ஆகத்து 18, 1868 இல் சூரிய கிரகணம்

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
ஆகத்து 18, 1868-இல் நிகழ்ந்த கதிரவ மறைப்பு
Map
மறைப்பின் வகை
இயல்புமுழு மறைப்பு
காம்மா-0.0443
அளவு1.0756
அதியுயர் மறைப்பு
காலம்407 வி (6 நி 47 வி)
ஆள் கூறுகள்10°36′N 102°12′E / 10.6°N 102.2°E / 10.6; 102.2
பட்டையின் அதியுயர் அகலம்245 km (152 mi)
நேரங்கள் (UTC)
பெரும் மறைப்பு5:12:10
மேற்கோள்கள்
சாரோசு133 (37 of 72)
அட்டவணை # (SE5000)9207

ஆகத்து 18, 1868 அன்று முழு சூரிய கிரகணம் நிகழ்ந்தது, இது "சியாமின் கிரகணத்தின் அரசன்" என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. பூமிக்கும் சூரியனுக்கும் இடையில் சந்திரன்கடந்து செல்லும்போது சூரிய கிரகணம் நிகழ்கிறது. இதன் மூலம் பூமியில் ஒரு பார்வையாளருக்கு சூரியனின் உருவத்தை முற்றிலும் அல்லது ஓரளவு மறைக்கிறது. சந்திரனின் வெளிப்படையான விட்டம் சூரியனை விட பெரியதாக இருக்கும்போது, அனைத்து சூரிய ஒளியையும் தடுக்கும். நாள் இருளாக மாறும் போது மொத்த சூரிய கிரகணம் நிகழ்கிறது. பூமியின் மேற்பரப்பு முழுவதும் ஒரு குறுகிய பாதையில் நிகழ்கிறது. பகுதி சூரிய கிரகணம் ஆயிரக்கணக்கான கிலோமீட்டர் அகலத்தை சுற்றியுள்ள பகுதியில் தெரியும்.

புகைப்படக் காட்சிகள்[தொகு]

Solar eclipse 1868Aug18-Bullock.png|கிரகணத்தின் புல்லக் வரைபடம், சூரியனின் முழு கிரகணங்கள், 1900. Sketches of the total solar eclipse, 1868 (19745966082).jpg|எம். ஸ்டீபன் கிரகணத்தின் ஓவியங்கள், காப்பகங்கள் டெஸ் மிஷன்ஸ் சயின்டிஃபிக்ஸ் மற்றும் லிட்டரேயர்ஸ் , 1868. Map of the solar eclipse of August 18, 1868 (19757912091).jpg|மொத்த கிரகணத்தின் முன்னறிவிப்பு பாதையின் வரைபடம், காப்பகங்கள் டெஸ் மிஷன்ஸ் சயின்டிஃபிக்ஸ் மற்றும் லிட்டரேயர்ஸ் , 1868. </gallery> கிரகணத்தைக் காண பல பயணங்கள் மேற்கொள்ளப்பட்டன.

  • ஜெர்மனியில் இருந்து பயணம் மேற்கொண்ட இரண்டு குழுவில் ஒன்று ஏடனுக்கு அனுப்பப்பட்டது. இந்த பயணத்திற்கு குஸ்டாவ் ஸ்பூரர் தலைமை தாங்கினார்.[1]
  • இரண்டாவது குழு இந்தியாவின் மேற்கு கடற்கரைக்கு அனுப்பப்பட்டது. இந்த பயணத்திற்கு பிரெட்ரிக் டீட்ஜென் தலைமை தாங்கினார்.[2]
  • கேப்டன் புல்லக் சுலாவெசி கடலில் இருந்து கவனித்து, கொரோனாவின் தோற்றத்தை வரைந்தார்.[3] அதே நேரத்தில் குஸ்டாவ் பிரிட்ச் ஏடனுக்குச் சென்றார்.[4]

ஈலியம் கண்டுபிடிப்பு[தொகு]

பிரெஞ்சு வானியலாளர் பியேர் ஜான்சென் பிரித்தானிய இந்தியாவின் சென்னை மாநிலத்தில் உள்ள குண்டூரிலிருந்து கிரகணத்தைக் கவனித்தார். குசுத்தாவ் கிர்ச்சோப்பின் 1859 கோட்பாட்டிற்குப் பிறகு இது முதல் முழு கிரகணம் ஆகும். இது சூரிய நிறமாலையில் உள்ள பிரான்கோஃபர் கோடுகள் சூரியனில் இருக்கும் வெவ்வேறு வேதியியல் கூறுகளின் உமிழ்வு கோடுடன் ஒத்திருக்கிறது. அதற்கேற்ப, ஜான்சன் ஒரு ஸ்பெக்ட்ரோஸ்கோப்பின் உதவியுடன் கிரகணத்தைக் கவனித்தார். அவர் ஒரு மஞ்சள் நிறத்தில் வரியைக் கண்டார் ( λ = 587.49 nm) முன்னர் கருதப்பட்ட சோடியம் காரணமாக இருக்க முடியாத சூரிய முக்கியத்துவங்களின் நிறமாலையில், பின்னர் கிரகணத்தின் தேவை இல்லாமல் கூட அதே வரியைக் கவனிக்க முடிந்தது. இதே முடிவை பிரித்தானிய வானியலாளர் நார்மன் லாக்கியர் சுயாதீனமாகக் கண்டறிந்தார். மேலும் ஜான்சென் மற்றும் லாக்கியரின் தொடர்புகள் இரண்டும் பிரெஞ்சு அறிவியல் கழகத்திற்கு 1868 அக்டோபர் 28 அன்று வழங்கப்பட்டன.[5][6]

மன்னர் மோங்குத்தின் கணக்கீடு[தொகு]

மன்னர் மோங்குத்தும் அவரது சகாகக்களும் 1868 ஆகஸ்ட் 18 அன்று சூரிய கிரகணத்தைப் பார்க்கிறது. பெவிலியனுக்கு நடுவில் மன்னர் அமர்ந்திருக்கிறார். சர் ஹாரி ஆர்ட் (சிங்கப்பூரில் நீரிணை குடியேற்றங்களின் ஆளுநர்) மற்றும் பிரித்தானியர்கள் சுற்றி நிற்கின்றனர். இதில் அரச அதிகாரிகளும் இருக்கின்றனர்.

சியாமின் நான்காம் ராமா என்றும் அழைக்கப்படும் மன்னர் மோங்குத், இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன்பே சூரிய கிரகணத்தைக் கணக்கிட்டு கணிக்க முடிந்தது. நிகழும் சூரிய கிரகணத்தின் இடம், நேரம் மற்றும் வகை குறித்து கணக்கீடுகள் சரியாக இருந்தன. மன்னர் கணித்தபடி கிரகணம் துல்லியமாக நடந்தது. மொத்த கிரகணம் ஆறு நிமிடங்கள் 46 வினாடிகள் நீடிக்கும். உண்மையில், அவரது கணக்கீடுகள் சிறந்தவையாக் இருந்தது - சுமார் இரண்டு வினாடிகள் - பிரெஞ்சு வானியலாளர்களைக் காட்டிலும், அவரது துல்லியத்தை ஒப்புக் கொண்டன. மன்னர் மலேரியாவால் பாதிக்கப்பட்டு, பின்னர் சளி மற்றும் காய்ச்சலை உருவாக்கியது. அவர் அக்டோபர் 1, 1868 இல் இறந்தார்.[7] தாய் வானியல் சங்கம் மற்றும் நாசாவின்படி இந்த கிரகணம் "சியாமின் கிரகணத்தின் ராஜா" என்று அழைக்கப்படுகிறது.[8][9]

மேற்கோள்கள்[தொகு]

  1. Gustav Spoerer (1869). Die Reise nach Indien zur Beobachtung der totalen Sonnenfinsterniss am 18. August 1868: Vortrag gehalten in der Singakademie zu Berlin am 16. Januar 1869. Engelmann. https://archive.org/details/bub_gb_PkBSAAAAcAAJ. 
  2. Zeitschrift. D. Reimer. 1870. https://books.google.com/books?id=BTNCAQAAMAAJ&pg=PA608. 
  3. Edward Walter Maunder, British Astronomical Association (1899). The Indian Eclipse, 1898: Report of the Expeditions Organized by the British Astronomical Association to Observe the Total Solar Eclipse of 1898 January 22. Hazell, Watson, and Viney. https://archive.org/details/indianeclipsere00assogoog. 
  4. Standard Encyclopaedia of Southern Africa
  5. Leggett, Hadley (August 18, 2009), Aug. 18, 1868: Helium Discovered During Total Solar Eclipse, wired.com, பார்க்கப்பட்ட நாள் 2010-03-18.
  6. "Comptes rendus hebdomadaires des séances de l'Académie des sciences", C. R. Acad. Sci. Paris, pp. 836–841, 1868.
  7. Montes-Bradley, Saul M.; Bradley, W.L. (10 January 2006). "Descendants of Danyell Broadley de West Morton" (964-word excerpt from Siam then, the foreign colony in Bangkok before and after Anna, Pasadena, California, 1981.). Eighth Generation. Thomas Osgood Bradley Foundation. Archived from the original on 9 ஆகஸ்ட் 2013. பார்க்கப்பட்ட நாள் 9 August 2013. King Mongkut's prediction surpassed those of European scientists. "In the 19th century, King Mongkut of Siam (now Thailand), an amateur astronomer, paid the ultimate price for eclipse-chasing: his life. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  8. ๒๐๐ ปี พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระบิดาแห่งวิทยาศาสตร์ไทย. (in தாய் மொழி)
  9. Candey, Robert. M. (28 Sep 2009). "Solar Eclipses of Historical Interest" (in ஆங்கிலம்). NASA. பார்க்கப்பட்ட நாள் 25 April 2017.

குறிப்புகள்[தொகு]

விக்கிமீடியா பொதுவகத்தில்,
Solar eclipse of 1868 August 18
என்பதில் ஊடகங்கள் உள்ளன.