-03.
  41. ↑ https://www.censusindia.gov.in/2011census/C-01/DDW00C-01%20MDDS.XLS
  42. ↑ "National minority status for Jains". பார்க்கப்பட்ட நாள் 20 July 2016.
  43. ↑ "Jains become sixth minority community – Latest News & Updates at Daily News & Analysis". 21 January 2014. பார்க்கப்பட்ட நாள் 20 July 2016.
  44. ↑ 44.0 44.1 "Population by religious community - 2011". 2011 Census of India. Office of the Registrar General & Census Commissioner. Archived from the original on 25 August 2015. பார்க்கப்பட்ட நாள் 25 August 2015. Percentages are calculated from population figures for individual religions in this word document by dividing them from total population of India.
  45. ↑ http://censusindia.gov.in/Census_And_You/religion.aspx
  46. ↑ Aloke Tikku (26 August 2015). "Muslim population grows marginally faster: Census 2011 data". ஹிந்துஸ்தான் டைம்ஸ். பார்க்கப்பட்ட நாள் 18 October 2016.
  47. ↑ "Census 2011: Hindus dip to below 80 per cent of population; Muslim share up, slows down". இந்தியன் எக்சுபிரசு. 26 August 2015. http://indianexpress.com/article/india/india-others/indias-population-121-09-crores-hindus-79-8-pc-muslims-14-2-pc-census/. 
  48. ↑ 48.0 48.1 "Census 2011: Sikhs, Jains have the worst sex ratio - Latest News & Updates at Daily News & Analysis". 31 December 2015. பார்க்கப்பட்ட நாள் 20 July 2016.
  49. ↑ "The Times Group". Archived from the original on 25 டிசம்பர் 2018. பார்க்கப்பட்ட நாள் 20 July 2016. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  50. ↑ "Jains most literate in North, Muslims the least". 4 January 2016. பார்க்கப்பட்ட நாள் 20 July 2016.
  51. ↑ "Only 33% of Muslims work, lowest among all religions - Times of India". பார்க்கப்பட்ட நாள் 20 July 2016.
  52. ↑ "Home | OpenScholar @ Princeton". scholar.princeton.edu.
  53. ↑ "India's population explosion – Time to rethink 'Hum Do, Humare Do'". www.timesnownews.com.
  54. ↑ "JSTOR Home".
  55. ↑ "Gujarat Institute of Development Research". gidr.ac.in.
  56. ↑ Ultimate Truth, Book 1. https://books.google.com/?id=e3kf6GtwaT0C&pg=PA109. 
  57. ↑ Hinduism, a way of life. https://books.google.com/?id=J_-rASTgw8wC&pg=PA71. 
  58. ↑ "Polytheism". Encyclopædia Britannica Online. 2007. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-07-05.
  59. ↑ The man who was a woman and other queer tales of Hindu lore. https://books.google.com/?id=Odsk9xfOp6oC&pg=PA38. 
  60. ↑ "Meaning and Origin Of The Word "Hindu"". www.shraddhananda.com. Archived from the original on 2016-10-13. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2016-10-28.

உசாத்துணைகள்[தொகு]

வெளி இணைப்புகள்[தொகு]

"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=இந்தியாவில்_சமயம்&oldid=3927687" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது