பெண்டகிராம்
ஐவரை (pentagram) ஒழுங்கான ஐங்கூர்முனை உடு வடிவமாகும், இது வழக்கில் உள்ள ஐம்பட்டக மூலைவிட்டங்களில் வரைந்த விண்மீன் வடிவமாகும். இந்த உடுவைச் சுற்றி வரைந்த வட்டாம் ஐவட்டமாகும். இது பண்டைய விக்கானிய, பேகனிய வழிபாட்டுச் சடங்குகளில் பயன்பட்டது அல்லது இது வார்க்கையையும் அதன் உறவுகளையும் குறிப்பிட்டது. ஐவரை உடுவைமட்டும் குறிக்குமே தவர, அதைச் சுற்றி வரைந்த ஐவட்டத்தைக் குறிக்காது.
பண்டைய கிரேக்க மற்றும் பாபிலோனியாவிலும் ஐவரைகள்(பெந்தகிராம்கள்) குறியீட்டளவில் பயன்படுத்தப்பட்டன, கிறிததவர்களால் சிலுவையின் பயன்பாடு மற்றும் யூதர்களின் தாவீதின் விண்மீன் போன்ற பல விக்கான்களால் விசுவாசத்தின் சின்னமாக இன்று பயன்படுத்தப்படுகிறது. பெந்தாகிராமில் மாயாசால சங்கங்கள் உள்ளன, மேலும் நெப்போபன் விசுவாசங்களை கடைப்பிடிக்கும் பலர் அந்த சின்னத்தை இணைக்கிறார்கள். இயேசு கிந்த்துவின் ஐந்து காயங்களைப் பிரதிநிதித்துவம் செய்வதற்கு முன்பு கிறிஸ்தவர்கள் பெந்தாகிராமைப் பொதுவாகப் பயன்படுத்தினர். பெண்டகிராம் பிரீமேசனரி உடன் தொடர்புகளைக் கொண்டுள்ளது. இதுபிற பலவகை நம்பிக்கை அமைப்புகளாலும் பயன்படுத்தப்படுகிறது.
பெந்தாகிராம் என்ற சொல் கிரேக்கச் சொல்லான πεντάγραμμον (பெண்டாக்ராம்மன்), πέντε (பெந்தே), "ஐந்து" + γραμμή (கிராம்மெ), "வரி" ஆகியவற்றிலிருந்து வந்ததாகும். ஐவட்டம்(Pentacle)" என்ற சொல் சில நேரங்களில் " ஐவரை(பெந்தாகிராம்)" என்ற பெயரில் பயன்படுத்தப்படுகிறது. பெந்தால்பா(pentalpha) என்ற சொல்லானது 17 ஆம் நூற்றாண்டின் ஒரு பிந்தைய செவ்வியல் கிரேக்க பெயர் புத்துயிர் பெற்ற நவீன (17 ஆம் நூற்றாண்டு) மறுமலர்ச்சி ஆகும்.pe.[1]
வரலாறு[தொகு]
தொடக்க கால வரலாறு[தொகு]
சுமேரியப் பானை எழுத்துகளில் கிமு 3500 ஆண்டுகளிலேயே ஐவரைக் குறியிட்டுகள் இருந்துளளன. சுதார் முருதூக் குறியீடுகளாக பல காலங்களில் ஐவரை உடுக் குறியீடுகள் இருந்துள்ளன.[2][3]
ஐவரைக் குறியீடுகள் 5000 ஆண்டுகளுக்கு முந்தைய சீன இலாங்ழு பண்பாட்டில் விளங்கியது.[5]
ஐவரையை கிரேக்கர் அறிந்திருந்தனர். இது கிமு ஏழாம் நூர்றாண்டு கவிதையில் விவரிக்கப்பட்டுள்ளது.[6] பித்தகோரியனியம் கிமு ஆராம் நூற்றாண்டில் தோன்றியது. இது ஐவரையையை இணைநிலை ஏற்பு, நலம், நற்செயல்கள், அறம் ஆகியவற்றின் குறியீடாகப் பயன்படுத்தியது .[7]
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ πένταλϕα, "five Alphas", interpreting the shape as five Α shapes overlapping at 72-degree angles.
- ↑ Budge, Sir E. A. Wallis (1968). Amulets and Talismans. பக். 433.
- ↑ Scott, Dustin Jon (2006). "History of the Pentagram". பார்க்கப்பட்ட நாள் 18 May 2021.
- ↑ Allman, G. J., Greek Geometry From Thales to Euclid (1889), p.26.
- ↑ 馬愛平 (September 23, 2019). "距今5000年！良渚文物中發現最古老五角星圖案" (in Chinese). China Daily.
{{cite web}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ Coxeter, H.S.M.; Regular Polytopes, 3rd edn, Dover, 1973, p. 114.
- ↑ Ball, W. W. Rouse and Coxeter, H. S. M.; Mathematical Recreations and Essays, 13th Edn., Dover, 1987, p. 176.
நூல்தொகை[தொகு]
- Becker, Udo (1994). "Pentagram". The Continuum Encyclopedia of Symbols. New York City: Continuum Books. பக். 230. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-8264-0644-6. https://archive.org/details/continuumencyclo00beck/page/230.
- John Horton Conway; Burgiel, Heidi; Goodman-Strauss, Chaim (April 2008). "Chapter 26, Higher Still: Regular Star-Polytopes". The Symmetries of Things. Wellesley, Massachusetts: A. K. Peters. பக். 404. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-1-56881-220-5.
- Ferguson, George Wells (1966). Signs and Symbols in Christian Art. New York City: Oxford University Press. பக். 59. இணையக் கணினி நூலக மையம்:65081051.
- Henry Gravrand (January 1990) (in fr). La civilisation Sereer, Volume II: Pangool. Nouvelles éditions Africaines du Sénégal. Dakar, Senegal. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:2-7236-1055-1.
- Branko Grünbaum; Geoffrey Colin Shephard (1987). Tilings and Patterns. New York: W. H. Freeman. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-7167-1193-3. https://archive.org/details/isbn_0716711931.
- Branko Grünbaum (1994). "Polyhedra with Hollow Faces". Polytopes: Abstract, Convex and Computational. NATO ASI Series C: Mathematical and Physical Sciences. 440. Dordrecht: Springer Netherlands. பக். 43–70. doi:10.1007/978-94-011-0924-6_3. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-94-010-4398-4.
வெளி இணைப்புகள்[தொகு]
- Weisstein, Eric W., "Pentagram", MathWorld.
- The Pythagorean Pentacle from the Biblioteca Arcana.
