இரேனியம் அறுபுளோரைடு

இரேனியம் அறுபுளோரைடு
பெயர்கள்
	ஐயூபிஏசி பெயர் இரேனியம்(VI) புளோரைடு
	வேறு பெயர்கள் இரேனியம் அறுபுளோரைடு
இனங்காட்டிகள்
சிஏஎசு எண்	10049-17-9
EC number	233-172-2
	InChI InChI=1S/6FH.Re/h6*1H;/q;;;;;;+6/p-6;
யேமல் -3D படிமங்கள்	Image
பப்கெம்	66231
	SMILES F[Re](F)(F)(F)(F)F;
UNII	U1FW6E300T
பண்புகள்
மூலக்கூறு வாய்பாடு	F6Re
வாய்ப்பாட்டு எடை	300.20 கி/மோல்
தோற்றம்	மஞ்சள் நிறப்படிக திண்மம்
அடர்த்தி	4.94g/mL
உருகுநிலை	18.5 °C (65.3 °F; 291.6 K)
கொதிநிலை	33.7 °C (92.7 °F; 306.8 K)
	மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும்; பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும்.
	Infobox references

இரேனியம் அறுபுளோரைடு (Rhenium hexafluoride) என்பது ReF₆ என்ற மூலக்கூற்று வாய்ப்பாடு கொண்ட ஒரு கனிம வேதியியல் சேர்மமாகும். இரேனியம் மற்றும் புளோரின் சேர்ந்து உருவாகும் இச்சேர்மம் இரேனியம்(VI) புளோரைடு என்ற பெயராலும் அழைக்கப்படுகிறது. அறியப்பட்டுள்ள 17 இரட்டை அறுபுளோரைடுகளில் இரேனியம் அறுபுளோரைடும் ஒன்றாகும்.

தயாரிப்பு[தொகு]

கூடுதலான இரேனியம் உலோகத்துடன் இரேனியம் எழுபுளோரைடை அழுத்தக் கலனில் 300 பாகை செல்சியசு வெப்பநிலையில் சேர்த்து வினைபுரியச் செய்தால் இரேனியம் அறுபுளோரைடு உருவாகிறது^[2]

6 ReF7 + Re → 7 ReF6

இயற்பியல் பண்புகள்[தொகு]

அறை வெப்பநிலையில் இரேனியம் அறுபுளோரைடு நீர்மமாகக் காணப்படுகிறது.18.5 பாகை செல்சியசு வெப்பநிலையில் மஞ்சள் நிறத் திண்மமாக இது உறைகிறது. இச்சேர்மத்தின் கொதிநிலை 33.7 பாகை செல்சியசு^[1] ஆகும்.

கட்டமைப்பு[தொகு]

−140 பாகை செல்சியசு வெப்பநிலையில் Pnma இடக்குழுவுடன், ஏ = 9.417 Å, பி = 8.570 Å, மற்றும் சி = 4.965 Å என்ற அணிக்கோவை அளபுருக்களுடன் செஞ்சாய்சதுரமாக இரேனியம் அறுகுளோரைடு படிக வடிவம் கொண்டுள்ளது. இதன் கட்டமைப்பில் உள்ள அலகுகூட்டிற்கு நான்கு முற்றுறா வாய்ப்பாடுகள் இச்சேர்மத்திற்கு 4.94 செ.மீ -3 அடர்த்தியைக் கொடுக்கின்றன^[2]. வாயு அல்லது நீர்மநிலைக்கு அத்தியாவசியமான (Oh) இடக்குழுவுடன் எண்முக மூலக்கூற்று வடிவமைப்பை இரேனியம் அறுபுளோரைடு ஏற்றுள்ளது. Re–F பிணைப்பின் பிணைப்பு நீளம் 1.823 Å ஆகும்^[2].

பயன்[தொகு]

மின்னணுவியல் துறையில் இரேனியம் படங்களை பதிவுசெய்ய ஒரு வணிக முக்கியத்துவம் மிக்க பொருளாக இரேனியம் அறுபுளோரைடு பயன்படுகிறது^[3].

மேற்கோள்கள்[தொகு]

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 CRC Handbook of Chemistry and Physics, 90th Edition, CRC Press, Boca Raton, Florida, 2009, ISBN 978-1-4200-9084-0, Section 4, Physical Constants of Inorganic Compounds, p. 4-85.
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 T. Drews, J. Supeł, A. Hagenbach, K. Seppelt: "Solid State Molecular Structures of Transition Metal Hexafluorides", in: Inorganic Chemistry, 2006, 45 (9), S. 3782–3788; எஆசு:10.1021/ic052029f; PubMed.
↑ Meshri, D. T. (2000). "Fluorine Compounds, Inorganic, Rhenium". Kirk-Othmer Encyclopedia of Chemical Technology. doi:10.1002/0471238961.1808051413051908.a01. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0471238961.

மேலும் படிக்க[தொகு]

Gmelins Handbuch der anorganischen Chemie, System Nr. 70, Rhenium, Part A, pp. 102–105.

புற இணைப்புகள்[தொகு]

Rhenium hexafluoride at webelements.com..

[CRC_HANDBOOK_ReF6-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 CRC Handbook of Chemistry and Physics, 90th Edition, CRC Press, Boca Raton, Florida, 2009, ISBN 978-1-4200-9084-0, Section 4, Physical Constants of Inorganic Compounds, p. 4-85.

[D_BLOCK_XF6-2] 2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 T. Drews, J. Supeł, A. Hagenbach, K. Seppelt: "Solid State Molecular Structures of Transition Metal Hexafluorides", in: Inorganic Chemistry, 2006, 45 (9), S. 3782–3788; எஆசு:10.1021/ic052029f; PubMed.

[3] Meshri, D. T. (2000). "Fluorine Compounds, Inorganic, Rhenium". Kirk-Othmer Encyclopedia of Chemical Technology. doi:10.1002/0471238961.1808051413051908.a01. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0471238961.

[1]

[2]

[3]