ஓங்காரேஸ்வரர் கோயில், சிவபுரி
ஓங்காரேஸ்வரர் கோயில், சிவபுரி (Omkareshwar Temple) இந்தியாவின் மத்தியப் பிரதேசத்தில் உள்ள காண்ட்வா மாவட்டத்தில் உள்ள ஒரு சிவன் கோயில் ஆகும். இது உஜ்ஜைனிக்கு தெற்கே 100 கி.மீ தொலைவில், நர்மதை ஆற்றின் வடகரையில் நர்மதையும் காவிரி ஆறும் கலக்கும் சங்கமத்துறையில் உள்ள சிவபுரி அல்லது மாண்டாத்தா என்னும் தீவில் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. இது இந்தியாவிலுள்ள 12 ஜோதிர்லிங்கத் தலங்களுள் ஒன்றாகும். இது மத்தியப் பிரதேசத்திலுள்ள மோர்ட்டக்கா என்னும் இடத்திலிருந்து 12 மைல் (20 கிமீ) தொலைவில் உள்ளது. இத் தீவின் வடிவத்தை இந்துக் குறியீடான ॐ என்பதுடன் இந்துக்கள் ஒப்பிட்டுக் காண்கிறார்கள். இத் தீவில் அமரேஸ்வரர் கோயில் என இன்னொரு கோயிலும் உள்ளது.[1][2][3]
ஜோதிர்லிங்கம்[தொகு]
சிவ புராணத்தின் படி, பிரம்மாவும் விஷ்ணுவும் ஒரு காலத்தில் படைப்பில் யார் உயர்ந்தவர் என்பதில் வாக்குவாதம் செய்தனர்.[4] அவற்றைச் சோதிக்க, சிவன் மூன்று உலகங்களையும் முடிவில்லாத ஒளியின் தூணான ஜோதிர்லிங்கமாகத் துளைத்தார். விஷ்ணு மற்றும் பிரம்மா, பகவான் தூணில் முறையே கீழ்நோக்கி மற்றும் மேல் நோக்கி பயணிக்க முடிவு செய்கிறார்கள். ஒளியின் முடிவைக் கண்டுபிடிக்க, பிரம்மா தான் முடிவைக் கண்டுபிடித்ததாக பொய் சொன்னார். அதே நேரத்தில் விஷ்ணு தனது தோல்வியை ஒப்புக்கொண்டார். சிவன் ஒளியின் இரண்டாவது தூணாகத் தோன்றி, பூலோகச் சடங்குகளில் பிரம்மாவிற்கு இடமில்லை என்றும், நித்தியம் முடியும் வரை விஷ்ணு பூவுலகத்தாரால் வழிபடுவார் என்றும் பிரம்மாவை சபித்தார்.
ஜோதிர்லிங்கம் மிக உயர்ந்த பகுதியற்ற யதார்த்தம் ஆகும். அதில் சிவன் ஜோதிமயமாக உள்ளார். இதனால் சிவன் ஒளியின் வடிவமாகிய நெருப்பாக தோன்றிய இடங்கள் ஜோதிர்லிங்க சிவாலயங்கள் எனப்படுகின்றன.[5][6] இந்து புராணங்களின்படி, சிவபெருமானிற்கு 64 வடிவங்கள் உள்ளன. அவற்றை ஜோதிர்லிங்கங்களுடன் ஒப்பிட்டு குழப்பமடையக்கூடாது. பன்னிரண்டு ஜோதிர்லிங்க தலங்கள் ஒவ்வொன்றும் தலைமை தெய்வத்தின் பெயரை எடுத்துக்கொள்கின்றன. ஒவ்வொன்றும் சிவனின் வெவ்வேறு வெளிப்பாடாக கருதப்படுகின்றன. இந்த எல்லா தலங்களிலும், முதன்மை உருவம் சிவனின் எல்லையற்ற தன்மையைக் குறிக்கும் தொடக்கமற்ற மற்றும் முடிவில்லாத ஸ்தம்ப தூணைக் குறிக்கும் லிங்க வடிவம் ஆகும். [7][8][9]
பன்னிரெண்டு ஜோதிர்லிங்கங்களும், அவை அமைந்துள்ள இடங்களும் பின்வருமாறு கொடுக்கப்பட்டுள்ளது.: சோமநாதர் கோயில், குசராத்து, மல்லிகார்ஜுனா கோயில் ஸ்ரீசைலம் ஆந்திரப் பிரதேசம், மகாகாலேஸ்வர் கோயில், உஜ்ஜைன் மத்தியப் பிரதேசம், ஓங்காரேஸ்வரர் கோயில், சிவபுரி, மத்தியப் பிரதேசம், கேதார்நாத் கோயில் இமயமலை, உத்தராகாண்ட் மாநிலம், பீமாசங்கர் கோயில், மகாராட்டிரம், காசி விசுவநாதர் கோயில், வாரணாசி, உத்தரப் பிரதேசம், திரியம்பகேஸ்வரர் கோயில், மகாராஷ்டிரம், வைத்தியநாதர் கோயில், தியோகர்,சார்க்கண்ட் அல்லது பைஜ்நாத் கோயில், இமாச்சலப் பிரதேசம், நாகேஸ்வரர் கோயில், துவாரகை, குசராத்து, இராமநாதசுவாமி கோயில், இராமேசுவரம், தமிழ்நாடு மற்றும் கிரிஸ்னேஸ்வரர் கோயில், ஔரங்கபாத், மகாராஷ்டிரம்.[4][10]
தொன்மம் / புராணங்கள்[தொகு]
ஒரு காலத்தில் விந்தியமலையானது ஓங்கார ரூபமான யந்திரம் ஒன்றை வரைந்து அதில் மண்ணைப் பிடித்த சிவலிங்கத்தை வைத்து சிவனின் அருளை வேண்டி கடுந்தவம் மேற்கொண்டது. சிவபெருமான் அதன் தவத்தைக் கண்டு மகிழ்ந்து அதன்முன்பு ஓம்காரேஷ்வரர் மற்றும் அமரேஸ்வரர் ஆகிய இரு வடிவங்களில் தோன்றியதாக நம்பப்படுகிறது. ஓம் என்ற வடிவில் மண் திட்டாக இந்த தீவு தோன்றியதால் ஓங்காரேஸவரர் என அழைக்கப்படுகிறது. இத்தலத்தில் பார்வதிக்கும் ஐந்து முகமுடைய பிள்ளையாருக்கும் சிற்றாலயங்கள் உள்ளன.[11]
இரண்டாவது கதை மந்ததா மற்றும் அவரது மகனின் தவத்துடன் தொடர்புடையது. இக்ஷ்வாகு குலத்தின் மன்னர் (ராமரின் மூதாதையர்) இறைவன் தன்னை ஒரு ஜோதிர்லிங்கமாக வெளிப்படுத்தும் வரை சிவனை இங்கு வணங்கினார். சில அறிஞர்கள் மந்ததாவின் மகன்களான அம்பரிஷ் மற்றும் முச்சுகுண்டா ஆகியோரைப் பற்றிய கதையையும் விவரிக்கிறார்கள். அவர்கள் இங்கு கடுமையான தவத்தையும் சிக்கன நடவடிக்கைகளையும் கடைப்பிடித்து சிவபெருமானைப் பிரியப்படுத்தினர். இதன் காரணமாக, இந்த மலைக்கு மந்ததா என்ற பெயர் ஏற்பட்டது.
இந்து வேதங்களிலிருந்து வந்த மூன்றாவது கதை, ஒரு காலத்தில் தேவர்களுக்கும், அசுரர்களுக்கும் இடையே ஒரு பெரிய யுத்தம் நடந்தது. அதில் அசுரர்கள் வென்றனர். இது தேவர்களுக்கு ஒரு பெரிய பின்னடைவாக இருந்தது. எனவே தேவர்கள் சிவபெருமானிடம் பிரார்த்தனை செய்தனர். அவர்களின் பிரார்த்தனையால் மகிழ்ச்சி அடைந்த சிவன், ஓம்காரேஷ்வர் ஜோதிர்லிங்க வடிவில் வெளிப்பட்டு தனவர்களை தோற்கடித்தார்.
ஓம்கார தத்துவம்: - ஓம்கார் ஓம் (ஒலி) மற்றும் அகார் (சிருஷ்டி) ஆகிய இரண்டு சொற்களால் ஆனது என்று அத்வைதம் கூறுகிறது. அத்வைத என்றால் "இரண்டு அல்ல" என்பது பொருளாகும். அதனால், இரண்டுமே ஒன்று அல்ல. சிருஷ்டியின் ஓம் பீஜ மந்திரமே, சிருஷ்டியை உருவாக்கியது என்று அத்வைத தத்துவம் விளக்குகிறது எனக் கருதப்படுகிறது.
ஆதி சங்கரர் தன் குருவான கோவிந்த பகவத் பாதரை சந்தித்த குகையானது இப்பகுதியில் உள்ளது. இந்தக் குகையில் ஆதிசங்கரரால் நிறுவப்பட்ட லிங்கத்தைக் கொண்ட கோயில் உள்ளது.[12]
இருப்பிடம்[தொகு]
இக்கோயில், இந்தியாவின் மத்திய பிரதேச மாநிலத்தின் கண்ட்வா மாவட்டத்தில் அமைந்துள்ளது. இது மத்திய பிரதேசத்தின் மோர்டக்காவிலிருந்து சுமார் 12 கி.மீ தூரத்தில் உள்ளது. புனித நர்மதை நதியால் ஓம்காரேஷ்வர் நிலப்பகுதி உருவாகிறது. நர்மதை, இந்தியாவில் இருக்கின்ற மிகவும் புனிதமான நதிகளில் ஒன்றாகும், தற்போது இந்த நதி, உலகின் மிகப்பெரிய அணை திட்டங்களில் ஒன்றாக உள்ளது. இந்த கோயில் நர்மதை நதியின் கரையில் உள்ள மந்ததா தீவிலும், காவேரி நதி சங்கமிக்கும் இடத்திலும் (நர்மதாவின் துணை நதி) அமைந்துள்ளது. தீவின் பரப்பளவு 2.6 கிமீ 2 (2,600,000 மீ 2) ஆகும். இப்பகுதிக்கு, படகுகள் மூலம் அணுகலாம். [11]
கோயில் அமைப்பு[தொகு]
இக்கோயிலானது தரை மட்டத்தில் இருந்து சிலபடிகள் மேலேரிச் செல்லத்தக்கவகையில் உள்ளது. கோயிலின் முன்பு நந்தி மண்டபத்தில் பெரிய நந்தி அமைந்துள்ளது. கோயிலானது மூன்று அடுக்குகளாக அமைந்துள்ளது. முதல் தளத்தில் உள்ள குறுகலான கருவறையில் ஓங்காரேசுவரர் சிறிய லிங்கவடிவில் உள்ளார். இரண்டாவது தளத்துக்குப் படிக்கட்டுகள் வழியாகச் செல்லவேண்டும். இரண்டாவது தளத்தில் மாகாளர் லிங்கவடிவில் உள்ளார். அதன் எதிரே ஒரு மண்டபம் உள்ளது. அங்கே இராமனின் மூதாதையரான மாந்தாதா வழிப்பட்ட லிங்கமாகும் அவரின் சிலையும் உள்ளது. மூன்றாவது தளத்தில் சித்தீசுவர லிங்கம் உள்ளது.
படக்காட்சியகம்[தொகு]
-
மமலேசுவரர் கோயில் -
மமலேசுவரர் கோயில் சிற்பங்கள் -
ஓங்காரேஸ்வரர் கோயில் சிற்பங்கள் -
மமலேசுவரர் ஜோதிலிங்கம் -
ஒரு மாடக்கோயில் -
ஓங்காரேஸ்வரர் அரண்மனை -
கோமுகி மலையிடை வழி -
நருமதையின் தோற்றம் -
ஓங்காரேஸ்வரர் கோயில் தோற்றம்
மேற்கோள்கள்[தொகு]
- ↑ http://www.shriomkareshwar.org Official Website
- ↑ "Omkareshwar - Central India". www.templenet.com. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2020-01-15.
- ↑ "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்". Archived from the original on 2015-06-14. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2014-11-28.
- ↑ 4.0 4.1 R. 2003, pp. 92-95
- ↑ Eck 1999, p. 107
- ↑ See: Gwynne 2008, Section on Char Dham
- ↑ Lochtefeld 2002, pp. 324-325
- ↑ Harding 1998, pp. 158-158
- ↑ Vivekananda Vol. 4
- ↑ Chaturvedi 2006, pp. 58-72
- ↑ 11.0 11.1 Harshananda, Swami (2012). Hindu Pilgrim centres (2nd ). Bangalore, India: Ramakrishna Math. பக். 98–100. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:81-7907-053-0.
- ↑ "காப்பகப்படுத்தப்பட்ட நகல்". Archived from the original on 2015-08-21. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2018-08-02.