பீட்டில்ஸ்
| பீட்டில்ஸ் | |
|---|---|
 1964ஆம் ஆண்டின் "நான்கு நண்பர்கள்"
வலஞ்சுழியாக: இடது மேல் படம்: ஜான் லெனான்(John Lennon), வலது மேல் படம்: பால் மாக் கார்ட்னி (Paul McCartney), வலது கீழ்ப் படம்: ரிங்கோ ஸ்டார் (Ringo Starr) மற்றும் இடது கீழ்ப் படம்: ஜார்ஜ் ஹாரிசன்(George Harrison) | |
| பின்னணித் தகவல்கள் | |
| பிறப்பிடம் | Liverpool, England |
| இசை வடிவங்கள் | |
| இசைத்துறையில் | 1960–1970 |
| வெளியீட்டு நிறுவனங்கள் | தளப் பட்டியல்: *பார்லோபோன் (Parlophone) * ஆப்பிள் ரெக்கார்ட்ஸ் (Apple Records) * காபிடல் ரெக்கார்ட்ஸ் (Capitol Records) |
| இணைந்த செயற்பாடுகள் | தளப் பட்டியல்: * கற்சுரங்க மனிதர்கள் (The Quarrymen) * பில்லி பிரெஸ்டன் (Billy Preston) * பிளாஸ்டிக் ஓனோ பாண்டு |
| இணையதளம் | thebeatles |
| முன்னாள் உறுப்பினர்கள் |
பார்க்க: உறுப்பினர்கள் |
| த பீட்டில்ஸ் | |
|---|---|
 | |
| பின்னணித் தகவல்கள் | |
| பிறப்பிடம் | லிவர்பூல் - இங்கிலாந்து |
| இசை வடிவங்கள் | ராக்/பாப் இசை |
| இசைத்துறையில் | கி.பி. 1960–1970 |
| உறுப்பினர்கள் | ஜான் லெனன் பௌல் மக்கார்டினி ஜார்ஜ் ஹாரிஸன் ரிங்கோ ஸ்டார் |
| முன்னாள் உறுப்பினர்கள் | ஸ்டுவர்ட் ஸ்ட்கிளிப் பீட் பெஸ்ட் |
பீட்டில்ஸ் (The Beatles) இங்கிலாந்தின் லிவர்பூல் மாகாணத்தைச் சார்ந்த புகழ்பெற்ற ஒரு ராக் இசைக்குழுவாகும்.[1] 1960-ல் இக்குழு உருவானது. 1962 முதல் இந்த இசைக்குழுவில் ஜான் லெனன், பௌல் மக்கார்ட்டினி, ஜார்ஜ் ஹாரிசன் மற்றும் ரிங்கோ ஸ்டார் ஆகியோர் உறுப்பினர்களாக இருந்தனர். இசைக்குழு வரலாற்றில் இவர்களுடைய காலத்தில் மட்டுமல்லாது எல்லாக் காலங்களிலுமே தனிப்பெருமை வாய்ந்த குழுவாக இருந்த பெருமை பீட்டில்ஸையே சாரும். மிகவும் புகழ் பெற்ற இசைக்குழுவாக இவர்கள் வளர்ந்தபோது, பீட்டில்மேனியா எனப்படும் அளவுக்கு இக்குழுவின்மீது ரசிகர்களிடையே மிகுந்த பற்று வளர்ந்தது. அவர்களின் பாட்டுக்களும் நாளாக நாளாக மிகவும் முன்னேற்றம் அடைந்தது. வளர்ச்சித் தத்துவங்களின் ஒளிவிளக்காய் திகழ்ந்த அவர்களின் பாட்டுக்கள் 1960-களில் சமூக மற்றும் கலாச்சார புரட்சிகளில் ஆழ்ந்த தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது.
வரலாறு[தொகு]
1957–1962: தோற்றம், ஹாம்பர்க்(Hamburg), மற்றும் ஐக்கிய நாட்டு மக்கள் செல்வாக்கு[தொகு]
1957 மார்ச்சில், ஜான் லெனான்(John Lennon) தன்னுடைய பதினாறாம் வயதில், குவாரி பேங்க் உயர்நிலை பள்ளியில், சில நண்பர்களுடன் சேர்ந்து ஒரு குழுவை உருவாக்கினார். அவர்கள் தங்களைச் சுருக்கமாக 'கருப்பு உயர்த்துனர்கள்' (Blackjacks) என்று அழைத்துக்கொண்டனர். பின்னர் தங்கள் பெயரை 'கற்சுரங்க மனிதர்கள்' (Quarrymen) என்று மாற்றிக்கொண்டனர்.[2]
ஜூலை மாதம், லெனானை பதினாறு வயது பால் மெக்கார்ட்னி (Paul McCartney) சந்தித்தார். விரைவில் ஒரு கிட்டார் கலைஞராக சேர்ந்தார்.[3] 1958 பிப்ரவரியில், மெக்கார்ட்னி தனது நண்பர் ஜார்ஜ் ஹாரிஸனை(George Harrison) இசைக்குழுவுக்கு அழைத்தார். லெனான் ஆரம்பத்தில் ஹாரிஸன் மிகவும் இளைஞர் என்ற காரணத்தால் குழுவில் சேர்க்க விரும்பவில்லை. பதினைந்து வயதான ஹாரிஸன் தன்னை குரல் வள ஆய்வுக்கு உட்படுத்திக் கொண்டார். தன் பாடலால், லெனான் மனதில் தன்னைப் பதியச் செய்தார். லெனான் அவரைப் பாராட்டினார். ஹாரிஸனின் நிலைப்பாட்டிற்குப் பின் ஒரு மாதம் கழித்து மெக்கார்ட்னியால் இரண்டாவது கூட்டம் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது. லிவர்பூல் பஸ்சின் மேல் தளத்தில் இசைக்கப்பட்ட "ராஞ்சி(Raunchy)" என்ற இசைக்கருவிப் பாடலுக்கான முன்னணி கிட்டார் பகுதியை அவர் நிகழ்த்தினார்.[4] அவர் முன்னணி கிதார் கலைஞராகப் பதிவானார்.[5][6] 1959 ஜனவரியில், லெனோனின் 'கற்சுரங்க வங்கி(Quarry Bank )' குழுவை விட்டு அனைவரும் வெளியேறினர். லெனோன் லிவர்பூல் கலைக் கல்லூரியில் படிப்பைத் துவங்கினார்.[7] மூன்று கிட்டார் கலைஞர்களும், ஜானி மற்றும் மூண்டோங்ஸ் குழுவினரைக் காட்டிலும் குறைந்தபட்சம் மூன்று மடங்கு அதிகமாகத் தங்களுக்கு ஊதியம் நிர்ணயித்துக் கொண்டனர்.[8] அவர்கள் ஒரு தோலிசைக்கருவி வாசிப்பவர் கிடைத்த போதெல்லாம் ராக் அண்டு ரோல் வாசிக்கத் தொடங்கினர்.[9]
லெனானின் கலை பள்ளி நண்பர் ஸ்டூவர்ட் சுட்க்ளிஃப்(Stuart Sutcliffe), அவரது ஓவியங்களில் ஒன்றை விற்பனை செய்தார். 1960 ஜனவரிஇல் லெனானுடன் குழுவில் இணைந்தார். ஒரு பாஸ் கிதார் வாங்க இணங்கினார்.
பட்டி ஹால்லி (Buddy Holly) மற்றும் கிரிக்கெட்ஸ் (Crickets) ஆகியோருக்கு அஞ்சலி செலுத்துவதற்காக இசைக்குழுவின் பெயரை பீட்டல்ஸ் என்று மாற்றுவதற்கு பரிந்துரைத்தார்.[10][11] ஜூலை ஆரம்பத்தில், தங்கள் குழுவின் பெயரை வெள்ளி பீட்டில்ஸ் (Silver Beetles) என்றும் ஆகஸ்ட் நடுப்பகுதியில் பீட்டில்ஸ் (Beatles) என்றும் மாற்றினர்[12]
பீட்டிலின் அதிகாரப்பூர்வமற்ற மேலாளர், ஆலன் வில்லியம்ஸ் (Allan Williams) ஹாம்பர்க்கில் அவர்களுக்கு ஒரு உறைவிடத்தை ஏற்பாடு செய்தார். முழு நேர டிரம் வாசிப்பவர் இக்குழுவில் இல்லை. எனவே 1960 களின் நடுப்பகுதியில் பீட் பெஸ்ட் (Pete Best) அப்பணிக்குத் தேர்வு செய்யப்பட்டார்.
இந்த இசைக்குழு கூடலக உரிமையாளர் ப்ரூனோ கொஸ்மைடருடன் (Bruno Koschmider) கூடலகத்தை 3½ மாத காலத்திற்கு ஒப்பந்தம் செய்தது.[13] பீட்டில்ஸ் வரலாற்று ஆசிரியர் மார்க் லூயிசோன் (Mark Lewisohn) பின்வருமாறு எழுதுகிறார்: "ஆகஸ்ட் 17 அன்று மாலை அவர்கள் ஹம்பர்க் நோக்கி இழுத்தனர். சிவப்பு-விளக்குப்பகுதி செயல்படத் தொடங்கும் நேரம்... ஒளிரும் நியான் விளக்குகளின் ஒளியில், பல்வேறு பொழுதுபோக்கு வாய்ப்பு அலறல்கள். அதே நேரத்தில், வியாபார வாய்ப்புகளை எதிர்பார்த்து கடை ஜன்னல்களில் சேதமடைந்த ஆடைகள் அணிந்து உட்கார்ந்திருக்கும் பெண்கள்."[14]
ஆரம்பத்தில் பீட்டில்ஸ் இசைக் குழுவிற்கு கொஸ்ஸைமர் இந்திரா கூடலகத்திற்கு ஏற்பாடு செய்தார். இரைச்சல் புகார்கள் காரணமாக 90 அங்கிருந்து அக்டோபரில் கைசர்கெல்லர் (Kaiserkeller) என்ற இடத்திற்கு மாறினர்.[15] அவர்கள் ஒப்பந்தத்தை மீறிய போது உயர்ந்த 10 கூடலகங்களில் தாமும் போட்டியாளராக இருப்பதை உணர்ந்தனர். கூடலக உரிமையாளர் இசைக்குழுவினருக்கு ஒரு மாத காலத்திற்குள் காலி செய்வதற்கான அறிவிப்பை வழங்கினார்[16] ஜேர்மன் அதிகாரிகளுக்கு ஹாரிசன் வயது குறைந்தவர். தனது வயதைக் குறித்து பொய் சொல்லி ஹம்பர்கில் தங்குவதற்கு அனுமதி பெற்றிருந்தார் எனக் குற்றம் சாட்டப்பட்டது.[17] நவம்பர் மாத இறுதியில் ஹாரிசன் நாடுகடத்தலுக்கு அதிகாரிகள் ஏற்பாடு செய்தனர்.[18] ஒரு வாரம் கழித்து, கோஸ்கிமேடர், மெக்கார்ட்னி மற்றும் பெஸ்ட் ஆகியோர் ஒரு கான்கிரீட் நடைபாதையில் ஒரு ஆணுறைக்கு தீ வைத்த காரணத்திற்காக கைது செய்யப்பட்டனர். அதிகாரிகள் அவர்களை நாடு கடத்தினர்.[19] டிசம்பர் தொடக்கத்தில் லெனான் லிவர்பூலுக்கு திரும்பினார், அங்கு சுட்லிக்ஃபி (Sutcliffe) ஹாம்பர்க்கில் பிப்ரவரி கடைசி வரை இருந்தார்.[20] அவர், பீட்டில்ஸின் முதல் பகுதியளவு தொழில்முறை புகைப்படங்களை எடுத்து வெளியிட்டார்.[21]
அடுத்த இரண்டு ஆண்டுகள், பீட்டில்ஸ் இசைக்குழுவினர் ஹேம்பர்க்கில் காலத்திற்கு வசித்துவந்தனர். அவர்கள் பொழுதுபோக்குவதற்காகவும், அனைத்து இரவு நிகழ்ச்சிகளிலும் தங்களது ஆற்றலை பராமரிக்கவும் ப்ருளூடினைப் (Preludin) பயன்படுத்தினர்.[22] 1961 ஆம் ஆண்டு, நகரில் அவர்களின் இரண்டாம் நிச்சயதார்த்தத்தில், கிர்க்கெர்(Kirchherr) தன் "எக்ஸி(Exi)" எனும் இருத்தலியல் பாணியில் சுட்க்ளிஃபின் (Sutcliffe) வாரிசு உரிமையை வெட்டினார். இது பின்னர் பிற பீட்டில்களால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது.[23][24] சுட்க்ளிஃப் அந்த வருடத்தின் ஆரம்பத்தில் இசைக்குழுவை விட்டு வெளியேறி, ஜெர்மனியில் தன்னுடைய கலைப் படிப்புகளைத் தொடர முடிவு செய்தபோது, மெக்கார்ட்னி பாஸ் இசைக்கருவிப் பொறுப்பு வழங்கப்பட்ட90து.[25] ஜூன் 1962 வரை குழுவில் நான்கு பேர் மட்டுமே இருந்தனர். தயாரிப்பாளர் பெர்ட் காம்ப்பெர்ட் (Bert Kaempfert) இக்குழுவுடன் ஒப்பந்தம் செய்தார். பாலிடோர் ரெக்கார்ட்ஸ் (Polydor Records) என்ற பெயரில் டானி ஷெரிடனால் (Tony Sheridan) பதிவு செய்யப்பட்ட பேக்கிங் பேண்டு (backing band) என்ற தொடர் இசைப் பதிவில் இக்குழுவின் இசை பயன்படுத்தப்பட்டது.[11][26] அமர்வுகளின் பகுதியாக, பாலிடோர் ரெக்கார்ட்ஸ் உடன் பீட்டில்ஸ் இசைக்குழு ஒரு வருட ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திட்டது.[27] 1961 ஜூனில், "மை போனி(My Bonnie)", எனும் இசைத்தொகுப்பு "டோனி ஷெரிடன் மற்றும் பீட் சகோதரர்கள்(Tony Sheridan & the Beat Brothers)" இணைந்து ஒற்றைப் பதிவு செய்யப்பட்டது. வெளியிடப்பட்டது. நான்கு மாதங்களுக்கு பின் மியூசிக் மார்கெட்டின் (Musikmarkt) விற்பனை வரிசையில் 32 வது இடத்தைப் பிடித்தது.[28]
அவர்கள் அதே கூடலகங்களில் இரவுகளில் ஏராளமான நிகழ்ச்சிகளைக் கொடுக்கும் ஒரே மாதிரியான பணியால் சோர்வுற்றனர்.[29]
1961 நவம்பர் மாதம், இக்குழுவின் நிகழ்ச்சிகளால் ஈர்க்கப்பட்ட உள்ளூர் பதிவு அங்காடி உரிமையாளரும், இசை கட்டுரையாளருமான பிரையன் எப்ஸ்டீனுடன் (Brian Epstein), எதிர்பாராத, குறுகிய கால சந்திப்பு ஏற்பட்டது.[30]
அவர் பின்வருமாறு நினைவு கூர்ந்தார்: நான் கேட்டது எனக்கு உடனடியாகப் பிடித்திருந்தது. அவர்கள் புதியவர்கள். அவர்கள் நேர்மையானவர்கள். நான் நினைத்த வகையில் அவர்கள் இருந்தார்கள். நட்சத்திர தரம் உடையவர்கள்.[31] அடுத்த இரண்டு மாதங்களில் எப்ஸ்டீன் (Epstein) இசைக்குழுவினரை அழைத்து, 1962ஆம் ஆண்டு ஜனவரியில் அவரை மேலாளராக நியமித்தனர்.[32] 1962 ஆம் ஆண்டின் முற்பகுதியிலும், நடுப்பகுதியிலும் எப்ஸ்டீன், பீட்டில்ஸ் இசைக்குழுவின் நிகழ்ச்சிகளை, பெர்ட் காம்ஃபெர்ட் தயாரிப்பு (Bert Kaempfert Productions) நிறுவனத்திற்கு ஒப்பந்த அடிப்படையில் வழங்கினார். ஒப்பந்த காலத்திற்கு ஒரு மாத காலத்திற்கு முன், தொடக்க வெளியீட்டு நிகழ்ச்சி வைப்பதற்காக, ஹம்பர்கில் கடைசி பதிவு அமர்வு ஒப்பந்தத்தில் கையொப்பமிடுவதற்கான பேச்சுவார்த்தை நடத்தினார்.[33] ஏப்ரல் மாதம் ஜேர்மனிக்கு அவர்கள் திரும்பியபோது, அவர்களுக்கு ஒரு துயரம் காத்திருந்தது. சுட்க்ளிஃபின் மரணம் சார்ந்த முந்தைய நாளின் செய்தியுடன் துயரர் கிர்ச்செர் அவர்களை விமான நிலையத்தில் சந்தித்தார். பின்னர் அவரின் மரணம் மூளை இரத்த அழுத்தம் காரணத்தால் நிகழ்ந்தது உறுதி செய்யப்பட்டது.[34] எப்ஸ்டீன், பாலிடருடன் கையெழுத்தான பீட்டில்ஸ் இசைக்குழுவின் ஒப்பந்தத்திற்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்தார். டோனி ஷெரிடனுக்கு ஆதரவாக கையெழுத்திடப்பட்ட அதிகமான இசைப் பதிவுகளுக்கு மாற்றாக இந்த ஒப்பந்தம் அமைந்தது.[35] ஒரு புத்தாண்டு தின குரல் வளத் தேர்வுக்குப் பிறகு, பின்வரும் கருத்துடன் டெக்கா ரெக்கார்ட்ஸ் (Decca Records) நிறுவனம் இந்த இசைக்குழுவுடன் ஒப்பந்தம் செய்ய மறுத்துள்ளனர்: "திரு எப்ஸ்டீனின் கவனத்திற்கு; கித்தார் குழுக்கள் தற்போது தம் செல்வாக்கை இழந்து வெளியே செல்கின்றன."[36] எனினும், மூன்று மாதங்கள் கழித்து, தயாரிப்பாளர் ஜார்ஜ் மார்ட்டின்(George Martin), இ. எம். ஐ. யின் (EMI) பார்லோபோன் (Parlophone) முத்திரைச் சீட்டுக்கு பீட்டில்ஸ் இசைக்குழுவுக்கு கையெழுத்திட்டார்.[34]
தோற்றம்[தொகு]
இசுக்கிபிள் இரக இசை, தாளயிசை மற்றும் 1950களில் பரவலாக இருந்த ராக் அண்டு ரோல் பாணிகளை அடிப்படையாகக் கொண்ட பீட்டில்சு பின்னர் பல இசை வகைகளிலும் பாடிவந்தனர். பரப்பிசை சந்தப் பாடல்கள், இந்திய இசை, சீக்கதேலிக்கு ராக் மற்றும் கடின ராக் வகைகளில் செந்நெறி கூறுகளை இணைத்துப் பாடினர். தங்கள் பாடல்களின் மூலம் 1960களின் எதிர்ப்பண்பாட்டு காலத்தின் முன்னோடிகளாக கருதப்பட்டனர். பீட்டில்சு 1960 முதல் மூன்றாண்டுகளாக லிவர்பூலிலும் ஹம்பர்கிலும் மனமகிழ் மன்றங்களில் பாடிப் பிரபலமாயினர். மேலாளர் பிரியன் எப்சுடீன் அவர்களை ஓர் தொழில்முறை பாடற்குழுவாக மாற்ற உதவினார். தயாரிப்பாளர் ஜார்ஜ் மார்ட்டின் அவர்களின் இசைத்திறன் வளர உதவினார். 1962ஆம் ஆண்டில் வெளியான, அவர்களது முதல் வெற்றிப்பாடலான, "லவ் மீ டொ"விற்குப் பிறகு பீட்டில்சின் புகழ் பரவத் தொடங்கியது. அடுத்த ஆண்டில் பீட்டில்மேனியா உருவானபின்னர் "சீர்மிகு நால்வர்" (Fab Four) என்றழைக்கப்பட்டனர். 1964ஆம் ஆண்டு துவக்கத்தில் பன்னாட்டளவில் புகழ் பெற்றனர். ஐக்கிய அமெரிக்காவில் "பிரித்தானியப் படையெடுப்பை" முன்னெடுத்தனர். 1965 முதல் பீட்டில்சு மிக அருமையான, புத்தாக்க, தாக்கமேற்படுத்தும் இசைத்தட்டுகளை வெளியிட்டனர். இரப்பர் சோல் (1965), ரிவால்வர் (1966), சார்ஜென்ட் பெப்பர்சு லோன்லி ஆர்ட்சு கிளப் பாண்டு (1967), தி பீட்டில்சு (இசைத்தொகுப்பு) (பொதுவாக வைட் ஆல்பம் எனப்படுகின்றது, 1968) மற்றும் அப்பெ ரோடு (1969) ஆகியன குறிப்பிடத் தக்கன. 1970ஆம் ஆண்டில் பிரிந்தபிறகு ஒவ்வொருவரும் தனித்தனியாக வெற்றிகரமான இசைவாழ்வைத் தொடர்ந்தனர். 1980ஆம் ஆண்டு திசம்பரில் லெனன் சுட்டுக் கொல்லப்பட்டார்; நவம்பர் 2001இல் ஆரிசன் நுரையீரல் புற்றுநோயால் இறந்தார். மீதமுள்ள மக்கார்ட்னியும் இசுட்டாரும் இன்னமும் இசையில் ஈடுபாட்டுடன் உள்ளனர்.
மேற்சான்றுகள்[தொகு]
- ↑ Unterberger, Richie. ஆல்மியூசிக் தளத்தில் பீட்டில்ஸ் பக்கம் . பார்வையிடப்பட்டது 5 July 2013.
- ↑ Spitz 2005, ப. 47–52.
- ↑ Spitz 2005, ப. 93–99.
- ↑ Miles 1997, ப. 47; Spitz 2005, ப. 127.
- ↑ Miles 1997, ப. 47.
- ↑ Lewisohn 1992, ப. 13.
- ↑ Harry 2000a, ப. 103.
- ↑ Lewisohn 1992, ப. 17.
- ↑ Harry 2000b, ப. 742–743.
- ↑ Lewisohn 1992, ப. 18.
- ↑ 11.0 11.1 Gilliland 1969, show 27, track 4.
- ↑ Lewisohn 1992, ப. 18–22.
- ↑ Lewisohn 1992, ப. 21–25.
- ↑ Lewisohn 1992, ப. 22.
- ↑ Lewisohn 1992, ப. 23.
- ↑ Lewisohn 1992, ப. 24, 33.
- ↑ Gould 2007, ப. 88.
- ↑ Lewisohn 1992, ப. 24.
- ↑ Lewisohn 1992, ப. 24–25.
- ↑ Lewisohn 1992, ப. 25.
- ↑ Spitz 2005, ப. 222–224.
- ↑ Miles 1997, ப. 66–67.
- ↑ Lewisohn 1992, ப. 32.
- ↑ Miles 1997, ப. 76.
- ↑ Gould 2007, ப. 89, 94.
- ↑ Spitz 2005, ப. 249–251.
- ↑ Lewisohn 2013, ப. 450.
- ↑ Everett 2001, ப. 100.
- ↑ Lewisohn 1992, ப. 33.
- ↑ Miles 1997, ப. 84–87.
- ↑ Lewisohn 1992, ப. 34–35.
- ↑ Miles 1997, ப. 84–88.
- ↑ Winn 2008, ப. 10.
- ↑ 34.0 34.1 Lewisohn 1992, ப. 56.
- ↑ Lewisohn 2013, ப. 612, 629.
- ↑ The Beatles 2000, ப. 67.
வெளியிணைப்புகள்[தொகு]
விக்கிமேற்கோளில் பீட்டில்ஸ் சம்பந்தமான மேற்கோள்கள்:
