மருத்து நீருற்று

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.
இந்தியாவின் கோவாவில் ஆயுர்வேதிக் நலநீராடல்

மருத்து நீருற்று (spa, ஸ்பா) என்ற சொல்லானது நீர் சிகிச்சையுடன் தொடர்புடையது, இது குளியல் மருத்துவம் என்றும் அறியப்படுகின்றது. ஸ்பா நகரங்கள் அல்லது ஸ்பா ரிசார்ட்கள் (வெப்ப நீரூற்றுகள் ரிசாட்கள் உள்ளிட்டவை) பொதுவாக குடிப்பதற்கும் குளிப்பதற்கும் வெப்ப அல்லது கனிம நீரை வழங்குகின்றன. அவை பல்வேறு உடல்நல சிகிச்சைகளையும் அளிக்கின்றன. கனிம நீர்களின் நோய் நீக்கும் சக்திகளில் நம்பிக்கையானது வரலாற்றுக்கு முந்தைய காலங்களுக்குத் திரும்புகின்றது. இது போன்ற நடைமுறைகள் உலக அளவில் பிரபலமடைந்திருக்கின்றன, ஆனால் அவை குறிப்பாக ஐரோப்பா மற்றும் ஜப்பான் ஆகியவற்றில் பரவலாகப் பரவியுள்ளன. டே ஸ்பாக்களும் கொஞ்சம் பிரபலமாக உள்ளன, மேலும் அவை பல்வேறு தனிநபர் கவனிப்பு சிக்கிச்சைகளை அளிக்கின்றன.

சொல்லின் தோற்றம்[தொகு]

இந்தச் சொல்லானது பெல்ஜியத்தின் ஸ்பா என்ற நகரின் பெயரிலிருந்து, பெயர் ரோமானிய காலகட்டத்தில் திரும்ப அறியப்பட்ட பெயரிலிருந்து, இடமானது அக்குவா ஸ்பாடனே என்று அழைக்கப்பட்ட போது,[1] ஒருவேளை சிதறடி, தெளி அல்லது நனை என்ற பொருள்படுகின்ற இலத்தீன் வார்த்தையான "ஸ்பார்ஜெரி" என்பதற்கு தொடர்புடையதிலிருந்து பெறப்பட்டுள்ளது.[2]

இடைக் காலத்திலிருந்து இரும்புச்சத்து குறைபாட்டால் ஏற்படும் உடல்நலக் குறைவுகள் சலிபீற்று (இரும்புசத்து-தாங்கி) ஊற்று நீரைக் (1326ம் ஆண்டில், இரும்பு ஆசிரியர் கோலின் லே லூப் கூறிய தீர்வு,[3] ஊற்றானது எஸ்பா என்றழைக்கப்பட்டது, "நீரூற்று" [3] என்பதற்கான வலூன் வார்த்தையாகும்) குடிப்பதன் மூலமாக சிகிச்சை அளிக்கப்பட்டன.

16ஆம் நூற்றாண்டின் இங்கிலாந்தில் மருத்துவக் குளியலுக்கான பழைய ரோமானிய சிந்தனைகள் பாத் போன்ற நகரங்களில் மீட்டுயிர்ப்பு செய்யப்பட்டன, மேலும் 1571ம் ஆண்டில் பெல்ஜியன் நகரில் இருந்த வில்லியம் ஸ்லிங்ஸ்பி (இங்கு அவர் ஸ்பாவ் என்று அழைக்கப்பட்டார்) யார்க்‌ஷையர் நகரில் சலிபீற்று ஊற்றுநீரைக் கண்டுபிடித்தார். அவர் ஹரோகேட் என்று பிரபலமாக அறியப்பட்ட இடத்தில் மூடப்பட்ட கிணற்றைக் கட்டினார், இது மருத்துவக்குணமுள்ள நீரைக் குடிப்பதற்காக இங்கிலாந்தில் இருந்த முதல் ரிசார்ட், பின்னர் 1596ம் ஆண்டில் டாக்டர் டிமோதி பிரைட் அந்த ரிசார்ட்டை இங்கிலீஷ் ஸ்பா என்று அழைத்தார், பெல்ஜியன் நகரத்தின் இடப் பெயரை குறிப்பதற்குப் பதிலாக இதுவே ஸ்பா என்ற வார்த்தையைப் பயன்படுத்தத் தொடங்கியதற்கான பொதுவான விளக்கம். முதலில் இந்தச் சொல்லானது குளிப்பதற்கு அல்லாமல் குறிப்பாக நீர் பருகுதலுக்கான ரிசார்ட் என்பதைக் குறித்தது, ஆனால் இந்த வேறுபாடானது மெதுவாக இழக்கப்பட்டு பல ஸ்பாக்கள் புறத்தேயான நோய்த்தீர்வுகளை வழங்குகின்றன.[4]

அது பொதுவாகக் கூறவது, வணிகச் சூழலில் இந்த வார்த்தையானது "நீர் மூலமான உடல்நலம்" என்று பொருள்படுகின்ற "சாலுஸ் பெர் அக்யூயம்" அல்லது "சனிடாஸ் பெர் அக்யூயம்" போன்ற பல்வேறு லத்தின் வாக்கியங்களின் சுருக்கப் பெயர் ஆகும்.[5] இது மிகவும் அதிர்ஷ்டம் அற்றது: சொல்லிலணக்கம் 21 ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரமபத்திற்கு முன்பு தோன்றவில்லை மற்றும் 20 ஆம் நூற்றாண்டிற்கு முன்னர் வரையில் மொழியில் இந்த சுருக்கப் பெயர்கள் குறிப்பு இருந்ததற்கான சான்றுகள் இல்லாததால் இது "விரிவாக்கப் பெயராக" இருக்கும் சாத்தியக்கூறு உள்ளது;[6] இது பிரபலமான ரோமானிய இருப்பிடத்துடன் பொருந்தாமல் இருக்கலாம்.

வரலாறு[தொகு]

Photograph of the Baths showing a rectangular area of greenish water surrounded by yellow stone buildings with pillars. In the background is the tower of the abbey.
பாத் ஸ்பாவில் பண்டைய ரோமன் குளியல், இங்கிலாந்து

சில நோயைக் குணப்படுத்துதலின் நம்பிக்கையில் வெப்ப அல்லது குளிர் நீரூற்றுக்களுக்குப் பயணிக்கும் நடைமுறை வரலாற்றுக்கு முந்தைய காலங்களில் நடைபெற்றது. பிரான்ஸ் மற்றும் செக் குடியரசு ஆகியவற்றிலுள்ள வெப்ப நீரூற்றுகள் வெளிப்படுத்திய வெண்கல கால ஆயுதங்கள் மற்றும் வழங்கல்களை தொல்பொருளாய்வு சார்ந்த ஆய்வுகள் அணுகுகின்றன. பிரிட்டிஷ் பேரரசில், இங்கிலாந்தின் பாத் நகரில் வெப்ப நீரூற்றுகளைக் கண்டுபிடித்ததன் மூலமாக முந்தைய செலிட்டிக் அரசர்கள் பண்டைய புராண இலக்கியத்தின் நன்மதிப்பைப் பெற்றனர்.[7]

உலகிலுள்ள பெரும்பாலான மக்கள், குறிப்பிட்ட நீரூற்று, கிணறு அல்லது ஆற்றில் குளித்தல் உடல் மற்றும் ஆன்மா தூய்மையாக்கத்தை விளைவிக்கின்றன என்பதை நம்பினர். சடங்கு வடிவங்களிலான துய்மையாக்கமானது பூர்வீக அமெரிக்கர்கள், பெர்சியர்கள், பாபிலோனியர்கள், எகிப்தியர்கள், கிரேக்கர்கள் மற்றும் ரோமானியர்கள் ஆகியோரிடையே இருந்தன. இன்று, நீர் வாயிலான சடங்கு துய்மையாக்கமானது யூதர்கள், முஸ்லிம்கள், கிறித்துவர்கள், பௌத்தர்கள் இந்துக்கள் ஆகியோரின் சமயம் சார்ந்த விழாக்களில் கண்டறிய முடியும். இந்த விழாக்கள் நீரின் குணமாதல் மற்றும் தூய்மையாக்கல் மீதான பண்டைய நம்பிக்கையைப் பிரதிபலிக்கின்றன. சிக்கலான குளியல் சடங்குகளும் பண்டைய எகிப்தில், இண்டஸ் வாலேயின் வரலாற்றுக்கு முந்தைய நகரங்கள் மற்றும் அய்ஜியன் நாகரீகங்ககளில் கடைப்பிடிக்கப்பட்டன. பெரும்பாலான இந்த பண்டைய மக்கள் நீர்நிலையைச் சுற்றிலும் சிறிய கட்டிடங்களைக் கட்டினர், மேலும் அவர்கள் கட்டியவை இயல்பாக மிகவும் தற்காலிகமானவையாக இருந்தன.[7]

கிரேக்க மற்றும் ரோமானிய காலகட்டத்தில் குளியல்[தொகு]

மேற்கத்திய குளியல் நடமுறைகளின் முந்தைய விளக்கங்களில் சில கிரேக்கத்திலிருந்து வந்தவை. நவீன ஸ்பா நடைமுறைகளுக்கான அடித்தளத்தை அமைத்த குளியல் உடற்பயிற்சிக் கோட்பாடுகளை தொடங்கியது. இந்த அய்ஜியன் மக்கள் தனிநபர் தூய்மைக்காக சிறிய குளியல்தொட்டிகள், கையலம்பும் கலன்கள் மற்றும் கால் நனைப்புகளைப் பயன்படுத்தினர். நோசஸ், கிரீட்டிலுள்ள அரண்மனைக் கட்டிட வளாகத்தில் குளியல்கள் மற்றும் அக்ரோடிரி, சண்டோரினி இல் அமைக்கப்பட்ட அதிவசதியான வெண்பளிங்கு குளியல்தொட்டிகள் ஆகியவை அதுபோன்ற முந்தைய கண்டுபிடிப்புகளாவன; அவை இரண்டும் கி.பி. 2 ஆம் நூற்றாண்டின் இடைக்காலத்தைவை. அவர்கள் பொதுக் குளியல் மற்றும் பொழிவு அறைகளை இடை ஓய்வுக்காகவும் தனிநபர் சுகாதாரத்திற்காகவும் அவர்களின் உடற்பயிற்சிக் கூட கட்டிடங்களில் ஏற்படுத்தினர். குறிப்பிட்ட இயற்கை நீரூற்றுகள் அல்லது பரலை குளங்களை கடவுளால் நோய்களைக் குணப்படுத்த கடவுளால் ஆசிர்வதிக்கப்பட்டவை என்று கிரேக்கப் புராணங்கள் குறிப்பிட்டன. இந்தப் புனிதமான குளங்களைச் சுற்றிலும், குணமடைதலை வேண்டுபவர்களுக்காக கிரேக்கர்கள் குளியல் கட்டிடங்களை ஏற்படுத்தியிருந்தனர். பிராத்தனை செய்பவர்கள் கடவுளர்களுக்கு இந்த இடங்களை குணமாக்குவதற்காகவும் குணமாகும் என்ற நம்பிக்கையில் தாங்களே குளித்துக்கொள்ளவும் வழங்கியிருக்கின்றனர். ஸ்பார்ட்டா நகரத்தவர்கள் புராதன ஆவிக் குளியலை உருவாக்கியிருந்தனர். சேரங்கேயத்தில் ஒரு பழைய கிரேக்க பால்னேயம் (குளிக்குமிடம், பரவலாக மொழிபெயர்க்கப்பட்டது), குளியல் அறைகள் வெப்ப நீரூற்றுகள் வழங்கப்பட்டதிலிருந்து மலைப்பகுதியில் வெட்டப்பட்டன. குளிப்பவர்கள் துணிகளை வைத்துகொள்ள மாடங்களின் வரிசைகள் குளியலறைகளின் மேலாக பாறைகளில் வெட்டப்பட்டன. வரைந்து காட்டு குளியல் அறைகளில் ஒன்று அலங்கரிக்கப்பட்ட சலவைத் தளத்தில் நான்கு குதிரைகளால் இழக்கப்பட்ட குதிரைவண்டி மற்றும் அதன் ஓட்டி, ஒரு பெண்ணைத் தொடர்ந்து இரண்டு நாய்கள் மற்றும் கீழே ஒரு டால்பின் ஆகிய ஓவியங்கள் தீட்டப்பட்டிருந்தன. எனவே, பண்டைய கிரேக்கர்கள் இயற்கை அம்சங்களைப் பயன்படுத்தினர், ஆனால் அவற்றை நீட்டிப்பு செய்தனர், மேலும் அவர்கள் அலங்காரங்கள் மற்றும் ஒதுக்கிவைப்புகள் போன்ற அவர்களின் சொந்த வசதிகளைச் சேர்த்தனர். பிற்கால கிரேக்க நாகரிகத்தின் போது, குளியலைறைகள் பெரும்பாலும் தடகளக் களங்களுடன் இணைத்தே கட்டப்பட்டன.[7]

ரோமானியர்கள் பல கிரேக்க குளியல் நடைமுறைகள் ஈடாகப் போட்டியிட்டனர். ரோமானியர்கள் அவர்களின் குளியல் அளவு மற்றும் சிக்கல் தன்மையில் விஞ்சினர். இது ஏற்பட்டதன் பல்வேறு காரணங்கள்: ரோமானிய நகரங்களின் பெரிய அளவு மற்றும் மக்கள்தொகை, கட்டப்பட்ட கால்வாய்களின் கட்டிடத்தினைத் தொடர்ந்து ஓடும் நீர் கிடைப்பது, மேலும் பெரிய மாளிகைக் கட்டிடங்களை எளிதாக, பாதுகாப்பாக மற்றும் மலிவாகக் கட்டப் பயன்பட்ட சிமெண்ட் கண்டுபிடிப்பு ஆகியவை. கிரேக்கத்தில், ரோமானிய குளியல் சமூகம் மற்றும் பொழுதுபோக்கு செயல்பாட்டிற்கான மையத்தை ஒருமுகப்படுத்தியது. ரோமானியப் பேரரசு விரிவாக்கப்பட்டதால், பொதுக் குளியல் என்ற சிந்தனையானது மத்திய தரைக்கடலின் பகுதியின் அனைத்துப் பகுதிகளிலும் ஐரோப்பா மற்றும் வடக்கு ஆப்பிரிக்காவின் பகுதிகளிலும் பரவியது. கட்டப்பட்ட கால்வாய்கள் கட்டப்பட்டதுடன், ரோமானியர்கள் வீட்டுபயோகம், விவசாயம் மற்றும் தொழிற்துறைப் பயன்பாடுகளுக்கு மட்டுமின்றி, அவர்களின் நிதானமான பொழுதுபோக்கு நாட்டங்களுக்கும் போதுமான நீரைப் பெற்றிருந்தனர். கால்வாய்கள் வழங்கிய நீரானது பின்னர் குளியல் மருத்துவச் சிகிச்சைகளில் பயன்படுத்துவதற்காக சூடாக்கப்பட்டது. இன்று, ரோமானியக் குளியல் மருத்துவத்தின் பரப்பானது ஐரோப்பா, ஆப்பிரிக்கா மற்றும் மத்திய கிழக்கு நாடுகள் ஆகியவற்றில் சிதையல் மற்றும் தொல்பொருள் இயல் சார்ந்த அகழ்வில் வெளியிடப்பட்டிருக்கின்றது.[7]

ரோமானியர்கள் அவர்களின் காலனி நாடுகளில் குளியல் மருத்துவத்தையும் மேம்படுத்தினர், ஐரோப்பாவில் பிரான்சில் ஐக்ஸ் மற்றும் விச்சி, இங்கிலாந்தில் பாத் மற்றும் பக்ஸ்டன், ஜெர்மனியில் ஆச்சென் மற்றும் வைஸ்பேடன், படேன், ஆஸ்திரியா மற்றும் ஹங்கேரியில் அக்யூன்கம் மற்றும் பிற இடங்களில் குளியல் மருத்துவ இடங்களைக் கட்ட இயற்கை வெப்ப நீருற்றுகள் நிகழ்வதின் நன்மையைப் பயன்படுத்திக் கொள்கின்றனர். இந்த குளியல் மருத்துவங்கள் ரோமானிய சமூகங்களில் பொழுது போக்கு மற்றும் சமூக நடவடிக்கைகளுக்கான மையமாகின. நூலகங்கள், விரிவுரை கூடங்கள், ஜிம்னாசியங்கள் மற்றும் முறைப்படியான தோட்டங்கள் ஆகியவை சில குளியல் மருத்துவ வளாகங்களின் பகுதியாகின. கூடுதலாக, வாத நோய், கீல்வாதம் மற்றும் உணவு மற்றும் பானத்தில் அதிகமான அனுபவித்தல் ஆகிய பாதிப்புகளிலிருந்து நிவாரணம் பெற ரோமானியர்கள் வெப்பம் சாந்த நீரைப் பயன்படுத்தினர். ரோமானியப் பேரரசின் சரிவானது மேற்கில் கி.மு. 337ம் ஆண்டில் பேரரசர் கான்ஸ்டாடின் இறப்புக்குப் பின்னர் தொடங்கியது, அதன் விளைவாக ரோமானியப் படைகள் அவர்களின் தொலைவிலுள்ள மாகாணங்களை கைவிட்டனர் மேலும் குளியல் வளாகங்களை உள்ளூர் மக்களிடம் ஒப்படைத்து அல்லது அழித்துவிட்டு வெளியேறினர்.[7]

ஹாலந்தின் ஹீர்லென்னில் கொரிவல்லம் ரோமன் குளியல் (மறுகட்டமைக்கப்பட்டது)

எனவே, ரோமானியர்கள் குளியல் வளாகங்களை கவின் கலைக்கு உயர்த்தினர், மற்றும் அவர்களது குளியல் இடங்கலை இயல்பாக இந்த மேம்பாடுகளைப் பிரதிபலிக்குமாறு செய்தனர். ரோமானியக் குளியல், உதாரணமாக, எளிதான நீரில் மூழ்குதல் அல்லது வியர்த்தல் செயல்முறை விடவும் மிகவும் சிக்கலான சடங்கு சேர்க்கப்பட்டுள்ளது. குளியல் சடங்கின் பல்வேறு பகுதிகள் — உடைநீக்கல், குளித்தல், வியர்த்தல், செய்தியைப் பெறல் மற்றும் ஓய்வெடுத்தல் — தனிப்பட்ட அறைகள் அவசியப்பட்டது, அவை அந்த செயல்பாடுகளை மேற்கொள்ள ரோமானியர்கள் கட்டியது. பாலினங்களைப் பிரித்தல் மற்றும் மாற்றுவழிகளைச் சேர்த்தல் ஆகியவை குளியலில் நேரடியாக தொடர்புபடுத்தப்படவில்லை, மேலும் நேரடித் தாக்கங்களை வடிவில் மற்றும் குளியல் இடங்களின் வடிவிலும் கொண்டிருந்தன. விரிவாக்கப்பட்ட ரோமானிய குளியல் சடங்குகள் மற்றும் அதன் விளைவான கட்டமைப்பு ஆகியவை பிந்தைய ஐரோப்பிய மற்றும் அமெரிக்க குளியல் வளாகங்களுக்கான முன்மாதிரியை வழங்கின. முறையான தோட்டப் பகுதிகள் மற்றும் வளமிக்க கட்டமைப்பு ஏற்பாடுகள் பதினெட்டாம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் ஐரோப்பாவில் மீண்டும் தோன்றிய ரோமானியர்களினுடையவைக்கு சமம். முக்கிய அமெரிக்க ஸ்பாக்கள் ஒரு நூற்றாண்டுகள் கழித்து பின்பற்றிச் செய்தன.[7]

இடைகாலங்களில் குளியல்[தொகு]

ரோமானியப் பேரரசின் மறுப்புடன், பொது குளியல் பெரும்பாலும் விதிகளுக்குட்படாத போக்கினைக் கொண்ட இடங்களுக்கு வந்தது, இது போன்ற பயன்பாடு நோயைக் குணப்படுத்துவதற்குப் பதிலாக பரவுவதற்குப் பொறுப்பேற்றுக்கொண்டது. தொடர்ச்சியான குளியல் நோயையையும் உடல் இயலாமையையும் வழங்கும் என்ற பொதுவான நம்பிக்கையானது ஐரோப்பிய மக்களிடையே உருவானது. இடைக்கால தேவாலய அதிகாரிகள் இந்த நம்பிக்கையை ஊக்கப்படுத்தி ஒவ்வொரு முயற்சியையும் பொதுக் குளியலை மூடுவதற்கு செய்தனர். தேவாலயம் சார்ந்த அதிகாரிகள், பொதுக் குளியலானது ஒழுக்கக் கேடு மற்றும் நோய் ஆகியவற்றுக்கு திறந்த சுற்றுச்சூழலை உருவாக்கியது என்பதை நம்பினர். ரோமன் கத்தோலிக்கத் தேவாலய அதிகாரிகள் மேகப் புண் தொற்று நோய்கள் நிறுத்தும் முயற்சியில் வெற்றி பெறமுடியாததால் பொதுக் குளியலையும் ஐரோப்பா முழுவதும் பரவுதலில் இருந்து தடைசெய்தனர். ஒட்டு மொத்தமாக, இந்த காலகட்டமானது பொதுக் குளியலுக்கான மறுக்கப்பட்ட காலமாக குறிப்பிடப்பட்டது.[7]

மக்கள் சில தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட வெப்ப மற்றும் குளிர் நீரூற்றுக்களை எதிர்பார்க்கத் தொடங்கினர், பல்வேறு வியாதிகளக் குணப்படுத்த தெய்வீகக் கிணறுகள் இருப்பதாகவும் நம்பினர். மத உற்சாகத்தின் காலத்தில், நீரின் நன்மைகள் கடவுள் அல்லது புனிதங்களில் ஒன்றாக காரணம் கூறப்பட்டது. 1326ம் ஆண்டில், கொலீன் லே லூப் என்ற பெல்ஜியத்தின் லியேஜை சேர்ந்த இரும்பு உற்பத்தியாளர், பெல்ஜியத்தின் ஸ்பாவின் சலிபீற்று நீரூற்றுக்களைக் கண்டுபிடித்தார். இந்த நீரூற்றுக்களைச் சுற்றிலும், பிரபலமான உடல்நல ரிசார்ட் இறுதியாக வளர்ந்தது, மேலும் "ஸ்பா" என்ற சொல்லானது இயற்கை நீரூற்றுக்களுக்கு அருகில் அமைந்த எந்த உடல்நலம் சர்ந்த ரிசார்ட்டையும் குறிப்பிட வந்தது. இந்த காலகட்டத்தில், தனிப்பட்ட நீரூற்றுக்கள் குற்றம்சாட்டக்கூடிய வகையிலான நன்மைப் பெற குறிப்பிட்ட வியாதியுடன் தொடர்புகொள்ளப்பட்டு வந்தன.[7]

இந்தக் காலகட்டத்தின் போது குளியல் செயல்முறைகள் பெரிதும் வேறுபட்டன. 16 ஆம் நூற்றாண்டில், போஹிமாவின் கார்ல்ஸ்பாத்தில் உள்ள மருத்துவர்கள் கனிமநீரை அக ரீதியில் அல்லது புற ரீதியில் எடுத்துக்கொள்வதைப் பரிந்துரைத்தனர். நோயாளிகள் குறிப்பிட்ட இடைவெளியில் கனிம நீரை குவளைகளில் பருகும் வேளையில் மிதமான வெப்ப நீரில் 10 அல்லது 11 மணிநேரம் வரை குளித்தனர். முதல் குளியல் அமர்வானது காலை வேளையிலும், இரண்டாவது மதிய வேளையிலும் நிகழ்ந்தது. தோலின் கொப்புளங்கள் உருவாகி உடைவதின் விளைவாக நோயின் மூலமாகக் கருத்தப்பட்ட "விஷங்களின்" வழிதல் வரையில் இந்த சிகிச்சையானது பல நாட்களுக்குத் நீடித்திருந்தது. பின்னர் தொற்றை நீக்கி சுத்தம் செய்யவும் வெடிப்புகளை மூடவும் குறைந்த, சூடான குளியல்களின் மற்ற தொடர்கள் பின்பற்றப்பட்டன.[7]

1626ம் ஆண்டில் ஆங்கிலேயக் கடற்கரை நகரான ஸ்கார்போராவில், திருமதி. எலிசபெத் பாரோ அவர்கள் நகரின் தெற்குப் பகுதியில் உள்ள செங்குத்துப் பாறைகளில் ஒன்றிலிருந்து ஓடுகின்ற அமில நீரைக் கொண்ட ஓடையைக் கண்டுபிடித்தார். இது உடல்நலத்திற்கு நன்மை பயக்கும் பண்புகளைக் கொண்டதாக இருந்தது, மேலும் ஸ்கார்போரா ஸ்பாவிற்கு உயிர் கொடுத்தது. டாக்டர். ரைட்டியின் ஸ்பா நீர்களைப் பற்றிய புத்தகம் 1660 களில் வெளியிடப்பட்டு நகரின் பார்வையாளர்களின் கூட்டத்தைக் கவர்ந்தது. குணப்படுத்தலுக்கு கடல் குளியல் சேர்க்கப்பட்டது, மேலும் ஸ்கார்பாரோ பிரிட்டனின் முதல் கடற்கரையோர ரிசார்ட் ஆனது. குளியல் விரும்பிகளுக்கான முதல் சுற்றுகின்றன் குளியல் இயந்திரங்கள் 1735ம் ஆண்டில் மணலில் சாதனை படைக்கின்றது.[8]

18 ஆம் நூற்றாண்டில் குளியல்[தொகு]

17 ஆம் நூற்றாண்டில் பெரும்பாலான உயர் வகுப்பு ஐரோப்பியர்கள் அவர்களின் துணிகளை பெரும்பாலும் நீரில் துவைக்கின்றனர் மற்றும் அவர்களின் முகங்களை (லினனுடன்) மட்டுமே கழுவுகின்றனர், முழு உடலையும் கொண்டு குளித்தல் கீழ் மட்ட நடவடிக்கையாக உணர்கின்றனர்; ஆனால் அந்த நூற்றாண்டில் உடல்நலத்தை மீட்டமைக்கும் வழியாக உயர் வகுப்பினர் மெதுவாக அவர்களின் நடவடிக்கைகளை குளித்தலை நோக்கி மாறத் தொடங்கினர். வளமிக்கவர்கள் உடல்நலம் காக்க நீரில் குடிக்க மற்றும் நீந்திக் குளிக்க ரிசார்ட்டுகளுக்கு கூட்டமாகச் சென்றனர். 1702ம் ஆண்டில் இங்கிலாந்தின் ராணி அன்னே நீந்தி குளிக்க முந்தைய ரோமன் மேம்பாட்டு பாத்துக்கு பயணித்தார். சிறிது இடைவெளிக்கு பின்னர், ரிச்சர்டு (பியூ) நாஷ் குளிக்க வந்தார். அவது தோற்றத்தின் நிர்பந்தத்தால், இங்கிலாந்தில் நாஷ் நல்ல சுவை மற்றும் நடத்தை ஆகியவற்றின் நடுவரானார். அவர் நிதியுதவியாளர் ரால்ப் அலென் மற்றும் கட்டிடவியலாளர் ஜான் வுட் ஆகியோருடன் இணைந்து பாத்தை கண்ட்ரி ஸ்பாவிலிருந்து இங்கிலாந்தின் சோசியல் கேபிட்டலுக்கு மாற்றினார். பாத் ஐரோப்பவில் உள்ள மற்ற ஸ்பாக்கள் பின்தொடர்வதற்குப் பாணியை அமைத்தது. வெளிவேடமாக, வளமிக்க மற்றும் பிரபலங்கள் அங்கு பருவ அடிப்படையில் நீரில் நீந்திக் குளிக்க மற்றும் பருக வந்தனர்; இருப்பினும், அவர்கள் தங்களின் ஆடம்பரத்தைக் காட்டவும் வந்தனர். பாத்தில் நடைபெரும் சமுதாய செயல்பாடுகளாவன நடனங்கள், நிகழ்ச்சிகள், சீட்டாட்டங்கள், சொற்பொழிவுகள் மற்றும் நகர வீதி உலாக்கள் உள்ளிட்டவை.[7]

பாத்தில் ஒரு பொதுவான நாளானது அதிகாலை சமூகக் குளியலைத் தொடர்ந்து தனியார் காலை உணவு நிகழ்ச்சி இருக்கும். அதன் பின்னர், ஒன்று பம்ப் அறையில் (வெப்ப நீர் ஆதாரத்தின் மேல் கட்டப்பட்ட கட்டிடம்) நீர் அருந்துதலாக அல்லது பேஷன் ஷோவில் கலந்து கொள்வதாக இருந்தது. மருத்துவர்கள் உடல்நல ரிசார்ட் வாடிக்கையாளர்களை சமமான ஆற்றலுடன் நீரில் நீந்தவும் மற்றும் நீரைப் பருகவும் ஊக்கப்படுத்தினர். நாளின் அடுத்த பலமணி நேரத்தை ஷாப்பிங், வாடகை நூலகம் செல்லுதல், கலைநிகழ்ச்சிகளில் பங்குபெறுதல் அல்லது காப்பி இல்லங்களில் ஒன்றில் இருந்த்தல் ஆகியவற்றில் செலவிட முடியும். மாலை 4:00 அளவில், விலையுயர்ந்த மற்றும் பிரபல ஆடைகளை அவர்களின் அலங்காரத்துடன் உடுத்தி வீதிகளில் உலா வரப்பட்டது. அடுத்து இரவு உணவு, மீண்டும் வீதி உலா மற்றும் நடனம் அல்லது சூதாட்ட மாலை.[7]

இது போன்ற நடவடிக்கைகள் ஐரோப்பா முழுவதிலும் உடல்நல ரிசார்ட்டுகளில் நிகழ்ந்தன. ஸ்பாக்கள் மிகப்பெரிய ஆடம்பரத்துடனான ஐரோப்பிய அணிவகுப்புகளின் மேடையாகின. இந்த ரிசார்ட்டுகள் வெட்டிப்பேச்சுக்களும் அவதூறுகளும் நிறைந்த இடங்களாக அவமதிக்கும் படியானவைகளாக மாறின. பல்வேறு சமூக மற்றும் பொருளாதார வகுப்புகள் குறிப்பிட்ட பருவங்களைத் ஆண்டின் வரிசமுறையின் போது தேர்ந்தெடுத்து ஒவ்வொரு ரிசார்ட்டிலும் விடுமுறைக்கு ஒன்று முதல் பல மாதங்கள் வரை தங்கியிருக்கின்றனர். ஒரு பருவத்தில் செல்வந்தர்கள் ரிசார்ட்டுகளை ஆக்கிரமித்தனர்; மற்ற நேரங்களில் வளம்பொருந்திய விவசயிகள் மற்றும் ஓய்விபெற்ற ராணுவ வீரர்கள் குளியலை எடுத்தனர். செல்வந்தர்களும் குற்றவாளிகளும், ரிசார்ட் மாற்றங்களுக்காக நாகரீக போக்காக ஒரு ஸ்பாவிலிருத்து மற்றொன்றிற்கு செல்லுகையில் சூறையாடினர்.[7]

18 ஆம் நூற்றாண்டின் போது, நீரூற்று நீரின் மருத்துவப் பயன்பாடுகளில் புதுப்பிப்பானது சில இத்தாலிய, ஜெர்மன் மற்றும் ஆங்கிலேய மருத்துவர்களிடையே இடம்பெற்றது. இந்தப் புதுப்பிப்பானது ஸ்பா சிகிச்சையை எடுத்துக்கொள்ளும் முறையினை மாற்றியது. எடுத்துக்காட்டாக, கர்ல்ஸ்பாத்தில் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட கனிம நீரைப் பருகுதல் முறைக்கு தனிப்பட்ட தங்கும் விடுதிகளுக்கும் பெரிய பீப்பாய்களை அனுப்புதல் அவசியமானது, அங்கு நோயாளிகள் அவர்களின் அறைகளில் தனிமையில் மருத்துவர்கள் பரிந்துரைத்த மருந்தளவுகளைக் குடித்தனர். 1777ம் ஆண்டில் டாக்டர். டேவிட் பீச்செர் அவர்கள், நோயாளிகள் நீருக்காக நீரூற்றின் தலைப்பகுதிக்கு வந்து ஒவ்வொரு நோயாளியும் சில பரிந்துரைக்கப்பட்ட உடற்பயிற்சிகளை முதலில் செய்ய வேண்டும் என்று பரிந்துரைத்தார். இந்தப் புதுமுறையானது மருந்துவ நன்மைகளைப் பெறுவதை அதிகரித்தது, மற்றும் மெதுவாக உடற்கூறு செயல்பாடுகள் ஐரோப்பிய உடற்பயிற்சிக் கோட்பாட்டின் பகுதியாக மாறியது. 1979 ஆம் ஆண்டில் இங்கிலாந்தில், டாக்டர். ஜேம்ஸ் குரியர் அவர்கள் தி எபெக்ட்ஸ் ஆப் வாட்டர், கோல்டு அண்ட் வார்ம், அஸ் எ ரெமிடி இன் பீவர் அண்ட் அதர் டிசீசஸ் என்ற நூலை வெளியிட்டார். இந்த நூலானது நீர் சிகிச்சைகளில் கூடுதல் ஆர்வங்களைத் தூண்டியது, மேலும் குணப்படுத்துதல் செயல்பாட்டின் பகுதியாகவே நீரின் அக மற்றும் புறப் பயன்பாடு உள்ளது என்பதை வாதிட்டது.[7]

19 ஆம் மற்றும் 20 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் குளியல்[தொகு]

ஹங்கேரியின் புத்தாபெஸ்ட்டில் ஒரு பழைய வெப்ப ஸ்பா

19 ஆம் நூற்றாண்டில், சுத்தமாக இருப்பது சில நன்மைகளை வழங்குவதை மருத்துவர்கள் உணர்ந்ததால் குளியல் என்பது மிகவும் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட நடைமுறையானது. 1842 ம் ஆண்டில் இங்கிலாந்தின் லிவர்பூலில் காலரா தொற்றுநோயானது சுகாதாரம் மறுமலர்ச்சியில் பாதிப்பை ஏற்படுத்தியது — பெரும்பாலான மக்கள் குளித்துவிட்டு அவர்களின் துணிகளைத் துவைத்தனர். அதே ஆண்டு ஓஹியோவி்ன் சின்சினாட்டியிலுள்ள ஒரு இல்லம் அமெரிக்காவில் முதல் வீட்டினுள்ளான குளியல் தொட்டியைப் பெற்றது. இருப்பினும் குளியல் என்பது அப்போதும் உலகாவிய தனிப்பயனாக இல்லை. ஒரே ஒரு ஆண்டு கழித்து — 1843ம் ஆண்டில்— நவம்பர் 1 மற்றும் மார்ச் 15 இடையே பென்னிசில்வேனியாவின் பிலடெல்பியாவில் குளியலானது ஆரோக்கிய அளவீடாக இருப்பதை சட்டவிரோதமாக அறிவிக்கப்பட்டது, மேலும் 1845ம் ஆண்டில் மசூசெட்ஸின் போஸ்டனில் குளியலானது தடைசெய்யப்பட்டது, மருத்துவரின் நேரடி கட்டளைகள் விதிவிலக்கானது. இருப்பினும் சூழ்நிலை மேம்பட்டது, மேலும் 1867ம் ஆண்டில் பிலடெல்பியாவில் பெரும்பாலான செல்வந்தர்களின் வீடுகள் தொட்டிகளையும் வீட்டினுள் நீர்குழாய் அமைப்புகளையும் கொண்டிருந்தன. இங்கிலாந்தில், 1880களில் பாசறைகள் மற்றும் பள்ளிகள் ஆகியவற்றில் வெப்ப நீர்த் தெளிப்பான்கள் நிறுவப்பட்டன. குளியலுக்கு எதிரான தடைகள் மருத்துவ அறிவியலில் மேம்பாடுகள் காணமல் போயின; உலகளாவிய மருத்துவ சமூகம் குளியலின் நன்மைகளையும் முன்நிறுத்தியது. கூடுதலாக, விந்தையான நோன்பு உட்பட்டவைக்கான விக்டோரியர்களின் சுவையானது வெப்பம் சார்ந்த நீரின் நோய்தீர்க்கும் சக்திகளை மிகச்சரியாகப் பார்க்கின்றது.[7]

பெரும்பாலான நிகழ்வுகளில் ஐரோப்பிய ஸ்பாக்களின் முறையான கட்டிடவியல் மேம்பாடு 18 ஆம் மற்றும் 19 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் இடம்பெற்றது. இங்கிலாந்தின் பாத் கட்டமைப்பு, ஜியார்ஜியன் மற்றும் புதியதர வரிசைகளைக் கொண்டு உருவாக்கப்பட்டது, பொதுவாக பல்லடியன் கட்டமைப்புகளைத் தொடர்கின்றது. பெரும்பாலன முக்கிய கட்டமைப்பு வடிவம் "அரைவட்டத்தை" வெளிப்படுத்தியது — அரை நீள்வட்ட வீதித் திட்டமானது இங்கிலாந்தின் பல பகுதிகளில் பயன்படுத்தப்பட்டது. கர்ல்ஸ்பாத், மரெய்ன்பாத், ப்ரான்சென்பாத் மற்றும் படேன்-படேன் ஆகியவற்றின் கட்டமைப்பானது முதன்மையாக புதியபாரம்பரியமாக இருந்தது, ஆனால் இலக்கியமானது பெரிய குளியல் இல்லங்கள் 19 ஆம் நூற்றாண்டின் வரையில் கட்டப்படவில்லை என்பதைக் குறிப்பிடப் பார்க்கின்றது. நீரில் குளியல் அல்லாத நீரைப் பருகுதலின் மீதான அழுத்தம் அவர்களை டிரிங்கலேன் (பருகுதல் மண்டபங்கள்) என்ற தனிப்பட்ட கட்டமைப்புகளை உருவாக்க வழிவகுத்தது, அங்கு அவர்கள் குணப்படுத்துதலைப் பெற்றுக்கொண்டு நீரூற்றிலிருந்து நீரைப் பருகிக்கொண்டு நேரத்தைச் செலவிட்டனர்.[7]

19 ஆம் நூற்றாண்டின் மையத்தில் சூழ்நிலையானது குறிப்பிடும்படியாக மாறியது. ஐரோப்பிய ஸ்பாக்களின் பார்வையாளர்கள் குளித்தலில் நீரூற்றுக்கள் நீரைப் பருகுதலை சேர்க்க அழுத்தம் கொடுக்கத் தொடங்கினர். நீரூற்றுக்கள், காட்சி அரங்குகள் மற்றும் டிரிங்கலேன் ஆகியவற்றில் கூடுதலாக குளியல் இல்லங்கள் ரோமானியக் குளியளின் அளவில் புதுப்பிக்கப்பட்டன. 1930களில் எடுக்கப்பட்ட 19 ஆம் நூற்றாண்டு ஸ்பா வளாகப் புகைப்படங்கள், இவை முந்தைய கட்டமைப்பை விளக்குகின்றன, மொசைக் தளங்கள், மார்பிள் சுவர்கள், பாரம்பரிய உருவச்சிலை, நுழை வாயில்கள், கவிகைமாட மேற்கூரைகள், துண்டவில்கள், முக்கோணத் தலைக்கட்டுகள், கொரிந்திய வரிசைகள் மற்றும் அனைத்து பிற புதியமரபுப் புதுப்பிப்பின் கொக்கிகள் ஆகிவற்றின் அதிகமான பயன்பாட்டைக் காண்பிக்கின்றன. கட்டிடங்கள் பொதுவாக டிரிங்கல், குளியல் இல்லம், இன்ஹாலடோரியம் (ஆவியை சுவாசித்தலுக்காக) மற்றும் சமூக நடவடிக்கையின் மையமான குர்ஹௌஸ் அல்லது கன்வெர்சேஷன்ஹௌஸ் ஆகியவற்றைக் கொண்டு பிரிக்கப்பட்டது. படேன்-படேன் கோல்ப் மைதானங்கள் மற்றும் டென்னிஸ் மைதானங்களை அம்சமாகக் கொண்டிருந்து, "வாகனத்தில் செல்ல அருமையான சாலைகள் மற்றும் வழக்கத்திற்கு மாறான நமக்குப் பொதுவான பசுக்களைப் போன்றுள்ள வனமான்கள் இருக்கின்ற குறுகியசாலையில் ஓட்டுவது பெரும்பாலும் அஞ்சாமல் செல்வதாக இருந்தது".[7]

பின்னர் ஐரோப்பிய ஸ்பா, பருகுதல் செயல்பாட்டு இல்லத்திற்கான வடிவமைப்புகளைக் கொண்டு டிரிங்கலேனை விரிவுபடுத்தும் காட்சியரங்குகளுக்கு எளிமையான நீரூற்றிலிருந்து தொடங்கப்பட்டது. 19 ஆம் நூற்றாண்டில் இறுதியில் பிரமாதமான குளியல் இல்லங்கள் இயலாமைகளை குணப்படுத்தும் விரிவுபடுத்தப்பட்ட குளியல் சடங்குகளுக்கான முன்னுரிமையைப் புதுப்பிப்பதாகவும் மற்றும் பாணியில் ஏற்பட்ட மேம்பட்ட ஆரோக்கியமாகவும் வந்தன. ஐரோப்பிய கட்டடிடவியலாளர்கள் ரோமானிய பாரம்பரியங்களுக்குத் திரும்பி அதன் சிறந்த கட்டடக்கலை நுணுக்கங்களைக் கவனமாகக் கற்றறிந்தனர். ஐரோப்பியர்கள் அவர்களின் குளியல் இல்லங்களில் அதே நடைமுறை, சீரமைப்பு, செயல்பாட்டின் படி அறைகளின் பாகுபாடு மற்றும் உயர்ந்த உட்புற வடிவமைப்பு ஆகியவற்றை நகலாகக் கொண்டனர். அவர்கள் தங்களின் ரிசார்ட்டுகளில் நீரூற்றுக்கள் மற்றும் முறையான தோட்டப் பகுதிகளை மேம்படுத்தினர், மேலும் அவர்கள் புதிய பொழுதுபோக்குகளையும் சேர்த்தனர். சுற்றுலா நூல்கள் எப்போதும் அருகிலுள்ள பகுதிகளில் விசாலமான, மரங்கள் நிறைந்த வழங்களையும் விரைவில் அடையக்கூடிய மாலை வேளைப் பொழுதுபோக்குகளையும் குறிப்பிட்டன.[7]

நீரூற்று, கரோலஸ் ஸ்பா, ஆச்சென், ஜெர்மனி.

19 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் ஐரோப்பிய குளியல் உடற்பயிற்சிக் கோட்பாடானது பல கூட்டு மரபுகளைக் கொண்டிருந்தது. குளியல் நடைமுறையானது சுடு நீரில் ஊறவைத்தல், நீரைப் பருகுதல், ஆவியறையில் நீராவி பிடித்தல் மற்றும் குளிரூட்டப்பட்ட அறையில் ஓய்வெடுத்தல் ஆகியவற்றைக் கொண்டது. மேலும் குணப்படுத்தலை செயல்படுத்த நோயாளிகள் வெப்ப மற்றும் குளிர்ந்த நீரில் நனைந்தபடியும் மற்றும் அளிக்கப்பட்ட உணவுப் பழக்கத்தை தேர்ந்தெடுத்தும் இருக்குமாறு மருத்துவர்கள் அறிவுறுத்தினர். நூலாசிரியர்கள் எழுதத் தொடங்கிய ஐரோப்பிய உடல்நல ரிசார்ட்டுகளுக்கான வழிகாட்டி நூல்கள், மருத்துவ நன்மைகளையும் ஒவ்வொன்றின் சமூக அம்சங்களையும் விவரிக்கின்றன. ஐரோப்பிய மற்றும் அமெரிக்க செல்வந்தர்கள் இந்த ரிசார்ட்டுகளுக்கு கலாச்சார நடவடிக்கைளிலும் குளியலில் ஈடுபடவும் பயணித்தனர்.[7]

ஒவ்வொரு ஐரோப்பிய ஸ்பாவும் ஒத்த குணமடைதல்களை வழங்கத் தொடங்கிய வேளையில், குறிப்பிட்ட அளவிலான தனித்துவத்தை நிலைநிறுத்துகின்றன. கார்ல்ஸ்பாத்தில் 19 ஆம் நூற்றாண்டின் குளியல் உடற்பயிற்சிக் கோட்பாடானது இந்த நூற்றாண்டி காலத்தில் ஐரோப்பிய குளியல் நடைமுறைகளின் பொது வர்ணனையாக இருக்கலாம். நீர் பருக காலை 6:00 மணிக்கு வந்துசேர்ந்த பார்வையாளர்களுக்கு இசைக்குழுவால் மெல்லிசைப் பாடல் பாடப்பட்டது. அடுத்து எளிமையான காலை உணவு, குளியல் மற்றும் மதிய உணவு வந்தது. கர்ல்ஸ்பாதில் மருத்துவர்கள் ஒவ்வொரு உணவு வேளைக்கும் குறிப்பிட்ட உணவுகளை உட்கொள்ள நோயாளிகளை வழக்கமாகக் கட்டுப்படுத்தினர். மதிய வேளையில் பார்வையாளர்கள் இயற்கையை ரசிக்க அல்லது கலைநிகழ்ச்சிகளில் பங்கேற்றச் சென்றனர். இரவில் திரையரங்க ரீதியான கலைத்திறன்கள் இரவு உணவைத் தொடர்ந்து நிகழ்த்தப்பட்டன. இது சுமார் இரவு 9:00 மணியளவில் நோயாளிகள் தங்களின் தங்கும் விடுதிகளுக்குத் திரும்பி அடுத்த நாள் காலை ஆறு மணிவரை உறங்குவதுடன் முடிவுற்றது. இந்த உடற்பயிற்சி முறையானது ஒரு மாதத்திற்குத் தொடர்ந்தது, பின்னர் நோயாளிகள் அடுத்த ஆண்டு வரும் வரையில் தங்கள் வீடுகளுக்குத் திரும்புகின்றனர். 19 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற ஐரோப்பிய ஸ்பா உடற்பயிற்சி நடைமுறைகள் இதை ஒத்த திட்டங்களைப் பின்பற்றின.[7]

20 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில், ஐரோப்பிய ஸ்பாக்கள் நோயாளிகளுக்கான நன்மைகளை அடைவதற்கு கண்டிப்பான உணவுக்கட்டுப்படு மற்றும் உடற்பயிற்சிக் கோட்பாடு ஆகியவற்றுடன் சிக்கலான குளியல் செயல்முறைகளை இணைத்தது. ஒரு உதாரணமானது குளியல் செயல்முறைகளில் மாற்றத்தை விளக்கப் போதுமானதாக இருக்கும். முடக்கு வாத சிகிச்சையில் தனிசிறப்பைப் பெற்ற படேன்-படேனில் நோயாளிகள் குளியலுக்குச் செல்லும் முன்னர் மருத்துவரைக் காண திசைப்படுத்தப்பட்டனர். இது நடந்த பின்னர் குளிப்பவர்கள் அவர்கள் குளிப்பதற்கு பணம் செலுத்திய மற்றும் உடைகளை மாற்றுவதற்கு முன்னர் சாவடி ஒதுக்கப்படும் முன்னர் அவர்களின் உடைமைகளை வைத்திருந்த முதன்மை குளியல் இல்லத்திற்குச் சென்றனர். குளியல் இல்லமானது குளிப்பவர்களுக்கு துண்டுகள், படுக்கை விரிப்புகள் மற்றும் காலணிகளை வழங்கியது.[7]

படேன்-படேன் குளியல் செயல்முறை மிதவெப்ப தெளிப்பானைக் கொண்டு தொடங்கியது. குளிப்பவர்கள் அடுத்து சுற்றுவட்ட அறையில் நுழைந்து, 20 நிமிடங்கள் 140-டிகிரி வெப்பக்காற்றில் இருந்து, அடுத்த பத்து நிமிடங்கள் 150-டிகிரி வெப்பநிலை கொண்ட அறையில் செலவழித்தனர், 154-டிகிரி ஆவிக் குளியலில் பங்கெடுத்து, பின்னர் குளித்துவிட்டு மற்றும் சோப் மசாஜைப் பெற்றனர். மசாஜிற்குப் பின்னர், குளிப்பவர்கள் ஏறத்தாழ உடல் வெப்பநிலைக்கு வெப்பமாக்கப்பட்ட குளத்தில் நீந்தினர். நீந்திய பின்னர் குளிப்பவர்கள் 15 முதல் 20 நிமிடங்களுக்கு மிதவெப்ப "ஸ்ப்ருடேல்" அறை குளத்தில் ஓய்வெடுத்தனர். இந்த ஆழமில்லாத குளத்தின் அடிப்பகுதி ஒரு 8-அங்குலம் (200 mm) மணல் அடுக்கை இயற்கையாக கற்பனேற்றம் செய்யப்பட்ட நீர்க்குமிழிகளை முழுவதுமாக கொண்டிருந்தது. இதன் பின்னர் மெதுவாக குளுமையாக்கும் ஷவர்கள் மற்றும் குளங்கள் வரிசை தொடர்ந்தது. அதன் பின்னர், குளிப்பவர்களை பணியாளர்கள் மிதவெப்ப துண்டைக்கொண்டு தேய்த்துத் துடைக்கின்றனர், பின்னர் 20 நிமிடங்கள் ஓய்வுக்காக அவர்களை படுக்கை விரிப்புகளில் சுற்றியும் அவர்களைப் போர்வைகளால் போர்த்தினர். இது சிகிச்சையின் குளியல் பகுதியை நிறைவுசெய்தது. மீதியுள்ள குணப்படுத்துதலானது பரிந்துரைக்கப்பட்ட உணவுக்கட்டுப்பாடு, உடற்பயிற்சி மற்றும் நீர் பருகுதல் திட்டம் ஆகியவற்றைக் கொண்டிருந்தது.[7]

ஐரோப்பிய ஸ்பாக்கள் விருந்தினர்களுக்கு சூதாட்டம், குதிரைப்பந்தையம், மீன்பிடித்தல், வேட்டையாடுதல், டென்னிஸ், ஸ்கேட்டிங், நடனம், கோல்ப் மற்றும் குதிரையேற்றம் உள்ளிட்ட பல்வேறு பிற பொழுதுபோக்குகளை வழங்கின. இயற்கையை ரசித்தல் மற்றும் திரையரங்க ரீதியான கலைத்திறன்கள் ஆகியவை ஸ்பாவிற்கு செல்லும் நபர்களுக்கான கூடுதல் ஊக்கப்பரிசுகளாக வழங்கப்பட்டன. சில ஐரோப்பிய அரசுகள் ஸ்பா சிகிச்சையின் மருத்துவ நன்மைகளையும் ஏற்றுக்கொண்டு நோயாளிகளின் செலவினங்களின் பகுதியையும் செலுத்தியது. இந்தவகையான பல ஸ்பாக்கள் உடற் பருமன் மற்றும் அதிகமான அனுபவித்தல் ஆகியவற்றில் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் மேலும் பல்வேறு பிற மருத்துவக் கோளாறுகளை உடையவர்களுக்கு வேண்டியவற்றை அளித்தது. இந்தவகையான பல ஸ்பாக்கள் உடற் பருமன் மற்றும் அதிகமான அனுபவித்தல் ஆகியவற்றில் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் மேலும் பல்வேறு பிற மருத்துவக் கோளாறுகளை உடையவர்களுக்கு வேண்டியவற்றை அளித்தது.[7]

உயர்ந்த மனிதர்களின் பூல் ஹவுஸ், ஜெப்பர்ஸன் பூல்ஸ், வார்ம் ஸ்பிரிங்ஸ், விர்ஜினியா, 1761ம் ஆண்டில் கட்டப்பட்ட இது, அமெரிக்காவிலுள்ள பழமையான ஸ்பா கட்டிடமாக உள்ளது. ஸ்பார் நீரூற்றானது கட்டிடத்தின் மையத்திலிருந்து விழுகின்றது.

அதிபர் தாமஸ் ஜெப்பர்ஸன் இங்கு குளித்தார்.

குடியேற்ற அமெரிக்காவில் ஸ்பாக்கள்[தொகு]

சில ஐரோப்பிய காலனி நாடுகள் மருத்துவ தேவைக்காக வெப்ப நீர் சிகிச்சை அறிவை தம்முடன் கொண்டு வந்தனர், மேலும் பிறர் பூர்வீக அமெரிக்கர்களிடமிருந்து வெப்ப நீரூற்றுகளின் நன்மைகளைக் கற்றனர். ஐரோப்பியர்கள் பல்வேறு இந்தியப் பழங்குடியினரிடமிருந்து பல வெப்ப மற்றும் குளிர்ந்த நீரூற்றுக்களை மெதுவாகப் பெற்றனர். பின்னர் அவர்கள் நீரூற்றுக்களை ஐரோப்பிய எண்ணங்களுக்கு பொருத்தமாக மேம்படுத்தினர். 1760களில் பிரிட்டிஷ் குடியேற்ற நாடுகளைச் சேர்ந்தவர்கள் கனெக்ட்டிகுட், பென்னிசில்வானியா, நியூயார்க் மற்றும் விர்ஜினியா ஆகியவற்றில் நீர் குணப்படுத்தல்களைத் தேடுவதில் வெப்ப மற்றும் குளிர்ந்த நீருற்றுக்களுக்குப் பயணம் செய்தனர். பென்னிசில்வானியாவில் உள்ள பாத், மஞ்சள், மற்றும் பிரிஸ்டல் நீரூற்றுகள்; நியூயார்க்கில் உள்ள சரடோகா நீரூற்றுகள், கிண்டர்ஹூக் மற்றும் பால்ஸ்டன் ஸ்பா; மேலும் விர்ஜினியாவில் உள்ள மிதவெப்ப நீரூற்றுகள், வெப்ப நீரூற்றுகள் மற்றும் வெள்ளை கந்தக நீரூற்றுகள், வெஸ்ட் விர்ஜினியா (இப்பொழுது மேற்கு விர்ஜினியாவில் உள்ளது) ஆகியவை இந்த நீரூற்றுகளிடையே மிகவும் அதிகமாகப் பார்வையிடப்பட்டவை.[7]

காலனி நாடுகளின் மருத்துவர்கள் நோய்களுக்கான வெப்ப நீரூற்றுகளை பரிந்துரைக்க மெதுவாகத் தொடங்கினர். அமெரிக்க தேச பக்தரும் மருத்துவருமான டாக்டர். பெஞ்சமின் ரஷ், 1773ம் ஆண்டில் பென்னிசில்வானியாவிலுள்ள்ள பிரிஸ்டல் நீரூற்றுகளைப் பாராட்டினார். 1783ம் ஆண்டில் டாக்டர். சாமுவேல் டென்னியும், 1792ம் ஆண்டில் டாக்டர். வாலெண்டைன் சீமேனும் நியூயார்க்கில் உள்ள சரடோகா நீரூற்றுகளின் நீரைப் பரிசோதித்து நீருற்றுகளின் சாத்தியமுள்ள பயன்பாடுகளைப் பற்றி எழுதினர். பல்வேறு நீரூற்றுகளுக்கு வரும் பார்வையாளர்களைத் தங்கவைக்க தங்கும்விடுதிகள் கட்டப்பட்டன. பயணிகள் தங்கவும், உணவருந்தவும் மற்றும் பானங்கள் பருகவும் முடியும் பொதுவிடுதிகளை தொழில்முனைவோர்கள் திறந்தனர். எனவே அமெரிக்காவில் உடல்நல ரிசார்ட் தொழில்துறை தொடங்கப்பட்டது.[7]

19 ஆம் மற்றும் 20 ஆம் நூற்றாண்டு அமெரிக்காவில் குளியல்[தொகு]

அமெரிக்க புரட்சியின் பின்னர், ஸ்பா தொழில்துறையானது பிரபலமடையத் தொடங்கியது. 1850களின் மத்தியில் வெப்ப மற்றும் குளிர் நீரூற்று ரிசார்ட்கள் 20 மாகாணங்களில் இருந்தன. பெரும்பாலான இந்த ரிசார்ட்கள் ஒத்த கட்டமைப்பு அம்சங்களைக் கொண்டிருந்தன. பெரும்பாலான உடல்நல ரிசார்ட்கள் பெரிய இருகதை மையக் கட்டிடத்தை அருகில் அல்லது நீருற்றுக்களில் அதனைச் சுற்றிலும் சிறிய கட்டமைப்புகளைக் கொண்டிருந்தன. முதன்மை கட்டிடம் விருந்தினர்களுக்கு உணவருந்தும் இடங்கள் மற்றும் சாத்தியமானவை, முதல் தளத்தில் நடனம் முதலியவற்றை வழங்கியது, மேலும் இரண்டாவது கட்டமைப்பு தூங்கும் அறைகளைக் கொண்டிருந்தது. புறத்தேயான கட்டமைப்புகள் தனிநபர் விருந்தினர் பகுதிகளாக இருந்தன மற்றும் துணை கட்டிடங்கள் பெரிய கட்டிடத்தைச் சுற்றிலும் அரைவட்டத்தை அல்லது U-வடிவை உருவாக்கின.[7]

இந்த ரிசார்ட்கள் நீச்சல், மீன்பிடித்தல், வேட்டையாடுதல் மற்றும் குதிரை சவாரி அதேபோன்று குளியலுக்கான கட்டிடங்களை வழங்கின. விர்ஜினியா ரிசார்ட்கள் குறிப்பாக வெண்மை கந்தக நீரூற்றுகள் உள்நாட்டுப் போரின் முன்னரும் பின்னரும்பிரபலத்தை நிரூபித்ததன. உள்நாட்டுப் போருக்குப் பின்னர், ஸ்பா விடுமுறைகள் போர்வீரர்கள் குளித்து தங்கள் காயங்களைக் குணப்படுத்தித் திரும்பும்படியாக மிகவும் பிரபலமாகின, மேலும் அமெரிக்கப் பொருளாதாரம் அதிகமான ஒய்வுநேரத்தை அனுமதித்தது. நியூயார்க்கிலுள்ள சரட்டோகா நீரூற்றுகள் இந்த வகையான செயல்பாடுகளுக்கான முக்கிய மையங்களில் ஒன்றாகின. குளியலில் சூதாட்டம், உல்லாசம், குதிரைப் பந்தையம் மற்றும் நடனம் ஆகிய ஆர்வமுள்ள சமுதாயச் செயல்பாடுகளுக்கு மிதவெப்ப அல்லது கர்பனேற்றம் செய்யப்பட்ட நீரூற்று நீரைப் பருகுதலானது முன்னுரையாக இருக்கின்றது.[7]

நியூயார்க்கிலுள்ள சரட்டோகா நீரூற்றுகள் 1830களில் நீட்டிக்கப்பட்ட கட்டமைப்பு மேம்பாட்டைக் கொண்டிருந்தன — அந்தநேரத்தில் அரக்கன்சாஸின் வெப்ப நீரூற்றுகளின் கட்டிடங்கள், குறிப்பாக தனித்தன்மையான விவரப்படுத்துதலின்றி சிறிய மரக்கட்டை மற்றும் சட்டக கட்டமைப்புகளைக் கொண்டிருந்தன — இவை காலநிலையிலிருந்து தங்கியிருப்பவர்களை காக்க அடிப்படை உறைகளை அளிக்கிறது. 1815ம் ஆண்டில் சரடோகா பெரிய, நான்கு கட்டமைப்பு, கிரேக்க புத்துயிர் அளிப்பு விடுதிகளைக் கொண்டிருந்தது. அந்த இடத்திற்கான ரயில் மற்றும் நீராவிக் கப்பல் சேவை கிடைக்கும் தன்மையானது 1832ம் ஆண்டில் அதிக மதிநுட்பமிக்க வாடிக்கையாளர்களின் மிகப்பெரிய எண்ணிக்கையைக் கொண்டிருந்தைக் குறித்தது. விடுதிகளுடன் தொடர்புடைய தங்கும் அறைகளில் அல்லது சிறிய குளியல் அறைகளில் வழங்கப்பட்ட தனிச்சிறப்பன குளியல்கள் தவிர, 19 ஆம் நூற்றாண்டின் போது சரடோகாவின் மேம்பாடானது குளியலைத் தவிர பிற ஓய்வு நாட்டங்களின் அடிப்படையினானது. இருப்பினும் நியூயார்க்கிலுள்ள சரடோகா மற்றும் பிற ஸ்பாக்கள் அவர்களின் மேம்பாடுகளை ஆரோக்கியமான கனிம நீர்களைச் சுற்றிலும் மையப்படுத்தப்பட்டது, அவர்களின் உண்மையான அட்டையை இழுத்தலானது சிக்கலான சமுதாய வாழ்வாக இருந்தது — அது சமீபத்திய பாரிஸ் நகரிகங்களைக் காண்கின்ற குதிரைப்பந்தையத்தில் சூதாட்டத்திலிருந்து நாட்டங்களை உள்ளடக்கியது. கோடைகாலத்திற்கு மலைப்பிரதேசங்களுக்குச் செல்லுதலானது அதைச் செய்ய முடிந்த நகர்ப்புறத்தவர்களால் எடுக்கப்பட்ட முக்கிய வெளியேற்றமாக இருந்தது, சரடோகா கோடைகாலச் செயல்பாட்டிற்கான மையமாகியது. தனியார் மேம்பாடனது பெரிய நடன அறைகள், ஓபரா இல்லங்கள், கடைகள் மற்றும் கிளப் இல்லங்கள் ஆகியவற்றைக் கொண்ட மிகப்பெரிய தங்கும்விடுதிகளை அமைத்தது. 1865ம் ஆண்டில் யூனியன் ஹோட்டல் அதன் சொந்த முற்றவெளியை செயற்கை நீரூற்று மற்றும் இயல்பான புல்தரை மற்றும் இரண்டு சிறிய குளியல் இல்லங்கள் ஆகியவற்றுடன் கொண்டிருந்தது. இன்னும், 19 ஆம் நூற்றாண்டின் போது குளியல் இல்லங்கள் துணைக் கட்டமைப்புகளாகவே இருந்தன, ரிசார்ட்டின் மைய அம்சங்களாக இல்லை.[7]

19 ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதிப் பகுதி நடைபெற்றுக்கொண்டிருந்த போது, மேற்கத்திய தொழில்முனைவோர் மிசிசிப்பி ஆற்றிலிருந்து மேற்குக் கடற்கரை வரையில் ரிசார்ட்டுகளில் இயற்கையான வெப்ப மற்றும் குளிர் நீரூற்றுக்களை உருவாக்கினர். இந்த ஸ்பாக்களில் பெரும்பாலானவை அவர்களின் வாடிக்கையாளர்களுக்கு தொட்டிக் குளியல்கள், ஆவிக் குளியல்கள், பீச்சுத் தெளிப்புகள், ஊசிக் குளியல்கள் மற்றும் குளியல் குளம் ஆகியவற்றை வழங்கின. இந்த ரிசார்ட்டுகளுக்கு ரயில் பயணத்தை ஊக்குவிக்க நாடு முழுவதும் பல்வேறு ரயில்பாதைகள் வழங்கப்பட்டுள்ளன. அரக்கன்சாஸ் வெப்ப நீரூற்றுகள், செயிண்ட் லூயிஸ் மற்றும் சிகாகோ ஆகியவற்றின் மிகப்பெரிய மாநகரங்களில் இருந்து வரும் மக்களுக்கான முக்கியமான ரிசார்ட் ஆனது.[7]

ஸ்பாக்களின் பிரபலத்தன்மை 20 ஆம் நூற்றாண்டிலும் தொடர்ந்தது. இருப்பினும் சில மருத்துவ விமர்சகர்கள், விர்ஜினியாவின் ஹாட் ஸ்பிரிங்க்ஸ் மற்றும் நியூயார்க்கின் சரடோகா ஸ்பிரிங்க்ஸ் போன்ற பிரபல ரிசார்ட்டுகளில் உள்ள வெந்நீரூற்றுகள் சாதரண வெந்நீர்களை விட அதிகமான ஆரோக்கிய நலன்களைக் கொண்டிருக்கவில்லை என்று குற்றம் சாட்டினர். பல்வேறு ஸ்பா உரிமையாளர்கள் அவர்களின் நோயாளிக்களுகான சிறந்த நீர்சிகிச்சையை மேம்படுத்துதலின் மூலமாக அந்த விமர்சனங்களுக்குப் பதிலளித்தனர். சரடோகா ஸ்பாவில், இதயம் மற்றும் சுற்றோட்ட ஒழுங்கின்மைகள், வாதப் பிணிகள், பதற்ற ஒழுங்கின்மைகள், வளர்சிதை நோய்கள் மற்றும் தோல் வியாதிகள் ஆகியவற்றுக்கான சிகிச்சைகள் மேம்படுத்தப்பட்டன. 1910ம் ஆண்டில் நியூயார்க் மாகாண அரசாங்கம் தன்னலப் பயன்படுத்தலில் இருந்து நீரூற்றுகளைக் காக்க முக்கிய நீரூற்றுகளை வாங்கத் தொடங்கியது. பிராங்க்ளின் டெலனோ ரூஸ்வெல்ட் நியூயார்க்கின் கவர்னராக இருந்த போது, அவர் சரடோகாவில் ஐரோப்பிய வகையிலான ஸ்பா மேம்பாட்டிற்கு நிர்ப்பந்தித்தார். புதிய வளாகத்திற்காக கட்டிடவியலாளார்கள் ஐரோப்பாவில் குளியலுக்கான தொழில்நுட்பக் கூறுகளை படிப்பதில் இரண்டு ஆண்டுகள் செலவழித்தனர். 1933ம் ஆண்டில் நிறைவு செய்யப்பட்டது, மேம்பாடானது மூன்று குளியல் இல்லங்களைக் கொண்டிருந்தது — லிங்கோலன், வாஷிங்டன் மற்றும் ரூஸ்வெல்ட் ஆகியவற்றில் - பருகுதல் மண்டபம், நீரூற்றுக்கள் மண்டபம் மற்றும் சைமன் பாரூக் ரிசர்ஜ் இன்ஸ்டியூட் இல்லக் கட்டிடம் ஆகியவை. நான்கு கூடுதல் கட்டிடங்கள், பொழுது போக்கு பகுதி மற்றும் தொடர் வளைவு இல்லம் மற்றும் நீலநிற சோடினைப்பீங்கான் டெர்ரகோட்டா டைலைக் கொண்டு அலங்காரப்படுத்தப்பட்ட நீச்சல் குளம் ஆகியவற்றை ஒருங்கிணைத்தது. சரடோகா ஸ்டேட் பார்க்கின் புதியத்தரமான கட்டிடங்கள் இயல்பான செங்க்குத்து அச்சு, திண்ம செங்கல் சுவர் மற்றும் கல்லும் கான்கிரீட்டும் கலந்த ரோமானிய புத்துப்பிப்பு விளக்கம் ஆகியவற்றைக் கொண்டு மிகப்பெரிய அளவில் அமைக்கப்பட்டன. ஸ்பாவானது நடைபாதை 18 மைல்கள் (29 km) நீளம் கொண்ட 1,200-ஏக்கர் (4.9 km2) பரப்பளவைக் கொண்ட இயற்கைப் பூங்காவால் சூழப்பட்டிருந்தது, "அதன் தோப்பு மற்றும் பள்ளத்தாக்கு வழியாக அறிவியல் ரீதியாக கணிக்கப்பட்ட சாய்வுவிகிதத்தில் அளவிடப்பட்ட நடைகளானது, பேரிரைச்சலைக் கொண்ட நீரூற்றுகள் அதன் தோற்றங்களுக்கு எதிர்பாரத தொடுதல்களை சேர்க்கின்றது, கீசர் புரூக்கின் குதிக்கும் நீரானது நல்ல சாலைகளின் தாழ்வுப் பாலங்களில் விழுகின்றது. முழு நன்மை பூங்காவின் இயற்கை எழிலால் எடுத்துக்கொள்ளப்பட்டிருக்கிறது, ஆனால் இயல்பான புல்வெளி எதுவுமில்லை". ஊக்குவிப்பு இலக்கியங்கள் மீண்டும் விளம்பரப்படுத்தும் ஸ்பாவிற்கு நேரடியாக வெளியேயான கவர்ந்திழுப்புகள்: ஷாப்பிங், குதிரைப்பந்தையங்கள், புரட்சிகர போர் வரலாற்றுடன் தொடர்புடைய வரலாற்றுத் தளங்கள் ஆகியவை. ஜூலை 1935ம் ஆண்டில் நியூயார்க் கவர்னர் ஹெர்பர்ட் லீமேன் பொதுமக்களுக்கு புதிய கட்டிடங்களைத் திறந்து வைத்தார்.[7]

இந்த காலகட்டத்தில் நாட்டில் இருந்த பிற முன்னணி ஸ்பாக்கள் ஆவண, இண்டியானாவின் பிரெஞ்சு லிக்; வெஸ்ட் விர்ஜினியாவின் வெப்ப நீரூற்றுகள் மற்றும் வெண்மை கந்தக நீருற்றுகள்; அரக்கன்சாசின் வெப்ப நீரூற்றுகள்; மற்றும் ஜியார்ஜியாவின் மித வெப்ப நீரூற்றுகள். குளித்தல் மற்றும் வீர் அருந்துதல் மற்றும் கழிவு வெளியேற்றுதல் வாயிலாக உடற் பருமன் மற்றும் மலச்சிக்கல் ஆகியவற்றுக்கு சிகிச்சையளிப்பதில் பிரெஞ்சு லிக் தனிச்சிறப்பு பெற்றது. விர்ஜினியாவின் வெப்ப நீரூற்றுகள் செரித்தல் வியாதிகள் மற்றும் இதய நோய்கள் சிகிச்சையிலும், வெண்மை கந்தக நீருற்றுகள் இந்த வியாதிகள் மற்றும் தோல் வியாதிகள் சிகிச்சையிலும் தனிச்சிறப்பு பெற்றவை. இரண்டு ரிசார்ட்டுக்களுமே குளியலை வழங்கின, அங்கு ஆழமற்ற குளத்தில் படுக்கவைக்கப்பட்ட நோயாளிகள் மீது தொடர்ந்து நீரில் சுத்தம் செய்யப்படும். ஜியார்ஜியாவின் மித வெப்ப நீரூற்றுகள் குளியல் மற்றும் உடற்பயிற்சி செயல்முறை மூலமாக இளம்பிள்ளை வாத சிகிச்சைக்காக பெருமதிப்பைப் பெற்றது. அதிபர் பிராங்க்ளின் டி. ரூஸ்வெல்ட், முன்னதாக சரடோகாவை ஆதரித்தார், இவர் அடிக்கடி செல்பவரும் இந்த ஸ்பாவை முன்மொழிந்தவராவார்.[7]

== ஸ்பா சிகிச்சை == நலநீராட்டு சிகிச்சை உடல் சிகிச்சை , ஸ்பா சிகிச்சை அல்லது அழகூட்டுகின்ற சிகிச்சை என்பது உடலின் நலத்திற்கு உதவும் மருத்துவமற்ற செய்முறை. இது பெரும்பாலும் ரிசார்ட், சேருமிட ஸ்பா, டே ஸ்பா, அழகு நிலையம் அல்லது பள்ளியில் நடத்தப்படுகின்றது.

பொதுவான சிகிச்சைகள் பின்வருகின்றன:

சமீபத்திய போக்குகள்[தொகு]

மாகாக்யூகள் ஜப்பானின் நகனோவிலுள்ள ஒரு திறந்த வெளி வெப்ப நீரூற்றை அல்லது ஆன்சென்னை அனுபவிக்கின்றனர்.

1930களின் இறுதியில் அமெரிக்காவில் 2,000 கும் மேற்பட்ட வெப்ப- அல்லது குளிர்-நீரூற்றுக்கள் உடல்நலப் பாதுகாப்பு ரிசார்ட்கள் இயக்கப்பட்டன. இந்த எண்ணிக்கை 1950களில் அதிகமாக குறைக்கப்பட்டது மற்றும் அடுத்தடுத்த பத்தாண்டுகளில் தொடர்ந்து சரிந்தது. சமீபகாலத்தில், அமெரிக்காவில் ஸ்பாக்கள் பாரம்பரிய குளியல் செயல்பாடுகளை விடவும் சீரான உணவுப் பழக்கம், உடற்பயிற்சி அல்லது பொழுது போக்கு நிகழ்ச்சிகளை வலியுறுத்தின.

சமீபகாலம் வரையில், அமெரிக்காவில் பொது குளியல் மருத்துவத் துறையானது மந்தமான நிலையில் நிலைத்திருக்கிறது.[7] எனினும், ஐரோப்பாவில், நோய் நீக்க இயல்புடைய குளியல்கள் எப்பொழுதும் அதிக பிரபலம், மற்றும் இன்றும் நிலைத்திருக்கின்றன. ஜப்பானிலும் அது உண்மை, அங்கு பாரம்பரிய வெப்ப நீரூற்றுக் குளியல்கள் ஆன்சென் எனப்படுகின்ற இவை, எப்போதும் அதிகமான பார்வையாளர்களால் கவரப்படுகின்றன.

ஆனால் அமெரிக்காவிலும் ஆரோக்கியம் மற்றும் உடல்நலப் பாதுகாப்பின் மேல் கவனம் அதிகரிக்கின்றன, அது போன்ற சிகிச்சைகள் மீண்டும் பிரபலமாகின்றன.[9]

ரிசார்ட் அல்லது சிகிச்சைப் பகுதி[தொகு]

  • சேருமிட ஸ்பா, தனிநபர் கவனிப்புச் சிகிச்சைகளுக்கான ரிசார்ட்.
  • டே ஸ்பா, அழகு நிலைய வடிவம்.
  • ஸ்பா நகரம், நீரின் குணமாக்குதல் பண்புக்காக பார்வையிடப்படும் நகரம்.

மருந்தளிப்பு அல்லது உபகரணம்[தொகு]

சர்வதேச ஸ்பா கூட்டமைப்பு வரையறைகள்[தொகு]

{0ஸ்பா{/0} - மனம், உடல் மற்றும் ஆன்மாவைப் புதுப்பிக்கின்ற பல்வேறான தொழில்முறை சேவைகள் மூலமாக ஒட்டுமொத்த நல்வாழ்வுக்கும் ஒதுக்கிவைக்கப்பட்ட இடங்கள்.[11]

ஸ்பா வகைகள்[தொகு]

  • கிளப் ஸ்பா - ஆரோக்கியமான உடல்வலிமையை முதன்மை நோக்கமாகக் கொண்ட வளாகம், மேலும் இது தினந்தோறும் பயன்படுத்தும் அடிப்படையில் தொழில்முறையாக நிர்வகிக்கப்பட்ட பல்வேறு வகையான ஸ்பா சேவைகளை வழங்குகின்றது.
  • உல்லாசக் கப்பல் ஸ்பா – உல்லாசக் கப்பலில் தொழில்முறையாக நிர்வகிக்கப்பட்ட பல்வேறு வகையான ஸ்பா சேவைகள், உடல்வலிமை மற்றும் ஆரோக்கியம் ஆகியவற்றையும் ஸ்பா சமையல் பாணி மெனு விருப்பங்களையும் ஸ்பா வழங்குகின்றது.
  • டே ஸ்பா – ஸ்பா கிளையண்ட்களுக்கு தினந்தோறும் பயன்படுத்தும் அடிப்படையில் தொழில்முறையாக நிர்வகிக்கப்பட்ட பல்வேறு வகையான ஸ்பா சேவைகளை வழங்குகின்றது.
  • பல் சார்பு ஸ்பா – ஸ்பா சேவைகளுடன் பாரம்பரிய பல் சிகிச்சைகளை இணைந்து வழங்கும் ஒரு உரிமம் பெற்ற பல்மருத்துவரின் கட்டுப்பாட்டில் இயங்குகின்ற வாளாகம்.
  • சேருமிட ஸ்பா - சேருமிட ஸ்பா என்பது ஸ்பாவுக்கு செல்வோர்களுக்கு ஆரோக்கிய நடைமுறைகளை மேம்படுத்த தனிப்பட்ட முறையில் வழிகாட்டுதலை முதன்மை நோக்கமாகக் கொண்ட வளாகம் ஆகும். வரலாற்று ரீதியான ஒரு ஏழு நாள் தங்கியிருத்தலானது, இந்த வாழ்க்கைப் பாணி உருமாற்றத்தை ஸ்பா சேவைகள், உடற்கூறு வலிமைச் செயற்பாடுகள், உடல்நலக் கல்வி, ஆரோக்கியமான உணவுப் பாணிகள் மற்றும் சிறப்பு ஆர்வத் திட்டமிடுதல் ஆகியவற்றைக் கொண்ட முழுமையான உடல் நலப் பாதுகாப்புத் திட்டத்தை வழங்குவதன் மூலமாக நிறைவேற்ற முடியும்.
  • மருத்துவ ஸ்பா - உரிமம் பெற்ற உடலநலப் பாதுகாப்பு நிபுணரின் மேற்பார்வையில் முழுநேரமாகச் செயல்படுகின்ற மையமான இது, ஸ்பா சேவைகள், அதேபோன்று பாரம்பரிய, அன்பான மற்றும்/அல்லது மாற்று தெரபிகள் மற்றும் சிகிச்சைகளை ஒருங்கிணைத்த ஒரு சுற்றுச்சூழலில் முழுமையான மருத்துவ மற்றும் உடல்நலப் பாதுகாப்பு ஆகியவற்றை வழங்குவதை முதன்மையான நோக்கமாகக் கொண்டது. இந்த மையம் அதன் அலவலர் நடைமுறை நோக்கில் இயக்கப்படுகின்றது, இது அழகுணர்ச்சி சார்ந்த/அழகூட்டுகின்ற மற்றும் தடுப்பு முறை/உடல்நல செயல்முறைகள் மற்றும் சேவைகள் ஆகியவற்றைக் கொண்டுள்ளன. இந்த ஸ்பாக்கள் பொதுவாக பல்வேறு மருத்துவக் களிமண்களைச் செயல்படுத்துகின்ற குளியல் மருத்துவ/0}த்தைப் பயன்படுத்துகின்றன.

    "குளியல் மருத்துவ சிகிச்சைகள் வேறுபட்ட நோக்கங்களைக் கொண்டிருக்கலாம். ஸ்பா அமைப்புகளில், கீல்வாதம் மற்றும் முதுகுவலி போன்ற நிலைகளை குணப்படுத்த அவற்றை பயன்படுத்த முடியும், இவை காயம் அல்லது நோயுற்ற பின்னர் அல்லது நோய் எதிர்ப்பு மண்டலத்தை ஊக்குவிக்க தசைகளைக் கட்டமைக்கின்றன, மேலும் அவர்கள் தினந்தோறும் தோன்றும் அழுத்தத்திலிருந்து நிவாரணமாக அனுபவிக்கலாம்."[12]

  • கனிம நீரூற்று ஸ்பா - ஸ்பாவானது இயற்கைக் கனிமங்களின் மூலங்களை அதே இடத்தில் வழங்குகின்றன, குளியல் மருத்துவச் சிகிச்சைகளில் வெப்ப அல்லது கடல் நீர் பயன்படுத்தப்படுகின்றது.
  • ரிசார்ட்/விடுதி ஸ்பா - ரிசார்ட் அல்லது விடுதியில் சொந்தமாக அமைக்கப்பட்ட தொழில்முறையாக நிர்வகிக்கப்பட்ட ஸ்பாவானது, பல்வேறு வகையான ஸ்பா சேவைகள், உடல்வலிமை மற்றும் ஆரோக்கியக் கூறுகள் ஆகியவற்றையும் ஸ்பா சமையல் பாணி மெனு விருப்பங்களையும் வழங்குகின்றது.

குறிப்புகள்[தொகு]

  1. ஜேர்னல் ஆப் ஹிஸ்டரி ஆப் மெடிசன் அண்ட் அலைய்டு சயின்சஸ், ஜியார்ஜ் ரோசன், யேழ் யுனிவர்சிட்டி டிப்ட். ஆப் த ஹிஸ்டரி ஆப் சயின்ஸ் அண்ட் மெடிசின், பிராஜெக்ட் மூஸ், எச். ஸ்ஹூமேன், 1954
  2. எ ப்ரீப் ஹிஸ்டரி ஆப் ஸ்பா தெரபி, எ வான் டுபர்ஜென் அண்ட் எஸ் வான் டெர் லிண்டன்
  3. 3.0 3.1 மெடிக்கல் ஹைட்ராலஜி, சிட்னி லிச்ட், சிட்னி ஹெர்மன் லிச்ட், ஹெர்மன் எல். கமேண்ட்ஸ், இ. லிச்ட், 1963 கூகிள் புக்ஸ்
  4. டிஸ்கவர் த ஸ்பா ரிசர்ஜ் ஃபெலோஷிப்
  5. உதாரணமாக, லீசர் அண்ட் ரிக்ரேஷன் மேனேஜ்மெண்ட் , ஜியார்ஜ் தோர்கில்ட்சன், ரூட்லெட்ஜ், 2005, ISBN 0415309956 "Sanitas+Per+Aqua" கூகிள் புக்ஸ்
  6. உலகளாவிய வார்த்தைகள்
  7. 7.00 7.01 7.02 7.03 7.04 7.05 7.06 7.07 7.08 7.09 7.10 7.11 7.12 7.13 7.14 7.15 7.16 7.17 7.18 7.19 7.20 7.21 7.22 7.23 7.24 7.25 7.26 7.27 7.28 7.29 7.30 Paige, John C; Laura Woulliere Harrison (1987). Out of the Vapors: A Social and Architectural History of Bathhouse Row, Hot Springs National Park. U.S. Department of the Interior. http://www.nps.gov/history/history/online_books/hosp/bathhouse_row.pdf. 
  8. "A Brief History of Scarborough Spa". பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-06-16.
  9. "த இன்கிரீசிங் போக்கஸ் ஆன் பிட்னஸ் அண்ட் வெல்னெஸ் ஹேஸ் ப்யூயல்டு த ரீமெர்ஜென்ஸ் ஆப் த ஸ்பா இண்டஸ்ட்ரி..." அன்னே வில்லியம்ஸ், ஸ்பா பாடிவொர்க்: எ கைடு பார் மசாஜ் தெரபிஸ்ட்ஸ். லிப்பின்காட் வில்லியம்ஸ் & வில்கின்ஸ், 2006. ப. 173. ISBN 0781755786.
  10. "த இன்கிரீசிங் போக்கஸ் ஆன் பிட்னஸ் அண்ட் வெல்னெஸ் ஹேஸ் ப்யூயல்டு த ரீமெர்ஜென்ஸ் ஆப் த ஸ்பா இண்டஸ்ட்ரி அண்ட், வித் இட், த யூஸ் ஆப் ஃபங்கோ [மெடிசினல் கிளே] பார் ஹீலிங்." அன்னே வில்லியம்ஸ், ஸ்பா பாடிவொர்க்: எ கைடு பார் மசாஜ் தெரபிஸ்ட்ஸ். லிப்பின்காட் வில்லியம்ஸ் & வில்கின்ஸ், 2006. ப. 173. ISBN 0781755786.
  11. http://www.experienceispa.com த இண்டர்நேஷனல் SPA அசோசியேஷன்
  12. ஜானே க்ரெப்பின்-பைலே, ஜான் டப்ள்யூ. ஹார்கப், ஜான் ஹாரிங்க்டன், த ஸ்பா புக்: த ஆபிசியல் கைடு டூ ஸ்பா தெரபி. ‎ பப்ளிஷர்: சென்கேஜ் லேர்னிங் EMEA, 2005. ப. 1959 ISBN 1861529171
"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=மருத்து_நீருற்று&oldid=3528646" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது